آسمانخراش ها

آسمانخراش ها بناهایی در اوج<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

ا ز ازاهرام مصر و کلیساهای بلند قرون وسطی تا آسمان خراشهای نیویورک همه نشان دهنده یک چیز هستند، تلاش تاریخی بشر برای خلق بناهایی بلند و با شکوه که او را به آسمان نزدیکتر می کنند.در گذشته چنین ساختمان های بلندی بیش از آنکه کاربرد خاصی داشته باشند نماد عظمت و نبوغ یک ملت بودند که گاه برای ساخت آنها هزاران نفر به کار گرفته می شدند.بسیاری از این ساختمان ها تنها با سنگ و چوب و گل ساخته می شدند.در دوران باستان ساختمان های بلند را طوری می ساختند که سطح بسیار زیادی را اشغال می کردند، هر چه ارتفاع ساختمان بیشتر می شد این سطح کاهش میافت تا بلندترین نقطه ساختمان کمترین سطح را داشته باشد.با این کار قسمت های پایین تر بهتر می توانستند وزن زیاد بخش های بالاتر را تحمل کنند.نمونه بارز چنین بناهایی اهرام مصر هستند.

در قرون وسطی تحولات زیادی در معماری به وجود آمد.بناهای عظیمی که به شکل هرم یا مخروط ساخته می شدند جای خود را به برجهایی دادند که مثل ساختمانهای امروزی روی ستون های محکمی ساخته می شدند، اما چون مصالح ساختمانی در آن زمان مقاومت کمی داشتند ارتفاع برجها هرگز از 10 تا 15 طبقه تجاوز نمی کرد.

آنچه باعث شد آسمانخراش های بسیار بلند امروزی به وجود آیندتولید انبوه آهن و فولاد در قرن نوزدهم بود.ستون های قطور فلزی می توانستند وزن بیشتری را تحمل و فضای کمتری را اشغال کنند.در اواسط قرن نوزدهم، افزایش جمعیت و رشد اقتصادی آمریکا باعث شد جمعیت زیادی برای کار و کسب درآمد به سمت شهرهای بزرگی مثل شیکاگو و نیویورک هجوم بیاورند.زمین در این شهرها کمیاب و گران قیمت شد و همین باعث شد که عده ای به فکر ایجاد ساختمان های بلند بیفتند. با این کار آنها می توانستند از زمین های کوچک و گران قیمت استفاده بیشتری ببرند. از آن زمان بود که بناهای بلند کاربرد تجاری و مسکونی پیدا کردند.امروزه آسمانخراش ها نماد شهرهای بزرگ و پر جمعیت دنیا هستند.

اما ساخت بناهای بلند حتی هنوز هم کار بسیار دشواری است.یکی از بزرگترین موانعی که در ساخت آسمانخراش ها وجود دارد نیروی باد است.یک نسیم ملایم می تواند راس یک ساختمان بلند را مثل امپایراستیت تا ده ها سانتی متر جابه جا کند. این جابه جایی علاوه بر آنکه به اسکلت ساختمان آسیب می رساند برای کسانی که در ساختمان زندگی می کنند هم چندان خوشایند نیست.برای مقابله با اثرات مخرب باد،معمولاُ وسط ساختمان ستون یسیار محکمی از بتن یا فولاد قرار می دهند تا نیروی باد را به زمین منتقل کند.

بعضی از آسمانخراش هایی که در چند سال اخیر ساخته شده اند از روش های جالب تری استفاده می کنند، برای مثال در یکی از طبقات آخر ساختمان سیتی کورپ در نیویورک یک وزنه 400 تنی قرار گرفته که می تواند براحتی با کمک یک سیستم هیدرولیکی به هر طرف حرکت کند.حرکات این وزنه سنگین به وسیله یک سیستم پیشرفته رایانه ای کنترل می شود.جا به جایی این وزنه نیروی مخرب باد را خنثی می کند.شکل ظاهری ساختمان هم در کاهش اثر باد مؤثر است.برجهای پتروناس مالزی به شکل استوانه ساخته شده اند تا اثر نیروی باد روی آنها به حداقل برسد.

لقب بلندترین معمولاُ هر چند سال یک بار میان آسمانخراش های بلند دنیا جابه جا می شود.شاید زمانی که آسمانخراش معروف امپایراستیت در آمریکا ساخته شد کمتر کسی فکر می کرد که ساختمان بلندتری ساخته شود، اما امروزه با گذشت حدود هفتاد سال از آن زمان دهها آسمانخراش در سراسر دنیا ساخته شده است که بسیاری از آنها از برج معروف نیویورک هم بلندتر هستند.در حال حاضر عنوان بلندترین آسمانخراش دنیا در اختیار برج های دوقلوی پتروناس مالزی است.با این حال به نظر نمی رسد که این برج ها بتوانند بلندترین را برای مدت طولانی حفظ کنند چون حداقل 50 پروژه برای ساخت آسمانخراش های بلندتر در نقاط مختلف دنیا وجود دارد که ساخت تعدادی از انها آغاز شده است، اما آسمانخراش ها تا چه زمانی می توانند به بالا رفتن خود ادامه دهند؟ عده ای از دانشمندان اعتقاد دارند که با فناوری موجود می توان آسمانخراش هایی ساخت که تا 1600 متر ارتفاع داشته باشند.برای ساخت بناهای بلندتر، مصالح سبک تر و مقاوم تر و آسانسورهای سریع تر مورد نیاز خواهد بود.

منبع:ویژه نامه علمی کاشف شماره 77 (روزنامه جام جم )

آسمانخراش ها

مطالب مشابه :

جزوات استاتیک و مقاومت مصالح دکتر باقریه

بلندترین برج مسكونی كشور در شیراز ساخته می‌شود

معرفی دانشجویان برگزیده سال مهندسی عمران

افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو در دانشگاه محقق اردبیلی

آسمانخراش ها

سد سازي در ايران

اولین جلسه حلقه های کتاب و اندیشه کتابخانه دکتر محمود رفیعی

مجربات جنسی و طبی (نسخه هایی در موضوعات جنسی و علاجات طبی)