مقاله : آزار و اذیت جسمی در دوران بارداری و زایمان زودرس
هدف:
این مطالعه به منظور ارزیابی رابطه بین آزار جسمی در دروان بارداری و زایمان زودرس انجام شده است.
طراحی مطالعه:
ما یک سری مطالعات بیمارستانی بر اساس مشاهدات مبتنی بر آزار جسمی در دوران بارداری انجام داده ایم که شامل 2660زن با تولدهای زنده متوالی می باشد.
با زنان مصاحبه گردید و ارزیابی نوع خشونت اعمال شده علیه آنها روش غربال گری و تشخیص نوع بدرفتاری بود. اطلاعاتی در زمینه جمعیت شناسی- رفتاری و متغییرهای مامایی نیز بدست آمد.
مادران نوزاد پره ترم(217n= ,37 هفته<)با مادران نوزاد ترم تازه متولد شده(2428n=) مقایسه شدند.
آنالیز(تجزیه و تحلیل)رگرسیون لوجستیک به منظور برآورد نسبت شانس تطبیق انجام شد.
نتایج:
24% از مادران نوزاد نارس آزار جسمی در دوران بارداری را تجربه کرده بودند با 8% از نوزاد ترم تازه متولد شده مقایسه شدند(P<.0001)
خشونت با تولد پره ترم حتی علیرغم کنترل از نظر سن- وضعیت تأهل – تحصیلات درامد- تعداد زایمان – حاملگی برنامه ریزی شده- مراقبت قبل از تولد- مصرف سیگار- مشروبات الکلی و در استفاده از داروهای غیر مجاز ارتباط داشته اند.(نسبت شانس=14/3 فاصل اطمینان 95% 93/4-00/2)
بحث:
زنانی که تحت خشونت های جسمی در دوران بارداری قرار داشتند افزایش زیاد خطر زایمان پره ترم را نشان دادند. این خود یک عامل مستقل و جداگانه ازیک مجموعه بزرگ عوامل اجتماعی و رفتاری،که بعنوان عمل تولد زود رس می باشند، معرفی شده است.
کلمات کلیدی:آزار جسمی- حاملگی- پره ترم- خشونت.
تولد پیش از موعود بعنوان یک موضوع حل نشده در زمینه سلامت عمومی باقی مانده است. اگاهی و دانش در مورد عوامل اتیولوژیک کافی نیست.
مداخلات پیش گیری کننده موثر در دسترس نیستند. و در بسیاری از کشورها شاهد افزایش این نرخ هستیم. فقط چند عامل به عنوان عوامل موثر بر تولد زودرس معرفی شده و مداخله در بسیاری از آنها بی تأثیر است. مانند قومیت، بارداری متعدد، و یا سابقه زایمان زودرس.
فاکتورهای اجتماعی و محیطی مانند: نژاد پرستی- خشونت فقر- استرس – اعمال زور و نیروی فیزیکی در وقوع زایمان پره ترم و استراتژهای پیشگیرانه از زایمان پره ترم تاثیرات جالبی را از خود بر جای گذاشتند.
مطالعات در اروپا و امریکای شمالی نشان داد که شیوع خشونت علیه زنان باردار بین9/0% و22% متغیر است و گزارشات حاکی از افزایش آزار جسمی که بعنوان یک ریسک فاکتور قابل اصلاح در حاملگی افزایش یافته است.
مطالعات کمی در ارتباط با آزار و اذیت جسمی و تولد پره ترم گزارش شده است. و آنهایی که گزارش شده اند عمدتا شامل قشر کم درآمد و مادران کم سن و سال است.
مطالعات اپید میولوژیک با حجم نمونه زیاد و کنترل عوامل مخدوش کننده مرتبط بود. و بعضی از آنها ارتباط معنی دار بین خشونت جسمی و تولد زودرس را نداشته اند.
به علت تفاتهای در ویژگی های منحصر به فرد جمعیت و حجم نمونه تعاریف مختلفی از خشونت جسمی و نتایج حاصل از زایمان دارد. و طرح مطالعه متفاوت و کنترل عوامل مخدوش کننده ممکنه یافته های متناقض را توضیح دهد.
در این مطالعات ما قصد داریم رابطه بین آزار جسمی در دوران باداری و زایمان زودرس را بررسی کنیم.
مواد و روش ها:
این بررسی شامل 2660زن سفید پوست در بخش مامایی بیمارستانsaojoao در Porto در طول یک دوره ده ماهه در سال 1999-2000بود که نوزادان تک قلو زنده به دنیا آورده اند.
بیمارستان سطح 3 آموزشی تقریباً تمام زنان باردار محله همجوار را پذیرش می کند و این بیمارستان یک واحد ارجایی برای واحد های سطح 2 می باشد. در96 ساعت اول پس از زایمان از زنان جهت مشارکت در مطالعه دعوت بعمل آمد و از آنها خواسته شد که رضایت نامه را آگاهانه پر کنند. فرضیه مطالعه مرکزی: ارتباط بین آزار فیزیکی و عوارض جانبی بارداری به صراحت در شرح مطالعه به شرکت کنندگان واجد شرایط ارایه شد.
اطلاعات بصورت مصاحبه چهره به چهره بدست آمد. همه مصاحبه شوندگان توسط کارکنان آموزش دیده در یک محیط اجتماعی کوچک در بیمارستان انجام شد و به زنان تعهد داده شده که مسایل بطور محرمانه میباشدو هیچ انصرافی از مشارکت وجود نداشت.
شرکت کنندگان در پرسشنامه به سئوالات جمعیت شناسی همچون سن- تحصیلات- وضعیت اشتغال- رابطه زناشویی با پدر نوزاد- درآمد خانواده- بارداری فعالی- آنتروپومتریک(ارزیابی جسمی مثل قد و وزنBMI) تعداد زایمان- مراقبت های قبل از زایمان- توجه به حامله شدن- ویژگی های رفتاری در دوران بارداری(دخانیات- مصرف الکل- داروهای غیر مجاز)پاسخ دادند.
با توجه به مراقبت های قبل از تولد زنان در طبقه بندی های زیر تقسیم شدند:
آنان که مراقبت های قبل از زایمان نداشته اندآنان که مراقبت های قبل از تولد را در سه مانه اول بارداری داشتندآنان که مراقبت های قبل از تولد را دیر انجام دادن خانمهایی که آزار و اذیت را تجربه کرده بودند بوسیله غربالگری بررسی بد رفتاری ارزیابی شدند.
از مادران پرسیده شد که آیا بعد از باردار شدن کتک خوردن یا سیلی یا لگد یا به اشکال دیگر مورد بدرفتاری جسمی قرار گرفتند. اگر چنین است از آنها خواسته شد تا مقصر و همچنین تعداد دفعات بدرفتاری و محل جراحت و شدیدترین حادثه که در دوران بارداری دچار شده بودند را نشان دهند همچنین از زنان پرسیده شد تا کنون مورد تجاوز قرار گرفته اند.
اطلاعات سن بارداری وزن نوزاد و عوارض پزشکی حین بارداری فعلی از نمودارهای بالینی مادران جمع آوری شده بود.
پیامد این تجزیه تحلیل ها تولدهای پره ترم بود که بنا به تعریف به تولدهای زیر37 هفته بارداری اطلاق می شود. سن حاملگی را بر اساس بهترین برآورد بالینی وباردار نظر گرفتن عدم تطابق بین آمنوره و نتایج اولتراسونیک هنگامی که بیش از یک هفته باشد دومی پذیرفته می شود . در این تجزیه تحلیل جاری 217 نوزاد پره ترم را با 2428 نوزاد ترم مقایسه کرده اند پانزده تولد بعلت قابل اعتماد نبودن اطلاعات سن حاملگی از مطالعه حذف شدند. ما از روش انالیز رگرسیون لجستیک برای ارزیابی ارتباط بین آزار جسمی در دوران بارداری و زایمان زودرس استفاده کردیم و اندازه گیریها با استفاده از نسبت (OR ) و فاصله اطمینان (CL ) 95% خام وبری ارائه مطالب مهم تنظیم شده بود.
تجزیه تحلیل آماری با نرم افزار stat4 آماری انجام شد این مطالعات توسط کمیته اخلاقی از دانشکده پزشکی دانشگاه پورتر به تصویب رسید.
نتایج :
در این بررسی شیوع آزار جسمی در دوران بارداری در بین زنانی که زایمان تک قلو زنده داشتند (2660 / 257 ) 7/9 % بود یکی از هشت زن تجربه مربوط به آزار و اذیت جسمی را گزارش کرده است. از زنانی که در دوران بارداری مورد ضرب و شتم قرار گرفتند 50% گزارش دادند که روزی سه بار در طول دوران حاملگی از اعمال خشونت آمیز رنج میبردند.
6/57 % اشاره داشتند بیشترین اعمال خشونتی که تا بحال تحمل کرده اند بصورت سیلی زدن یا هل دادن بوده که هیچ آثار جراحت یا درد بجای نگذاشته است.
6/42 % به آزار شدیدتر (3/39% اعمالی مانند مشت زدن – لگد زدن – بریدگی – کبودی و یا ادامه درد و 1/3% مضروب – کوفتگی شدید – شکستگی استخوان سر و اندانهای داخلی و یا آسیب دائمی ) اشاره کردند شیوع تولد زودرس 2/8% (2645/ 217 ) بود.
زایمان زودرس بطور مشهود و مکرر در میان زنان که مورد آزار جسمی قرار گرفته شده بودند نسبت به زنانی که مورد آزار قرار نگرفته بودند (8/6% در مقابل 4/21% p<.0001 ) .
گزارش آزار جسمی زنان در دوران بارداری بطور مشهودی به سنین کمتر از 20 سال با یک رابطه نامشروع تحصیلات کم با درآمد پایین خانواده بالا بودن زایمان حاملگیهای برنامه ریزی نشده عدم مراقبتهای قبل از بارداری ، تأخیر در انجام مراقبتهای قبل از تولد ، کاهش وزن در دوران حاملگی کشیدن 10 عدد سیگار در روز در طی حاملگی استفاده از الکل و داروهای غیرمجاز در طی حاملگی و بیکاری تعلق دارد. ( جدول 1 و 2 )
جدول یک
|
ارتباط خام بین ویژگیهای اجتماعی – جمعیت شناسی و خشونتهای جسمی در خلال دوران بارداری خشونت جسمی در دوران بارداری ویژگیهای مادران بله خیر pvalue | |||
|
|
n=257 |
n=2403 |
|
|
|
N(%) |
N(%) |
|
|
سن مادران | |||
|
20 > |
(1/17)44 |
(6/7) 182 |
|
|
24-20 |
(21) 54 |
(3/20) 489 |
|
|
25-29 |
(23) 59 |
(34) 814 |
|
|
30-34 |
(5/24) 63 |
(2/26 ) 627 |
|
|
35< |
(4/14 )37 |
(12) 287 |
00001/0> |
|
رابطه زناشوئی با پدر نوزاد | |||
|
بله |
(5/75 ) 194 |
(4/94 ) 2268 |
|
|
خیر |
(5/24 ) 63 |
(6/5) 135 |
0001/0> |
|
سطح تحصیلات | |||
|
0-4 |
(9/52 )136 |
(4/18) 443 |
|
|
5-6 |
(3/23 ) 60 |
(23 ) 552 |
|
|
7-9 |
(2/15 ) 39 |
(2/17 ) 413 |
|
|
10-12 |
(8/7 ) 20 |
(8/19 ) 475 |
|
|
13< |
(8/0 ) 2 |
(6/ 21 ) 520 |
0001/0> |
|
درآمد خانواده (یورو) | |||
|
600> |
(4/56 )145 |
(4/13 ) 322 |
|
|
600- 1999 |
(7/39 ) 102 |
(8/50 ) 1219 |
|
|
2000- 2999 |
(5/3 ) 9 |
(1/21 ) 507 |
|
|
3000 < |
(4/0 )1 |
(7/14 ) 353 |
0001/0> |
|
شغل روز مزد | |||
|
بله |
(1/42 ) 104 |
(7/77 ) 1809 |
|
|
خیر |
(9/57 ) 143 |
(3/22 ) 519 |
|
جدول دو
|
ارتباط خام بین متغیرهای مامایی – انتروپومتریک – ویژگیهای رفتاری و خشونتهای جسمی در خلال دوران بارداری خشونت جسمی در دوران بارداری ویژگیهای مادران بله خیر pvalue | |||
|
|
n=257 |
n=2403 |
|
|
|
n (%) |
n (%) |
|
|
تعداد حاملگی | |||
|
1 |
(2/34 ) 88 |
(2/52 ) 1254 |
|
|
2 |
(5/24 )63 |
(8/31 ) |
|
|
3 و بیشتر از 3 |
(2/41) 106 |
(16 ) 384 |
0001/0 > |
|
حاملگی خواسته | |||
|
بله |
(7/18 ) 48 |
(5/77 ) 1862 |
|
|
خیر |
(3/81 ) 209 |
(5/22 ) 541 |
0001/0 > |
|
مراقبتهای بارداری | |||
|
بدون ویزیت |
(6/14) 36 |
(1 ) 23 |
|
|
اولین ویزیت بعد از سه ماهه اول |
(5/40 ) 100 |
(2/10 ) 244 |
|
|
اولین وزیت خلال سه ماهه اول |
(9/44 ) 111 |
(8/88 ) 2123 |
0001/0> |
|
افزایش وزن در بارداری | |||
|
255> |
(9/33 ) 74 |
( 1/20 ) 479 |
0001/0> |
|
255< |
(1/66 ) 144 |
(9/79 ) 1896 |
|
|
کشیدن سیگار در بارداری | |||
|
عدم استعمال سیگار |
(4/702) 186 |
(86 ) 2056 |
|
|
1 تا 9 نخ در روز |
(1/12 ) 31 |
(6/9 ) 230 |
|
|
10< نرخ در روز |
(6/15 ) 40 |
(4/4 ) 107 |
0001/0 > |
|
مصرف الکل در بارداری | |||
|
بله |
(1/24 ) 62 |
(7/6 ) 162 |
0001/0> |
|
خیر |
(9/75 ) 195 |
(3/93 ) 2239 |
|
|
مصرف داروهای غیرمجاز در بارداری | |||
|
بله |
(6/6 ) 17 |
(3/0 ) 8 |
0001/0 > |
|
خیر |
(4/93 ) 240 |
(7/99 ) 2395 |
|
OR برای ترک متغیر مرتبط با آزار جسمی در دوران بارداری وزایمان زودرس( %95CL 2/59- 5/33 ) 3/72 بود بعد از کنترل سن مادر رابطه زناشوئی سطح درآمد خانوادگی تعداد زایمان حاملگی برنامه ریزی شده مراقبت قبل از تولد تنباکو الکل استفاده از داروهای غیرمجاز ارتباط بین آزار جسمی در دوران بارداری و زایمان زودرس کاهش یافت ولی زایمان زودرس همچنان مشهود و از نظر آماری معنی دار است.
(OR= 3/14 %95 CL 2/00-4/93 ) افزایش ORS پره ترم با افزایش تکرار آزار جسمی و افزایش پرخاشگری نشان داده شده ( جدول 3 )
جدول سه
|
نسبت شانس بین نوع خشونت و زایمان پره ترم پره ترم ترم نسبت شانس و فاصله اطمینان 95% خام تنظیم شده | ||||||
|
|
n=217 |
n=2428 |
| |||
|
|
n (%) |
n(%) |
| |||
|
خشونت جسمی در دوران بارداری | ||||||
|
بله |
(4/24 ) 53 |
(8 ) 194 |
(33/5- 59/2 ) 72//3 |
(93/4-2 ) 14/3 | ||
|
خیر |
(6/75 ) 164 |
(92 ) 2234 |
1 |
1 | ||
|
تعداد خشونت جسمی | ||||||
|
بدون خشونت |
(6/75 ) 164 |
(92 ) 2234 |
1 |
1 | ||
|
خشونت با شدت کم |
(9/12 ) 28 |
(8/4 ) 117 |
(17/5-4 /2 ) 26/3 |
(8/4 – 68 /1 ) 84/2 | ||
|
خشونت با شدت زیاد |
(5/11 ) 25 |
(2/3 ) 77 |
(3/7- 66/2 ) 42/4 |
(72/6-3/2 ) 69/3 | ||
|
عامل خشونت جسمی | ||||||
|
بدون خشونت |
(6/75 ) 164 |
(92 ) 2234 |
1 |
1 | ||
|
شریک جنسی |
(7/20 ) 45 |
(1/7 ) 172 |
(21/5 – 43/2 ) 56/3 |
(76/4- 86/1 ) 98/2 | ||
|
افراد دیگر |
(7/3 ) 8 |
(9/0 ) 22 |
(92/11- 99/ 1 ) 95/4 |
(09/12- 74/1 ) 59/4 | ||
%88 زنان با تجربه آزار جنسی در دوران بارداری قربانی خشونت شریک جنسی شده بودند زمانی که خشونت توسط شریک جنسی یا دیگران تحمیل می شد خطر زایمان زودرس بالاتر بود (ارتباط معمول جدول 3 )
از نظر آماری میزان تولدهای زودرس ناشی از آزار جسمی در دوران بارداری با تولد زودرس ناشی از محرومیت مراقبتهای پزشکی یکسان بود (OR= 2/87 %95 CL 69-4/89 ) .
سن حاملگی را بر اساس بهترین برآورد بالینی و با در نظر گرفتن عدم تطبابق بی آمنوره و نتایج اولتراسونیک هنگامی که بیش از یک هفته باشد دومی پذیرفته می شود. در این تجزیه تحلیل جاری217 نوزاد پره ترم را به 2428 نوزاد ترم مقایسه کرده اند. پانزده تولد بعلت قابل اعتماد نبودن اطلاعات سن حاملگی از مطالعه حذف شدند.
ما از روش انالیز رگرسیون لجستیک برای ارزیابی ارتباط بین آزار جسمی در دوران بارداری و زایمان زودرس استفاد کردیم. و اندازه گیری با استفاد از نسبت(OR)و فاصله اطمینان(CI)95% خام وبری ارائه مطالب مهم تنظیم شده بود.
تجزیه تحلیل آماری با نرم افزار stat4 آماری انجام شد.
این مطالعات توسط کمیته اخلاقی از دانشکده پزشکی دانشگاه پورتر به تصویب رسید.
نتایج:
در این بررسی شیوع آزار جسمی در دوران بارداری در بین زنانی که زیمان تک قلو زنده داشتند.(2660/257) 7/9% بود یکی هشت زن تجربه مربوط به آزار و اذیت جسمی را گزارش کرده است. از زنانی که در دوران بارداری مورد ضرب وشتم قرار گرفتند50% گزارش داده اند که روزی سه بار در طول دوران حاملگی از اعمال خشونت آمیز رنج می برند.
6/57% اشاره داشتند بیشتری اعمال خشونتی که بحال تحمل کرده اند بصورت سیلی زند یا هل دادن بوده که هیچ آثار جراحت یا درد بجای نگذاشته است.
6/42% به آزار شدید تر(3/39% اعمالی مانند مشت زدن- لگد زدن- بریدگی- کبودی و یا ادامه درد و 1/3% مضروب- کوفتگی شدید- شکستگی استخوان سر و اندامهای داخلی و یا آسیب دائمی)اشاره کردند.
در زنانی که حتی قبل از دوران بارداری مورد آزار جسمی قرار گرفته اند (N=83 ) نشان داده شده که در مقایسه با زنانی که هرگز مورد آزار جسمی قرار نگرفتند در معرض خطر زایمان زودرس بیشتری قرار داشتند. اگرچه ارتباط ضعیفی وجود دارد. (OR-2/1 %95 CL 1/00-4/31 )
زنان مورد آزار جسمی قرار گرفته اغلب خونریزی از دستگاه تناسلی را در خلال بارداری گزارش کرده اند وارتباط آماری معنی داری برای هر تریمستر بارداری بود. (p<0/005 % 5/4 در مقابل %16 )
فشار خون حاملگی در میان زنان آزار جسمی شده کمتر شایع بود(p<0/005 %5/4 در مقابل %16 ) اختلاف آماری قابل توجهی بین پراکلامسی یا دیگر اختلافات فشار خون بارداری (%2/3 در مقابل %9 ) کشف نشد ، دیابت (%5/3 در مقابل %3/5 ) یا عفونتهای دستگاه ادراری (%18/6 در مقابل %16 ) .
قربانیان خشونتهای جسمی در دوران بارداری وقوع بیماریهای غیرمتخص دوران بارداری راگزارش کرده اند (%16/3 در مقابل %36/2 ) و آنها مکررا بچه های کوچک برای سن حاملگی را بدنیا آوردند(%10/3 در مقابل p< 0/005 % 36/5 ) نتایج این گزارش حاصل متعاله مقطعی است که در بیمارستان سطح 3 پرتغال که متمرکز بر جمعیت شهرنشین است انجام شده تعداد تولدها در آن حدود 3000 تولد در سال می باشد.
بر خلاف مطالعات دیگر که بین خشونت علیه زنان باردار و زایمان زودرس ارتباط پیدا کرده اند ، مطالعات ما فقط بر جمعیتهای کم درآمد و بی بضاعت متمرکز نبود. در تحقیقات انجام شده بر طبقه متوسط هیچ گزارش قبلی از شیوع آزار جسمی در دوران بارداری در زنان پرتغالی کشف نشد. ما تخمین دیم که حدود %10 از زنان باردار مورد آزار جسمی در خلال بارداری قرار گرفتند، این میزان عنوان شده یک تخمین شیوع در کشورهای دیگر است.
این مطالعات ارتباط معنی دار بین آزار جسمی در دوران بارداری و تولد زودرس را حتی پس از کنترل بسیاری از عوامل جمعیت شناسی و رفتاری افشا دیگر است. ارتباط خانم بین آزار جسمی در دوران بارداری و پره ترم به مقدار کمی بعد از تعدیل عوامل موثر کاهش یافت این بدان معناست که وضعیت اجتماعی واقتصادی پایین و عوامل رفتاری مانند استعمال دخانیات الکل و یا استفاده از داروهای غیرمجاز و مراقبتهای بارداری ناکافی بطور گسترده ارتباط بین آزار جسمی در طی بارداری وتولد زودرس را توضیح نمیدهد. ما همچنین هیچگونه تعاملی بین آزار فیزیکی و کلاسهای اجتماعی همچون (سطح سواد مادران و درآمد خانواده ) وضعیت تاهل سن مادر پیدا نکردیم. بنابراین ما فقط این عوامل را به عنوان عوامل بالقوه در مدلهای متغیرهای چند گانه وارد کردیم. مکانیسم های ارتباط خشونت با تولدهای زودرس هنوز ناشناخته هستند.
برخی نویسندگان یافتند که زنان بارداری که بعد از تحمیل خشونت پذیرش میشوند ، میزان بیشتری از حاملگی پره ترم را تجربه کرده اند. چه آنهایی که در اثر حمله در بیمارستان بستری شدند و چه آنهایی که بعد از حمله رها شدند . به استناد پترسون رابطه بین خشونت در دوران بارداری و عوارض حاملگی حاصل از آن منشا گرفته از دو عامل اتیولوژیک بالقوه می باشد. ضربه فیزیکی و استرس.
ضربه شدید مستقیم شکمی ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی حاملگی گردد. اما به نظر می رسد آسیب جزئی شکمی احتمال کمتری دارد که با نتایج پری ناتال ارتباط پیدا کند.
زنان که مورد آزار جسمی قرار گرفته اند نسبت به آنان که مورد آزار جسمی قرار نگرفته اند شاهد تجربه بیشتری از انواع استرس در زندگی هستند واحتمال بیشتری برای ابتلای به افسردگی و اضطراب دارند. شواهدی وجود دارد از افزایش تنش روانی که ممکنه مرتبط با زایمان زودرس از هر دو طریق رفتاری ومسیرهای عصبی غددی باشد.
زنانی که مورد خشم قرار گرفته بودند تمایش بیشتری به کشیدن سیگار نوشیدن الکل و استفاده از داروهای غیرمجاز داشتند و این رفتارهای غیرسالم ممکن است با زایمان پره ترم ارتباط داشته باشند. به عبارت دیگر، استرس های عاطفی ( هیجانات ) ممکن است ترشح غدد اندوکرین را افزایش دهد و باعث آزادسازی کاتکول آمین ها و دیگر عوامل تنگ کننده عروق شود که می تواند باعث هیپوکسی و محدودیت رشد جنین شود و زمینه را برای ایجاد تحریکات و انقباضات از طریق آزادسازی پروستاگلندین و بروز زایمان پره ترم فراهم سازد.
با این حال به استناد مکلین: در کنار عوامل استرس آور ، عوامل قابل اصلاح مثل علایق شخصی (کپی رفتارها و پاسخها – درک و کنترل موقعیت ها) وحمایتهای اجتماعی و بین المللی وجود دارند که این عوامل ممکن است با پیامدهای حاصل از خشونت در بارداری تداخل باشند.
تفسیرهای محتمل دیگر که غیرقابل بررسی هستند عبارتند از: فعالیتهای فیزیکی بیش از حد بیماریهای منتقل شونده ما متوجه شدیم که قربانیان خشونت در دوران حاملگی در مقایسه با زنان که مورد خشونت واقع نشده بودند خونریزی واژینال را در تمام تریمسترهای حاملگیشان به صورت مکرر گزارش کردند.
این یافته ها این فرضیه را القا می کند که خونریزی رحمی جفتی ودکولمان جفت مکانیسمی است که در بین زنانی که مورد خشونت جسمی قرار گرفتند ممکن است خطر زایمان پره ترم را افزایش دهد.
به صورت معمول این پذیرفته شده که وارد آوردن ضربه عمدی به شکم ممکن است مستقیما باعث عملکرد غیرطبیعی جفت شود. بهرحال خونریزی واژینال احتمالا یک نشانه از تهدید به سقط یا زایمان پره ترم است که خود حاصل عوامل بالقوه دیگر می باشد. علاوه بر این در مطالعات ما تعداد بسیار کمی از زنان ضربه مستقیم به شکم را در خلال دوران بارداری عنوان کردند. فرضه ارتباط بین آزار جسمی و تولد پره ترم به علت افزایش عوارض متعدد بارداری مثل پراکلامسی و محدودیت رشد جنین در بین خانمهایی که مورد آزار و اذیت واقع شدند بصورت مختصر شرح داده شدن است.
در مطالعات ما شیوع بسیار زیادی از تولد نوزادان کوچک برای سن حاملگی (SGA ) را یافتیم ولی در خانمهایی که مورد آزار واقع شدند پره کلامسی مشاهده نشد.
میزان شیوع کم فشار خون بارداری در بین خانمهایی که مورد آزار جسمی واقع شدند میتواند بدنبال کاهش مراقبتهای قبل از بارداری و یا فشار خون حاملگی تشخیص داده نشده باشد. همچنین ما ارتباط بین خشونت جسمی و زایمان پره ترم را حتی زمانی که خشونت قبل از بارداری واقع شده بود یافتیم. این یافته ها بیشتر تائید کننده مکانیسم های دیگر هستند تا تروماهای مستقیم جسمی به مادران در خلال بارداری تجربه خشونت قبل از بارداری ممکن است باعث استرسهای بعد از خشونت اعمال شده شود که نهایتا باعث زایمان پره ترم می گردد.
در این مطالعه نشان داده شده که بیشترین سهم ارتکاب خشونتها را شریکان جنسی اعمال کردند اما همچنین خطر زایمان پره ترم با اعمال خشونت از طرف اشخاص دیگر غیر از شریک جنسی نیز افزایش یافته است معمولا بوسیله پدر ما می توانیم فرض کنیم که تحمیل بوسیله شخصی غیر از شریک جنسی در زمینه وابستگی شدید و استرسهای روانی اتفاق میافتد.
ما از غرباگلری وتشخیص بد رفتاری استفاده کردیم چون اطمینان واعتبار آن تقریبا همیشه ثابت است و به راحتی میتوان آن را اجرا کرد واین از رایجترین ابزار تحقیقاتی واندازه گیری خشونت در نمونه های بیمارستانی است. خطای سیستماتیک در مطالعات ما ناگزیر است اگرچه استفاده از پرسشنامه توسط افراد آموزش دیده بطور معنی دار میزان یافته ها را افزایش می دهد به علت اکراه زنان برای بیان خشونتهای خانوادگی اعمال شده علیه آنان همچنان خشونتهای ناشناخته زیادی امکان پذیر است بهرحال اگر خطای سیستماتیک غیرقابل توجه رخ دهد ارتباط واقعی خیلی بیشتر ازمیزان گزارش شده می بود.
اگرچه در آنالیز اطلاعات ما تلاش کردیم تا عوامل مخدوش کننده را کنترل کنیم اما همچنان وجود عوامل مخدوش کننده به قوت خود باقیست و این مسئله متاسفانه به بزرگی نمونه تحت مطالعه و ویژگیهای منحصر به فرد تحت مطالعه بر می گردد. نقطه قوت این مطالعه اندازه بزرگ حجم نمونه است میزان بالای مشارکت که شامل زنانی از تمام طبقات اجتماعی و اقتصادی و گروه وسیعی از خانمهای حامله با عوارض و خطرات زایمان می باشد.
برای تشخیص عمل خشونت بار اعمال شده مصاحبه توسط کارکنان آموزش دیده و در مکانهایی که حریم خصوصی افراد در آنجا تضمین شده بود به صورت چهره به چهره انجام شد.
ارزیابی و کنترل بسیاری از عوامل مخدوش کننده شامل سیگار کشیدن – نوشیدن الکل مصرف داروهای غیرمجاز اطلاع دقیق از سن حاملگی و عوارض حاملگی برای بالا بردن کیفیت انالیز اطلاعات ما ضروری بودند. اگرچه مکان مطالعات ما یک زایشگاه عمومی از یک بیمارستان دانشگاهی بود نتایج استنباط شده قابل اعتبار است چون بیش از %90 زایمانها در بیمارستانهای عمومی اتفاق افتاده است. در پرتقال همچون سایر کشورهای توسعه یافته خانمهای باردار معمولا جهت خشونتهای اجتماعی غربالگری نمی شوند.
در کنار عدم اطمینان در روند عوامل مسبب به نظر می آید که قانع کننده باشد که متخصصان خشونت جسمی را به عنوان یک عامل خطر برای زایمان پره ترم شناسایی کنند و از زنان باردار در مورد آن جویا شوند.
منابع :
February 2008 American journal Of obstetrics& gynecology
مطالب مشابه :
مقاله : آزار و اذیت جسمی در دوران بارداری و زایمان زودرس
واحد آموزش بيمارستان سينا اهواز در وقوع زایمان پره ترم و جراحت یا درد
هيپنوتيزم
دانشجویان تغذیه اهواز بدون بیهوشی در جراحی بدون درد و تولد فرزندش در
زايمان را بدون درد تجربه كنيد
زايمان طبيعي آن هم بدون‌درد. در اغلب كشورهاي پيشرفته آمريكايي و اروپايي بيش از 3 اهواز
زایمان بی درد اما طبیعی
بیمارستان نجمیه اولين مركز زايمان بي درد در ایران. به خاطر داشته باشيم كه زايمان بدون درد
دانستنی‌های زایمان طبیعی در آب
دانشگاه علوم پزشكي جندی شاپور اهواز. در آب ترس از درد زایمان و بدون اینکه
مقایسه سزارین با زایمان طبیعی
دانشگاه علوم پزشكي جندی شاپور اهواز. درد در زایمان طبیعی، بعد و 2 دقیقه بدون درد
زایمان در آب
زایمان در قطب علمی آموزش الكترونیكی پیشرفته در دانشگاه علوم پزشكي جندی شاپور اهواز.
احساس درد در زمان رابطه جنسی
احساس درد در در نتیجه کاملا مشخص است که واژن برای نفوذ بدون برنامه از قبیل زایمان.
برچسب :
زایمان بدون درد در اهواز