موسیقی

موسیقی<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

در مورد استفاده از موسیقی باید توجه داشت که از شعر، ریتم و آهنگ مناسب برخوردار باشد.موسیقی مبتذل که خواننده ، آهنگ و یا شعر آن مناسب با مجالس لهو و لعب باشد، زمینه ساز آشفتگی روحی و تحریک و انحراف جنسی خواهد بود. از عوارض موسیقی مطربی و غنایی می توان به موارد زیر اشاره کرد: خفت،سبکی و سستی به همراه غم و شادی افراطی که مجموعاً موجب ضربات روحی و تحریکات جنسی در آدمی می گردد.

علاوه بر هشدار هایی که پیشوایان دینی نسبت به استفاده از موسیقی داده اند، امروزه نیز دانشمندان بر این مطلب واقف اند که ضررهای روحی و جسمی موسیقی غنائی ، بسیار قابل توجه است. برخی از آنها عبارتند از : تضعیف اراده و اعصاب ، افسردگی ، اتلاف وقت ،کوتاهی عمر ، بی تفاوتی نسبت به ناموس، ضعف قوای بینایی و شنوایی، عامل فحشاء و خودکشی ، مرض مانی (نوعی جنون که درجات متعددی دارد) ، مرض سیکلوتیمی ، فشار خون و ....

روان شناسان و دانشمندان اسلامی در مورد موسیقی مبتذل و آثار مخرب آن آورده اند: "موسیقی با نواهای حزن آمیز و یا آهنگهای نشاط انگیز، خودگاهی آنچنان تعادل بین اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک را از بین می برد که اصول زندگی حیوانی یعنی جذب ، دفع، هضم، ترشحات، ضربان قلب، فشارخون و مایعات دیگر را مختل کرده و شخص را به امراض فراوانی نزدیک می سازد. آهنگ شورانگیز موسیقی ، در اثر تحریک اعصاب نباتی گاهی آنچنان موجب اغتششات روانی شده که شخص را وادرا به فعالیتهای بی موقع و خوشی های ناگهانی مانند خنده های بی جا، پرحرفی، عصابنیت ، گفتن سخنان مسخره آمیز و... می نماید و در اثر ادامه این عمل ممکن است کم کم شخص به مرض هایی که نوعی از جنون است، مبتلا گردد" .

کانت، فیلسوف مشهور آلمانی می گوید: موسیقی ، اگر از همه هنرها مطبوع تر باشد ، ولی چون به بشر نمی آموزد، از تمام هنرها پائین تر است. بنابراین نباید به صرف هنری دانستن موسیقی ، جوانان خود را در این حیطه آزاد گذاشته و حتی آنها را تشویق کنیم.

برخی ممکن است گمان کنند که موسیقی به تعقل و تفکر فعالیتهای علمی ضرر نمی رساند و بلکه در این راه موجب تقویت می شود. باید گفت ، نه تنها دانشمندان علوم تحقیقی از موسیقی برای پیشبرد کارهای خود استفاده نکرده اند ، بلکه آن را به دلیل مخالف بودن با فعالیتهای علمی مغز ، از تعقل و اندیشه جدا کرده اند. علاوه بر این پیشوایان دینی که به تمام سطوح شخصیت انسان آگاهند، موسیقی غنایی را تجویز نمی کنند.

برخی بر این باورند که موسیقی باعث تحرک بیشتر برای انجام کار و فعالیت می گردد. از همین رو همواره به استفاده آن در هنگام کار تاکید دارند. ولی باید گفت ، درست است که موسیقی در افزایش راندمان کار نقش موثری دارد و کارگر باید انرژی بیشتری را در مدت کمتری مصرف کند، اما این نقش به ظاهر مثبت است و در واقع موسیقی در اینجا هیچ عمل مثبتب انجام نداده ، بلکه جنبه منفی هم داشته است چرا که باعث شده انرژی کارگران در زمان کوتاهتری مصرف شود. به علاوه کدامین اصل انسانی می گوید که برای افزایش انرژی کارگر در راه رساندن منافع اضافی به دیگران ، آنها را در خیالات بی اساس که با صرف انرژی بیشتر توام است، غوطه ور سازیم؟!

استفاده از موسیقی افراطی به صرف لذت بردن بیشتر از زندگی نیز درست نیست. هر آنچه موجب لذت شود، نمی تواند مجاز باشد، چرا که این امر در راستای طبع انسانی و روح متعالی آدمی نیست. اگر موسیقی آنچنان که برخی معتقدند روح آدمی را تصفیه می کند، چرا با شیوع موسیقی جدید در شرق و غرب ، بیماری های روانی و فساد اخلاقی بیشتر شده است؟ اگر چنانچه برای رفع عطش معنوی از موسیقی استفاده می کنیم ، چرا اینهمه تنوع وجود دارد؟ جنبه ملکوتی و ماورای طبیعی در همه نفوس انسانی یکی است، ولی چرا در نغمه ها و موسیقی های اقوام و ملت ها اینهمه اختلاف است ؟ علاوه بر آن ، هیچ یک از انبیاء عظام و ائمه اطهار(ع) و نیز بزرگان دین که حافظ و حامی و الگوی کمال انسانی بوده اند، موسیقی را برای تربیت روح توصیه نکرده و بدان توجهی نداشته اند. به راستی اگر موسیقی در تکامل روح و جان آدمی موثر بوده است، چرا برخی از آدمهای سبک که شبانه روز با آن سر و کار دارند، روحشان اصلاح نشده و به تعالی اخلاقی و روحی دست نیافته اند؟

منابع:

1- تاثیر موسیقی بر روان و اعصاب به نقل از بهشت جوانان

2- انسان، غنا، موسیقی از دیدگاه علامه محمد تقی جعفری

3- موسیقی از دیدگاه فلسفی و روانی ، محمد تقی جعفری

موسیقی

مطالب مشابه :

شعری زیبا در مورد سنتور

تحقیق در مورد موسیقی و تاثیرات آن

موسیقی

شناخت موسیقی کلام در نثر و شعر سپید:

عدم تنوع در موسیقی و شعر ترکمن

موسیقی؛ موسیقی کودک؛ شعر ؛موسیقی درمانی

موسیقی در شعر کودک (قسمت2)

رابطه میان شعر و موسیقی

دانلود ساقی نامه و توضیحاتی چند در این مورد