تولید مثل و تکثیر مرغ عشق

مرغ عشق در حیات وحش پس از ریزش باران کافی، وفور آب و غذا و هنگام رشد و نمو گیاهان علوفه ای، آماده جفت گیری شده و به تولید مثل می پردازد. پرنده ماده، عموما بین ۳ تا ۵ تخم گذاشته و حدودا ۱۸ روز بر روی هر کدام آز آن ها می خوابد. مرغ عشق ماده، یک روز پس از گذاشتن تخم اول، به گذاردن تخم دوم اقدام می نماید. بدین ترتیب میان هر تخم گذاری، یک روز فاصله می اندازد.

مرغان عشق، از ۴ ماهگی به بعد برای جفت گیری آماده می باشند. با این حال بهتر است تا حدود یک سالگی این گونه از طوطی سانان صبر نموده و سپس به تکتیر آن ها اقدام نمایید. مناسب است، مرغ عشق نری که می خواهید با پرنده ماده هم خانه نمایید، بین ۲ تا ۴ ما از جنس مونث مسن تر باشد. جوجه ها ۱۸ روز پس از تخم گذاری، به دنیا می آیند. هنگام تولد، جوجه مرغان عشق بدون پر بوده و کور می باشند. . پرنده مادر، جهت تغذیه جوجه های مسن تر از ترشحات معده و برای غذا دادن به جوجه های تازه زا از برگرداندن ترشحات چینه دان استفاده می نمایند. پر های جوجه مرغ عشق، از ۶ روزگی شروع به رشد نموده و در حوالی ۱۸ روزگی به میزانی است که می توانید این گونه از طوطی سانان را مورد نوازش قرار دهید. جوجه مرغ عشق با رشد سریع خویش، ۲۸ تا ۳۰ روز پس از تخم، می تواند آماده ترک لانه تخم گزاری شود.

لانه تخم گذاری

جهت تکثیر مرغ عشق، بایستی از لانه تخم گذاری لستفاده نمایید. لانه تخم گذاری مناسب، انذازه ای معادل ۲۵*۱۵*۱۵ سانتی متر مکعب ذاشته و قطر ورودی آن ۴ تا ۵ سانتی متر می باشد. اینجانب، استفاده از لانه تخم گذاری پلاستیکی را در مقایسه با اشکال چوبی، کاربردی تر می دانم. نظافت و پاکیزه نمودن لانه های پلاستیکی ساده تر بوده و به علاوه، بدبن طریق احتمال ابتلای پرنده به بیماری های ناشی از حشرات موذی و انواع انگل ها کاهش می یابد. در یک دیواره لانه تخم گذاری، سوراخ ورودی و در زیر سوراخ مزبور، نشیمنگاه تعبیه میگردد. نشیمنگاه مذکور به مرغ عشق نر کمک می نماید تا هنگامی که پرنده ماده در حال تخم گذاری و مراقبت از جوجه ها است، به تغذیه وی اقدام نماید.

در کف لانه نخم گذاری، فرورفتگی خاصی وجود دارد که جهت قرار گیری مرغ عشق ماده در آن و انجام تخم گذاری، تخصیص یافته است. صاحبان محترم پس از خرید لانه تخم گذاری از پرنده فروشی، بایستی به شستشوی آن با آب و ترکیبات شوینده پرداخته و پس از آبکشی مناسب، آن را زیر نور آفتاب خشک نمایند. لانه تخم گذاری باید در وسط قفس پرنده زینتیقرار داده شود. مرغان عشق در ابتدا، چندان علاقه ای به لانه تخم گذاری نشان نمی دهند. اما با گذشت چند ساعت، مرغ عشق ماده به سبب ذات کنجکاو خود وارد لانه تخم گذاری شده و به کندوکاو در داخل آن می پردازد.

جفت گیری مرغان عشق

با قرار دادن مرغ عشق ماده، نمی توان از جفت گیری آن ها اطمینان حاصل نمود. گاه پرنده نر و ماده با یکدیگر دوست شده، اما حاضر به جفت گیری با یکدیگر نمی شوند.

بسته به خصوصیات مرغان عشق شما و گوشه گیر بودن یا اجتماعی بودن ایشان، زمان جفت گیری تفاوت می نماید. صاحبان گرامی بایستی اغذیه مناسب،آب زلال، وسایل بازی و محیط ساکت را برای مرغان عشق فراهم نموده و منتظر واکنش ایشان نسبت به یکدیگر باشند. علاوه بر مواد مزبور، صاحبان محترم با انتخاب جفت مناسب (حدود یک سال سن داشته باشند)، کاهش تنش، استفاده از یک جفت مرغ عشق دیگر (جهت تحریک و بروز رفتار های تولید مثلی) و افزایش تدریجی طول نور دهی، می توانند به جفت گیری سریع و مناسب پرندگان خویش کمک نمایند.

سعی نمایید، جهت افزایش قدرت باروری در مرغان عشق نر، به تغذیه ایشان با مکمل های مولتی ویتامین-مینرال (خصوصا ویتامین های E و D)، جوانه گندم و تخم کتان اقدام فرمایید.

گاه مواردی چون انبوه بودن پر های ناحیه مخرج، لق بودن نشیمنگاه (عدم امکان جفت گیری مطلوب)، تغذیه نامناسب، عفونت تخمدان یا مجرای تخم بر، تومور های دستگاه تناسلی و اختلالات ارثی، موجب نطفه دار نشدن تخم ها می گردند. توجه نمایید که جدا از بیماری هات و عوامل ژنتیکی، گاه به سبب عواملی چون تنش، لانه تخم گذاری نامناسب، قفس نامطلوب و همچنین آب و غذای نا کافی، با وجود جفت گیری میان مرغان عشق، از تخم گذاری خبری نخواهدبود. پس از آن که مرغان عشق به یکدیگر عادت نمودند، در صورت آن که همدیگر را به عنوان جفت پذیرفته باشند، به جفت گیری خواهند پرداخت. در وهله نخست، پرند نر سعی می نماید تا خور را به مرغ عشق ماده نزدیک نموده و به تغذیه دهانی وی بپردازد. گاه نیز مرغ عشق نر، اقدام به خود آرایی متقابل نموده یا پای خویش را بر روی ّر های دم ماده قرار می دهد. در هر صورت تلاش های اولیه پرنده نر با دوری و پرخاش ملایم مرغ عشق ماده روبرو می شود سرانجام با تلاش مداوم پرنده نر ، مرغ عشق ماده آمادگی لازم را یافته و در مقابل تحریکات جنس نر، تسلیم می گردد. در این هنگام، پرنده ماده با دو پای خویش روی نشیمنگاه نشسته، بدن خود را خم نموده و دم خویش را بالا می دهد. بدبن ترتیب، پرنده نر از آمادگی جنس ماده جهت جفت گیری آگاه می گردد. در ادامه، مرغ عشق نر با دو پای خود روی پشت پرنده ماده سوار شده و پس از تثبیت، آلت تناسلی خود را با عضو تناسلی پرنده ماده مماس می نماید. جفت گیری در مرغان عشق، زمان کوتاهی داشته و پس از پایان آن، پرنده ماده نشیمنگاه را ترک می نماید. چنان چه مرغ عشق ماده آمادگی داشته باشد (نزدیک به دوره تخم گذاری)، چندین بار در طول روز به جفت گیری می پردازند. در نهایت، مرغ عشق ماده به لانه تخم گذاری پناه خواهد برد! فضولات پرندگان ماده پیش از شروع تخم گذاری، آبکب و زیاد شده . به علاوه پرندگان مزبور، دچار لرزش شدیدی می شوند.

برسی تخم ها

با گذشت 4 الی 7 روز پس از تخم گذاری، می توانید سالم بودن تخم ها را بررسی نمایید. بدین منظور، هنگامی که مرغ عشق ماده لانه تخم گذاری را جهت دفع فضولات یا تغذیه ترک می نماید، بایستی به آرامی تخم را برداشته و در مقابل یک لامب پر نور مشاهده فرمایید. در داخل تخم های بارور، جنین به ورت یک لکه تیره قابل مشاهده است چنیان چه لکه تیره را نیافتید، تخم مزبور فاقد نطفه بوده و مناسب است جهت جلوگیری از فساد، آن را از پرنده دور نمایید. گاه مرغ عشق ماده، تخم های نابارور را تشخیص داده و آن ها را از لانه تخم گذاری بیرون می تاندازند. مرگ زود رس جنینی، به سبب عواملی چون بیماری های عفونی، کمبود مواد غذایی، هم خونی والدین، ضربات فیزیکی وارد شده بر پوسته تخم، رخ می دهد. در این گونه موارد، بایستی تخم یا تخم های مزبور از پرنده مادر جدا شوند. البته توجه نمایید که چنان چه تخم های گذاشته شده بسیار کم می باشند(1 یا 2 عدد)، ترجیح بر آن است که هیچ یک از تخم ها را (حتی در صورت نطفه دار نبون) از مرغ عشق ماده دور نکنید.

پرورش جوجه های مرغ عشق

در هفته های نخستین پس از جوجه در آوری، جوجه ها با مواد غذایی مختلفی نیاز دارند. بهتر است تا درجه حرارت اتاقی که قفس مرغتن عشق در آن جای گرفته است، ثابت و فضا تا حدودی مرطوب باشد. طی مدت زمان کوتاهی پس از تکمیل پر های جوجه (در فاصله میان روزهای 28 تا 30 پس از جوجه در آوری)، آن ها به ترک لانه تخم گزاری اقدام خواهند نمود. مرغان عشق پس از ترک لانه، در تمام طول روز به تقویت بال های خود پرداخته و به سختی به نشیمنگاه می چسبند. هنگامی که مشاهده نمودید، جوجه های جوان به سادگی روی نشیمنگاه نشسته و قادر به مراقبت از خویش می باشند، بایستی آن ها را از والیدن جدا نمایید.

ضروری است به مدت 4 تا 6 هفته، جوجه های کم سن و سال را در قفس های کوچکی نگه داشته و به خوبی تغذیه نمایید. هنگامی که مرغان عشق جوان را برای پرواز آماده می نمایید، بایستی با این نکته آشنایی داشته باشید که پرندگان مزبور، به خوبی قادر به پرواز بوده، اما به سختی می توانند ترمز نموده و در مکان مناسب بنشینند. لذا، همواره در روز های نخست آماده سازی پرندگان جوان، به خوبی از ایشان مراقبت فرمایید.

تولید مثل و تکثیر مرغ عشق

مطالب مشابه :

فنج

مرغ عشق

طوطی کاسکو

تولید مثل و تکثیر مرغ عشق

طوطی برزیلی

مرغ و جوجه های لیون

سهره