گل به سر عروس...

کانال های ماهواره رو از بی حوصلگی زیر و رو می کردم که یک آهنگ آشنا وادارم کرد برگردم کانالی رو که به سرعت ازش گذشته بودم دوباره پیدا کنم.

یک آهنگ قدیمی و خاطره انگیز.

گل به سر عروس یالا دومادو ببوس یالا دوماد تو رو بوسیده غنچه لبتو چیده

واسه کبوتر قلبت امشب دونه پاشیده ....

یادش به خیر.رفتم تو خاطرات خوش بچگی. اونوقتا که آهنگ حرام بود و کسی حق نداشت تو عروسی موسیقی بذاره (البته بعضی ها هم زیرآبی می رفتن و بالاخره یه شیطنت هایی می کردند) بیشتر وقتا توی عروسی ها دخترهای جوون و البته دختر بچه های فینگیل مینگیلی قاشق ها رو می ریختن روی یک سینی بزرگ و بعد دور می گرفتن و آهنگهایی که تو شوء اونسال اومده بود رو می خوندند.

این آهنگ گل به سر عروس یکی از اونهایی بود که تو همه عروسی ها خونده می شد و یادمه که همه عروس ها از شنیدنش جلوی داماد سرخ و سفید می شدند و البته ته دلشون قند آب می شد و بزرگترها یک مدل مرموزی می خندیدند و در گوش هم پچ پچ کنان می گفتند حالا امشب...! ما که بچه بودیم نمی فهمیدیم منظورشون چیه و فکر می کردیم مگه امشب چی میشه که توی همه ی عروسی ها بوسیدن داماد رو حواله می کنند بهش.

آخه اونوقتا مثل حالا حجم اطلاعات ورودی به مغز بچه ها این قدر زیاد نبود که از وقتی به دنیا بیاییم بدونیم چطور شد نطفه مون بسته شد و چجوری به دنیا اومدیم و چه شکلی خودمون بریم دنبال رابطه و از این چیزهایی که ماشاالله بچه های حالا از بدو تولد توش استادند.

یه آهنگ دیگه ای هم بود که توی همه ی عروسی ها می خوندند.

کفتر کاکل به سر های های این خبر از من ببر های های

بگو به یارم که دوسش دارم بگو برگرده چشم به راشم من ....

اینم همه از حفظ بودند و از چند روز قبل از عروسی خودشون رو آماده می کردند که این آهنگ هارو بخونند.قدیمی ها هم که همیشه همون شعرهای قشنگ تکراری رو می خوندند:عروس مث گل میمونه آب زیر پل میمونه حسن خدادادی

مث دسته گل میمونه.

یادمه دخترها تا دیپلم می گرفتند شوهرشون می دادند. برای همین از کلاس دوم سوم دبیرستان دیگه موهاشون رو کوتاه نمی کردند تا موقع عروسی آرایشگره بیگودی بپیچه بهش و یه عالم موی فرفری رو بریزه رو شونه های عرروس خانم .جالبه که همه ی عروس ها همین شکلی بودند.با یه دسته گل که چند تا شاخه رز بود و یه عالم گل سفید ریز ریز که بهش می گفتند گل عروس، چند متر روبان رنگ و وارنگ هم میبستند بهش و با قیچی ریش ریش و فرفریش می کردن و می دادند دست عروس.ما دختر بچه ها هم همیشه از خداخواسته بودیم عروس یه ثانیه گلش رو بذاره زمین تا بپریم و برش داریم و تو خیالاتمون عروس خانم بشیم_غافل از اینکه عروس شدن تازه اول بدبختی دختر های سرزمین ماست_

طفلک عروس های اون موقع،چه استرسی رو تحمل می کردند. آخر شب همه ی خانم ها در گوش هم پچ پچ می کردند و وقتی عروس رو می رسوندند به خونه اش چند تا از خانم ها می موندند اونجا و بعدها که بزرگتر شدیم فهمیدیم که عروس بیچاره مجبور بود ثابت کنه فقط به همسر عزیزش پایبند بوده و قبل از اون آفتاب مهتاب رنگ و رخش رو ندیده _و چقدر دامادهایی که بعد از اون می رفتند دنبال عشق های تازه تر و تازه قبل از عروس هم عشق های کهنه تر داشتند_

خلاصه که یادش بخیر . که ما رو پاتختی راه نمی دادند و می گفتند جای دختربچه نیست.که توی عروسی با اینکه مامان هی زیرچشمی بهمون چشم غره می رفت ولی ما می رفتیم وسط و تا آخر شب هی می رقصیدیم.که یواشکی انگشت می کردیم تو کیک و مخصوصا اونجاهاش که از اون گل خامه ای ها داشت رو بیشتر دستبرد می زدیم.که جوراب شلواری سفیدمون همیشه بعد از عروسی سیاه بود.

یاد همه اش بخیر.یاد بچگی و شور و حالش.یاد عروس قشنگهاش که وقتی بزرگ شدیم انگار دیگه عروس ها هم قشنگ نبودند. یاد همه ی خاطرات کودکی به خیر

گل به سر عروس...

مطالب مشابه :

مدل تاج و گل سر و تور عروس و دستکش عروس

گل به سر عروس...

تاج و گل سر عروس

گل سر عروس

مدا های جدید گل سر عروس سال 93

تاج عروس مدل شهناز

مدل تاج و گل سر عروس ۲۰۱۳