صعود زمستانه یک روزه به قله کرکس از مسیر کشه

مبدا حرکت : اصفهان – پل بزرگمهر

مقصد : قله کوه کرکس، واقع در غرب شهرستان نطنز در استان اصفهان

زمان و تاریخ برنامه: ساعت 3:30 بامداد جمعه 4/12/1391 تا ساعت 20 شب.

وسیله نقلیه : مینی بوس بنز

تعداد نفرات شرکت کننده : 15 نفر آقا و 3 نفر خانم

هزینه برنامه برای هر نفر : 14 هزار تومان

سرپرست برنامه : شیما احمدی

گزارش نویس : احسان کبیری

عکاس : احسان امین جواهری- شیما احمدی

مسئول فنی : احسان امین جواهری

سرقدم : علی قائلی نیا

تجهیزات ضروری : پاشنه – باتوم -گتر

معرفی کوه کرکس:

کوهستان کرکس، بخشی از نیمه شمالی رشته کوههای مرکزی ایران است که در غرب شهرستان نطنز واقع گردیده است. کوه کرکس حاصل گدازه‌هایی است که از راه شکاف‌های موجود در سطح زمین به بیرون راه یافته‌اند.

قله‌های کوهستان کرکس به علت ارتفاع زیادی که دارند تقریباً در نیمی از سال پوشیده از برف بوده و منبع اصلی چشمه‌های متعددی است که در دامنه‌های این کوهستان جریان دارند.

موقعیت جغرافیایی و شرایط زیستی منطقه کرکس به گونه‌ای است که امکان وجود انواع جانوران وحشی اعم از خزندگان، پرندگان و پستاندارانی نظیر کل و بز، قوچ و میش وحشی، آهو، گراز (خوک وحشی )، گرگ، شغال، روباه، کفتار، گربه وحشی، پلنگ، تشی، پایکا ( نوعی موش صحرایی که در ارتفاعات زیست می‌کند) و غیره در آن وجود دارد.

برای صعود به قله کرکس از یکی از روستاهای کشه، طامه، اوره و یا بیدهند میتوان حرکت نمود. مسیر کشه نسبتا ساده تر است و برای صعودهای یک روزه و زمستانه معمولا از این مسیر حرکت میشود.

گزارش برنامه:

قرار بود ساعت 3:30 دقیقه صبح از پل بزرگمهر حرکت کنیم که به دلیل تاخیر سه نفر از دوستان نیم ساعت تاخیر داشتیم و نهایتا 4 صبح حرکت کردیم. واسه ما که بد نمی شد چون هر کس دیر بیاد یا از برنامه جا می مونه یا باید بستنی بخره. به هر حال، همون طور که تو نقشههای زیر هم پیداست، بعد از مورچه خورت به سمت راست پیچیدیم و بعد از گذر از نظام آباد رفتیم سمت کشه. تابلوهاش واضح هستند.

تو جاده کشه هم سر یه دو راهی به سمت راست رفتیم و مسیر را تا جایی که می شد ادامه دادیم. کل مسیر اسفالت بود، هر چند کیلومترهای انتهایی مسیر جاده تنگ و خراب بود

. انتهای مسیر یک پارک کوهستانی و کلی ویلا در حال ساخت بود و یک نگه بانی داشت که اجازه ورود ماشین را به ما نداد. نهایتا ساعت 5:45 (پنج و چهل و پنج) صبح درب نگه بانی رسیدیم. هوا سرد بود و صبحانه را همون جا تو ماشین خوردیم.بعد آماده شدیم و ساعت 6:40 (شش و چهل دقیقه) راه افتادیم(ارتفاع حدود 2500 متر). یکم رفتیم تا جلو سرویس های بهداشتی. اونجا گرم کردیم و صعود را آغاز کردیم.

حدود نیم ساعت که کلا جاده خاکی وجود داشت. بعدش تا حدود یک ساعتی هم مسیر خاکی جلومون بود و یه جورایی اصلا سخت نبود.به طور متوسط تو هر یک ساعت ده دقیقه استراحت داشتیم. عجله زیادی نداشتیم.رفتیم و ساعت 9:30 (نه و نیم) رسیدیم به کمپ (ارتفاع حدود 3300 متر) و تا ساعت 10:50 (ده و پنجاه دقیقه) اونجا بودیم. اونجا دستشویی، یک چشمه برای آب آشامیدنی، تعدادی اتاق برای استراحت (البته کرایه ای) و یک مینی فروشگاه هم بود. البته سر گردنه بود. مثلا پاشنه شش شاخه که دوستای ما خریده بودن چهل هزار تومان رو میفروخت پنجاه و پنج هزار تومان. البته همینم غنیمت بود. چون وجود پاشنه برای ادامه مسیر که برف زیادی تو راهمون بود اجباری بود. اونجا یه سری آشنا دیدیم که داشتند پایین میرفتند، ما 4 جفت پاشنه و یک عصا ازشون قرض کردیم.

یه سری بچه ها کوله بارشون را سبک کردند و با دادن یه کرایه جزیی، بارهای اضافی شون را سپردند به مسئول کمپ. خلاصه ادامه راه دادیم. حدود 45 دقیقه رفتیم که یکی از بچه ها حالت تهوع بهش دست داد. واسه همین بعد از یه مکث کوتاه دو تا از بچه های دیگه هم ایثار کردند و باهاش به سمت پایین حرکت کردند. خلاصه پانزده نفری به راهمون ادامه دادیم. توی مسیر اگه از راه های متفرقه میرفتیم، اکثرا تا زانو توی برف بود ولی خب ما از روی مسیرهای پا خورده می رفتیم و واسه همین خیلی خیلی کمتر انرژی مصرف میشد(چون تردد توی این مسیر نسبتا زیاده).

بعضی جاها هم برفها آب شده بود و روی سنگ می رفتیم. مسیر تقریبا معلومه. خلاصه ساعت 13:10 (سیزده و ده) به قله رسیدیم(ارتفاع حدود 3900 متر)

و بعد از کلی عکس گرفتن و خوشحالی کردن ساعت 13:35 (سیزده و سی و پنج) به سمت پایین راه افتادیم. خود من هم کلی خوشحال بودم که تا الان اصلا خسته نشده بودم، با خودم گفتم که دیگه سختی تموم شد !!! غافل از اون که پایین رفتنش بیشتر اذیتمون کرد.

موقع پایین اومدن خیلی از بچه ها من جمله خودم مدام سر میخوردیم زمین.مراقب باشید پاهاتون پیچ نخوره یا نشکنه، چون یهو موقع سر خوردن پا فرو میره تو برف و وزن بدن از یه طرف فشار میاره روی پا و خلاص ...). یه بارش چند متر سر خوردم که دیگه از باتوم استفاده کردم. بعدش دیدم باتوم شکسته شد!! از این باتوم های چینی ارزون بود. اولین روز استفاده از این باتوم بود (انگار یک بار مصرف هستند). خلاصه به هر سختی بود و با چندین بار خوردن زمین، ساعت 14:40 (چهارده وچهل) رسیدیم کمپ. اونجا یک ساعت واسه ناهار و استراحت توقف داشتیم و بعد از باز کردن پاشنه ها دوبار ه به سمت پایین حرکت کردیم. از اینجا به بعد دیگه پایین رفتنش راحت تر بود. حدود 17:45 رسیدیم پایین. اونجا یک پل معلق کابلی ساخته بودن که عبور ازون خالی از لطف نبود. البته تو مسیر چند تا چشمه هم بود که خب ما ازشون دیدار نکردیم. توی راه فقط یه توقف داشتیم واسه جریمه اون بچه هایی که صبح دیر اومده بودن. جاتون خالی بستنی خیلی خوشمزه ای بود. ساعت 20 هم رسیدیم اصفهان و برنامه با موفقیت به پایان رسید.

صعود زمستانه یک روزه به قله کرکس از مسیر کشه

مطالب مشابه :

روستای کِشه؛ روستای مساجد

تور طبیعت گردی و ماجراجویی درازه رود(بروجن)

صعود زمستانه یک روزه به قله کرکس از مسیر کشه

کد شهرها و روستای ایران

گروه همطناب

مزایده های کشور 1392/07/20