خانه را برای کودک ایمن کنیم

اولین مرحله عملی کردن این همه نقشه تهیه اتاقی زیبا و راحت برای نوزاد است. البته این اتاق تنها اسم نوزاد را به دوش می کشد و تا ۶ - ۷ سال بعد از تولد هم محل ورجه وورجه فرزندتان خواهد ماند.

مامان و بابای خوشحال برای طراحی این اتاق می کوشند تا هرکس به خانه آنها آمد، اول قطعه ای از بهشتی را که برای فرشته شان آماده کرده اند، ببیند. از آنجا که فرشته های نیم وجبی گاهی اوقات از سر ذوق و کنجکاوی و دست و پا زدن ممکن است کار دست خودشان بدهند، توصیه می کنیم راهنمای ویژه ما برای ایمنی اتاق کودک را بخوانید. سپس تمام ذوق هنری تان را بر پایه این اصول پیاده کنید.

● چرا ایمنی اتاق کودک مهم است؟

از آنجا که این اتاق مکانی است که ممکن است مدتی هر چند کوتاه فرزندتان را در آن تنها بگذارید و به کار های تان برسید، باید ایمن باشد. خطر همیشه در کمین است و اگر هوشمندانه همه احتمالات ممکن را بررسی نکرده باشید شاید اتفاقی برای فرزندتان بیفتد که برای جبرانش یک عمر هم کافی نباشد. به عنوان مثال مادری برای اتاق کوچولویش کلی تابلوهای خوشگل با عکس معروف ترین شخصیت های کارتونی خریده و همه را با سلیقه به دیوارهای اتاق زده بود و بزرگ ترین تابلو را که در آن تمام شخصیت های کارتونی وجود داشت، بالای تخت تازه وارد کوچولو زده بود. یک روز کوچولویش را به جای تخت نوزاد روی تخت خودش خوابانده بود که موقع رد شدن از کنار اتاق نوزاد دید یک چیزی در اتاق کم است، با دقت که نگاه کرد، متوجه تابلو چوبی عظیم الجثه شد که به جای این که روی دیوار باشد، وسط تخت دخترش جا خوش کرده بود. هیچ کس دوست ندارد تابلو را کنار بزند و بچه مصدوم خودش را ببیند! پس در طراحی اتاق فرزندتان فکر همه جا را بکنید.

● نکته های ایمنی تخت کودک

میله های تخت باید حداکثر ۶۰ میلی متر (به قطر یک قوطی نوشابه) از هم فاصله داشته باشند.

تخت را خوب بررسی کنید و دقت کنید هیچ کدام از میله ها ترک نخورده و نشکسته باشند.

ببینید تخت مورد نظر لبه تیز یا دندانه دار نداشته باشد، زیرا به بدن کودک آسیب می زند.

تخت را با دقت بررسی کنید که هیچ گونه دستگیره یا برآمدگی که لباس یا بدن کودک به آن گیرکند و سبب خفگی او شود، نداشته باشد.

تمام پیچ و مهره های تخت باید مخفی باشند تا مبادا دست یا سر کودک به آن گیر کند.

بست های تخت یا قسمت هایی که روی هم سوار می شوند را خوب بگردید تا مبادا شل باشند و از هم باز شوند.

اگر می خواهید تخت را خودتان بسازید اول بروید ببینید سایز تشک ها چند در چند است و چقدر ارتفاع دارد تا بعد از ساخت تخت، مجبور نشوید یا تخت را ببرید یا تشک را.

یک تشک نرم انتخاب کنید که دقیقا اندازه محیط داخلی تخت باشد، چون وقتی کودک تان کمی بزرگ تر شود، ممکن است دست و پایش لای تخت یا تشک گیر کند.

حتی برای ایمنی بیشتر توصیه می شود دمای اتاق را تنظیم کنید و روی فرزندتان تنها یک ملحفه سبک بکشید.

همیشه فرزندتان را به پشت بخوابانید.

برای اینکه فرزندتان روی تختش زیاد تکان نخورد و بلایی سر خودش نیاورد، او را پایین تخت بخوابانید، طوری که پا هایش به انتهای تخت برسند و کناره های پتویش را هم زیر تشک محکم کنید و نهایتا پتو را فقط تا روی سینه او بکشید.

تخت و کمد و میز تعویض فرزندتان باید از چوب طبیعی باشند نه پلی مر های دارای فرمالدئید.

در طراحی اتاق فرزندتان از محصولات پلی مری که مشابه چوب هستند، استفاده نکنید. این مواد به مراتب از چوب ارزان ترند اما پر از مواد شیمیایی هستند.

● پنجره ها:

اتاق را طوری بچینید که تخت، محوطه بازی کودک یا تمام اسباب با ارتفاع کم که کودک با آنها سروکار دارد دور از پنجره یا تراس باشد. بچه ها همچنین می توانند از دراور یا هر سکوی دیگری بالا بروند و خود را به پنجره برسانند و اتفاق را به خانه دعوت کنند. برای همین بهتر است چه خانه تان اجاره ای است چه صاحب خانه اید حتما حصار آهنی روی پنجره یا لبه های تراس سوار کنید.

● پرده:

در انتخاب پرده دقت کنید که جنس الیاف پرده از مواد شیمیایی مصنوعی نباشد و بافت های تنگ و پیچیده نداشته باشد، زیرا سبب جذب گرد و غبار و ایجاد حساسیت در فرزندتان می شود. پرده های ساده تر ذرات معلق را جذب نمی کنند و راحت شسته می شوند.

● کف پوش و فرش:

برای کف اتاق کودک لازم نیست فرش و موکت فروشی ها را بگردید. بهترین کف پوش برای اتاق کودک کف های سخت مثل سرامیک، پارکت و کاشی است، زیرا به راحتی با دستمال یا تی از تمام آلودگی ها پاک می شوند. کف پوش هایی که از پلی مرهای شیمیایی ساخته شده اند هم برای بچه ها انتخاب خوبی نیستند. نباید تمام کف اتاق فرزندتان را با فرش های چسبیده به هم پر کنید، زیرا تمام گرد و خاک و ذرات معلق هوا در آن جمع شده و هربار که خودتان یا فرزندتان از روی آنها رد می شوید گرد و خاک در هوا بلند می شوند و زمینه حساسیت را فراهم می کند. تنها یک قالیچه خیلی کوچک و البته قابل شست و شو برای وسط اتاق کافی است.

● سمپاشی ممنوع:

با وجود گرم شدن هوا و افزایش حشرات به هیچ وجه خانه را سم پاشی نکنید. (گاهی دیده می شود والدین قبل از دنیا آمدن فرزندشان سم پاشی را انجام می دهند اما این مواد شیمیایی تا مدت ها روی سطوح می مانند و ممکن است هنگامی که فرزندتان چهار دست و پا راه می رود با آنها مسموم شود) برای از بین بردن حشرات از موانع فیزیکی استفاده کنید. مثلا در ها، پنجره ها، درز ها را خوب بپوشانید یا فقط خروجی های فاضلاب را سم بزنید.

● اپوکسی:

کف پوش هایی که در آنها ماده اپوکسی به کار رفته می توانند برای کودکان خطرناک باشند، زیرا هنگام نصب این کف پوش ها ممکن است ذراتی از آنها به محیط پخش شوند و سلامت کودک و بزرگتر ها را به خطر بیندازند. بنابراین هنگام نصب و تا ۲ هفته پس از نصب (هنگام خشک شدن) اجازه ندهید فرزندتان در محیط کف پوش شده تردد کند، چون این مواد سبب حساسیت چشمی و پوستی در کودک می شوند.

● اسباب بازی ها را هوشمندانه بچینید:

اسباب بازی ها را در جعبه، سطل یا قفسه های بدون در جای دهید، زیرا ممکن است کودک بخواهد وارد خانه اسباب بازی هایش شود و در به سر یا دستش بخورد یا کودک را در جعبه یا کمد زندانی کند.

● نقاشی دیوار ها:

برای نقاشی کردن اتاق از رنگ های طبیعی یا با پایه آبی (نه روغنی) استفاده کنید. رنگ هایی که حاوی مواد شیمیایی فرار از قبیل فرمالدئید هستند برای سیستم تنفسی به شدت مضرند. بعد از نقاشی اتاق فرزندتان حتما چند روز در ها را باز بگذارید تا بوی رنگ و مواد شیمیایی فرار آن از فضای منزل خارج شوند. به هیچ وجه بلافاصله بعد از خشک شدن رنگ کالای خواب، فرش، موکت و پرده ها را سرجاهای خود نگذارید، زیرا بخارات و مواد فرار رنگ ها جذب این منسوجات می شوند.

● بهداشت طبیعی:

برای تمیز کردن اتاق فرزندتان از شوینده های شیمیایی قوی استفاده نکنید، زیرا حاوی مقدار زیادی آمونیاک و مواد سفیدکننده هستند که برای سیستم تنفسی کودک بسیار خطرناک است.

● کاغذ دیواری:

در مورد کاغذ دیواری مراقب باشید که مواد استفاده شده در آنها شیمیایی نباشند یا تنها مقدار کمی وینیل الکل داشته باشند.

● سیگار ممنوع:

اجازه ندهید کسی در خانه تان سیگار بکشد به خصوص اطراف اتاق فرزندتان.

● اتاق کودک بوتیک نیست:

در اتاق فرزندتان از خوشبوکننده های هوا (چه افشانه، چه برقی و چه شیشه ها و اجسام معطر) استفاده نکنید.

● تزئین تخت:

اگر کودک تان زیر یک سال است، نباید تخت او را شلوغ کنید تنها چیزی که باید روی تخت این کوچولو باشد یک تشک و بالش کوچک، روانداز و یک تشکچه نواری برای دور تخت است که مبادا سر کودک تان به لبه ها بخورد. به هیچ عنوان هنگامی که فرزندتان در تختش خوابیده انواع و اقسام بالش و عروسک های مختلف را درون تخت کودک تان نچینید. این وسایل می توانند کودک چند ماهه شما را در خطر خفگی قرار دهند.

● برای پریز ها محافظ بخرید:

یادتان باشد محافظ هایی را خریداری کنید که تمام پریز را می پوشاند، زیرا فرزند نوپای تان راحت می تواند محافظ های کوچک را از جا دربیاورد. برخی محافظ ها آن قدر محکم و پوشاننده هستند که بزرگتر ها هم باید با دو دست آنها را از روی پریز بردارند.

● وینیل و فتالات:

کف پوش هایی که در آنها مواد شیمیایی وینیل و فتالات به کار رفته است می توانند سبب مشکلاتی از قبیل خس خس سینه و حساسیت در کودکان شوند.

● آویختنی ها:

اگر می خواهید در و دیوار اتاق فرزندتان را با قاب عکس، تابلو، آینه، ساعت و…. تزئین کنید، بروید سراغ اجناسی که سبک اند. اگر این اجسام سنگین به هر دلیلی بیفتند صدمات جبران ناپذیری به فرزندتان وارد می کنند. در دکوراسیون اتاق فرزندتان از وسایلی که بند، نخ، طناب یا روبان بلند دارند، استفاده نکنید زیرا ممکن است دور گردن فرزندتان پیچیده شوند و او را خفه کنند.

توجه: اگر خانه تان پله دارد به هیچ وجه فرزندتان را در طبقه بالا، آن هم در روروئک تنها نگذارید. واژگونی او تنها چند لحظه زمان می برد.

● میز تعویض:

اول این که میز تعویض را با وسایل بی ربط پر نکنید که دورتان شلوغ شود و ناگهان فرزندتان از دست تان بیفتد. دوم این که به هیچ عنوان مواد بهداشتی از قبیل پودر، شامپو، پماد، روغن و… را روی این میز نچینید زیرا تنها اگر یک لحظه غافل شوید و فرزندتان این مواد را وارد دهانش کند خطرات مسمومیتش را نمی توانید جبران کنید. این مواد و وسایل خطرناک هستند. بنابراین آنها را در قفسه ای دور از دسترس فرزندتان بچینید و در آن را ببندید.

اتاق خواب کودک باید مکانی امن برای خوابیدن، بازی کردن و ماندن کودک در طول روز باشد. شما فکر می‌کنید چگونه می‌توان اتاق خواب کودک را به مکانی امن تبدیل کرد؟ …
بسیاری از کودکان طرفدار تختخواب دو طبقه و به خصوص خوابیدن در طبقه بالای این تختخواب، هستند. برای اینکه برای خرید این تختخواب تصمیم نهایی‌تان را بگیرید، نخست باید سن و سال کودکتان را در نظر بگیرید. کودک شما باید حداقل شش ساله باشد تا بتواند ایمنی خود را در این تختخواب‌ها حفظ کند. از طرف دیگر، این تخت‌ها برای کودکانی که در خواب زیاد حرکت می‌کنند، مناسب نیستند. تا پیش از این سن باید برای اتاق خواب کودک تخت خواب‌های معمولی را خریداری کنید.

● کفپوش برای اتاق کودک

بهتر است کف اتاق کودک با یک موکت یک تکه پوشانده شود. انداختن فرش یا قالیچه می‌تواند موجب آسیب کودک شود چون گاهی فرش زیر پای کودک جمع می‌شود و یا روی پارکت کف می‌لغزد و موجب زمین خوردگی کودک می‌شود.

از سوی دیگر، پرزهای فرش محل مناسبی برای به دام انداختن خرده‌های ریز است که ممکن است کودک حین بازی آنها را برداشته و در دهانش بگذارد و سلامتش به خطر بیفتد.

برای اتاق کودک یک زیردری فومی قرار دهید تا در اتاق خود به خود و با شدت بسته نشود و برای کودکی که ممکن است با در بازی می‌کند، خطرناک نباشد.

● اسباب‌بازی‌های خطرناک

تفنگ، تیرو کمان یا سایر اسباب بازی‌هایی که خود و یا اجزای آنها در فضا حرکت می‌کنند، برای کودکانی که در اتاق خواب خود بازی می‌کنند خطرناک هستند. بنابراین یا این اسباب‌بازی‌ها را جمع کنید یا با دقت و هوشیاری مراقب استفاده کودکان از این وسایل باشید.

اسباب بازی‌هایی که موهای زیاد دارند مانند توپ‌های مویی توپک می‌توانند در گلوی کودک گیر کنند پس این اسباب‌بازی‌ها را از جلوی دست کودک جمع کنید. اسباب بازی‌های کودکان بزرگ‌تر را در اختیار کودکان زیر سه سال قرار ندهید.

اسباب بازی‌های کوچک را برای بازی کودکان نوپا در اتاق خواب آنها قرار ندهید چون آنها را می‌بلعند و دچار خفگی و یا انسداد مری می‌شوند.

اسباب بازی‌های نرم را برخی کودکان می‌بلعند بنابراین این اسباب بازی‌ها را نیز از دسترس کودکان نوپا دور نگه دارید. اسباب بازی‌های سنگین را در قفسه‌های بالای کمدها در اتاق‌ کودک نگذارید تا کودک مجبور شود برای دست یافتن به آنها خود را بالا بکشد و این اشیای سنگین روی سر و صورتش بریزند.

به‌طور کلی اسباب بازی‌ها باید در دسترس کودک باشند. پیش از رفتن به رختخواب همه اسباب‌بازی‌ها را از کف اتاق کودکتان جمع کنید تا اگر او در نیمه‌های شب برای رفتن به دست‌شویی بیدار شد دچار زمین خوردگی نشود.

● ایمنی تختخواب کودک

تصور کنید که قصد دارید برای اتاق خواب کودکتان یک تختخواب بخرید. فکر می‌کنید این تختخواب باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟ اگر کودک شما نوپا است باید به سراغ تختخواب‌هایی بروید که جلویشان نرده داشته باشد تا وقتی کوچولوی شما غلت می‌خورد و یا روی تخت می‌ایستد و بازی می‌کند به پایین پرت نشود. فاصله این نرده‌ها نباید بیش از ۵ تا ۶ سانتی‌متر باشد.

اگر فاصله‌های نرده‌های تختخواب کودک بیش از این باشد، ممکن است او گردنش را از بین میله‌ها عبور دهد و حتی موجب خفگی و یا شکستگی گردنش شود. شما می‌توانید از یک خط‌کش برای اندازه‌گیری فاصله بین نرده‌های تختخواب کودکتان استفاده کنید. اگر نرده‌های تخت اتاق کودک شما فاصله‌ای بیش از این دارند، می‌توانید با بستن و پیچاندن پارچه‌هایی به دور این نرده‌ها این فاصله‌ها را کاهش دهید.

تخت‌خواب کودک نباید دارای میله‌‌های عمومی در گوشه‌ها باشد چون کودک می‌تواند از آنها بالا برود. تشک تخت باید به‌طور کامل با گوشه‌های تخت هم‌اندازه باشد. دیده شده است که گاهی گردن نوزادان بین تشک تخت و دیواره‌های آن گیر کرده و حوادث خطرناکی مانند خفگی را به بار آورده است. فاصله تشک تا دیواره‌های تخت نباید بیش از دو انگشت باشد. شما می‌توانید این فاصله را با حوله‌های لوله شده پر کنید.

وقتی کودک شما درون تخت می‌ایستد، سعی کنید بالش‌ها، توپ و اسباب بازی‌ها را از درون تخت بیرون آورید چون کودک شما می‌تواند آنها را زیر پایش قرار دهد و از درون تخت به بیرون پرتاب شود. کودکتان را تا یک سالگی به پشت بخوابانید تا از خفگی او پیشگیری کنید.

● سبدی برای اسباب بازی

عادت دارید اسباب بازی‌های کودکتان را در کجای اتاق خواب او جای دهید؟ کمد، صندوقچه، کشو ؟ ولی می‌دانید بهترین گزینه برای نگه داشتن اسباب بازی‌های کودک چیست؟ یک سبد بزرگ بدون در. در صورتی که این سبد دارای در باشد دقت کنید که در آن دارای لولایی باشد که به آسانی باز و بسته شود و حتما دارای منافذی برای عبور هوا باشد چون بسیاری از کودکان هنگام بازی عادت دارند،

صندوق اسباب بازی را خالی کنند و خودشان در آن بنشینند. یک سبد بزرگ بدون در منفذدار برای بازی کودکان بی‌خطر است. اسباب بازی‌هایی که قطعات ریز یا تیزی دارند را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

● طناب بی‌طناب

هر ریسمان یا طنابی را از دسترس کودکان و اتاق خواب کودک جمع‌آوری کنید. کودکان هنگام بازی ممکن است این ریسمان‌ها را به دور گردن‌شان بپیچند و دچار خفگی شوند. تختخواب کودک را از سیم‌های برق و تلفن، ریسمان‌های تزیین‌کننده پرده‌ها، طناب‌های کارتون‌های بسته‌بندی شده،

ریسمان پستانک کودک باز کنید و اگر در اتاق خواب کودک اسباب بازی‌هایی وجود دارند که دارای ریسمان هستند، ریسمان آنها را باز کنید.

شما می‌توانید ریسمان‌های پرده را جمع کنید و گره بزنید تا کودک به آن دسترسی نداشته باشد.

● سطل زباله

سطل زباله اتاق کودک حتما باید دارای درپوش باشد. کودکان نوپا در اتاق چهار دست و پا راه می‌روند و غلت می‌زنند و ممکن است به سراغ سطل زباله بروند و آن را دستکاری کنند. اگر سطل زباله اتاق کودک دارای درپوش محکم باشد کودکان نمی‌توانند به مواد درون آن دست یابند.

این مواد یا ممکن است بلعیده شود و یا اشیایی تیز و خطرناک باشد که از نظر فیزیکی برای کودک خطرآفرین باشند. از طرف دیگر، اشیا و مواد خطرناکی مانند بادکنک‌های لاستیکی و اشیای تیز کوچک و نوارها و ریسمان‌های لاستیکی را در سطل زباله اتاق کودک نیندازید چون ممکن است که او با حرکات خود سطل را واژگون کند و به این اشیا دسترسی پیدا کند.

● فاصله‌ها را رعایت کنید

جایگاه مناسب برای تختخواب کودک نیز از نکاتی است که نباید آن را فراموش کنید. تختخواب کودک حداقل باید به اندازه دو فوت از پنجره‌ها، رادیاتورها، چراغ‌های دیواری و پرده‌ها فاصله داشته باشد. در این صورت کودک نمی‌تواند خود را به پنجره برساند و از آن به بیرون پرتاب شود یا حرارت مستقیم رادیاتورها باعث سوختگی دست و صورت کودک نمی‌شوند. روی تمام پنجره‌ها قفل وصل کنید تا کودکان نتوانند پنجره را به راحتی بگشایند.

گاهی کودکان از پنجره بالا می‌روند و آن را می‌گشایند و از آن به بیرون پرتاب می‌شوند ولی، به ویژه اگر منزل شما آپارتمانی است لازم است به این نکته توجه کافی داشته باشید. دقت کنید صندلی میز و سایر لوازم منزل یا اتاق کودک خواب را در مجاورت پنجره‌ها نچینید. کودکان از این وسایل بالا می‌روند خودشان را به پنجره می‌رسانند و آن را می‌گشایند.

● برق کودکتان را نگیرد

می‌توانید با مشورت یک برق کار، پریزهای برق اتاق کار را عوض کنید. پریزهای ویژه‌ای وجود دارند که کودک نمی‌تواند به سیم‌های برق درون آن دسترسی داشته باشد. شما می‌توانید روی پریزهای برق معمولی هم درپوش نصب کنید. گاهی کودکان به سراغ پریز برق می‌روند و اشیای فلزی و سیم‌های اسباب‌بازی‌های خود را در آن فرو می‌کنند که موجبات برق‌گرفتگی کودکان را فراهم می‌کند.

از طرف دیگر، انگشتان کودکان آن قدر کوچک است که می‌تواند آن را درون سوراخ‌های پریز فشار دهند که برایشان حادثه‌آفرین است. نصب چراغ خواب در اتاق کودک باعث می‌شود او شب هنگام دچار ترس نشود و اگر برای رفتن به دستشویی از خواب برمی‌خیزد دچار زمین خوردگی نیز می‌شود. سیم‌های برق را از زیر کفپوش اتاق کودک عبور ندهید. دقت کنید این روکش سیم‌ها خوردگی و پارگی نداشته باشد.

● داروها و مواد آرایشی بهداشتی

ممکن است در اتاق خواب کودک قفسه‌ای وجود داشته باشد که شما مواد مورد نیاز کودک از پوشک گرفته تا شیرخشک را درون آن یا روی قفسه‌های آن ذخیره کرده باشید، دقت کنید همه ظروف پودر کودک، لوسیون‌ها و شامپوها، پمادهای سوختگی را از دسترس کودکان دور نگاه دارید.

● اتاق کودک‌ محل مناسبی برای نگهداری داروها و قرص‌ها نیست.

بنابراین هیچ‌گاه جعبه داروها و کمک‌های اولیه را در اتاق خواب کودکتان نصب نکنید. مجسمه‌ها و اشیای زینتی شیشه‌ای را نیز روی میزها و قفسه‌های اتاق کودک قرار ندهید.

● خانه را برای کودک ایمن کنیم :

کودکان معمولاً در خانه فعالیت زیادی دارند. این خاصیت همه کودکان است البته باید کنجکاوی را به خصوصیات آنها اضافه کنیم.این کنجکاوی سبب می شود تا آنها به تمام قسمت های خانه سرک بکشند و به هر وسیله و اشیایی که دم دست آنهاست دست بزنند وهر جایی هم که نباید بروند، می روند. این یعنی احتمال وقوع هر حادثه ای، چه کوچک و چه بزرگ. راه حل های ساده ای وجود دارد که از وقوع اینگونه حوادث جلوگیری کنید. اتاق به اتاق با این مطلب پیش بروید تا ایمنی قسمت های مختلف خانه را برای کودکانتان فراهم کنید.

● آشپزخانه:

کودکانتان را در آشپزخانه تنها نگذارید. همچنین کابینت هایی که داخل آنها مواد شوینده و ضدعفونی کننده قرار دارد را با قفل های کوچک ببندید تا بچه ها به این مواد دسترسی نداشته باشند.لوازم برقی را در طبقات بالایی و دور از دسترس بچه ها قرار دهید.

همچنین لوازم برقی را که از آنها استفاده نمی کنید و محل آنها در دسترس کودکان است را از برق بکشید. شاید بیشتر از این نیاز به توضیح در خصوص این وسایل نیست و همین چند خط گویای همه چیز است.کیسه و سطل زباله را دور از دسترس بچه ها قرار دهید. قبل از اینکه بخواهید کیسه را دور بریزید و زمانی که کیسه در آشپزخانه است کیسه را گره بزنید.

به این ترتیب کودک خردسال شما قادر به دسترسی به مواد داخل کیسه نخواهد بود.چاقوهای تیز را پس از شست وشو در دورترین قفسه برای خشک شدن قرار دهید تا دسترسی به آن توسط بچه ها غیرممکن شود. در قفسه ها هم سعی کنید این کار را انجام دهید.اگر در منزل ماشین ظرفشویی دارید، ماده شوینده و پودر آن را زمانی در ظرف مخصوص آن بریزید که بلافاصله قصد روشن کردن آن را داشته باشید.

به فرزندان بزرگترتان طرز استفاده از بعضی وسایل مانند ماکروویو را آموزش دهید. این کار باعث می شود آنها هم در مقابل خواهر یا برادر کوچکترشان مسؤولیت پذیر باشند و اجازه ندهند به سراغ این وسایل بروند.همیشه روی میز آشپزخانه نوشیدنی و مواد غذایی را در وسط میز قرار دهید و حتی الامکان از رو میزی برای آن استفاده نکنید. بچه ها عاشق کشیدن رومیزی هستند و این کار باعث ریختن وسایل روی آنها می شود.نکته آخری که باید به آن توجه کنید به هنگام پخت و پز است. هیچ وقت بچه ها را نزدیک اجاق گاز نیاورید. خطرات آن را هم که حتماً می دانید و نیازی به توضیح ما نیست.

● اتاق خواب و اتاق نشیمن:

در مورد اتاق نشیمن و اتاق خواب باید به نکات زیر توجه کنید.محل قرار گرفتن و نحوه قرار گرفتن مبلمان را به دقت بررسی کنید و از ایمن بودن آن مطمئن شوید. تلویزیون معمولاً منبع خطر است، مخصوصاً تلویزیون هایی که سنگین هستند و لبه های تیزی دارند. این خطر زمانی بیشتر می شود که ارتفاع پایه تلویزیون بالاتر باشد. آینه های دیواری بزرگ، همچنین تابلوهای دیواری را با بست های محکم امن کنید.وسایل تزئینی کوچک را دور از دسترس بچه ها قرار دهید. این اشیا ممکن است موجب خفگی شوند.

در مورد وسایل تیز هم همین رفتار را داشته باشید.ایمن سازی تمام پریزهای برق مخصوصاً در مکان های قابل دسترس تمام پریزهای برق باز و بلااستفاده را با پلاستیک بپوشانید. این کار را با چسب های ضخیم هم می توانید انجام دهید. به بچه ها آموزش دهید اطراف وسایل برقی و پریزها نروند.

در مقابل شومینه و رادیاتورها میله هایی به عنوان محافظ قرار دهید تا از آسیب دیدگی بچه ها جلوگیری کند. اگر از بخاری گازی یا برقی استفاده می کنید مراقب بچه ها باشید تا به آنها نزدیک نشوند وحتی الامکان سعی کنید تا زمانی که بچه ها در محل حاضرند از این وسایل استفاده نکنید.

بچه های کوچکی که تازه راه افتاده اند عادت دارند از صندلی بالا بروند به آنها آموزش دهید. این کار را نکنند و در صورت مشاهده این کار از سوی آنها، جلوی آنها را بگیرید. نکته دیگر اینکه اسباب بازی کودکان را در دسترس آنها قرار دهید.زمین خوردن و افتادن بچه ها معمولاً از مهمترین آسیب دیدگی آنهاست. بنابراین سعی کنید دسترسی بچه ها به بالکن و تخت خواب های بلند را محدود کنید.نخ پرده هم از وسایل خطرناک برای کودکان است. تخت خواب کودکان را در نزدیکی پرده، آیینه بزرگ و تابلو قرار ندهید.

● پله‌ها:

پله‌ها معمولاً بیشترین خطر را برای کودکان ایجاد می کند با انجام چند روش می توانید بروز این حوادث را کاهش دهید.همانطور که در مورد شومینه ها توصیه شد، برای پله ها هم توصیه می شود از محافظ یا پاراوان استفاده کنید تا بچه ها نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. حتماً از محافظ هایی استفاده کنید که مطمئن باشید سقوط نمی کنند و به کودکان آسیب نمی رسانند.در مورد پله ها باید به نرده های آن توجه داشته باشید. نباید فاصله نرده ها از هشت سانتی متر بیشتر باشد تا زمینه رد شدن بچه ها از آن فاصله و سقوط از آن قسمت فراهم شود.
در مورد سطح پله ها هم توصیه می شود که روی پله ها را با فرش به زمین پیچ کنید و همچنین از قرار دادن اشیای مختلف مثل گل و گلدان و امثال آن خودداری نمایید.

● حمام:

هیچوقت بچه ها را در وان حمام تنها نگذارید. حتی برای چند ثانیه. بچه ها در کمتر از چند میلیمتر آب به زمین می خورند و حادثه می آفرینند.

برای وان حمام توصیه می شود از کف پوش های پلاستیکی برای جلوگیری از آسیب های احتمالی استفاده شود.سشوار و سایر وسایل برقی را از برق بکشید و هیچگاه در نزدیکی سینک دستشویی یا وان حمام قرار ندهید.اگر از آب گرم کن استفاده می کنید درجه حرارت آن را مابین ۱۲۰ و ۱۳۰ درجه سانتی گراد قرار دهید.و آخرین نکته، کلیه مواد شوینده در حمام را در قفسه و دور از دسترس بچه‌ها نگه دارید.

خانه را برای کودک ایمن کنیم

مطالب مشابه :

تخت خواب کودک

اتاق کودک(قسمت دوم)

تزئین اتاق عروس ( قسمت دوم)

فنگ شویی و اتاق کودک قسمت دوم

این 10 کالا را هرگز دست‌دوم نخرید

لیست لوازم سیسمونی نوزاد

خانه را برای کودک ایمن کنیم

سرویس خواب کودک سری اول

اتاق خواب کودک - تاج تخت زیبا و منحصر به فرد برای اتاق کودک Bed Room