تنگه مرصاد اسلام اباد غرب

کمین گاه

مرصاد به معنای کمین گاه و نام عملیات پیروزمندانه رزمندگان اسلام علیه منافقان کوردل بود. در این عملیاتْ منافقان، خامْ اندیشانه تصور کردند که به راحتی می توانند از مرزهای ایران عبور کنند و چند ساعته، خود را ظفرْمندانه در تهران ببینند. ولی زهی خیال باطل که رزمندگان سلحشور اسلام، دلاورانه در تنگه مرصاد، به کمین آن نگون بختان نشسته بودند و با اندک نبردی، آنان را زبون و خوار ساختند. که «همانا پروردگار تو در کمین گاه [ستم گران [است».

یادبود شهیدان

پس از عبور از دشت های پهناورِ ماهی دشت، به تنگه مرصاد می رسیم. در وسط تنگه، آثار و بقایای چند دستگاه ماشین آلات نظامی و چند قبضه تانک و ضد هوایی نیمه سوخته، به همراه آرم منافقان مشاهده می شود. نزدیک تر که می شویم، تابلوی بزرگی زیبنده به پرچم پر افتخار جمهوری اسلامی به چشم می خورد که در پایین آن نوشته شده «به مرصاد خوش آمدید». چند متر آن طرف تر، اسکلت بنای با عظمتی توجه هر مسافری را به خود جلب می کند. این بنا، یادبود شهیدان عملیات مرصاد است که در آن، آثار دلاوری های رزمندگان اسلام و بقایای جنایات منافقان به نمایش گذاشته می شود تا درس عبرتی باشد برای هر چه منافق صفت است.

ما، در سال روز این عملیات غرورآفرین، یاد همه شهیدان انقلاب اسلامی، به ویژه شهیدان عملیات مرصاد را گرامی می داریم.

غافل گیری منافقان

پذیرش قطع نامه 598 از سوی ایران، همان گونه که عراق را در بُن بست سیاسی ـ نظامی شدیدی قرار داد و توطئه های وسیعی را که از سوی استکبار جهانی بر ضد انقلاب اسلامی تدارک دیده شده بود نقش بر آب کرد، بر گروه ها و عناصر مخالف نظام جمهوری اسلامی نیز شوک شدیدی وارد ساخت. در این میان، منافقان به عنوان تنها گروهی که همه هستی سازمان خود را در گرو جنگ نهاده بودند، بیشترین صدمه را از پذیرش قطع نامه متحمل شدند.

سازمان منافقین در حالی که ارتش عراق نیروهای ایران را در مناطق جنوب درگیر کرده بود، با جمع آوری و راه انداختن چندین هزار نیرو، می خواست که در قالب ستونی نظامی به قلب تهران حمله ور شود و از این رو حمله به ایران را تدارک دید.

ماهیت منافقان

برای شناخت گروهک منافقان کافی است بگوییم: این گروه منافق، همان هایی بودند که دم از خلق می زدند و بعد از چندسال، با صدام، دشمنی که سال ها آتش خانمان سوزی به روی مظلوم ترینِ خلق ها گشوده بود، هم دست و هم داستان شده و آتش به خرمن خلقی زدند که روزی و روزگاری، نقش دایه دل سوزتر از مادر را برایشان بازی می کردند.

دشمنی که آن شب روبه روی سپاه اسلام بود، دشمنی بود که با تصورات پوشالی آمده بود انقلابی اصیل ومردمی را ساقط کند و نام بازی کودکانه اش را نیز «فروغ جاویدان» گذاشته بود.

هدف منافقان

هدف منافقان از حرکت سریعی که در عمق خاک ایران انجام می شد، تسخیر چندین شهر و در آخرْ رسیدن به تهران بود. آن ها درنظرداشتند تا با وارد کردن سیزده تیپ رزمی در تهران، ضمن تسخیر و اشغال مراکز مهم، قدرت را به خیال خود به دست گیرند. بر طبق زمان بندی این طرح، نیروهای منافق بایستی ساعت شش بعدازظهرِ روز دوشنبه سوم مرداد ماه 1367 به «کِرِند» و ساعت هشتِ شب به «اسلام آباد» و دهِ شب به «باختران» رسیده و در این شهر دولت خویش را اعلام نمایند. ولی این خیال باطل، هیچ گاه به انجام نرسید و منافقان، شکست سختی را پذیرا شدند.

ساده لوحان

بنا به اعتراف یکی از اعضای رده بالای منافقان که در جریان عملیات مرصاد توسط رزمندگان اسلام دستگیر شده بود، نیروهای این گروهک به پیروزی خود در حرکتی که آغاز کرده بودند، اطمینان بالایی داشته اند. در این تهاجم، تقریبا همه افراد رده بالای سازمان شرکت کرده بودند و طبیعی است که اعزام عناصری نظیر آن ها، نشان دهنده میزان امیدواری منافقان به موفقیت طرح بوده است. جالب تر این که در این عملیاتْ عناصر شرکت کننده، بسیاری از لوازم شخصی، نظیر پاسپورت، شماره تلفن دوستان و... را با خود آورده بودند و بسیاری از آن ها پس از دستگیری اظهار می داشتند که توهّم دست یابی به تهران و براندازی جمهوری اسلامی، به اندازه ای در ذهن آن ها قوی و غیرقابل تردید بوده است که کمترین احتمالی برای تصور شکست و ناکامی باقی نگذاشته بود.

ملت غیور

از جلوه های زیبای حمله مرصاد این بود که نشان داد دشمنانْ ملت را نشناختند و فکر می کردند که هشت سال جنگ، محاصره شدید اقتصادی، ویرانی شهرها و روستاها، بمباران های هوایی و موشکی، غرق به خون شدن هزاران سروِ راستْ قامت، اسارت و جانبازی هزاران دلاورْمرد و... ملت ایران را از پای درآورده و آنان را به آینده بدبین و ناامید کرده است، ولی ملت غیور ایران ثابت کرد که حفظ کیان جامعه اسلامی را بر همه چیز ترجیح می دهد و در این راه، تا پایان جان ایستاده است.

عشایر دلاور

در جریان عملیات مرصاد، مردم منطقه غرب کشور و به ویژه عشایر دلاور با حضور در خطوط مقدّم نبرد، بار دیگر رشادت و پای مردی خویش را به نمایش گذاشتند. آنانی که افتخار حضور در میدان مرصاد را داشته اند، خوب به یاد دارند که ایلات و عشایر سرافراز و متدیّنْ چگونه ضمن اعلام حمایت از جمهوری اسلامی، دسته دسته با لباس های محلی، به تنگه مرصاد آمده ودر کنار برادران و فرزندان خود، به دفاع از آبرو، شرف، دین، عزت و سربلندی ملت ایران پرداختند.

عملیات مرصاد

در ساعت 30/14 روز سوم مردادْماه 1367 منافقان و ارتش عراق، عملیات مشترک خود را با هجوم زمینی از طریق شهرستان سرپل ذهاب آغاز کردند، ولی پس از ساعاتی در گردنه حسن آباد زمین گیر شدند. این حالت سه روز طول کشید تا آن که نیروهای دلاور نظامی ایران، با سازمان دهی و طرحی حساب شده، در روز پنج شنبه ششم مردادماه عملیات «مرصاد» را با رمز «یا علی ابن ابی طالب علیه السلام » آغاز کرده و طی چند ساعت، صدها تن از منافقان را به هلاکت رسانده و مابقی را به فرار واداشتند.

نماد وحدت

عملیات مرصاد را می توان نمادی جاوید و به یادماندنی از وحدت و یک پارچگی تمامی اقشار مردم و نیروهای مسلح در دفاع از تمامیت ارضی کشور و پاسداری از ارزش های والای انقلاب و آرمان های بلند دینی ـ ملی از یک طرف، و نفرت و انزجار از خیانت کاران و کسانی که نقش ستون پنجم دشمن را در هشت سال دفاع مقدس برعهده گرفته بودند، نام نهاد. مرصاد را باید اوج بیزاری تمامْ عیار ملت شریف ایران از خشونت، ترور، آدم کشی و مزدوری برای بیگانگان به حساب آورد.