طرح های قالی

طرح های شكسته و گردان قالی
از نظر طراحان و برخی كارشناسان فرش، طرح های قالی به دو شیوه كاملاً متمایز از یكدیگر قابل تقسیم بندی است:

1- شیوه روستایی (طرح های شكسته یا هندسی)

2- شیوه شهری (طرح های گردان یا منحنی)

در بعضی طرح ها این دو شیوه با یكدیگر آمیخته شده و شیوه ی تقریباً تلفیقی را با نام طرح شكسته گردان به وجود آورده كه به توضیح هر یك می پردازیم:
طرح های شكسته: (روستایی یا هندسی)
این طرح ها كه سه خط افقی، قائم و مایل را شامل می شوند، جزء ابتدایی ترین و قدیمی ترین طرح هایی هستند كه به ذهن هنرمندانِ طراح راه یافته است.

خط افقی شامل یك ردیف گره است كه پهلو به پهلوی هم قرار می گیرد.

خط عمودی (یا قائم ) مشتمل بر یك ردیف گره است كه بالای دیگری به روی یك جفت تار یا چله بسته می شود.

خط اریب (مایل) نیز كه یك ردیف گره را شامل می شود، به تناوب یكی در بالا و یكی در كنار قرار می گیرد و یك زاویه 45 درجه را تشكیل می دهد.

نقشه های شكسته به واسطه سادگی مورد توجه بسیاری از روستاییان است. اما هنوز در آسیای میانه، تركیه، قفقاز و ایلات و عشایر ایران كاربرد فراوان دارد. شاید یكی از دلایل گرایش روستاییان به این گونه طرح ها این باشد كه از طرح های شكسته، بدون ترسیم بر روی كاغذ نیز می توان استفاده كرد و به مهارت بسیار، نیاز نیست. در صورتی كه طرح های گردان حتماً باید بر روی كاغذ رسم شود، تا بتوان از آن استفاده كرد.
طرح های گردان: (شهری یا منحنی)
طرح های گردان با كمك گرفتن از خطوط منحنی به وجود می آیند. این نقش ها از ابتدای قرن نهم بسیار مورد توجه قرار گرفته اند، با استفاده از گل و بته ها و شاخه های دوار ساده و ابتدایی، به سرعت مراحل تكامل را پیموده اند. ایجاد نقش های گردان تنها توسط طراحان ماهر و بر روی كاغذهای نقشه كشی میسر است و بافنده نیز برای خواندن نقشه و بافت آن، باید از مهارت ویژه ای بهره مند باشد. امروزه كاغذهای طراحی در اندازه های گوناگون كار نقشه پردازی طرح های گردان را بسیار آسان كرده است.

واحد نقشه، ورقی است شطرنجی كه در اندازه های مختلف به خانه های مربع شكل كوچكی تقسیم شده است، هر مربع نیز به نوبه خود به مربع هایی بسیار كوچك (هر ضلع 10 خانه، جمعاً 100 خانه) تقسیم شده اند. هر خانه كوچك نشان دهنده یك جفت تار، یا یك گره است.

اوراق نقشه در طول نزدیك به یك قرن مراحل مختلفی را طی كرده تا به شكل امروزی برای همگان مورد استفاده قرار گرفته است. تا دوران انقلاب مشروطیت و رواج صنعت چاپ، همه نقشه ها را با دست خط كشی می كردند و بیشتر مرسوم بود كه اول نقاش، نقشه دلخواه را نقاشی می كرد و بعد كسی كه كارش جدول بندی بود خط های عمودی و افقی را با مركب و به اندازه دلخواه – به نسبت ریزبافی قالی – روی صفحه نقاشی ترسیم می كرد و چهارخانه های هر گروه و هر رنگ را در می آورد. این شیوه برای نقاش آسان تر و برای بافنده دشوارتر بود، چرا كه خط كش و چهارخانه سازی پس از نقاشی، گاه موجب می شد یك گره در دو چهارخانه جا گیرد – نیم گره در یك چهارخانه و نیم دیگر در چهار خانه دیگر – و بافنده به دشواری می توانست با این نقشه ی نامیزان كار كند. از این رو و از همان ابتدای كار استادان و هنرمندان سبك «نقطه زنی» را ابداع كردند. اساس این سبك بر آن بود كه روی كاغذ شطرنجی ترسیم شده، هر گره را بی كم و كاست و بی آنكه یك چهارخانه میان دو گره مشترك باشد، به صورت یك نقطه رنگی در چهارخانه ها جای می دهند. رواج این شیوه كار بافندگی را آسان تر و دقیق تر و وسیع تر كرد، هر چند كه نقطه زنی برای نقاش بسیار دشوار بود. شاید همین دشواری كار سبب شد كه همه نقاشان خود را مرد این میدان نیافتند و شیوه ی دیگری كه كار نقاشی را آسان تر می كرد و به سبك «دوره گیری» معروف است، پدید آوردند.

در شیوه ی دوره گیری به جای آنكه هر گره یك نقطه شود، گره های همرنگ را تا چهار خانه امتداد می دهند، بنابراین رنگها و گره ها به هم پیوسته می شود و بافنده به دشواری می تواند جای درست و دقیق پاره ای از گره ها را معلوم كند و به همین سبب است كه شبیه سازی در قالی بافی بدون نقطه زنی، میسر نمی شود. پس از این كه كاغذ های شطرنجی چاپی به بازار آمد، از حدود شصت سال پیش، بیشتر نقاشان به شیوه دوره گیری گرویدند.

طرح های قالی

مطالب مشابه :

طرح های قالی ایران بر اساس یک طبقه بند کلی

انواع طرح های و نقوش قالی

قالی ایرانی

عیوب احتمالی در بافت فرش،قالی و تابلوفرش

طبقه بندی فرش ها

گالری طرح گلیم وقالیچه

طرح های قالی

نمایندگیهای فروش قالی سلیمان در کشور