سيتادرن

آنتی استروژن ها در دوپینگ
مقدمه

رسم بازی بر این بود که نام این مقاله را آنتی استروژن ها در پرورش اندام بگذاریم اما به دلیل اینکه پرورش اندام به معنی واقعی آن با دوپینگ که امروزه در سطح وحشتناکی بر ورزش های قدرتی چیره شده است قرابتی نداشته و در نتیجه، آنتی استروژن ها نیز در چنین برداشتی از پرورش اندام که به حق، برداشتی واقع بینانه از آن نیز هست، جایی ندارد، اسم این مقاله را با اجازه بزرگتر ها «آنتی استروژن ها در دوپینگ» گذاشتیم!
آنتی استروژن هایی همانند سیتادرن که aminoglutethimide نیز خوانده می شود و کلومیفن که در برخی موارد کلومیفن سیترات نیز نامیده می شود و غیره که مصرف آنها تاثیر مهمی در پیشگیری از ابتلا ورزشکاران استروئیدی به عارضه وحشتناک و کابوس وار نوک سینه در مردان داشته و اثرات در خور توجهی در افزایش ترشح طبیعی تستوسترون در بدن کسانی که با مصرف استروئیدها میزان ترشح طبیعی این هورمون در بدن را به حداقل ممکن رسانده اند داشته است امروزه معرف حضور اکثریت قریب به اتفاق ورزشکاران استروئیدی و کسانی که از استروئیدها به جای نخودچی کشمش و غذا استفاده می کند هست.
گفته می شود که مصرف آنتی استروژن ها به همراه استروئیدها از تاثیر این دارو ها بر حجم عضلانی می کاهد! این گفته حقیقت محض است و باید به کسانی که این عقیده را در بین ورزشکاران رواج داده اند آفرین و به به گفت!
شاید نصف عمر کسی که از یک طرف با علم و از سوی دیگر نیز با پرورش اندام و ورزش های قدرتی در ایران زمین سر و کار دارد به مبارزه با شایعات و خرافات و برداشت ها و عقیده های غلطی که همانند ویروس های کامپیوتری در مغز ورزشکاران ایرانی تکثیر پیدا کرده و منشا آثار زیانبار و عوارض جانبی کشنده می شود تلف شده و نیم دیگر آن نیز در افسوس خوردن بر وضع کنونی اسف بار این ورزش در کشور طی می شود!
به جرات می توان گفت در صورتی که به سلامت خود کمترین اهمیتی قائل شویم مصرف آنتی استروژن ها در کنار مصرف استروئیدها و در پایان دوره مصرف استروئیدها الزامی و گریز ناپذیر خواهد بود. همانگونه که تایید شد مصرف آنتی استروژن ها از تاثیر استروئیدها بر حجم کم می کند اما آیا این تاثیر منفی بر حجم به معنی کاسته شدن از شدت پروتئین سازی خواهد بود؟
آنتی استروژن ها از تبدیل شدن استروئیدها به استروژن کاشته و یا در برخی موارد نیز از تاثیر استروژن حاصل شده از مصرف استروئیدها در بدن مردان جلوگیری می کند. با کم شدن استروژن در بدن مردان و یا با بی تاثیر شدن این هورمون در بدن، آثار این هورمون نیز در بدن بروز نخواهد کرد. از مهم ترین آثار استروژن ها در بدن می توان به تشدید تجمع چربی زاید در بدن و تشدید تجمع آب و املاح در بدن اشاره کرد.
هر دوی این موارد با افزایش حجم و وزن بدن همراه خواهد بود و فردی که بین افزایش واقعی حجم عضلانی و تجمع چربی زاید و آب در بدن تفاوتی نمی تواند قائل شود به اشتباه، افزایش بی کیفت وزن ناشی از تجمع آب و املاح و حتی تجمع چربی در بدن را افزایش واقعی حجم عضلانی قلمداد کرده و به آن دل خواهد بست. مصرف آنتی استروژن ها در کنار مصرف استروئیدها از تاثیر واقعی این داروها بر فرایند پروتئین سازی کم نمی کند اما با پیشگیری از تبدیل شدن این دسته از هورمون ها به هورمون زنانه استروژن تجمع آب و املاح در بدن را به حداقل رسانده و از افزایش بی کیفیت، بی ارزش و ناماندگار و همین طور هم عوارض گونه حجم و وزن جلوگیری می کند.
بنابراین می توان گفت که مصرف آنتی استروژن ها در کنار مصرف استروئیدها از پف کردن بی کیفیت بدن به خوبی پیشگیری خواهد کرد. آنتی استروژن ها داروهایی هستند که در اصل برای درمان سرطان سینه در زنان و برای درمان ناباروری های هر دو جنس زن و مرد تولید و تهیه می شوند. به ندرت نیز از این قبیل داروها برای افزایش میزان تولید و ترشح تستوسترون در بدن مردانی که از عارضه کمبود ترشح این هورمون در بدن رنج می برند استفاده شده است.
آنتی استروژن ها را به طور کلی می توان به دو دسته تقسیم بندی کرد: آنتی استروژن هایی که از تبدیل شدن استروئیدهای آنابولیک و آندروژن به استروژن جلوگیری می کنند و آنتی استروژن هایی که گیرنده های حساس به استروژن در بدن را اشغال کرده و یا آنها را غیر فعال کرده و از تاثیر این هورمون در بدن جلوگیری می کنند.
استروژن
تقریبا تمام هورمون هایی که عملکردی مشابه با تستوسترون داشته باشند را می توان آندروژن نامید و تقریبا تمام هورمون هایی که تاثیراتی همانند استرادیول که سر سلسله هورمون های **** زنانه است داشته باشند را می توان استروژن قلمداد کرد. از مهم ترین و فعال ترین هورمون های **** زنانه در بدن آدمی می توان به استرادیول و استرون اشاره کرد.
استرادیول را می توان قدرتمند ترین استروژن موجود در بدن آدمی دانست که وجود مقادیر بسیار اندکی از آن موجب بروز خواص زنانگی شدید می شود. این هورمون هم از تاثیر آنزیم آروماتاز بر تستوسترون در بدن تولید می شود و هم از تاثیر آنزیم 17b-HSD بر استرون به دست می آید.
استرون نیز هورمونی زنانه است که به نسبت استرادیول خواص ضعیف تر و ملایم تری داشته است. این هورمون نیز از تاثیر آنزیم های آروماتاز بر آندرواستندیو� � و هم از تاثیر معکوس آنزیم 17b-HSD بر استرادیول به دست می آید.
پرورش اندام کاران به تجربه هم که شده باشد دریافته اند که با مصرف استروئیدها خطر بروز عارضه نوک سینه آنها را تهدید کرده، سطح ترشح طبیعی هورمون مردانه تستوسترون در بدن آنها به شدت کاهش یافته و در نهایت تجمع آب و چربی فراوان در بدن که منجر به پف کردن بدن خواهد شد نیز ناگزیر خواهد بود.
تمامی این عوامل به افزایش سطح استروژن در بدن مردان ارتباط داشته است. بالا بودن سطح این هورمون در بدن مردان همچنین فرایند چربی سوزی را مختل کرده و موجب می شود که چربی های زاید انباشته شده در بدن در برابر تمرین و رژیم های مخصوص دوران چربی سوزی و کات سماجت بیشتری از خود نشان دهند.
البته ناگفته نماند که فزونی گرفتن استروژن در بدن ورزشکاران دوپینگی که در برخی موارد ادعای مردانگی شدید و چندش آور نیز می کنند می تواند در طولانی مدت با بروز خواص زنانگی همانند النگو به دست کردن و دنبال شوهر گشتن و غیره نیز همراه شود.
ناگفته نماند که تاثیرات منفی استروژن در بدن به این چند مورد ختم نمی شود. استروژن در بدن مردان و حتی در بدن زنانی که از این هورمون استفاده ای زیادی می کنند نیز به عنوان هورمونی سرطان زا شناخته می شود. برخی از نارسایی ها و برخی از بیماری های کبدی که در اثر مصرف استروئیدها در بدن ورزشکاران دوپینگی دیده می شود بیشتر از اینکه در اثر تاثیر مستقیم آنابولیک ها و یا آندروژن ها بر این عضو حساس از بدن باشد تحت تاثیرات منفی استروژن تولید شده از مصرف استروئیدها بر کبد آدمی رخ می دهد.
کسانی که از دزهای بالای استروئیدها و همچنین از دزهای بالا و یا حتی پایین تستوسترون و دیگر داروهایی که خواص آندروژنی بالایی دارند استفاده می کنند در اثر تبدیل شدن هورمون های مصرفی خود به هورمون زنانه استروژن، عوارض جانبی گاه شدیدی را تجربه می کنند که از جمله آزار دهنده ترین و زشت ترین این عوارض می توان به بروز خواص زنانه در مردان اشاره کرد.
در صورتی که خرافات و عقاید باطل و مردود در پرورش اندام ایران اجازه نفس کشیدن و عرض اندام به واقعیت های اثبات شده علمی بدهند و ورزشکاران ایرانی نیز به تجویز ممد کول ها و جعفر بازوها مصرف آنتی استروژن در کنار مصرف دوره های استروئید را تحریم نکنند، با مصرف این قبیل داروها در کنار استروئیدها تا حدود بسیار زیادی می توان از تولید شدن استروژن در بدن و همین طور هم از تاثیر این هورمون بر بدن مردان جلوگیری نمود.
اما گویا ورزشکاران ایرانی همه این عوارض را به جان می خرند تا مبادا افزایش حجم بی کیفیت و زنانه ای که در اثر تجمع چندش آور چربی در بدن و در اثر تجمع زاید آب در عضلات و در فضای میان بافتی حاصل می شود دچار خدشه شود. افزایش حجمی که به جز دردسر آب کردن این همه چربی و دردسر دفع این همه آب زاید از بدن که گاه ناممکن نیز می نماید چیز دیگری را به دنبال نخواهد داشت.
شاید چنین حجمی برای اثبات از بیخ رسوای اصل بودن دارویی که مربی به شاگرد خود قالب کرده است و برای فیگور گرفتن از روی کاپشن به منظور جلب توجه دختران و زنانی که از خیابان رد شده و حتی از بدن رونی کلمن هم حالشان به هم می خورد چه برسد به بدن سرتاسر دنبه ورزشکاران و فیگوریست های خیابانی، مناسب و ایده آل باشد اما به جرات می توان گفت که چنین حجمی از نظر داوری به پشیزی هم نخواهد ارزید.
استروئیدهای استروژن زا
شاید یکی از معمول ترین پرسش های که ورزشکاران در مورد استروئیدها از خود و از ما می پرسند این باشد که کدام استروئید به استروژن تبدیل می شود و کدام استروئید به استروژن تبدیل نمی شود؟
قبل از پرداختن به پاسخ باید ابه این مهم اشاره ای داشته باشیم که علاوه بر استروژنی که همه ورزشکاران به نوعی اسم آن را شنیده اند هورمون دیگری به نام پروژسترون نیز وجود دارد. این هورمون نیز هورمونی زنانه بوده و قابلیت تولید عوارض جانبی شدیدی مشابه با عوارض جانبی استروژن در بدن را داراست.
استروئیدها و آندروژن هایی که ورزشکاران برای رسیدن به پیشرفت های خیره کننده ورزشی از آنها استفاده می کنند گذشته از اینکه قابلیت تبدیل شدن به استروژن را دارند در برخی موارد می توانند به هورمون زنانه پروژسترون نیز تبدیل شوند و ورزشکاران نیز در برخی موارد تاثیرات منفی پروژسترون تولید شدن ناشی از مصرف این قبیل استروئیدها در بدن را با تاثیرات منفی استروژن در بدن اشتباه می گیرند!
ناندرولون هورمونی است که گفته می شود خاصیت تبدیل شدن به هورمون پروژسترون را داراست. این در حالی است که این استروئید قابلیت چندانی برای تبدیل شدن به استروژن را نخواهد داشت. با وجود اینکه گفته می شود ناندرولون به هورمون های **** زنانه تبدیل نمی شود اما کسانی نیز در این میان هستند که تنها با مصرف این هورمون به عارضه نوک سینه مبتلا شده اند. این عارضه جانبی ناندرولون را بیشتر از استروژن می توان به پروژسترون حاصل از مصرف دزهای افراطی آن در مردان ربط داد.
پروژسترون حاصل از تبدیل شدن این استروئید به هورمون های **** زنانه موجب تقویت قوای **** در زنانی که از این ماده استفاده می کنند شده و در عوض قوا و میل **** مردانی که از این هورمون استفاده می کنند را به شدت کاهش می دهد.
اغلب ورزشگاران و مربیانی که با استروئیدها سر و کار دارند تنها به استروژن حاصل از مصرف استروئید و به مهار آن توجه می کنند و این در حالی است که در برخی موارد پروژسترون به وجود آمده از این استروئیدها نتیجه کار را به سمت و سویی پیش بینی نشده هدایت می کند.
در مورد خواص پروژسترونی ناندرولون به این مورد نیز توجه داشته باشید که این خواص بر خلاف آنچه که عموم تصور می کنند بر روند ترشح طبیعی هورمون تستوسترون در بدن نیز تاثیر منفی اعمال کرده و به جرات می توان گفت که تاثیر منفی ناندرولون بر میزان ترشح تستوسترون طبیعی بدن کم از مصرف خود تستوسترون نخواهد بود و این اثر ناندرولون را نیز مدیون پروژسترون تولید شده از این استروئید هستیم.
به این مهم نیز توجه داشته باشید که آنتی استروژن ها در این باره و در پیشگیری از تبدیل شدن استروئیدها به پروژسترون کمکی به فرد نکرده و کاری از پیش نمی برند.
موارد یاد شده در مورد ناندرولون در مورد اکسی متولون و نیله وار نیز صدق می کند. نیله وار دارویی است که در برخی موارد آن را نوراتاندرولو� � نیز نامیده اند.
متونولون (پریموبولان)، استانازولول (وینسترول)، ماسترون، آناوار (اکساندرولون)� � مسترولون (پروویرون)، استن بولون (آناتروفین)، ترنبولون و دی اچ تی استروئیدهایی هستند که قابلیت چندانی برای تبدیل شدن به استروژن ندارند و مصرف آنتی استروژن به همراه آنها نیز چندان ضرورتی ندارد.
در عوض داروهایی همانند تستوسترون، متاندرواستنو� �ون (دیانابول)، بولدنون (Equipoise) و هالوتستین که در ستون استروئیدها در مورد تک تک آنها صحبت کرده ایم داروهایی هستند که قابلیت و تمایل زیادی برای تبدیل شدن به هورمون زنانه استروژن را دارند و مصرف آنها بدون استفاده از آنتی استروزن ها به معنی استقبال از خطر خواهد بود.
از بین پروهورمون های نیز می توان androstenedione را می توان استروژن زا ترین دانست. Androdiol نیز ماده ای است که بیشتر از اینکه در بدن آدمی به تستوسترون تبدیل شود تمایل به تبدیل شدن به هورمون زنانه استرادیول دارد.
Norandrodiol نیز ترکیبی است که مستقیماً نمی تواند به هورمون زنانه استروژن تبدیل شود. این ماده که پیش هورمون ناندرولون نیز محسوب می شود حتی پس از تبدیل شدن به ناندرولون نیز تمایل چندانی به تبدیل شدن به ناندرولون ندارد.
Norandrostenedione پیش ماده ای است که تحت تاثیر آنزیم آروماتاز به استروژن تبدیل می شود اما به دلیل اینکه این ماده در تبدیل شدن به استروین با تستوسترون و androstenedione که خواص استروژن زای بسیار قدرتمند داشته و منشاء عوارض جانبی زنانه بسیار شدیدی در مردان هستند وارد رقابت می شود از این نظر حتی تبدیل شدن آن به استروژن را می توان تا حدودی مفید ارزیابی نمود. چرا که این پیش ماده سر آنزیم آروماتاز را به خود که در قیاس با دو ترکیب یاد شده بالا چندان قابلیت و چندان قدرتی در تبدیل شدن به استروژن را ندارد گرم کرده و در اصل دو ماده قدرتمند دیگر را از تبدیل شدن به هورمون زنانه در امان نگه می دارد.
داروهای آنتی آروماتاز
این داروها داروهایی هستند که از تبدیل شدن استروئیدها به استروژن جلوگیری می کنند. سیتاردن را می توان مهم ترین داروی این گروه دانست. این دارو علاوه بر اینکه آنزیم آروماتاز را در بدن خنثی می کند بلکه آنزیم desmolase را نیز تا حدود بسیار زیادی مهار می کند. وجود و کارکرد آنزیم desmolase برای تولید شدن هورمون کورتیزول ضروری است. کورتیزول هورمونی است که در اثر پرداختن به تمرینات شدید و سنگین در بدن ترشح شده و عمل اصلی بروز خستگی در بدن ورزشکاران نیز معرفی شده است. اما جای بسی خوشبختی است که دزهای معمول و معقول این دارو که برای مهار آنزیم آروماتاز مصرف می شود تاثیر چندانی بر مهار شدن آنزیم desmolase نداشته است.
بر خلاف آنچه که عموم ورزشکاران تصور می کنند از بین بردن کامل هورمون کورتیزول تحت هیچ شرایطی معقول و منطقی نخواهد بود. از بین بردن کامل این هورمون و یا کاستن از میزان ترشح این هورمون در بدن در طولانی مدت می تواند منجر به بروز دردها و مشکلات مفصلی شده و فرد را به بیماری های صعب العلاج گرفتار کند.
نیمه عمر سیتادرن در حدود 8 ساعت است. دز مصرف معمول این دارو برای مردان نیز در حدود 25 میلی گرم در روز توصیه شده است. قرص های این دارو 250 میلی گرمی بوده و به دلیل اینکه نیمه عمر این دارو در حدود 8 ساعت است پس می توان گفت بهترین روش برای استفاده از این دارو مصرف نصف قرص از آن به هنگام بیدار شدن از خواب و مصرف یک چهارم آن 6 ساعت پس از مصرف اولین دز و مصرف یک چهارم باقی مانده نیز 12 ساعت پس از مصرف اولین دز در طول روز خواهد بود.
رعایت و به کار بستن این دستور مصرف، بالا بودن سطح سرمی این دارو در خون را تضمین خواهد کرد. همانگونه که گفته شد این دارو تاثیر چندانی در مهار کردن هورمون کورتیزول نخواهد داشت اما با این وجود می توان گفت که این دارو آنتی استروژنی بسیار قدرتمند است.
از دیگر داروهای قدرتمندی که برای مهار کردن تبدیل شدن استروئیدها به استروژن می توان از آنها استفاده کرد می توان آریمیدکس را نام برد. این دارو در برخی کشورها به نام Anastrozole معرف شده است.
این دارو تاثیری مهار کننده بر ترشح هورمون کورتیزول نیز نداشته است. این دارو در عین حال دارویی گران قیمت نیز محسوب می شود. مصرف روزانه 1 میلی گرم (در حدود نصف قرص) از این دارو به همراه دزهای سبک استروئیدها و تستوسترون کفایت می کند. اما در صورتی که دزهای سنگین استروئیدها و آندروژن های استفاده می کنید باید دز مصرف این دارو را نیز افزایش دهید.
بلوکه کننده های گیرنده های حساس به استروژن
از شناخته شده ترین داروهای این گروه می توان به کلومیفن سیترات (کلوماید) و تاموکسیفن سیترات (نولوادکس) اشاره کرد. این داروها بر روی گیرنده های حساس به استروژن در بدن آدمی تاثیر گذاشته و آنها را بلوکه کرده و در نتیجه از تاثیر استروژن در بدن به نحو محسوس و مطلوبی کم می کنند.
البته ناگفته نماند که این داروها به تنهایی و بدون کمک گرفتن از برخی عناصر موجود در بدن قدرت بلوکه کردن گیرنده های حساس به استروژن را نخواهند داشت و همین مسئله نیز موجب شده است تا این داروها در برخی نقاط بدن همانند سینه ها، بافت های چربی و هیپوتالاموس موثر بوده و در دیگر نقاط بدن همانند استخوان ها و غیره بی تاثیر باشد.

ضمیمه 969

تاثیر موضعی این دسته از داروها در نهایت به نفع ورزشکاران و بدنسازانی بوده است که از این داروها برای کم کردن از عوارض جانبی و تبعات منفی استروژن استفاده می کنند. تاثیر استروژن بر استخوان ها موجب افزایش احتباس کلسیم در این بافت های شده و بر استحکام آنها به نحو محسوسی می افزاید و بلوکه شدن گیرنده های موجود در سینه ها و هیپوتالاموس نیز فرد را از بروز عارضه نوک سینه در امان نگه داشته و بلوکه شده این گیرنده در بافت های چربی نیز از احتباس آب و از تجمع چربی زاید در این بافت های به نحو مطلوبی پیشگیری می کند.
تا اینجا به این نکته رسیدیم که تاثیر دوگانه این دسته از داروها در بدن مردان به نفع آنها تمام می شود اما از این واقعیت نیز نمی توان گذشت به دلیل اینکه این دسته از داروها اصولا از تبدیل شدن استروئیدها به استروژن جلوگیری نکرده و تنها از تاثیر استروژن بر اندام ها و بافت های خاصی از بدن کم می کند بروز برخی خواص و ویژگی های ناشی از بالا رفتن سطح هورمون استروژن در بدن مردان حتی با مصرف این قبیل داروها در کنار استروئیدها نیز دیده شده است و این دسته از داروها در پیشگیری از بروز چنین حالت هایی عملا کاری از پیش نبرده اند.
گفته می شود که بروز این قبیل خواص در بدن مردان به دنبال تاثیر گذاشتن استروژن حاصل شده از مصرف استروئیدها بر قسمت هایی از مغز به وقوع می پیوندد. لازم به ذکر است که در این مورد تحقیقات چندانی انجام نگرفته است.
سیکلوفنیل نیز اثراتی شبیه به دو داروی یاد شده دارد. در بین این سه دارو، داروی کلومیفن بنا به دلایلی که هنوز بر محققین معلوم نیست در افزایش میزان ترشح LH قوی تر و قدرتمند تر از دو داوری دیگر بوده است.
Raloxifene نیز دارویی است که در برخی کشورها به Evista نیز شهرت پیدا کرده است. این دارو دارویی نسبتا جدید است که در این گروه عرضه شده است. این دارو نیز برای مصرف در زنان تولید می شود. تاموکسی فن و کلومیفن داروهایی هستند که بیشتر بر روی نسوج و بافت های چربی و عضلانی تاثیر می گذراند و این در حالی است که تاثیر این داروی جدید بیشتر بر روی بافت زهدان زنان بوده است. به همین دلیل نیز گفته می شود که دو داروی یاد شده احتمال و امکان بروز سرطان رحم در زنان را افزایش می دهد و این در حالی است که داروی جدیدی که در این قسمت از مقاله به تشریح آن پرداختیم از بروز این سرطان در زنان حتی پیشگیری نیز کرده است.
در مورد این داروی جدید اشاره به این نکته را نیز ضروری می دانم که از موثر بودن و یا نبودن این دارو بر افزایش ترشح طبیعی تستوسترون در بدن مردان اطلاع چندانی منتشر نشده است.
معمولا مصرف استروئیدها و آندروژن های قدرتمند تاثیر منفی شدیدی بر روند ترشح طبیعی تستوسترون در بدن بر جای می گذارد. استفاده از داروهای یاد شده در این قسمت از مقاله برای بازگرداندن سطح ترشح تستوسترون به حالت طبیعی کفایت نمی کند و برای انجام این کار باید از داروهای قدرتمند تر استفاده کرد اما برای مهار اثر استروژن در بدن می توان از دزهای 50 میلی گرم در روز از داروی کلومیفن و یا در برخی موارد که استروژن موجود در بدن بیشتر باشد از دزهای 100 میلی گرم در روز این دارو استفاده کرد.
ناگفته پیداست زمانی که شما از استروئیدها استفاده می کنید تبدیل شدن استروئیدها به استروژن موحب بالا رفتن سطح این هورمون در بدن شده و زمانی هم که از داروهای تشدید کننده ترشح طبیعی تستوسترون در بدن بهره می گیرید افزایش سطح ترشح طبیعی تستوسترون در بدن و تبدیل شدن سهمی از آن به هورمون زنانه استروژن موجب بالا رفتن میزان استروژن در بدن مردان ورزشکار می شود. در هر دو حالت استفاده از آنتی استروژن برای پیشگیری از تبعات منفی افزایش سطح استروژن در بدن مردان ضروری خواهد بود.
کلومیفن سیترات نیمه عمری طولانی دارد. بنابراین زمانی که شما 50 میلی گرم در روز از این دارو را میل می کنید با توجه به میزان دارویی که از روزهای قبل مصرف کرده اید و هنوز در خون شما فعال است می توان ادعا کرد که در خون شما در حدود 250 میلی گرم از این دارو موجود خواهد بود.

ناگفته نماند که برای رساندن سطح سرمی این دارو به مقدار درمانی و موثر آن شخص باید روز اول مصرف را با 6 دز 50 میلی گرمی شروع کرده و در روزهای آتی نیز دزهای معمول و عادی 50 میلی گرم در روز را ادامه دهد.
تعداد کمی از افرادی که از این دارو استفاده می کنند از تاری دید و از مشکلات بینایی شکایت می کنند. این قبیل عوارض جانبی مقطی بوده و با قطع مصرف دارو از بین می رود. این قبیل افراد باید به این مهم توجه داشته باشند که به این دارو حساسیت دارند و حتی پس از بین رفتن این عوارض نیز دیگر نباید از این دارو استفاده کنند.
به این نکته نیز توجه داشته باشید که مصرف این دارو بدون نسخه پزشک و بدون استفاده از نظر و مشورت پزشک ممنوع است. البته این گفته برای اروپاییان و شهروندان کشورهای متمدن غربی قابل قبول است و در ایران حتی بدون مشورت با دکتر جکول و ممد کول و جعفر بازو نیز از این دارو در سطح گسترده ای استفاده می شود.
گفته می شود که مصرف داروی کلومیفن را حتی تا چهار هفته پس از اتمام دوره استروئیدهای تزریقی و تا دو هفته پس از قطع مصرف استروئیدهای خوراکی نیز ادامه داد. این عمل برای تحریک دوباره بدن برای ترشح تستوسترون طبیعی موثر واقع شده و برای پیشگیری از بروز تاثیرات منفی استروژن در بدن مردان نیز مفید خواهد بود.
نتیجه
از ریزش موی سر و از بروز جوش های وحشتناک پوستی که بگذریم عارضه نوک سینه و افت محسوس میزان ترشح طبیعی تستوسترون در بدن مردان را می توان از شایع ترین و از خطرناک ترین عوارض جانبی سوء مصرف استروئیدها و آندروژن ها دانست.
استفاده از آنتی استروژن ها در هر دو مورد می تواند به داد ورزشکاران دوپینگی برسد. در صورتی که از داروهایی که قدرت و قابلیت بالایی برای تبدیل شدن به استروژن دارند استفاده می کنید منطقی تر این خواهد بود که از آنتی استروژن های آنتی آروماتاز استفاده کنید و در صورتی هم که از دیگر استروئیدهایی که قابلیت چندانی برای تبدیل شدن به استروژن ندارند استفاده می کنید می توانید از دسته دوم آنتی استرژون ها که همانا آنتی استروژن های بلوکه کننده گیرنده های حساس به هورمون های زنانه بوده و تنها بر روی بافت های هیپوتالاموس، سینه ها و بافت های چربی موثرند بهره بگیرید.
گام بعدی شما برای از بین بردن عوارض جانبی و تبعات منفی مصرف طولانی مدت استروئید و برای حفظ حجم حاصل شده در دوره ها باید بازگرداندن سطح ترشح تستوسترون طبیعی به حالت نرمال در بدن باشد که در مورد این عمل تخصصی نیز در این نشریه مباحثی را ارائه خواهیم داد.
یادآوری: ما در این نشریه قصد تایید و یا حتی قصد محکوم کردن مصرف استروئیدها در ورزش را نداشته و فقط و فقط به اطلاع رسانی صحیح و بی غرض در مورد مسائل حساس پرورش اندام و ورزش های قدرتی می پردازیم!
صحیح به این دلیل که نتایج تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان را برای شما بازگو می کنیم و از روی معده افاضات ادب نمی کنیم و بی غرض از این بابت که اصولا متاعی برای فروختن نداریم که تبلیغ غیر مستقیم برای آن کرده باشیم!

اين دارو به واقع دارويي استروئيدي نبوده و آنتي استروژني بسيار قدرتمند است که ميزان توليد شدن استروژن در بدن را به حداقل ممکن رسانده و روند تبديل شدن استروئيدهاي مصرفي به هورمونهاي **** زنانه را نيز متوقف و مهار مي کند. اين دارو که در برخي کشورها به نام «Orimeten» نيز خوانده مي شود همچنين از ميزان ترشح هورمون «cortisone» که هورموني کاتابوليک بوده و بر عکس هورمونهاي آنابوليک وارد عمل شده و عضلات را تجزيه مي کند، به نحو مطلوبي کم مي کند. کم شدن ميزان ترشح هورمونهاي کاتابوليک (عضله سوز) زمينه را براي افزايش ترشح و براي تشديد فعاليتهاي هورمونهاي آنابوليک (عضله ساز) فراهم کرده و در طولاني مدت نيز منجر به افزايش مطلوب حجم عضلاني و قدرت بدني مي شود.
مصرف اين دارو به صورت 2 روز مصرف و 2 روز قطع دارو باعث خواهد شد تا بدن در برابر آن سازگاري پيدا نکرده و از اثرات مثبت آن در طولاني مدت نيز کاسته نشود. اين موضوع نيز از اهميت بسيار بالايي بر خوردار است که شما مصرف اين دارو را ابتدا با يک قرص شروع کرده و سپس نيز به تدريج، مصرف آن را بالاتر برده و به حد لازم و توصيه شده برسانيد. کل دز مصرفي در طول روز را به چند وعده مساوي تقسم کرده و آنها را در طول روز و به همراه وعده هاي غذايي که مي خوريد، مصرف کنيد.
مصرف ترکيبي اين دارو به همراه «هورمون رشد» و دزهاي سبک و حساب شده «تستوسترون» براي کساني که الزاما بايد تستهاي کنترل دوپينگ را نيز پشت سر بگذارند، مناسب بوده و نتيجه تستهاي کنترل دوپينگ را نيز مثبت نمي کند.
اشاره به اين نکته را نيز ضروري مي دانم که فرار کردن از تست دوپينگ در شرايطي که از خواص داروها و از مکانسم اثر و فارماکولوژي آنها به خوبي آگاه باشيد، کار چندان دشواري نبوده و غير ممکن هم نيست اما اين نکته را نيز از من به يادگار داشته باشيد که فرار کردن از عوارض جانبي کشنده و خطرناکي که گاه تا سالها نيز همچون آتشي که زير خاکستر پنهان مي شود، در کمين سلامتي شما دندان روي جگر گذاشته و در نهايت نيز در فرصتي مناسب که تب و تاب قهرماني ها فروکش کرده و خاطرات و يادها و يادگارها تنهايي انسان را پر مي کند، با تمام توان و نيرو وارد عمل مي شوند، کاري است که تحت هيچ شرايطي، گريز از آن براي انسان ممکن نخواهد بود.
اغلب اطلاعاتي که در ستون استروئيدها و به قلم اين حقير ترجمه شده و در اين نشريه نيز تقديم حضور خوانندگان مي شود، از منابع اينترنتي جمع آوري و تهيه مي شوند که اين منابع نيز غالبا توسط موسساتي که فروش اينترنتي استروئيدهاي خوراکي و تزريقي را در سطح گسترده اي در جهان هدايت مي کنند، نوشته شده و در اغلب موارد نيز براي تبليغ مصرف و براي بازار يابي بهتر و فروش بيشتر، از ذکر عوارض واقعي اين دارو ها در اين مقالات فاکتور گرفته شده و يا براي سلب مسئوليت هم که شده باشد، در لابلاي تاثيرات مثبت اغوا کننده اي که از اين دارو ها ذکر مي شود، اشاره اي گذرا و کم اهميت نيز به عوارض و خطرات مصرف اين داروها مي گردد.
اين نکته را بي تعارف و بدون هيچ ملاحظه اي از من بشنويد که مصرف ولو يک آمپول و يا يک قرص شيميايي نيز خالي از عارضه و خطر نخواهد بود. حال خود تصور کنيد که مصرف چند دوره در سال از داروها و استروئيدهاي انساني و حتي حيواني رنگارنگ، چه خطرات و چه مضراتي را مي تواند براي انسان به دنبال داشته باشد. اين مطلب را قبلا نيز يادآوري کرده ام که زندگي فرصت تکرار ناپذيري است که خداوند آن را بي منت و رايگان به انسان هديه کرده است. سلامتي نيز متاع گرانبهايي است که اغلب ما انسانها آن را بدو تولد در اختيار داريم. اما شهرت چند روزه که در کشورهاي جهان سوم چيزي به جز دردسر به همراه نداشته و حتي حکم و مدال قهرماني مستر المپيا نيز ارزش از دست رفتن اين گوهر تکرار ناشدني را ندارد. حال انتخاب با خود شماست. به قول معروف، از ما گفتن بود!
«سيتادرن» به شکل قرصهاي خوراکي و در دزهاي 250 ميلي گرمي تهيه و توليد مي شود. در علم پزشکي از اين دارو براي مقاصد گوناگون استفاده مي شود. در ابتدا از اين دارو به عنوان مسکني ملايم استفاده مي شده است اما بعدا متخصصين به اين کشف جالب رسيدند که از اين دارو مي تواند براي درمان «سندرم کوشينگ» و براي پايين آوردن ميزان ترشح هورمون «کورتيزون» در بدن آدمي استفاده کرد. «سندرم کوشينگ» نوعي بيماري خاص است که در نتيجه افزايش بي رويه ترشح هورمون «کورتيزول» در بدن آدمي رخ مي دهد. «کورتيزون» هورموني کاتابوليک و عضله سوز است که عضلات را تجزيه کرده و منجر به از دست رفتن حجم و قدرتي عضلاني در ورزشکاران و کلا در آدمي مي شود. اين هورمون همچنين سنتز پروتئين در عضلات را مهار کرده و افزايش حجم ورزشکاران را مختل مي کند. وجود مقادير کافي و اندک اين هورمون در بدن براي سلامتي انسان لازم و ضروري است اما ورزشکاراني که در طول روز با برنامه هاي تمريني سنگين و طاقت فرسايي که دارند، عضلات خود را تا آستانه درد و فرياد خسته مي کنند، معمولا با ترشح بيش از حد اين هورمون روبرو مي شوند که مهار کردن ترشح اين هورمون در اين شرايط نه تنها جايز است، بلکه مفيد و ضروري نيز به نظر مي رسد.
از اين دارو همچنين براي مهار کردن هورمون استروژن و براي درمان سرطان سينه در زنان نيز استفاده شده است. ورزشکاران رشته هاي قدرتي که از استروئيدها نيز بهره مي گيرند، براي پيشگيري از بروز آثار منفي استروژن حاصل از تجزيه شدن استروئيدها در بدن و همچنين براي کاستن از ميزان ترشح هورمون «کورتيزول» از اين دارو استفاده مي کنند.
مصرف روزانه 250 ميلي گرم از اين دارو براي ورزشکاران مناسب خواهد بود. بهترين کار در مصرف اين دارو، تقسيم دز مصرفي روزانه در 4 وعده مساوي و مصرف حدودا 62 ميلي گرم از آن به صورت 4 وعده در روز (هر 6 ساعت يک وعده) خواهد بود.
از عوارض جانبي شايع و معمول اين دارو مي توان به خستگي، سرگيجه، بي قراري، افسردگي رواني، اختلالات خواب و سر درد اشاره کرد.
اين دارو به صورت قرصهاي خوراکي 250 ميلي گرمي و در بسته هاي 40 تايي به بازار عرضه مي شود. دز مصرف متوسط اين دارو در حدود 1 قرص در روز است اما ورزشکاران گاه حتي 4 يا 6 قرص از اين دارو در روز را نيز مصرف مي کنند.

بر گرفته از مطالب سلامی

سيتادرن

مطالب مشابه :

قرص كلوميفن و بارداري

درمان ناباروری با لتروزول یا کلومیفن

Clomid 50mg, Global Napi

پاکسازی بعد از استفاده از هرمون در بدنسازی

هورمون اچ سی جی چیست و چه موقع مصرف می شود (HCG)

مروری بر علل ناباروری

باروری و ناباروری

» دلایل و روش های دوقلوزایی

داروی کلومیفن چیست ؟؟

سيتادرن