طراحی آمفی تئاتر
تالارهای موسیقی و آمفی تئاترها
با توجه به اینکه در طراحی معماری بررسی نمونه های مطرح جهان در شناخت اجزا و نیازهای یک طرح کمک بسیاری کرده و در روند طراحی نقش بسزایی دارد از این رو در این بخش به معرفی و بررسی آثار مطرح معماری می پردازیم.
در این تاپیک تالارهای موسیقی و آمفی تئاترها معرفی میشوند
خانه اپرای سیدنی Sydney Opera House
اپراهاس سیدنی یکی از بهترین بناهای قابل ذکر دنیای مدرن می باشد نه تنها قابل ذکر است بلکه نمایانگر استرالیا نیز میباشد. هر چند که در سال 1973 بهره برداری شده است اما به اندازه اهرام مصر و کولوسئوم روم که نمایانگر کشورشان هستند نمایانگر استرالیا میباشد و سالانه میزبان یک میلیون تماشاچی است.
طول آن 185 متر وعرض آن120 متر است، فرم اپراهاس از چند حجم به شکل پوست پرتقال تشکیل شده که کاملاً در معرض دید قرار میگیرند. 2194 قطعه بتن پیش ساخته در سقف آن وجود دارد و وزن برخی از مقاطع به 15 تن هم میرسد.
در پوسته حلزونی شکل اپراهاس حدود یک میلیون و ۵۶ هزار قطعه سنگ به کار رفته است همچنین در آن 6225 متر مربع شیشه و645 کیلومتر کابلهای الکتریکی استفاده شده است. اپراهاس در اصل از مجموعه ای از تئاترها و سالنها تشکیل شده که به هم پیوستهاند.
معمار این بنا یورن اوتزان (Jorn Utzon ) معمار دانمارکی است که در سال 1957 در مسابقه ای که برای طراحی این بنا گذاشته شده بود برنده طراحی اپرا هاوس شد و بعد ها در سال 2003 به خاطر همین شاهکار خود برنده جایزه مطرح "معماری پریتزکر" شد.
در خانه اپرا حدود 1000 اتاق جود دارد. از جمله پنج سالن سخنرانی همچنین سالن پذیرایی ، ، پنج استودیو تمرین ، چهار رستوران ، شش بار ، سالن انتظار و لابی
شصت رختکن وسوئیت ،کتابخانه، فضای استراحت، غذاخوری هنرمندان ، دفاتر اداری ، فضای سبز و فضاهای تاسیساتی
فضاهای اصلی بنا
سالن کنسرت
بزرگترین سالن این مجموعه، سالن کنسرت است که 2679 نفر گنجایش دارد. و برای طیف گسترده ای از جمله اجرای کنسرت های ارکستر سمفونیک ، موسیقی مجلسی ، اپرا، پاپ ، جاز و... مورد استفاده قرار میگیرد.
آکوستیک سالن کنسرت در سطح بین المللی بسیار مورد توجه است. پوشش سقف سالن که در ارتفاع 25 متری قرار گرفته و همچنین دیوارهای بالایی از جنس پانل های چند لایه چوب درخت توس میباشد.
و دیوارهای پایینی پلکانها و سکوی اجرا توسط پانلهای چوبی قهوه ای پر رنگ از نوعی درخت استرالیایی پوشیده شده اند.
از این چوبهای استرالیایی در جای جای ساختمان استفاده شده است.
این حجم 26400 متر مکعبی پس آوایی در حدود 2 ثانیه ایجاد میکند که باعث میشود موسیقی سمفونیک به صورت با شکوه و دلپذیر به گوش رسد
در بالای سکوی اجرا 18 حلقه آکوستیک اکریلیکی قابل تنظیم که به ابرها معروفند آویزان شده که با منعکس کردن بخشی از صدای سازها مستقیما به سوی سن به نوازندگان کمک میکند
سالن اپرا
سالن اپرا با ظرفیت 1547 نفر بیشتر برای اجرای اپرا و باله مورد استفاده قرار میگیرد.جایگاه شنوندگان همانند سالن کنسرت برای ایجاد اکوستیک از پانلهای چوبی پوشیده شده است اما سقف و دیوارها به رنگ مشکی در آمده تا حضار توجه خود را بر روی صحنه متمرکز کنند
عرض بازشو صحنه نمایش 12 متر وارتفاع آن برابر 7 متر میباشد ضمن اینکه صحنه 25 متر عمق دارد
بر روی صحنه نمایش یک سکوی نیم دایرهای به قطر 14 متر ساخته شده است همچنین 4 سکوی دیگر نیز وجود دارد که از 3.5 تا 10.5 متر ارتفاع دارند. که باعث میشوند صحنه بین محوطه انبار صحنه در ارتفاع همکف و صحنه نمایش در ارتفاع 10 متری بالا و پایین برود
جایگاه ارکستر این سالن تا 75 نوازنده ظرفیت دارد
سالن تئاتر
این سالن که 544 نفر ظرفیت دارد همانند سالن اپرا بیشتر به رنگ مشکی در آمده است به جز سقف آن که از پانل های آلومینیومی پوشیده شده
صحنه نمایش که به شکل یک مربع به ضلع حدودا 15 متر است شامل 2 سکوی نیم دایره ایست که یکی درون دیگری جای گرفته و میتوانند به صورت جداگانه یا با یکدیگر به گردش درآیند
سالن نمایش
سالن نمایش با ظرفیت 398 نفر برای گروه نمایشی کوچک سخنرانیها و سمینارها مورد استفاده قرار میگیرد.
این سالن همچنین مجهز به امکانات نمایش فیلم است. دراین سالن امکان اجرای موسیقی هم در نظر گرفته شده به همین منظور سطوح داخلی آن توسط پانلهای چوبی توس به رنگ سفید پوشیده شده است.
استودیو
استودیو که با تغییر بعضی از فضاهای داخلی در سال 1999 گشایش یافت برای اجرای هنرهای نمایشی مدرن و معاصر طراحی شده است و بنا به چیدمان صندلیها تا 364 نفر ظرفیت خواهد داشت
سالن پذیرایی و سالن انتظار
سالن پذیرایی و همچنینن سالن انتظار بزرگ شمالی همراه با مناظر تماشایی از بندر سیدنی میتواند برای رنج وسیعی از کاربریها مورد استفاده قرار گیرند از قرار ملاقاتها و کنفرانسها گرفته تا برگزاری مراسم عروسی مهمانیها، صرف نهار و شام و ...
از دیگر فضاها میتوان به اتاق چند منظوره اوتزان اشاره کرد که میتواند تا 210 نفر ظرفیت داشته باشد
__________________
.
.
Courtesy of Dominique Perrault Architecture
The winning proposal for the Albi Major Theatre, designed by Dominique Perrault Architecture, aims at transforming the texture of the city as well as its cultural influence. Appearing as an outstanding architectural symbol, on the outskirts of the historic center, the architects gave priority to the presence of the Major Theatre instead of the cinemas, in order to organize around it a network of public spaces and of cultural facilities. Therefore, the Major Theatre will be its center. More images and architects’ description after the break.
Courtesy of Dominique Perrault Architecture
Along the Alley of Culture, different public spaces will follow one another, punctuating a walkway going from the cathedral to the Rochegude big public park. This path begins with the creation of a square at the level of the Sibille Boulevard, then arrives on the theatre place, and continues on the cinemas place in front of the Athanor, to finally open onto the public garden. That’s the idea of an urban walkway animated by the succession, the juxtaposition and the interaction of several cultural buildings.
Courtesy of Dominique Perrault Architecture
We chose to clearly identify those different buildings with places which give them an address in the city. Therefore, the preserved Athanor building is modified to create the entrance of the cinemas. It becomes the visible part of this « iceberg », offering a big lobby, with maybe some shops and a café at the square level. In the basements, we find all the screening rooms. So the base of the theatre place is totally occupied by the cinematographic complex. This layout allows us to liberate all the public space and to open it generously to the urban activity and the population.
Courtesy of Dominique Perrault Architecture
The very simple geometry of the theatre allows a setting up along the Général de Gaulle Avenue, in an attempt of urban continuity and proximity with the multimedia library, generating two more or less triangular places on the side of the “cultural alley”. Those two public spaces, new in this urban infrastructure, are laid around the theatre: one is opened towards the historic center and the other towards the neighborhood. We searched a compact volume which allows the theatre‘s dimension to fit for the best into its urban surrounding. We also searched some functional, simple, direct and immediate principles, especially for the access, by the public space, of the trucks, on the same level than the stage and the backstage.
Courtesy of Dominique Perrault Architecture
It doesn’t necessarily mean that this back side of the theatre is dead, because upstairs we can find the boxes and the administration, and above the experimental room. So, the four sides of the prism are opened and inhabited. Of course, the only opening on the theatre place is fully glazed like a big window towards the city, welcoming all the lobbies, the galleries, the balconies and the big auditorium. From this transparent volume, we’ll reach the experimental room on one hand and on the other hand the roof-terrace, where will be set up the hanging garden and its restaurant. From this height, we’ll have an open view on the outline of the city of Albi and on the surrounding landscape.
Courtesy of Dominique Perrault Architecture
The building is made of concrete, covered with bricks. We will use this material for the outside as much as the inside, for the floors as much as the walls and the ceilings, to create a mono material architecture. To the solidity of the brick, we oppose a smooth and lightweight cover, which will dress up the prism of the theatre. This cover of metal mesh, red copper colored, which doesn’t rust, like clothing, will take on the verticality of the building on two sides, and will take away from it on the other sides, to open like a big drop cloth on the theatre place and the cinemas one.
Courtesy of Dominique Perrault Architecture
The curves and counter curves required for this static mesh create a free, happy and lyric architecture. We’ll also see there the metaphor of the drop cloth or the evocation of an opera stage design. But most of all we’ll find there some brilliance, reflection, color, which reminds an architecture dressed in a bright light. This metallic woven skin, as a lace, is going to protect the functions of the theatre without separating them from the functions of the city. It’s going to filter the light and to break the wind and the rain. This big ornament has some sustainable qualities.
Courtesy of Dominique Perrault Architecture
The mesh will adjust to the spaces and the uses that it covers. It will be possible to weave it larger to offer some views from inside to outside or tighter on other parts, to hide some structural walls, or to filter, like a sun break, the light in the big foyers. This tight veil will clear up some big arks at the public spaces level, to let the visitors and spectators come in, and then will rise up in the sky over the built volume to create an immaterial figure coming up in the landscape from the roofs of the city of Albi.
Courtesy of Dominique Perrault Architecture
As a conclusion, the measures that will be taken are:
- The use of the basement to inset there some car parks and movie theatre,
- The qualification at the ground level of public spaces dedicated to each cultural building,
- The search of simplicity and compactness, offering an efficient, flexible and economic theatrical instrument.
Architects: Dominique Perrault Architecture
Location: Albi, France
Client: Albi Town Council
Engineering: VP
GREEN (structure), ETCO (mechanical engineering), RPO (economist),
Changement à vue (scenograph), Jean-Paul Lamoureux (acoustics)
Site Area: 34,000 m²
Built Area: Major Theater 13 000 m² (GFA), Cinemas 7 300 m² (GFA)
Beginning of Conceptual Design: June 2009
Estimated Beginning of Construction: March 2011
Estimated End of Construction: November 2013
Program: major
theater : 900 seats auditorium, 1 experimental hall of 250 seats,
administration and logistics area, foyers, independent restaurant;
cinematographic complex : 8 movie theaters, 1 500 seats approx., high
definition projection rooms; independant underground parking : 400 cars;
urban planing : covering the area of the Theater square, Athanor square
and Lapérouse Garden
در سال 1994 ، شرکت ساختمانی رنزو پیانو (Renzo Piano) در مسابقه طراحی پارک موسیقی برنده شد. پارک موسیقی مجموعهای است متشکل از تعدادی تالار، سینما، فروشگاه و باغ است که در حومه شهر رم قرار دارد.
سایت این پروژه با مساحتی معادل 12 آکر در حد فاصل محدوده مسکونی شهر و دهکده المپیک قرار دارد و قبلاَ به عنوان پارکینگ از آن استفاده میشده است.
هر چند که این سایت ویژگیها و عناصر شاخص و تاثیرگذار چندانی ندارد. به دلیل نقش فعال رم در تاریخ معماری و همچنین با توجه به اینکه مردم آن نیز همیشه به تاریخ و ماهیت معماری شهر و حفظ آن توجه از خود نشان دادهاند، طراح پروژه مسئولیت بسیار سنگینی در بر آوردن خواستههای طرح نیازهای مردم و سازگاری آن با خاطره ها و یادها و نه با نیت پروژهای از سبکهای تاریخگرا، استفاده شده است.
استفاده فراوان از درخت زیتون در طراحی فضاهای سبز هم نوعی تاکید بر طبیعت بومی شهر است.
در این پروژه، کارفرما از طراح خواسته بود تا سه سالن مجزا با گنجایش 700، 1200 و 2800 نفر را در داخل یک ساختمان طراحی کند، اما پیانو سه سالن جداگانه به صورت شعاعی حول یک میدان طراحی کرد.
این سالنها که Sala Sinopoli ، Sala Santa Cecilia و Sala Petrassi نامیده میشوند به ترتیب 2756 ، 1273 و 700 نفر گنجایش دارند و میدان بین آنها هم علاوه بر تامین دسترسی به سالنها و سایر فضاهای جانبی، شامل یک آمفی تئاتر روباز با گنجایش 3000 نفر است.
Sala Santa Cecilia
Sala Sinopoli
Sala Petrassi
چیدن این سالنها به صورت خوشهای، نیاز به تدابیر آکوستیکی جداگانه را از بین نمیبرد، ولی در این حالت میتوان از فضاهای پشتیبانی و سالنهای تمرینی مشترک استفاده کرد.
این پروژه، که در سال 2002 تکمیل شد، مهمترین مرکز هنری – فرهنگی شهر رم به شمار میرود و توانسته هویت ویژهای برای منطقه شمالی شهر خلق کند.
پیانو در طراحی این مجموعه قصد داشت آن را به مثاله یک نقطه اتصال بین لبه شهر و دهکده المپیک ببیند و کوشید ایدههای طراحی شهری را نسبت به ایدههای معماری در اولویت قرار دهد. حتی معماری را به مثابه عاملی برای تقویت مفاهیم طراحی شهری تصور کرد.
پیدا شدن آثاری متعلق به قرن ششم قبل از میلاد هنگام انجام عملیات خاکی، عامل تاثیرگذار دیگری در شکل گیری ساختار فضای مجموعه بود. این موضوع، به متوقف شدن عملیات اجرایی به مدت یک سال منتهی شد و پیانو هم مجبور به تجدید نظر در طرح اولیه شد. او تصمیم گرفت برای حفظ این آثار باستانی، یک موزه به طرح خود اضافه کند تا فضای لازم برای نگهداری و نمایش این آثار به وجود آید. __________________
مطالب مشابه :
دانلود پلان آمفی تئاتر هتل که به صورت فایل اتوکدی
standard&boushehr&civil - دانلود پلان آمفی تئاتر هتل که به صورت فایل اتوکدی - علمي - فرهنگي - سياسي
دانلود پلان آمفی تئاتر
بهترین وبلاگ برای دانشجویان معماری,دانلود پاورپوینت و پلان های معماری
استانداردهای طراحی آمفی تئاتر
استانداردهای طراحی آمفی تئاتر. ورودی: باید طوری باشد که از تجمع افراد در پشت در جلوگیری شود
نقشه آمفی تئاتر
تشکل اينترنتي سازمان مهندسی و عمران - نقشه آمفی تئاتر دانلود پلان آمفی تئاتر هتل به صورت
دانلود پلان آمفی تئاتر هتل که به صورت فایل اتوکدی
عمران&بوشهر&استاندارد - دانلود پلان آمفی تئاتر هتل که به صورت فایل اتوکدی - استاندارد سازی
طراحی آمفی تئاتر
طراحی آمفی تئاتر عدم تقارن در داخل سالن علی رغم متقارن بودن فرم پلان و همچنین صفحات معلق
دانلود نقشه آمفی تئاتر یک هتل همراه با فایل AutoCAD
standard&boushehr&civil - دانلود نقشه آمفی تئاتر یک هتل همراه با فایل AutoCAD - علمي - فرهنگي - سياسي
برچسب :
پلان آمفی تئاتر