فاتحه فایز

گل دادن خار را کسی درک نکرد

احساس چنار را کسی درک نکرد

بی چلچله ها شکوفه ها رقصیدند

نجوای بهار را کسی درک نکرد

*****

سلام ای چشمهاتان راز خورشید

ابتدا از محضر همه عزیزان وبلاگ دوست و وبلاگ نویس عذرخواهی می کنم که محبت های آن ها را بی پاسخ گذاشته ام. فشار کار وحجم سنگین برنامه ها و سفرهای متعدد کاری سبب شد فرصتی پیدا نکنم تا این وبلاگ را بروز کنم هر چند چیزی هم در خور دوستان در چنته نداشته و ندارم اما سال جدید را به همه شما اهالی قبیله عشق شادباش می گویم وامیدوارم سال جدید سال پویایی اندیشه ها باشد.اما حالا که بعد از مدتی آمده ام به چند شعر بسنده نمی کنم و به چند موضوع اشاره می کنم.

صحنه آخر:

فاتحه فایز

سال 89 مصادف بود با صدمین سالمرگ فایز دشتی این دوبیتی سرای شهیر پارسی که سالهاست مردم جنوب با دوبیتی هایش زندگی کرده اند شاد بوده اند عاشق شده اند وگریسته اند و از سال گذشته این دغدغه را داشتم که درسال 89 همایشی در خور فایز برگزار کنیم وهر چند بارها در جلسات شورای اداری مطرح کردم اما کسی حمایت نکرد ولی بر برگزاری این برنامه پافشاری داشتم و بارها تهران هم رفتم و تاییدیه طرح جشنواره ملی شعر دوبیتی ورباعی فایزدشتی نیز گرفتم که به سال جدید موکول شد اما حیفم می آمد که در سال 89 برای فایز برنامه های نداشته باشیم و با مساعدت دوستان هنرمند و مساعدت انجمن آینده سازان توسعه جنوب وهمکاری شهرداری ،دانشگاه آزاد و شهردار نخل تقی 24 و 25 اسفند برنامه ای در قالب شب دوبیتی خوانی وشروه خوانی با حضور شاعران دشتی ،دشتستان ،بوشهر ودیر برگزار و بیشتر اشعار نیز پیرامون فایز بود وروز بعد نیز همایش نکوداشت فایز و تجلیل از چهره های ماندگار ادبی استان برگزار وبه اذعان دوستان برنامه از لحاظ علمی وهنری سطح کیفی بالایی داشت اما آنچه مرا وخیلی از دوستداران شعر را آزرده کرد موضع گیری مسوولین ارشد شهرستان بود که به نحوی همایش را تحریم کرده بودند وجز شهردار و رییس شبکه بهداشت هیچ مسوول وحتی کارمند دیگری حضور پیدا نکرد اما آنچه ماند سربلندی برای هنرمندانی که با همت عالیشان یاد فایز وشعر را نکو داشتند و سرافکندگی برای مسوولینی که عیار فرهنگیشان و بهتر بگویم بی فرهنگنیشان مشخص شد.اما با دلی درد یک دوبیتی نوشتم و برای تعدادی از دوستان ارسال کردم وآنها نیز پاسخ گفتند که تقدیمتان می کنم:

شعر من:

پس از صد سال داغم تازه تر شد

پری از حال وروزم با خبر شد

گرفتم یـــــــــــادمانی بهر فایز

ولی حاصل فقط خون جگر شد

تاراحیدری:

شکیبا جان صبوری کن صبوری

به درد غربت و این رنج دوری

دلت سبز وسرت سبز ونگاهت

همیشه روشنا در عصر کوری

غلامرضا قربانی مقدم:

شکیبا سعی تو آرام جان شد

بلند آوازه دشتی در جهان شد

گرفتی یادمانی بهر فایز

به جنت روح فایز شادمان شد

کرامت الله طاهری:

شکیبا آفرین بر نفس پاکت

هزاران همچو من باشد هلاکت

مشو غمگین ز بیداد زمانه

پری رویان دشتی سینه چاکت

سید اسماعیل بهزادی:

من و تو داغهای تازه داریم

غم واندوه بی اندازه داریم

هر آنکس می رسد این جا وکیل است

که شهری بی در ودروازه داریم

مهدی شیخیانی :

مو کروون شکیبایی ودردت

همه مردا فدی مردی ومردت

خدا که دس فایز ری سرت بیت

الهی که پری دورت بگردت

که لطف ومحبت دوستان من را شرمنده ولی پر از انگیزه وانرژی کرد.

صحنه اول: دوبیتی ورباعی

دل تنگ تبسم خمارت هستم

دربند نگاه بی قرارت هستم

ای دوست مرا بخوان بنام گل سرخ

زیرا که همیشه در کنارت هستم

یک دسته گلی بیادگاری بفرست

بی منت ومزد افتخاری بفرست

ای لایق لحظه های نیک اندیشی

با روی گشاده اعتباری بفرست

درشعبه چشم من حسابت خالیست

در گالری دلت نجابت خالیست

قرض تو ادا نمی کنم چون نامم

در صفحه اول کتابت خالیست

گل دادن خار را کسی درک نکرد

احساس چنار را کسی درک نکرد

بی چلچله ها شکوفه ها رقصیدند

نجوای بهار را کسی درک نکرد

آرامش لحظه های من زود بیا

منظومه ابتدای من زود بیا

بی تو دل من پرنده ای در قفس است

شاهین رها رها رها زود بیا

کنار موج ها آرام بودیم

شبیه ماهیانی خام بودیم

بدون عشوه های عاشقانه

دو عاشق پیشه ناکام بودیم

توسهم عمده ای از حس وحالم

کنارت ساکت وبی قیل وقالم

پر از ایهام های تازه ای که

شکفتی عاشقانه در خیالم

دوای تلخ بی هوشی ندارم

تنم سرد است وتن پوشی ندارم

دمادم می روم این شهر وآن شهر

هراس از خانه بر دوشی ندارم

پری رازم تویی فایز نفهمد

سرآغازم تویی فایز نفهمد

من انشا می کنم بر روی قلبم

گل نازم تویی فایز نفهمد

فاتحه فایز

مطالب مشابه :

شروه و دشتی

ارسلان | فایز جوانی

فایز اسطوره عشق و عرفان است

دانلود کلیپ

نوحه های بوشهری (دانلود)

دانلود شروه بوشهري پولاد اسماعيلي((به روي ادمه مطلب))

فاتحه فایز

مراسم بزرگداشت نوه فایز دشتی در شهرکاکی

اشعار فایز دشتستانی