اصلاح نژاد و تکثیر نژاد برتر

باسلام و احترام این مطلب و توی وبلاگ کبوتر ایران در کانادا دیدم خوندم وخوشم اومد برای همین هم توی وبلاگم آوردم.
این تجربه را اکثریت کبوترداران ایرانی داشتن که از یک جفت کبوتر انواع و اقسام جوجه پدید می آید. به قول بعضی ها کبوتر نقاش است. این نشاندهنده مخلوط بودن مخزن ژنی کبوتر و صاف و سره نبودن پشت آن است. یک جفت کبوتر عالی، در عمل ممکن است جوجه های جورواجور بدهند و این نشاندهنده این است که نیاز داریم به پاک کردن پشت اینها. مثلا ما یک جفت کله دم سبز را تن هم می کنیم و انتظار داریم جوجه های کله دم سبز بگیریم اما می بینیم که گاهی قارا، سوسکی، پلنگ، کله خالدار، خال سیاه و از سایر خالهای این رده هم جوجه حاصل می شود. شاید در سبک ایرانی بازی این خالهای متنوع در جوجه ها، جذاب و مورد پسند باشد اما عیبی که دارد این است که هم نمی توان آنها را به عنوان یک سو (strain) (یا یک نسل) از کبوتر ایرانی به دنیا معرفی کرد و هم در جوجه کشی قابل اعتماد نیستند و حتی سبک پرش جوجه ها هم ممکن است متفاوت باشد.

در ایران دو عدد زاغ آبادانی اصیل را با هم جفت می اندازید از هر 8 جوجه 7 عدد زاغ و یکی سرخ می شود و این یعنی ناخالصی. پس اگر بخواهیم در کبوتر ایرانی چندین سو به دنیا معرفی کنیم باید اول پشتشان را خالص کنیم. به گونه ای که در جوجه کشی قابل اعتماد بشوند و با درصد اطمینان بالایی بدانیم چه جوجه ای با چه خالی و با چه سبک پرشی و اختصاصات دیگر به ما می دهند. این کار تنها با یک روش امکانپذیر است: همخونی.

فرض کنیداز کبوترهایتان چند تا جوجه گشیدید و فقط یک جوجه بسیار عالی در پرش و ذات بدست آورده اید. اگر فقط همون جوجه که از بقیه بهتر است را نگه داری نمایید دیگرجوجه ها را از پشت بام بیرون کنید یا تکثیر نشوند و فقط از همان یک جوجه استثنا جوجه کشی شود. این کار چه نتیجه ای دارد؟ یک رانش ژنتیکی اتفاق می افتد. حال هر چه تعداد جمعیت جوجه ها بیشتر باشد (مثلا به جای ۱ جوجه ۲۰ جوجه باشد) آن وقت رانش ژنتیکی بزرگتر می شود. به این می گویند پدیده گلوگاه جمعیت. گلوگاه جمعیت باعث افزایش یکدستی ژنتیکی می شود. (به نمودار زیر توجه کنید)

این گلوگاه جمعیت در طبیعت بارها رخ داده و باعث شده که گونه های جدید و برتری از یک گونه قدیمی تر به وجود بیایند (گونه زایی) و یکی از شاهکارهای طبیعت است. در واقع هم یک جور روش اصلاح نژاد در طبیعت است و هم روش گونه زایی در طبیعت است. نظریه تکامل در بعضی بخشها بر همین اساس استوار است. خب وقتی در طبیعت در اثر واقعه ای جمعیت به شدت کم می شود تعداد جفتهای در دسترس کم می شود و بنابراین میزان همخونی افزایش می یابد. با همخونی ژنهای برتری که در جمعیت کوچک باقیمانده وجود دارند تثبیت می شوند و جمعیت فرزندان و نتاج بعد از گلوگاه دچار یک رانش نسبت به خزانه ژنی قبل از گلوگاه می شوند. به شکل زیر توجه کنید:

در شکل بالا ابتدا تقریبا ۵۰% از جمعیت درون بطری زرد و ۵۰% آبی هستند. با رخ دادن پدیده گلوگاه فقط چند عدد از جمعیت امکان بقا می یابند و به طور تصادفی از ۹ تا بازمانده ۷ تای آنها آبی و ((۲)) تا زرد هستند. حال با تکثیر از جمعیت باقیمانده می بینیم که نسل بعدی ((۷۸%)) آبی و ((۲۲%)) زرد می شوند و این یعنی رانش ژنتیکی اتفاق افتاده.

خب این بحثها چه ارتباطی به اصلاح نژاد کبوتر دارد؟ ربطش اینجاست که ما خودمان باید آن گلوگاه را به وجود بیاوریم و تنها عده کمی از کبوتران استثنایی که می خواهیم خزانه ژنتیکی آنها را تثبیت کنیم را انتخاب کرده و آنها را همخون کنیم. با این کار یک رانش ژنتیکی در نسل بعد ایجاد می شود. حال باید کبوتران نسل یک را تا جایی که می شود زیاد کرد، یعنی چندین دهن جوجه همخون بگیریم و دوباره در آنها گلوگاه جمعیت را ایجاد کنیم. در واقع این یعنی بالا بردن فشار انتخاب. به زبان ساده یعنی اینکه آنقدر سختگیرانه کبوتران را گلچین کنیم که تنها عده کمی از آنها برای تولید مثل برگزیده شوند و آنها را همخون کنیم. باز از بین تعداد زیادی جوجه همخون تعداد بسیار کمی را برگزینیم و همخون سازی و ادامه به همین ترتیب....

به شکل زیر توجه کنید:

شاید یکی از مهمترین دلایلی که تجربه همخونی در ایران بدنام شده این باشد که گلوگاه جمعیت را رعایت نکرده اند و از اکثر جوجه های همخون نسل یک در تکثیر در نسل بعد استفاده شده. در صورتی که معیارهای بسیار سختی را در انتخاب زاده های همخونی باید رعایت کرد تا اجازه تکثیر بیابند. به همین دلیل است که می گویند اصلاح نژاد عملی است زمان بر و ضمنا صبر و حوصله زیادی می طلبد.

اصلاح نژاد و تکثیر نژاد برتر

مطالب مشابه :

کبوتر زاغ آبادانی(اصلاح نژاد شده درشت). زاغ های اصیل ... فروشگاه کبوتران زیبا

اصلاح نژاد و تکثیر نژاد برتر

نژاد مختلف کبوتر

کبوتر طوقدار