دعوا
دعوا
خری با لگد زد به پوز خری که از من چرا آبرو می بری
یکی گفت او را چرا می زنی فرود آی قدری ز ما و منی
بگفتا به من حرف بد می زند سخن بدتر از هر لگد می زند
بپرسید-حرف بدش با تو چیست که دانم که او مقصدش با تو چیست
بگفتا که نیشی به جانم زده که آتش به هر استخانم زده
به من تهمتی او زده از جفا که باید زنم گردنش از قفا
چنان این خرف نیش بر من زده که تا مغز اونجام درد آمده
به من گفته تو خر نیی-آدمی چه بد افترا بسته بر من همی
خدا داند و بس که آدم نیم ز شان خران ذره ای کم نیم
کجا من به ناحق کسی کشته ام ؟ سم خود به خون که آغشته ام؟
کجا بر کسی افترا بسته ام ؟ دلی را کجا بنده بشکسته ام؟
کجابهر مال و منال و مقام گرفتم به نا حق زکس انتقام؟
کجا بار خود را ز راه ستم نهادم به دوش کسی دم به دم؟
کجا بنده لاف بزرگی زدم ؟ کجا بهر گله چو گرگی شدم؟
کجا بهر کس کنده ام بنده چاه؟ کجا بر سر کس نهادم کلاه؟
کجا از کسی آبرو برده ام ؟ کجا حق درماندگان خورده ام؟
کجا دل به ناموس کس بسته ام ؟ کجا عهد خود بنده بشکسته ام؟
کجا با ریا و دغا و فریب زدم پول خلق خدا را به جیب؟
کجا؟کی؟ زآخور فراتر روم کجا روز و شب هی به خود ور روم؟
چه کس دیده من را که سرقت کنم ؟ به اموال مردم خیانت کنم؟
چه کس دیده من را که گویم دروغ ؟ کجا کرده ام بنده بیخود شلوغ ؟
کجا بنده بر کسی دست یازیده ام ؟ کجا بر کسی اسب تازیده ام؟
کجا از کسی خواستم احترام ؟ کجا از تکبر مرا بد مرام؟
چه نقضان بود مرا در بندگی ؟ چه کس دیده از من یکدندگی؟
به ریش چه کس بنده خندیده ام ؟ زباغ چه کس بنده گل چیده ام؟
چه کس دیده از راه هوچی گری ؟ مسلط شوم بنده بر دیگری
اگر بنده این کارها کردمی به من می توان گفت –تو آدمی
به اثبات جرمم اگر مدرکیست بیارند اینجا اگر چه یکیست
ز روزی که ارزان شده دنبلان شدمبنده بازیچه ی این و آن
و گرنه مقامی که من داشتم به جز پرچم خر نیفراشتم
به جایی که جولان دهد خر مگس دگر بنده کس را ندانم به کس
که من هر چه باشد بوم خر الاغ کنم این خر آخته را نقره داغ
که دیگر از این پس پهن کم خورد وگر خورد همراه با نم خورد
من از روز اول که خر گشته ام ز آدم شدن سخت برگشته ام
بسی روز و شب من دعا کرده ام به درگاه حق ناله ها کرده ام
که افسار بر گردنم افکند که آدم مبادا که گولم زند
مرا مثل خود تا که آدم کند مقام خریت زمن کم کند
مرا این خوی مفت نیامد به دست که آسان توانم دل از آن گسست
ریاضت کشیدم بسی سالها بدادم زکف بهر آن حالها
که تثبیت کردم من این موهبت که گردم سبکبار و خوش عاقبت
که خر ماندن و با خری ساختن
به از آدمی بودن و باختن
توضیحات:
1)مسلما روی سخن خر داستان ما فقط با آدمای مردم آزار است نه همه آدمها.
2)تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل
مطالب مشابه :
دعوا بر سر آب!
دیده‌بان طبیعت بختیاری - دعوا بر سر آب! - تارنمایی برای پاسداری از طبیعت بام ایران
دستور جلسه ی هفتگی"فضولی و آسایش"به قلم کمک راهنمای گرامی "همسفر نسیم"
کنگره60 اصفهان شعبه شیخ بهایی - دستور جلسه ی هفتگی"فضولی و آسایش"به قلم کمک راهنمای گرامی
دعوا
مجمع دانشـجویان خمینی شهری دانشگاه صنعتی - دعوا انجمن دانشجویان خمینی شهری دانشگاه اصفهان.
علت کتک خوردن در دعوای خیابانی حتی یک رزمیکار
محمد ک.ص از اصفهان. توصیه ما این است که هیچ وقت دعوا نکنید چرا که دعوا عواقب خوشایندی رو
گزارش جلسه عمومی 11/8/91 و جشن اولین سالروز رهایی مسافر صابر
کنگره 60 اصفهان شعبه سلمان فارسی - گزارش جلسه عمومی 11/8/91 و جشن اولین سالروز رهایی مسافر صابر
سیل مهاجران اصفهان را برد
قصر سوزان - سیل مهاجران اصفهان را برد دو پسر سوار بر موتور سر مي‌رسند و دعوا بالا مي‌گيرد.
دستور جلسه ی هفتگی(نقش آموزش و خدمت در رهایی و تجربه من )
کنگره60 اصفهان شعبه شیخ بهایی - دستور جلسه ی هفتگی(نقش آموزش و خدمت در رهایی و تجربه من ) - آدرس
ناگفته های مدیر عامل پتروشیمی اصفهان
حرفهای در گوشی - ناگفته های مدیر عامل پتروشیمی اصفهان - حرفهای در گوشی پتروشیمی اصفهان
گزارش جلسه عمومی پنجشنبه 94/01/27"جهان بینی 1 و 2 و اولین سال رهایی آقای مهدی رحیمی "
کنگره 60 اصفهان شعبه سلمان فارسی - گزارش جلسه عمومی پنجشنبه 94/01/27"جهان بینی 1 و 2 و اولین سال
علت کتک خوردن در دعوای خیابانی حتی یک رزمیکار
محمد ک.ص از اصفهان. توصیه ما این است که هیچ وقت دعوا نکنید چرا که دعوا عواقب خوشایندی رو
برچسب :
دعوا اصفهان