قدمت شهر ياسوج

 صنايع دستي در اين منطقه به علت وجود كشاورزي و دام‌داري داراي اهميت زيادي است. قاليچه‌بافي، جاجيم‌بافي و جوال‌بافي از مهم‌ترين صنايع‌دستي اين شهرستان به شمار مي‌رود. مردم اين منطقه به زبان فارسي با گويش لري سخن مي گويند و به علت كوچ قبايل و عشاير ايل بزرگ بوير احمد، جمعيت شهر در نوسان است.
مکان هاي ديدني و تاريخي
تل خسروي، تل مهره اي، تپه دم چنار، تپه ملا كانيه (كوشك ملا كانيه)، تل شهداء، قبرستان پاي چل، بقعه امام زاده حسن،بقعه امام زاده قاسم، بقعه امام زاده پهلوان،امام زاده عبدالله، تخت شاه نشين (پايه پل)، آثار تنگ سروك و پل هاي پاتاوه از جمله ديدني هاي شهرستان بوير احمد محسوب مي‌شوند.
صنايع و معادن
بعد از اين كه ياسوج به مركز استان كهكلويه و بوير احمد مبدل شد و اقداماتي جهت پايه ريزي شهر مدرن به عمل آمد، با احداث كارخانه قند ياسوج که مهم ترين صنعت اين شهرستان مي باشد بر رونق و وسعت شهر افزوده و مراكز متعدد كشاورزي نمونه در آن ايجاد شد. هم چنين معادن و كان هاي زيادي در اين شهرستان وجود دارد كه مي توان سنگ، گچ، سنگ آهك و سنگ ساختماني را نام برد.
کشاورزي و دام داري
شغل عمده و اول مردم اين سرزمين دام‌داري است و كشاورزي نيز در كنار دام‌داري انجام مي گيرد. آب كشاورزي از رودها، چشمه ها، كاريز ها و چاه هاي پيرامون آن تامين مي شود. از عمده محصولات كشاورزي ياسوج مي توان گندم، جو، چغندر قند، برنج، تره بار، گردو، بادام، انگور را نام برد. دام و فرآورده هاي لبني از مهم ترين توليدات دامي اين منطقه به شمار مي روند.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
نام محلي ياسوج، «ياسيج» يا «ياسيگ» به معني «محل و ماواي ياس» بوده است كه در كنار رود بشار در دامنه قله دنا قرار دارد. برخي عقيده دارند كه «ياسيج» معرف سرزميني مي باشد كه گل ياس فراوان در آن مي روييده و برخي نيز بر اين باورند که ياس نام قبيله اي از مردم يا مردماني بوده است. پيش از ايجاد شهر ياسوج در 6 كيلومتري آن، شهرك قديمي به نام «تل خسرو» قرار داشت كه زماني مركز نفوذ خان هاي بوير احمد عليا بود که جز تپه هاي پراكنده روستايي كوچك، اثري ديگر از آن قديمي باقي نمانده است. «تل خسرو» بيش از دوهزار سال قدمت دارد. احداث ابنيه معاصر در پيرامون آن از سال 1309 شمسي شروع و تا سال 1323 ادامه يافته و پس از آن متروك شده است. يكي از عوامل ايجاد شهر، وضع مساعد جغرافيايي و طبيعي اين محل است كه آب و هوا و خاك مناسبي دارد و از فضاهاي تفرجگاهي از جمله جنگل هاي سر سبز بلوط، دره ها، كوه ها و منابع آب كافي برخوردار مي باشد.

شهرستان بوير احمد يكي از شهرستان هاي استان كهگيلويه و بوير احمد، در خاور اين استان واقع شده است. اين شهرستان از شمال به استان اصفهان، از خاور به استان فارس، از باختر به شهرستان كهگيلويه و شهر دهدشت و از جنوب به شهرستان نورآباد از استان فارس محدود مي‌شود. مركز اين شهرستان شهر ياسوج است كه در 51 درجه و 36 دقيقه ي درازاي خاوري و 30 درجه و 40 دقيقه پهناي شمالي و ارتفاع 1870 متري از سطح دريا واقع شده است. در سرشماري سراسري سال 1375 جمعيت اين شهرستان 263 212 نفر برآورد گرديده كه از اين تعداد 133 69 نفر در مركز شهرستان زندگي مي کنند. مسيرهاي ارتباطي و دسترسي به اين منطقه عبارتند از:
راه ياسوج- اردكان به درازاي 80 كيلومتر به سوي جنوب خاوري
راه ياسوج – سميرم به درازاي 160 كيلومتر، به سوي شمال كه ياسوج از راه ميمند به سميرم و از همين راه به اصفهان متصل شده است.
راه ياسوج – بروجن به سوي شمال باختري به درازاي 280 كيلومتر كه ياسوج را از راه ميمند، به بروجن پيوند مي دهد.
راهي به درازاي 72 كيلومتر به سوي جنوب كه از اين راه ياسوج به نور آباد- دو گنبدان پيوند يافته است.