"هر گاه یک نگاه به بیگانه می کنی"


هر گاه یک نگاه به بیگانه می کنی
خون مرا دوباره به پیمانه می کنی

ای آنکه دست بر سر من می کشی ! بگو
فردا دوباره موی که را شانه می کنی ؟

گفتی به من نصیحت دیوانه گان مکن
باشد ، ولی نصیحت دیوانه می کنی

ای عشق سنگدل که به آیینه سر زدی
در سینه ی شکسته دلان خانه می کنی ؟

بر تن چگونه پیله ببافم که عاقبت
چون رنگ رخنه در پر پروانه می کنی

عشق است و گفته اند که یک قصه بیش نیست
این قصه را به مرگ خود افسانه می کنی

                                                                                     "فاضل نظری"


مطالب مشابه :


هرگاه یک نگاه به بیگانه می کنی

بر تن چگونه پیله ببافم که




"هر گاه یک نگاه به بیگانه می کنی"

بر تن چگونه پیله ببافم که




رقابت سکون ندارد

عروسک ببافم . خدا و که اگر چنین وضعی برایش پیش آمد چگونه برخورد کند.




قصه آدم ،قصه یک دل است......

می گویی پیله ام را چگونه ببافم؟پروانگی را یادم می دهی؟ . دوبال ناتمام و یک آسمان




نظر سنجي اول»»»خدا را چگونه شناختيد؟؟

تخته سياه - نظر سنجي اول»»»خدا را چگونه شناختيد؟؟ - یادت باشد دریای آرام ناخدای قهرمان نمیسازد




غیرت

بر تن چگونه پیله ببافم که




برچسب :