طرح تفضیلی منطقه 4 شیراز:

طرح تفضیلی منطقه 4 شیراز:

موقعیت منطقه:

منطقه چهار شیراز در غرب و جنوب غرب شیراز واقع شده است. منطقه چهار شیراز در حال حاضر با احتساب محدوده میانرود حدوداً 4103 هکتار وسعت دارد سهم این منطقه از کل مساحت شهر بالغ بر 25 درصد می باشد. در زمان حاضر محدوده کل شهر شیراز با در نظر گرفتن اراضی توسعه جنوب شهر حدوداً معادل 16410 هکتار می باشد. محدوده فعلی منطقه چهار تا قبل از سال های دهه 1340 عمدتاً محل استقرار اراضی کشاورزی بوده است.

در سال های بعد از پیروزی انقلاب بخاطر رشد مهاجرپذیری شهر شیراز موجب گردید که بخش های جنوبی منطقه چهار به دلیل ارزانی زمین مورد ساخت و ساز قرار گیرد. بافت کالبدی هم به علت نبود طرح مشخص فاقد پیوستگی لازم است و از الگوی خاصی پیروی نمی کند. شبکه معابر به رغم مجاورت با جاده کمربندی بصورت خود بخودی و با پیروی از کوره راه های روستایی شکل گرفته است.

منطقه چهار شهرداری شیراز در سال 1375 دارای 187359 نفر جمعیت که از این تعداد 94919 نفر را مردان و 92440 نفر را زنان تشکیل می دهد با توجه به جمعیت 1053025 نفری شهر شیراز این منطقه 8/17 درصد شهر شیراز را در خود جای داده است. این منطقه در سال 65 جمعیتی معادل 122379 نفر دارد.

منطقه چهار طی دوره 75-1365 روند افزایش جمعیت مواجه بوده است. نرخ رشد جمعیت منطقه طی دوره ده ساله 35/4 درصد بوده است.

طی دوره فوق جمعیت شهر شیراز با رشدی معادل 18/2 درصد از 848289 نفر به 1053025 نفر رسیده است. بدین ترتیب سهم منطقه 4 در اسکان جمعیت افزوده شده به شهر شیراز بسیار بالا بوده است. بالا بودن رشد جمعیت منطقه از شهر موجب شده است که سهم جمعیتی منطقه 4 از 64/14 درصد در سال 1365 به 8/17 درصد در سال 1375 افزایش یافته است.

ترکیب سنی و جنسی جمعیت

بررسی ترکیب سنی جمعیت ساکن در منطقه 4 نشان می دهد که گروه سنی 14-10 ساله با اختصاص نزدیک به 16 درصد جمعیت منطقه، بیشترین حجم جمعیتی منطقه را دارد. گروه سنی 9-5 ساله با بیش از 13 درصد و سپس گروه سنی 19-15 ساله با 68/11 درصد قرار دارند. در مجموع 49 درصد جمعیت منطقه 4 زیر20 سال سن دارند. مقایسه ترکیب سنی جمعیت منطقه با ضرایب سنی جمعیت شهر شیراز حکایت از جوانی بیشتر جمعیت در منطقه نسبت به شهر شیراز دارد. به گونه ای که در شهر شیراز تنها 71/47 درصد جمعیت زیر 20 سال سن دارند هر چند ساختار هرم سنی جمعیت منطقه و شهر شیراز شبیه بوده و هر دو در یک گروه سنی به اوج رسیده و با هم شروع به کاهش می کنند. از سوی دیگر بررسی ترکیب جمعیتی منطقه 4 نشان می دهد که افزایش نرخ رشد طبیعی جمعیت در سال های دهه 50 و اوایل دهه 60 و سپس سیاست های کنترل جمعیت در دهه 70 موجب ایجاد موج جمعیتی شده و سهم و شمار جمعیتی در گروه سنی را افزایش داده است. به طوری که این موج جمعیتی در سال 1375 به گروه سنی 14-10 ساله رسیده بود. این امر در کل کشور و در شهر شیراز نیز مصداق می کند.

بعد خانوار و تحولات آن:

جمعیت ساکن در منطقه 4 در سال 1375 در غالب 39335 خانوار معمولی و 6 خانوار دست جمعی سکونت داشتند. این امر بدین معنی است که در هر خانوار معمولی ساکن در منطقه به طور متوسط 4176 نفر ساکن بوده است. شمار خانوارهای معمولی ساکن در منطقه در سال 1365 معادل 23323 خانوار و بعد خانوار 25/5 نفر در هر خانوار بوده است. بدین ترتیب بعد خانوار منطقه 4 طی دوره 75-1365 کاهش یافته است. سیاست های افزایش دهنده جمعیت در اوایل انقلاب و تمایل خانوارها به داشتن فرزند بیشتر، عامل اصلی بالا بودن بعد خانوار در سال 1365 بوده است. مقایسه تطبیقی منطقه 4 شهرداری شیراز با کل شهر شیراز نشان می دهد که خانوارهای ساکن در منطقه به طور معمول بزرگتر از خانوارهای سایر مناطق شهر شیراز هستند. متوسط تعداد جمعیت هر خانوار در شهر شیراز در سال 1375 معادل 65/4 نفر بوده است. در شهر شیراز بعد خانوار از 02/5 به 65/4 و در منطقه 4 از 25/5 به 76/4 کاهش یافته است. بررسی بعد خانوار و تحولات در هر یک از محلات منطقه 4 نشان می دهد که در سال 1375 بیشترین بعد خانوار به محله 15 یا 19/5 نفر در هر خانوار تعلق دارند. پس از این محله، محله 5 با 17/5 و سپس محله 8 با 15/5 نفر قرار داشت. در مقابل محلات 11 و 1 و 6 به ترتیب اب 25/2 نفر، 16/4 نفر و 32/4 نفر کمترین بعد خانوار را داشتند.

بر اساس اطلاعات سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1375 در این سال 32909 واحد مسکونی در منطقه 4 وجود داشته است. بدین ترتیب در سال 1375 در هر واحد مسکونی موجود در منطقه 4 معادل 2/1 خانوار سکونت داشتند. این سنجه در شهر شیراز معادل 198/1 خانوار در هر واحد مسکونی بود. این دو سنجه بسیار به هم نزدیک هستند.

بر اساس آمار سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1375 نشان می دهد طی دوره 75-1365 معادل 23787 نفر از خارج از شهر شیراز وارد منطقه 4 شهرداری شیراز شده و در این منطقه سکونت گزیده اند.

سواد و میزان تحصیلات:

در سال 1375 از کل 167385 نفر جمعیت بالای 6 ساله ساکن در منطقه، 151449 نفر باسواد بودند. به عبارت دیگر، 48/90 درصد ساکنین در سن تحصیل منطقه از نعمت سواد برخوردار بودند. این نسبت در شهر شیراز 75/89 درصد بود.

در سال 1375 از کل جمعیت 187359 نفری منطقه، 5/78 درصد دارای سنی بیش از ده سال داشتند و در سن کار محسوب می شدند. این نسبت در شهر شیراز معادل 88/78 درصد بود. نرخ فعالیت عمومی نشان می دهد که چند درصد از جمعیت در سن کار، نیروی کار خود را عرضه کرده و وارد بازار کار شده اند. در سال 1375 معادل 33/33 درصد (یک سوم) وارد بازار کار شده و نیروی کار خود را عرضه کرده اند. این نسبت در شهر شیراز 37/33 درصد بوده و اندکی از منطقه بیشتر بوده. نرخ فعالیت عمومی به تفکیک محلات منطقه نشان می دهد که محله 11 با نرخ فعالیت عمومی 56/55 درصد بیشترین نرخ فعالیت را دارد. پس از این محله، محله 16 با 15/40 درصد و سپس محله 15 با 02/37 درصد قرار می گیرد. در مقابل، محلات 21 با 08/28 درصد، محله 12 با 15/30 درصد و محله 7 با 45/30 درصد کمترین نرخ فعالیت اقتصادی را دارند.

میزان اشتغال:

میزان اشتغال، سهم شاغلین را از جمعیت فعال نشان می دهد. بررسی ها نشان می دهد که در سال 1375 از کل جمعیت فعال منطقه 4 که بالغ بر 49 هزار نفر است. 8/87 درصد از شاغلین تشکیل می دادند. این نسبت در شهر شیراز معادل 41/90 درصد بود. این بدین معنی است که سهم کمتری از عرضه کنندگان نیروی انسانی منطقه 4 نسبت به شهر شیراز موفق به یافتن شغل شده اند.

بررسی ها نشان می دهد که منطقه 4 نسبت به کل شهر شیراز نرخ بیکاری بالایی برخوردار است. نرخ بیکاری واقعی در منطهق 4 در سال 1375 برابر 2/17 درصد و در شهر شیراز 18/13 درصد بود. این امر برای مردان در منطقه 4 برابر 44/15 درصد و برای زنان 84/30 درصد بود. در حالی که سنجه های مشابه در شهر شیراز به ترتیب 34/12 درصد برای مردان و 48/19 درصد برای زنان بوده است.

بار تکفل:

بار تکفل که از تقسیم شمار جمعیت به به شمار شاغلین حاصل می شود. بار تکفل منطقه 4 شیراز در سال 1375 معادل 35/4 نفر بود. این سنجه برای شهر شیراز معادل 2/4 بوده.

گروه عمده شغلی شاغلین ساکن در منطقه:

در سال 1375 منطقه 4 شهرداری شیراز محل سکونت 43049 نفر شاغل بود. که از این مقدار 09/24 درصد صنعتگر 44/14 درصد متصدیان ماشین آلات، 49/12 درصد متخصصان و 03/12 درصد کارکنان خدماتی و فروش بودند. سهم بقیه گروه های شغلی کمتر از 10 درصد بود. بررسی فوق در شهر شیراز نشان می دهد که از مجموع 250638 نفر شاغل شهر شیراز 43/21 درصد صنعتگر، 81/13 درصد کارکنان خدماتی و فروش، 76/12 درصد متخصص، 84/12 درصد و 72/11 درصد متصدیان ماشین آلات بودند.

بررسی وضعیت شغلی شاغلین که نشان می دهد سهم سکونت شاغلین بخش های خصوصی و دولتی و زیرمجموعه های آن در منطقه نسبت به شهر چگونه است، نشان می دهد که شاغلین بخش خصوصی و تعاونی بیش از شاغلین بخش عمومی یا دولتی منطقه را برای سکونت برگزیده اند به گونه ای که سهم شاغلین بخش خصوصی در کل شاغلین ساکن در منطقه 55/54 درصد و بخش تعاونی 47% درصد بود. این امر برای بخش عمومی و دولتی برای 76/41 بود. در مقابل سهم شاغلین بخش خصوصی در شهر شیراز 16/53 درصد، تعاونی 42% درصد و بخش عمومی و دولتی 08/43 درصد بود. بدین ترتیب شاغلین بخش خصوصی و تعاونی بیش از شاغلین بخش عمومی و دولتی منطقه را برای سکونت برگزیده اند.

طرح تفضیلی منطقه 4 شیراز:

مطالب مشابه :

ناتواني‌ جنسي‌ در مردان‌

مطب دندانپزشکی متخصص درمان ریشه-متخصص عصب کشی در شیراز

ذهن زنان و مردان به راستی متفاوت است

طرح تفضیلی منطقه 4 شیراز:

تاریخچه بخش طب (پزشكي) فیزیکی و توانبخشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

..:::: سرطان سينه در مردان، مرگبارتر از زنان ::::..