با هنر ارغوان بافی آشنا شوید
تا چند دهه پیش نمی توانستید به روستایی بروید بی آن که زنانی را با لباس های رنگارنگ ببینید که سبد به دست از مزرعه و بازار برمی گردند و یا مردانی که زنبیل به پشت دستاورد خود مثل میوه و سبزیجات را به خانه می برند. و هنوز هم در پاره یى از نقاط وضع بر همین منوال است.
در آن روزگاران و پیش از رشد گردشگری، سبد از دست بافتهایی بود که مصرف زینتی نداشت بلکه بخشی بود از زندگی روزمره و وسایلی که روستائیان دائما با آن سروکار داشتند مثل جای نان یا آبکش برای شستن سبزی و میوه و برنج.
هنوز هم بسیاری از اشیای خانگی از سبد است. طبعا استفاده از سبد بسته به*این که از ساقه گیاهان ویا شاخه درختان بود فرق می*کرد.
با آمدن صنایع چوب و الیاف و ابزار ارزان پلاستیکی گرچه مصرف سبد در روستا کمتر شده اما سبد به عنوان یک شئی مصرفی زینتی، پا به شهر گذاشته و جای خود را باز کرده است؛ چون سبد با هرچه و از هرچه بافته شود زیباست.
امروزه سبد در سوغات فروشی ها و فروشگاه های صنایع دستی کشور به ویژه در شهرهای شمالی که گردشگر بیشتری دارد به وفور عرضه می شود.
بسیاری هم هنوز سبد را می خرند برای آبکش برنج، زنبیل، جا سیب زمینی و پیاز، جای نان، سبد میوه (بخصوص توت فرنگی را در سبدهای کوچک عرضه می کنند) و بسیار چیزهای دیگر.
در تهران و شهرهای بزرگ برای زینت بخشیدن به گل یا در واقع قرار دادن گل در ظرف مناسب از آن استفاده می کنند و گل فروشی ها پر از سبدهای گلی است که هر روز به مشتریان عرضه می*شود.
امروزه که صنعت گردشگری به فروش صنایع دستی رونق بخشیده، سبدبافی مانند حصیربافی و بافتنی*های دستی دیگر به شکل یک حرفه درآمده. آستانه اشرفیه در شمال و طرقبه در نزدیکی مشهد به بافتن سبد شهرت یافته اند.
اما هیچ استانی نیست که از سبد و سبد بافی بی بهره مانده باشد و ناحیه و ولایتی نیست که مهر خود را بر سبد و سبدبافی نزده باشد.
سبد از قدیم ترین بافته های بشر است. همان زمان که بشر با تنیدن ساقه ها و شاخه های نازک درهم آشنا شد، سبدبافی نیز آغاز گشت. در آثاری که از مصرباستان به دست آمده، زن های مصری را می بینید که سبدهای میوه روی سر و آهوبره یی در بغل دارند.
در بیشتر کشورهای دنیا و تمدن ها چنین بوده و هست. به همین جهت است که در هر ناحیه و ولایتی سبد و سبد بافی رنگ خود را گرفته است.
در جنوب ایران، آن را بیشتر با برگ خرما می بافند، در برخی شهرهای خوزستان از نی و قیطان، در آذربایجان که درخت میوه فراوان است از شاخه های نازک درختان آلبالو، و سنجد، در خراسان از شاخه های ارغوان (به همین جهت به ارغوان بافی شهرت دارد)، و این اواخر بیشتر از شاخه های بیدمشک.
طرقبه به تولید شاخه های بید مشک برای سبدبافی شهرت دارد. در شمال که سبد بافی به مروار بافی مشهور است پیش از این از شاخه های درخت مروار (بید و سرخ بید) بافته می شد و اکنون که به صورت حرفه در آمده، از ترکه ها و شاخه های نازکی استفاده می کنند که از تهران و کرج و همدان و ملایر و مراغه و جاهای دیگر می آید.
مرواربافان پس از تهیه ترکه آن را در پاتیل های بزرگ می جوشانند و پوست آن را می گیرند و خشک می کنند و سبد می بافند. رنگ مروار زرد است و نوع مرغوب آن بیشتر سیاه و سبز. آنها که به رنگ زرد است با روغن جلا طلایی می شود و آنها که سبز و سیاه است در معرض آفتاب می*گذارند تا بر اثر تابش آن طلایی شود.
سبد مشخصاتی دارد که آن را محبوب همگان می کند: سبک، خوش رنگ، زیبا و مقاوم است و شکل های گوناگون به خود می*گیرد.
با وجود این سبدبافان در سال های اخیر مانند دست اندرکاران هر حرفه دیگری از کار خود راضی نیستند و فکر می*کنند مواد صنعتی و پلاستیکی کار و بار آنها را کساد کرده است. سبدهای آبکش فلزی و پلاستیکی، و سبدهای پلاستیکی کوچکی که معمولا توت فرنگی در آنها عرضه می*شود گویای آن است که بیراه نمی گویند.
منبع :mehrdadb54.mihanblog.com
منبع:
مطالب مشابه :
آموزش بافت مدل پر طاووسی
این مدل برای لباس های بافتنی زنانه ودخترانه بسیار مناسب است. در این مدل برای میل آموزش
با هنر ارغوان بافی آشنا شوید
اموزش بافتنی،اموزش، خیاطی آستانه اشرفیه در شمال و طرقبه در نزدیکی مشهد به بافتن سبد
آموزش بافت پیچ گل . . .
خود پیچ ۱۳ دونه هست که من در اینجا پیچ ۳تایی رو بافتم آموزش بافتنی; مشهد تای
برچسب :
اموزش بافتنی در مشهد