کاش که همسایه ما می شدی
دستفروش : سبزی پاک می کنیم // فرش و موکت می شوریم // خرابی تلویزیون, ماهواره , تکون دادن گهواره // اجناس کهنه شما رو می خریم // ظرف می شوریم // جارو می زنیم // خرید می کنیم // انواع سی دی های مجاز ایرانی می فروشیم ......
(( تلفن همراه او که زنگ غیر متعارفی نیز دارد به صدا در می آید , دستپاچه تلفن خود را از جیب در آورده و جواب می دهد ...... گفتگو از بلند گوی دستی پخش می شود ))
دستفروش : بله خانوم جان .....
زن : رجب کجایی ؟ چرا دیر کردی ؟
دستفروش : اداره هستم عزیزم , مدیرمون قراره جلسه گذاشته , امروز یه کم دیرتر میام خونه ...
زن : من نمی دونم این رییستون به غیر جلسه گذاشتن کار دیگه ای تو اون خراب شده نداره ؟
دستفروش : خب چه کار کنم رییسه دیگه
زن : من نمی دونم , من امشب باید برم عروسی // مگه قرار نبود پول بیاری ؟ دیرم میشه ها ... باید ناخون بکارم
دستفروش : ناخون بکاری ؟ مگه ناخون های خودت چشه ؟
زن : بابا یه کم امروزی باش // ناخون مخصوص مجالس و مهمونیهاست // زینت جون هم داره میکاره , نباید جلوش کم بیارم .....
(( نوجوانی از داخل کوچه رد شده و به دستفروش ((
نوجوان : آقا مامانم میگه خونه 2 تا فرش 12 متری داریم میشوری برامون ؟
زن : رجب کجایی ؟ فرش چیه ؟ مامان کیه ؟
(( رجب که تازه متوجه دست گلش و پخش گفتگو از بلند گو میشود , دستپاچه : ))
رجب : هیچی فرشهای ادارمونه ..... چشم چشم ناخونم میشورم // فرش میکارم ....
زن : چی میگی ؟ حالت خوبه ؟
رجب : آره , آره حالم خوبه (( سریع تلفن را قطع می کند , رو به نوجوان , ((
رجب : خب بچه جون , خونتون کجاست ؟
نوجوان : داخل کوچه , خیلی دور نیست //
رجب : باشه بریم بریم که سوتی دادم در حد المپیک
(( رجب و نوجوان از کوچه خارج می گردند //دختر جوانی در حالیکه مشغول صحبت کردن با تلفن همراه خود می باشد , واردصحنه می گردد ))
دختر جوان : ها؟ بنال ... باز که زنگیدی ؟ ایندفعه چه مرگته ؟ ......... مگه نگفتم زیاده روی نکن ......اه همش میگه خمارم خمارم ..... خب یه کم طاقت بیار ببنم چه کار میتونم بکنم واست ؟ مایه ات جوره ؟ ...... 35 تا تخت , چونه هم بی چونه ...... خب بهت می زنگم ......(( تلفن را قطع می کند و مشغول شماره گیری می شود ))
دختر جوان : الو سامان .... کدوم گوری تو پس ... یه ساعته اینجام ........ بجنب بجنب ..... مشتریا پدرمو در اوردن .......من میرم اخر کوچه ...بیا اونجا ......بای ......
(( دختر جوان از کوچه خارج شده و پسرکی با لباس زننده وبا لهجه ای که شباهت به دختران دارد وارد صحنه می گردد و از تماشاچیان آدرسی را می پرسد ))
پسرک : (( رو به یکی از تماشاچیان )) ببخشید آقا این پارک دانشجو کجاست ؟ (( واز چند نفر به همین گونه سوال می پرسد ..... خسته شده و زیر تابلوی کوچه می نشیند ...... تلفن همراه خود را در آورده و شماره گیری می کند ......))
پسرک : الو کامی .... سلام خوبی عزیزم ؟ اخه گلم این چه آدرسی بود بهم دادی ؟ .... چی ؟ آره گم شدم ... می ترسم کامی ...... آره اینجا مردم یه جور دیکه نگام می کنند..... خیلی گرمه گلم .... الان نمی دونم کجا م ؟ .... الو .... الو ..... صدات قطع و وصل میشه .....(( تلفن قطع می شود ... پسرک مستهسل از جای خود بلند می شود ..... ))
پسرک : آرایشم الان پاک میشه آخه ......وای خدا تو رو نکشه کامی کامی با اون ادرس دادنت ..... (( و همانگونه نا امید از کوچه خارج می گردد // علی سیاه با لباس و کلاه و دستمال یزدی معروف وارد صحنه می شود .))
لات 1 : ای خدا مردیم از گردن کلفتی ؟ اخه کسی نفس کش تو این کوچه نیست // از صدقه سری ماست بخدا //از سر این کوچه تا ته این کوچه , کوچه بغلی و حومه همه زیر قدرت من علی سیان (( عربده کشان )) اگه نفس کشی تو سیطره حکومت من بی اذن و اجازه داش علی سیاه نفس بکشه از زیر تیغ سه دم من علی سیاه سُر میخوره تا خودِ خود درک جهنم ..... مرد می خواد که با من کل بندازه و مرد نمی بینم ....(( به زیر میله تابلوی کوچه تکیه داده و می ایستد // ممد آمریکایی نیز با همان لباس و دستمال یزدی معروف وارد می شود ))
ممد آمریکایی : اونکه عربده می کشید میگفت مرد نمی بینم از بس مشتهای ممد امریکایی خورده به چال و چولش کور شده طفلک , کجاست تا چشاشو باز کنه تا ببینه یه مرد جلوش وایستاده // اره بیا ببین مرد اومده // ممد امریکایی اومده
علی سیا ه : نقل چشمو چال و مشت و پشت و مادام کوری نیست // شب بود سبیلاتو ندیدم مرد (( قهقهه می زند ))
ممد امریکایی : وقتی با یه مشت پا قباله چشاتو مهر کردم می فهمی همین روزهاست که با زندگی سگیت باید وداع کنی // مگه صد بار نگفتم تو این کوچه نباید ببنمت ؟
علی سیاه : مال خودمه این کوچه // همه هم می دونن // تو تفاهم نامه انجمن لوتیهای محل هم نوشته خودتم پا اون تفاهم نامه رو امضا کردی داش
ممد امریکایی : اونیکه خوردی اشغال داشت // تفاهم نامه چه کشکیه بچه جون // ؟ زود راهتو بکش برو که اصلن حال و حوصلتو ندارم
علی سیاه : اگه نکشم ؟
ممد امریکایی : می کشونمت که هیچ می چلونمت که هیچ سر جات هم می نشونمت بچه
علی سیاه :هه هه هه خندیم // اگه راست می گی بیا دوئل کنیم
ممد امریکایی : قبوله
(( اهنگ تگزاس پخش می شود // هر دو پشت به هم می ایستند ))
ممد امریکایی : تا 10 میشمرم
علی سیاه : خودتم می دونی که من تو پرتاب تیزی طلای اول لاتا المپیک رو دارم //
ممد امریکایی: می شمرم 10 /9 /8 /7 ...
(( با هر شمارش یک گام به عقب تر رفته به شماره یک که می رسند , نوجوانی با لباس زنده وارد صحنه می شود در حالیکه شاخه های زیادی از گل نرگس به همراه دارد و رو به ممد امریکایی می کند ))
نوجوان2: آقا گل ... گل می خرید از من ؟
ممد امریکایی : دک تو از کجا پیدات شد بچه برو گمشو ببینم با اون سرو وضعت اه اه اه .... (( نوجوان را پرت می کند // نوجوان سراغ علی سیاه می رود و این باز از او خواهش می کند که گل بخرد و لی او نیز همین رفتار را با او دارد و او را به میانه میدان پرت می کند // پسر ک زمین می خورد و گریه می کند و دستانش را با گل به بالا دراز می کند ))
نوجوان 2: آخه خدا جون تا کی منت این جماعت نامردو باید بکشم ؟ اخه یکی نیست به فر یادم برسه ؟ تا کی نداری ؟ تا کی بیچاره گی ؟ هر چی کمتر داشته باشی بیشتر هم بهت زور میگن // دستفروش , نوجوان 1/ پسرک دختر نما و دختر جوان نیز وارد صحنه می گردند و هر کدام دیالوگهای نامفهومی را بر زبان می اورند // به طوریکه همهمه و پچ پچ فضا را پر می کند و هر از چند گاهی نیز به پسرک نگاهی کرده و خنده ای از روی تمسخر به او می کنند // اوای امواج دریا و صدای پرندگان پخش می شود // جانباز شیمیایی وارد صحنه نمایش می گردد با وارد شدن و دیدن هیاهو سرفه هایش بیشتر می شود // به کنار نوجوان رفته // نوازشش می کند و لبخندی به او می زند // از جیبش پول در اورده و تمام گلهایش را می خرد // او را از زمین بلند کرده و دستش را می گیرد // چفیه را بر سر بازیگران کشیده و بر هر کدام یک گل می دهد // در دستان جنانباز یک سری پاکت دعوتنامه می باشد که از شماره 1 تا 313 شماره بندی شده اند // این دعوتنامه را نیز به باز یگران و در اتمام نمایش به تماشاگران می دهد //جانباز تمام شخصیت های نمایش را به سر کوچه هدایت می کند با چفیه خود تابلوی کوچه را پاک می کند // بر روی تابلوی کوچه نوشته است : کوچه انتظار //شخصیتهای نمایش در حالیکه لبخندی از رضایت بر لبانشان نقش بشته به اتفاق جانباز به داخل کوچه می روند // اشعار دلنشین محمد رضا اقاسی در وصف امام زمان نیز پخش می گردد ))
پایان
توضیحات : مدت زمان این نمایش 30 دقیقه می باشد
دعوتنامه ها بر داخل پاکت نامه بوده , بر روی هر پالکت از شماره 1 تا 313 شماره بندی شده و این عنوان نوشته شده است : دعوتنامه شماره : ....
در درون پاکت دعوتنامه قرار دارد که در یک طرف ان اینگونه نوشته شده است :
بسم الله الرحمن الرحیم
االلهم عجل لولیک الفرج
اقا / خانوم :
شما به سپاه یاران و سربازان حضرت ولی عصر ( عج ) با شرایط ذیل دعوت می شوید
1// 40 روز قرائت زیارت عاشورا و هدیه به وجود نازنین حضرت حجت
2// ختم کامل قران کریم برای سلامتی وجود نازنین حضرت حجت
3: 40 جمعه قرائت دعای شریفه ندبه به نیت تعجیل در ظهور حضرت حجت
والسلام علیکم و الرحمئ الله و برکاته
و بر روی دیگر این دعوت نامه نیز بروشور این نمایش چاپ خواهد شد..........
مطالب مشابه :
کاش که همسایه ما می شدی
مال خودمه این کوچه // همه هم می دونن // تو تفاهم نامه انجمن لوتیهای وبلاگ تهران تئاتر
برچسب :
لوتیهای قدیم تهران