سرطان کلیه

سرطان در کلیه یا سلول‌های کلیه را مبتلا می‌سازد و یا سلول‌های اوروتلیال درون لگن‌چه‌های کلیه را هدف قرار می‌دهد. بسته به نوع سرطان در کلیه٬ پیش‌آگهی و درمان متغیر خواهد بود.

مصرف دخانیات همانند سیگار رل بزرگی در ایجاد آن دارد.اولین نشانه آن معمولن وجود خون در ادرار است که در این موقع پزشک با انجام سونوگرافی به وجود تومور پی می برد.

بعدن با پیدایش درد در پهلوها و احساس درد در شکم همراه می باشد. اغلب معالجه آن با برداشتن کامل کلیه است. راههای معالجه دیگری اغلب احتیاج نیست.

● آشنایی با کلیه‌ ها و عملکردشان :

کلیه ها اندام های لوبیایی شکلی هستند که حدود ۱۲ سانتیمتر طول و شش سانتیمتر عرض دارند .کلیه‌ها یک جفت از اندام بدن انسان هستند که در دو سوی ستون فقرات و در قسمت پایین شکم قرار دارند.

بالای هر کلیه یک غده آدرنال (Adrenal Gland) چسبیده ‌است. توده‌ای از بافت چربی و یک لایه بیرونی از بافت فیبری (فاسیای ژروتا) (Gerotas Fascia)، کلیه‌ها و غده‌های آدرنال را در بر می‌گیرد.

کلیه‌ها بخشی از مجاری ادرار هستند. آنها با جداسازی مواد زائد و آب اضافی از خون، ادرار تولید می‌کنند. ادرار در فضایی خالی (لگنچه کلیه) در وسط هر کلیه جمع می‌شود، و سپس از طریق لوله‌ای به نام حالب (Ureter) به مثانه می‌ریزد، و از طریق لوله دیگری به نام پیشابراه (Urethra) از بدن دفع می‌شود.

کلیه‌ها همچنین ماده‌ای تولید می‌کنند که به کنترل فشار خون و تولید گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند.

کلیه ها وظایف مهمی را برعهده دارند که مهمترین آنها دفع آب و برخی مواد زاید از بدن از طریق تولید ادرار است. کلیه ها اندام های بسیار پرکاری هستند اما اگر یکی از این اندام ها را به طور کامل حذف کنیم، کلیه مقابل می تواند تمام وظایف آن را برعهده بگیرد و مشکلی برای فرد ایجاد نخواهد شد. این اندام های کوچک نیز مانند هر عضو دیگری در بدن ممکن است که به سرطان مبتلا شوند و انواع تومورهای خوش خیم و بدخیم کلیه را پیدا کنند.

● علت سرطان کلیه:

سلول های سرطانی در همه انسانها وجود دارد که بخودی خود می میرند ویا اینکه تحت تأثیر سیستم ایمنی بدن، اثر مخرب خود را از دست می دهند.نقش مهم در مرگ خودبخود سلول های سرطانی را سلول مرگ از قبل طراحی شده ای ( آپوپتوزه ) انجام می دهد.

اینکه چرا بعضی از سلولهای سرطانی، با این وجود باقی مانده و تکثیر می یابند مشخص نیست. مطمئنن علت مشخصی سبب آن نمی شود ، بلکه فاکتورهای پیچیده ای
با همدیگر ادغام شده و منجر به سرطان می شوند.

. مصرف دخانیات (سیگار) در ایجادسرطان کلیه رل بزرگی دارد.(۲۵ تا ۳۰٪)
. اضافه وزن بخصوص در خانم ها
. اشتغال به کارهایی که در معرض تماس با پنبه نسوز و کادیوم هستند
. در بیماران دیالیزی، امکان ابتلا به سرطان کلیه، به علت ایجاد کیست های زیاد، ۳۰ برابر می باشد که در حدود ۶٪ این افراد به مرور زمان به سرطان کلیه مبتلا می شوند.
. پیوند کلیه در افراد ، احتمال سرطان کلیه را بالا می برد.
. عوامل ژنی بندرت اتفاق افتاده(۱٪) که اغلب زود و در هر ۲ کلیه ایجاد می شود.

● پیشگیری:

سرطان کلیه معمولا در افراد بالاتر از ۴۰ سال دیده می شود. ولی هیچ کس به درستی علت دقیق این بیماری را نمی داند.

پزشکان به ندرت می توانند توضیح دهند که چرا یک نفر سرطان کلیه می گیرد ولی فرد دیگری نه.

با این وجود این آشکار است که سرطان کلیه مادرزادی نیست و هیچ کس این بیماری را از دیگری وا نمی گیرد.

پزشکان توصیه می کنند که از مصرف دخانیات خودداری کنید. و رژیم غذایی مناسب و سالم داشته باشید.

● عوامل خطر ساز :

استفاده از توتون:

بر اساس تحقیقات انجام شده، افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیر سیگاری حدود دو برابر بیشتر در معرض ابتلابه سرطان کلیه قرار دارند. به علاوه، مصرف طولانی مدت سیگار باعث افزایش عوامل خطرزا می گردد. اگر چه خطر سرطان کلیه در افرادی که سیگار را ترک می کنند، کاهش می یابد.

چاقی:

چاقی ممکن است خطر ابتلابه سرطان کلیه را افزایش دهد. در چندین مطالعه نشان داده شده که چاقی در ارتباط با عوامل افزایش خطر در زنان می باشد. یک گزارش نیز نشان داده است که افزایش بیش از حد وزن ممکن است عاملی خطرزا برای مردان باشد. هنوز دلایل این ارتباطات احتمالی مشخص نیست.

موقعیت شغلی:

پاره ای از مطالعات بر اساس موقعیت شغلی، مورد آزمایش قرار گرفتند تا مشاهده شود آیا پیشرفت سرطان کلیه در کارگران وجود دارد یا خیر؟ به عنوان مثال، مطالعات نشان می دهند که کارگران کوره و افرادی که با دستگاههای فولادی سروکار دارند بالاترین میزان میانگین سرطان کلیه را دارا هستند. به علاوه شواهدی مبنی بر ابتلابه ناراحتی ریوی در محل کار که مربوط به سرطان شش و صفاق (همان پرده ای که اعضای درونی بدن را احاطه می کند) می باشد، وجود دارد که خطر برخی از سرطانهای کلیه را افزایش می دهند.

پرتو:

زنانی که به علت اختلالات رحمی تحت درمان از طریق پرتودرمانی هستند، ممکن است خطر پیشرفت سرطان کلیه در آنها مقداری افزایش یابد. این مسئله می تواند احتمال تاثیر پرتوهای رادیواکتیو را در بروز سرطان کلیه مطرح نماید.

مصرف فناستین:

برخی از افراد بعد از استفاده طولانی مدت و زیاد این دارو مبتلابه سرطان کلیه می شوند. این داروی مسکن در ایالات متحده مدت زیادی نیست که به فروش می رسد.

دیالیز:

بیمارانی که تحت درمان نارسایی مزمن کلیوی هستند و مدت زیادی از دیالیز استفاده می کنند در معرض خطر افزایش کیستها و سرطان کلیه هستند. مطالعات بیشتر راجع به تاثیرات طولانی مدت دیالیز روی بیماران مبتلابه نارسایی کلیوی مورد نیاز است.

بیماری Hoppel Von -Lindau یا ( VHL ) :

محققان دریافتند افرادی که مبتلابه این اختلال ارثی هستند بیشتر در معرض خطر پیشرفت سلولهای سرطانی کلیه هستند. همچنین دانشمندان امیدوارند که کشف و جداسازی ژن مسبب این بیماری منجر به بهبود روش های تشخیص، درمان و پیشگیری از برخی سرطانهای کلیه شود.

افرادی که فکر می کنند ممکن است در معرض ابتلابه سرطان کلیه باشند باید در ارتباط با نگرانی خود با پزشک مشورت کنند تا وی راهنمایی های لازم را به آنان نموده و برنامه مناسبی را برای معاینات و پیگیری آنان در نظر بگیرد.

● علائم:

شایع ترین علامت بالینی که ۶۰ درصد بیماران با آن مراجعه می کنند، وجود خون در ادرار است که یا خود بیمار آن را به طور واضح و آشکار در ادرار می بیند و یا اینکه این خون تنها با میکروسکوپ و به وسیله آزمایشگاه قابل شناسایی است. از نشانه های دیگری که می تواند همراه با سرطان کلیه باشد، درد شکم و وجود توده شکمی است که گاهی در لمس آنقدر بزرگ است که کل حفره شکم را پر می کند.

اگر بیماری خیلی دیر کشف شود و فرد نسبت به علایم خود بی توجهی کند، ممکن است زمانی به پزشک مراجعه کند که دیگر خیلی دیر شده و تومور سرطانی به اعضای دیگر بدن وی تهاجم کرده باشد و فرد با این علایم نظیر سرفه و تنگی نفس (تهاجم به ریه)، سردرد (صرع و تهاجم به مغز) یا دردهای استخوانی (تهاجم به استخوان ها) به مطب بیاید این است که در واقع وجود این علایم نشانه بیماری پیشرفته و غیرقابل علاج خواهد بود.

بطور کل علائم را می توان به شکل زیر عنوان کرد :

. درد پهلوها یا یک پهلو
. خون در ادرار
. احساس فشار در شکم
. فشار خون بالا
. تب
. خستگی سردرد
. لاغر شدن
. پائین آمدن توانایی بدن
البته هر کدام از این علائم می تواند نشانه بیماری های دیگری باشند.

● راههای شناخت آن:

. سونوگرافی
با سونوگرافی کیست و تومور تشخیص داده می شود.
. سی تی اسکن که همراه با داروی بیهوشی بوده و نوع بدخیم یا خوش بینمعلوم می شود.
. تستهای آزمایشگاهی( آزمایش ادرار و خون)
وقتی معلوم شد که تومور است، مرحله بعدی تشخیص اینکه به استخوان زده یا نه؟
سپس عملکرد کلیه ها بررسی می شود. با انجام آنژیوگرافی، مویرگهای خونی بررسی می شود.سونوگرافی از شکم نشان می دهد که آیا به کبد نیز گسترش یافته؟
عکس برداری از سینه ها نشان می دهدکه آیا ریه ها نیز درگیر شده اند؟ بندرت سی تی اسکن از مغز لازم است.

تنها با نمونه برداری بعد از عمل و آزمایشات پاتولوژی عمق تومور آشکار می شود
که آیا بافت لنفاوی و یا سایر اعضای بدن درگیر شده یا نه؟

● معاینات و آزمایش ها:

در اولین قسمت هر معاینه گرفتن یک شرح حال دقیق از بیمار اهمیت دارد. پس از گرفتن شرح حال معاینه با این بیمار نکاتی را برای پزشک مشخص می کند. برای مشخص کردن مشکلات کلیوی ممکن است انجام آزمایشات ضروری باشد.

الف: آزمایش های خون: که می تواند تا حدی وجود عفونت در بدن یا صحت یا اشکال عملکرد کلیه ها و هم چنین غلظت موادی را که می توانند موجب ایجاد سنگ کلیوی شوند را مشخص نمایند.

ب: آزمایش ادرار: که می تواند وجود عفونت کلیوی یا وجود خون در کلیه(مثلا در جریان سرطان کلیه یا عفونت کلیه یا سنگ کلیه) را نشان دهد.
هم چنین با این آزمایش می توان میزان اسیدی بودن ادرار و غلظت مواد سنگ ساز در ادرار را مشخص کرد.

برای تشخیص دقیق تر عفونت های ادرار نیاز به کشت ادراری می باشد که ممکن است چند روز زمان ببرد.

ج: رادیو گرافی: که شامل عکس ساده(KUB) و عکس رنگی از کلیه ها می باشد. عکس رنگی کلیه هاIVP)) مخصوصا در تصمیم گیری برای درمان سنگ های کلیوی و وجود خون در ادرار سودمند است. به ندرت تزریق ماده حاجب برای گرفتن عکس رنگی کلیه ممکن است با واکنش های ناخواسته در بیمار همراه شود. آگاهی کامل ارولوژیست و رادیولوژیست از این واکنش های ناخواسته و آمادگی آن ها می تواند از ایجاد مشکل در نزد بیماران جلوگیری نماید.

د- سونوگرافی: یک وسیله سودمند و بدون ضرر برای ارزیابی شکل کلیه ها و بیماری های کلیوی می باشد. گر چه استفاده از این وسیله با محدودیت های تشخیصی همراه است ولی در بسیاری از موارد می تواند کمک کننده باشد.

ه: سی تی اسکن: وسیله تشخیص جدیدتری است که جهت بررسی شکل و عملکرد کلیه می توان از آن بطور ساده یا با تزریق ماده حاجب استفاده کرد. این وسیله تشخیص بخصوص در مورد تشخیص توده های کلیوی و سرطان های کلیوی کاربرد دارد.

و: سایر روش های تشخیص: شامل اسکن های رادیونوکلوئیک(برای مشخص کردن عملکرد دقیق هر کلیه؛ وجود عفونت ها یا آبسه های کلیوی، اثبات انسداد راه خروج ادرار از کلیه و…) رادیوگرافی رنگی کلیه ها با استفاده از تزریق ماده حاجب در سوندی که در حالب قرار داده شده است و آندوسکوپی کلیه می باشد. هر یک از این روش ها در موارد خاصی کاربرد دارند.

● شانس بهبودی:

متفاوت بوده و هرچه زودتر شناخته شود شانس بهبودی بالاتر است. (تا ۹۵٪)

عمل:

در چگونگی عمل و نحوه آن، وضعیت بیمار، سن او ، اینکه تومور در یک کلیه است یا هر دو کلیه واگر در یک کلیه است عملکردکلیه دیگرچگونه است ، نقش مهمی دارد.

معمولن کلیه درگیر با تومور را بطور کلی درآورده و ماهیچه های نزدیک و بافت لنفاوی مجاور آن را نیز . اگر هر دو کلیه دچار تومور هستند و یا فرد دارای یک کلیه
است و دچار تومور شده، پزشکان سعی می کنند تومور و قسمت هایی از کلیه را درآورند بگونه ای که عملکرد کلیه باقی بماند.

عمل با بیهوشی کامل انجام می گیرد. ریسک عمل ۲ تا ۳٪ است.

● پس از عمل:

در روزهای اول بعد عمل ، اغلب چای نوشیده می شود و وقتی روده ها دوباره عملکرد خود را بدست آورند ، (۳ تا ۴ روز بعد عمل) غذاهای راحت و سبک به بیمار داده می شود.

شیمی درمانی معمولن در این بیماری موثر نیست ولی در موارد وخیم آن به همراه ایمن تراپی انجام می شود.در نوع شدید آن که به استخوان زده، کاهش کلسم در استخوان و افزایش آن در خون دیده می شود همراه با تشنگی زیاد، تهوع،‌ استفراغ، لرزش ماهیچه ها ، یبوست و فراموشی. می تواند با کوما و اختلال در ضربان قلب همراه شود.اغلب به بیمار توصیه می شود که

نوشیدنی زیادی بنوشدو نمکهای متعددی بخورد. در کنار راههای متعددی که برای درمان سرطان وجود دارد، تغذیه نقش بسیار مهمی دارد.

روزه ویا کم خوری بسیار خطرناک است و سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند. با ترک سیگار ، امکان برگشت مجدد بیماری کم می شود. به بیمار توصیه می شود خود را منزوی نکند.

تا ۳ سال بعد عمل ، توصیه می شود هر ۳ ماه یکبار، تمامی آزمایشات لازم را انجام دهدتا خدای نکرده از برگشت سرطان ، آگاه شود.از سال سوم هر ۶ ما یک بار و پس از چند سال ، سالی یک بار کافی است.

در حدود ۳۰ تا ۴۰ ٪ افرادسرطان کلیه مجددن آشکار می شود. در ۶۰ تا ۷۰ ٪ آنها در ۲ سال اول بروز کرده و در افرادی هم پس از ۱۵ سال بروز می کند.

بطور کلی شانس بهبودی کامل یا ۱۰۰٪ زیاد بالا نیست.

● علت سرطان کلیه :

علت این سرطان ناشناخته مانده است ولی برخی از عوامل محیطی را در ایجاد آن دخیل می دانند. یکی از مهمترین این عوامل که ارتباط کاملا اثبات شده ای با سرطان کلیه دارد، استعمال، دخانیات است که خطر این سرطان را حدودا دو برابر می کند.

جالب است بدانید که این افزایش خطر هیچ ربطی به تعداد نخ های سیگار یا قلیان که فرد در طول شبانه روز می کشد، ندارد و صرف کشیدن سیگار یا قلیان با هر تعدادی این خطر را دو چندان خواهد کرد.

از جمله عوامل خطر دیگر، چاقی، تماس با پنبه نسوز یا آزبست (که در ساخت ایرانیت های سیمانی به کار می رود)، حلال های آلی (در صنعت رنگسازی، نقاشی، رنگرزی که فرد با این حلال ها تماس دارد) و فلزاتی مانند کادمیوم است.

گفته می شود، کسانی که به دلیل نارسایی کلیه دیالیزهای خونی طولانی مدت می شوند و کلیه های آنها کیست های ریز و متعدد دارد، در حدود ۳۰ برابر بیشتر از جمعیت عادی در معرض خطر سرطان کلیه قرار دارند که البته این خطر در کلیه های نارسایی که دیالیز نمی شوند و حتی پس از پیوند موفقیت آمیز کلیه نیز دیده شده است.

سرطان کلیه

مطالب مشابه :

استخدام تعدادی پزشک در تخصص های اطفال,اعصاب و روان,چشم و ارولوژیست

ارگونومی در کفش خانمها

یزد کویری، در سردترین روزهای برفی میزبان «آتش» است

سرطان کلیه