مراغه
معرفی، تاریخچه و آشنایی با شهر مراغه 
اطلاعات کلی
نام رسمی:مراغه
کشور:ایران 
استان:آذربایجان شرقی
نام محلی:ماراغا
جمعیت:۲۳۵٬۷۰۲ نفر
رشد جمعیت:۱٫۳۵ درصد
تراکم جمعیت:۷٬۰۰۰ نفر بر کیلومتر مربع
زبان‌های گفتاری:ترکی آذربایجانی
مذهب:شیعه
مساحت:۵٫۲۱ کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا:۱۴۵۰ متر
روزهای یخبندان سالانه:۱۱۴
ره‌آورد:فرش، صابون مراغه
پیش‌شماره تلفنی:۰۴۲۱
---------------------------------------------
مَراغه یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان مراغه است. مراغه در کنار رودخانه صوفی چای و در مشرق دریاچه ارومیه و بر دامنه جنوبی کوه سهند
قرار گرفته‌است. این شهر با ۲۳۵٬۷۰۲ نفر جمعیت و ۲۵ کیلومتر مربع مساحت، بزرگترین و پرجمعیت‌ترین شهر استان آذربایجان شرقی پس از کلان‌شهر تبریز است. شهر مراغه در ۱۳۵ کیلومتری مرکز استان، واقع شده است.
مراغه از مناطق كهن آذربايجان شرقی است که گفته می شود در دوره مادها ساخته شده است. مراغه يک منطقه ی كشاورزی است و تنوع محصولات و فرآورده های كشاورزی آن را به يكی از مناطق مهم آذربايجان شرقی تبدیل کرده است. گفته می شود در زمان داريوش، آذربايجان شرقی يكی از ساتراپ های ايران و پايتخت آن شهر شيز بوده كه در جنوب خاوری مراغه قرار داشته است. از نظر كشاورزی و باغ داری اين شهرستان وضع بسيار خوب و پر رونقی داشته و نوع كشت آن آبی و ديمی است. مراغه در زمينه ی صنايع وابسته به كشاورزی فعاليت دارد و بيش تر كارخانه های موجود در آن به كار تهيه خشكبار اشتغال دارند. جاذبه های طبيعی شهرستان مراغه؛ اين منطقه را به يکی از زيباترين مناطق آذربايجان شرقی تبديل کرده است. وجود کوهستان سهند و نزدیکی به ساحل درياچه اروميه همراه با دشت سبز مراغه، وجود غارهامپوييل که معروف ترين غار منطقه است، آثار تاريخی و باستانی فراوان از جمله مساجد قديمی مانند: مسجدجامع مراغه، مقبره های مشاهير، قلعه ها، برج ها، کليساهای زيبا، سدها و پل های قديمی و از همه مهم تر رصدخانه ی مراغه اين منطقه را به لحاظ طبيعی و تاريخی به يکی از مناطق ديدنی و غنی استان آذربايجان شرقی تبديل کرده است.
مکان های دیدنی و تاریخی
جاذبه های طبيعی شهرستان مراغه؛اين منطقه را به يکی از زيباترين مناطق آذربايجان شرقی تبديل کرده است. وجود کوهستان سهند و نزدیکی به ساحل درياچه اروميه همراه با دشت سبز مراغه، وجود غار هامپوييل که معروف ترين غارآذربايجان است، آثار تاريخی و باستانی فراوان از جمله مساجد قديمی مانند: مسجد جامع مراغه، مقبره های مشاهير، قلعه ها، برج ها، کليساهای زيبا، سدها و پل های قديمی و از همه مهم تر رصدخانه ی مراغه اين منطقه را به لحاظ طبيعی و تاريخی به يکی از مناطق ديدنی و غنی استان آذربايجان شرقی تبديل کرده است.
صنايع و معادن
مراغه در زمينه صنايع وابسته به كشاورزی فعاليت دارد و بيش تر كارخانه های موجود در آن به كار تهيه خشکار اشتغال دارند. صنايع ماشينی شهرستان مراغه شامل كارخانه های سبزی خشک كنی، كالباس سازی، پنير سازی، فرآورده های گوشتی، بسته بندی چای و خشكبار، توليد رب گوجه فرنگی، توليد ماكارونی، كمپوت سازی، بسته بندی عسل و موم، پارچه بافی، ريسندگی و بافندگی، آردسازی، توليد و بافت البسه كشباف، پتو بافی، درب های پيش ساخته، صابون سازی، پوست و چرم سازی، ظروف ملامين، موزاییک سازی، بلور سازی، ابزار و يراق، شيرينی سازی و … می شود. هم چنين يک معدن سنگ آهک با ميزان استخراج بالا درحوالی مراغه وجود دارد.
کشاورزی و دام داری
مراغه يک شهر كشاورزی است و تنوع محصولات و فرآورده های كشاورزی آن را تبديل به يكی از شهرهای مهم آذربايجان شرقی نموده است. از نظر كشاورزی و باغ داری اين شهرستان وضع بسيار خوب و پر رونقی داشته و نوع كشت آن آبی و ديمی است. فرآورده های كشاورزی در شهرستان مراغه عبارتنداز: گندم، جو، نباتات علوفه ای، ذرت، بنشن و تره بار كه علاوه بر رفع نيازمندی های داخلی مقادير زيادی نيز صادر می شود. فرآورده های باغی مراغه بسيار متنوع بوده و عبارتنداز: سيب، انگور، بادام، زردآلو، گردو، آلو، هلو، شليل، گلابی، به، گيلاس، توت، زالزالک، سنجد و فندق كه برخی به صورت خشک بار به كشورهای حوزه خليج فارس و كشورهای اروپايی در بسته بندی های استاندارد صادر می شود.
کلمه مراغه مختصر شده قريه المراغه به معنی چراگاه ها می باشد و گويند سابقاَ ايرانيان آن را افرازه رود می گفتند و اين معنا به وضوح اهميت دام داری را در اين منطقه روشن می كند. وجود مراتع حاصل خيز و فراوان در اين شهر مراغه را به لحاظ دام داری نيز در رديف شهرهای مهم آذربايجان شرقی قرار داده است. پرورش دام در اين شهرستان بيش تر شامل گاو، گوساله، گوسفند و بز است كه به شيوه های روستایی و صنعتی انجام می شود. هم چنين اين شهرستان در زمينه زنبورداری فعاليت چشم گيری دارد. زنبور داری نيز به شيوه سنتی و مدرن انجام می گيرد.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
كلمه مراغه مختصر شده قريه المراغه به معنی چراگاه ها است و گويند: در سابق ايرانيان آن را افرازه رود می گفتند. مراغه از شهرهای كهن آذربايجان است. بر اساس تحقيقاتی كه به عمل آمده؛ شهر مراغه در دوره مادها ساخته شده و گفته می شود؛ در زمان داريوش، آذربايجان يكی از ساتراپ های ايران و پايتخت آن شهر شيز بوده كه در جنوب خاوری مراغه قرار داشته است. در زمان ساسانيان به علت وجود آتشكده آذرگشسب در شهر شيز، نواحی اطراف آن از جمله مراغه نيز آباد بوده است. برخی از اسناد نيز بر تولد زرتشت در اين شهر گواهی می دهند. بطلميوس يونانی، درياچه اروميه را به مناسبت واقع شدن آن در كرانه غربی ناحيه مراغه، مارگيانه خوانده است.
هنگام خلافت هارون الرشيد، در آمد شهر مراغه به دختران خليفه اختصاص داشت. هم چنين در دوره جنگ های اعراب با بابك خرم دين در ارسباران، اين شهر پناه گاه قشون اعراب بود. در 280 هجری فرمان روايی مراغه به محمد بن افشين بن ديو داد رسيد. بعد از وی برادرش يوسف به جای او نشست و در سال 296 هجری به نام خود در مراغه سكه زد. در دوران فرمانروايی قره يوسف، مراغه بسيار آباد شد، وی در اين شهر يک دارالاماره، يک خزانه و چند ساختمان ديوانی بنا كرد. يوسف با بالا گرفتن قدرت و تأئيد خليفه، مركز حكومت خود را به اردبيل منتقل ساخت.
آخرين فرمان روای بنی ساج، يعنی ابوالمسافر الفتح در سال 317 هجری در مراغه به قتل رسيد. در سال 332هجری، مسافريان ديلمی به مراغه دست يافتند. از اين دوران سكه ای به نام محمد بن عبدالرزاق، سردار ركن الدوله ديلمی و سكه هايی به نام ابراهيم و جستان دو پسر مرزبان ديلمی در دست است كه در شهر مراغه ضرب شده اند.
در سال 420 هجری قمری قشون غز وارد مراغه شد و در سال 566 هجری جزو قلمرو سلجوقيان درآمد. در سال 622 هجری قمری جلال الدين خوارزمشاه بدون برخورد با مقاومت مهمی، مراغه را گشود و اندكی بعد در 628 هجری اين شهر به تصرف سپاهيان مغول در آمد.
در 565 هجری مراغه مركز فرمان روايی هلاكوخان مغول شد، خواجه نصيرالدين طوسی با همكاری چند دانشمند ستاره شناس، مامور تاسيس رصد خانه معروف مراغه شد. هلاكو خود آيين بودايی داشت اما زن و مادرش مسيحی بودند، لذا در اين دوره شهر مراغه و حوالی آن مركز مسيحيت شد. روميان، ارامنه و نسطوريان، به خصوص دانشمندان و صنعت كاران و هنرمندان مسيحی در مراغه گرد آمدند. در زمان غازان خان كه به اسلام روی آورده بود، كليساها به مساجد مبدل شد و دست مبلغين مسيحی از شهرهای بزرگ آذربايجان كوتاه شد. در سال 712 هجری، شمس الدين قره سنقر امير الامرای حلب و نايب السلطنه مصر به ايران فرار كرد و سلطان محمد خدابنده اولجايتو او راپناه داد و به فرمان روايی مراغه منصوب كرد. در 759 هجری مراغه به دست تيموريان ويران شد. در زمان شاه طهماسب صفوی بنای مدارس، مساجد و ساختمان های عام المنفعه آغاز شد و شهر مراغه، حتی آبادی های حوالی آن، مثل بناب از رفاه و آبادانی قابل توجهی برخوردار شدند.
در جنگ های پی در پی ايران و عثمانی عبدالعزيز پاشا، اندک مدتی بر مراغه فرمان راند، تا اين كه در سال 1142 هجری شهر مراغه و دهخوارقان به دست نادرشاه گشوده شد. از زمان عباس ميرزا نايب السلطنه تقريبا حكومت حوالی مراغه به احمد خان مقدم مراغی و خانواده وی اختصاص يافت. گرچه شيخ عبيدالله كرد در سال 1297 هجری خود را به حوالی مراغه رسانيد، ولی هجوم وی و همراهانش دفع شد و سكون و آرامش به مراغه بازگشت.
مشخصات جغرافيايي
مراغه یکی از شهرستان های استان آذرباجان شرقی است که در ناحیه ی جنوب استان واقع شده است. مراغه در 46 درجه و 14 دقيقه درازای خاوری و 37 درجه و 23 دقيقه پهنای شمالی و در ارتفاع 1450 متری از سطح دريا قرار گرفته است. مراغه از شمال به شهرستان تبريز، از جنوب به شهرستان بناب، از خاور به شهرستان هشترود و از باختر به درياچه ی اروميه محدود می شود. مراغه در جنوب سهند و جنوب خاوری درياچه اروميه و در فاصله 760 كيلومتری تهران واقع شده است. مراغه بر سر راه خط آهن تهران – تبريز واقع شده است. مسير راه مراغه – بناب به درازای 13 كيلومتر و مسير راه مراغه – هشترود به درازای 103 كيلومتر از ديگر راه های اين شهرستان هستند. راه ديگری نيز به درازای 27 كيلومتر به سمت شمال باختری تا مركز عجب شير وجود دارد.
پیشینه
اوج شهرت نام مراغه به عهد هلاکوخان می‌رسد. در دوره هلاکوخان و در زمانی که مراغه به عنوان پایتخت برگزیده شده بود با تقاضا و تشویق دانشمند بزرگ ایرانی خواجه نصیر الدین طوسی معتبرترین مرکز علمی جهان یعنی رصدخانه مراغه در یکی از تپه‌های شمال غربی مراغه احداث گردید که قبل از ویرانی یکی از بزرگترین مراکز پژوهشی و نجومی زمان خود در جهان بود.
پس از حملات عرب‌ها گروهی از مردم مراغه در حدود هزار سال پیش از آن شهر کوچیده و به منطقه رودبار الموت رفتند. این کوچندگان امروز نیز به نام مراغی‌ها نامیده می‌شوند و در ۷-۸ روستای رودبار الموت سکونت دارند و به زبان مراغی سخن می‌گویند. آن‌ها زبان اصلی مادی مراغه آذربایجان را حفظ کرده‌اند و امروز نیز به زبان ایرانی آذری سخن می‌گویند. حمدالله مستوفی، دین مراغی‌های الموت را آیین مزدکی نامیده‌است. وی زبان مردم خود شهر مراغه را «پهلوی متغیر» نامیده که منظور همان زبان آذری است.
نام
واژهٔ مراغه پس از فتح ایران توسط اعراب رایج شده و پیش از ورود اسلام
این شهر با نام‌هایی همچون «افرازه‌رود»، «افرازروح»، «افراه‌روز» و «افرازهارود» شناخته می‌شده که بعدها به «ماراوا»، «ماراغا» و «مراغه» تغییر یافته‌است. شهر مراغه در طول سده‌های گذشته، همواره به‌عنوان یکی از آبادترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای آذربایجان و ایران شناخته می‌شده و پادشاهان توجه ویژه‌ای نسبت به این شهر داشته‌اند. واژه‌ای که امروزه بر این شهر اطلاق می‌شود، تغییریافتهٔ واژهٔ ترکی «ماراآغا» به‌معنای جایگاه بزرگان است.
آب و هوا
آب و هوای مراغه متعدل متمایل به سرد و نسبتاً مرطوب است. بیشینهٔ دمای این شهر در تابستان‌ها حدود ۳۵ درجهٔ سانتی‌گراد بالای صفر و کمینهٔ آن در زمستان‌ها حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد زیر صفر است؛ همچنین میزان بارش سالانه در مراغه حدود ۳۳۰ میلی‌متر است. به‌جهت قرارگرفتن این شهر در دامنهٔ جنوبی سهند، رودخانه‌هایی نظیر صوفی‌چای و مردق‌چای که از این کوهستان سرچشمه می‌گیرند، از داخل مراغه عبور کرده و در رونق و آبادانی شهر تأثیر به‌سزایی داشته‌اند.
جای‌های دیدنی
از جملهٔ آثار تاریخی و جای‌های دیدنی مراغه می‌توان به آرامگاه اوحدی مراغه‌ای، برج مدور، پل خانقاه، پل قلعهٔ دختر، پل مردق، رصدخانهٔ مراغه، غار کبوتر، غارهای رصدخانه، کلیسای مراغه، گنبد سرخ، گنبد غفاریه، گنبد کبود، مسجد شجاع‌الدوله، مسجد شیخ بابا، مسجد شیخ تاج، مسجد ضریر، مسجد طاق، مسجد ملارستم، مسجد ملامعزالدین، معبد مهر، مقبرهٔ آقالار و موزهٔ ایلخانان اشاره کرد.[۴]
حمل و نقل
- فرودگاه سهند
- راه آهن مراغه
- راه های ترانزیتی
اندیشمندان وعرفا
عبدالقادر مراغه ای ، اوحدی مراغه ای ، زین العابدین مراغه ای و عبد القادر بن غیبی مراغی از مهم ترین ادبا و دانشمندان سالهای دور در این شهر بوده و در ایام معاصر نیز کریمی مراغه ای ، بولود قاراچورلو (سهند)
و نادر فرید فتحی متخلص به آیدین از شاعران بلندآوازه بوده و افتخارات زیادی برای این شهر به ارمغان آورده اند.از محققین و پژوشگران نام آور در سالهای اخیر می توان به دکتر قناد مراغه ای در رشته فناوری هسته ای و دکتر طهماسب حنفی نام برد که با همکاری پروفسور پیر ژرژ فرانسوی و فن تونن انگلیسی نظریه مکانهای مرکزی والتر کریستالر و مدل مرکز-پیرامون را برای شهر مراغه و روستای خرمازرد از توابع شهرستان مراغه پیاده کرده است.
بارندگی
بارش برف در این شهر معمولاً از دی ماه شروع و تا اواسط اسفند ماه ادامه دارد که در بعضی از سال‌ها بارش برف از آذرماه شروع و تا اواسط فروردین ماه مخصوصاً در قسمت‌های کوهستانی ادامه می‌یابد که خود بر عوامل آب هوایی منطقه موثر است.
بارش باران‌های بهاری که در اصطلاح محلی به «لیسان» مشهور است از اوایل فروردین ماه شروع شده و تا اواسط اردیبهشت ماه، ادامه می‌یابد. متوسط سالانه بارش در شهر مراغه، حدود ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌متر می‌باشد و ایام یخبندان آن، حدود ۱۱۴ روز در سال است. شما اگر از فراز بلندی به شهر مراغه نگاهی بیندازید. شهر را ساختمانی در قلب یک باغ خواهید دید. مراغه را بزرگترین باغ شهر ایران نیز لقب داده‌اند.
آثار باستانی
از آثار تاریخی شهر مراغه، می‌توان به‌موارد زیر اشاره کرد:
یک رصدخانه بر فراز تپه رصدخانه در مراغه. عکس، گرفته‌شده در جریان گذرش سیارهٔ ناهید در سال ۲۰۰۴م.
دورنمای گنبد سرخ
- رصدخانه مراغه
- گنبد سرخ
- گنبد کبود
- گنبد مدور
- گنبد غفاریه
- کلیسای هوانس
- معبد مهر
- مقبره اوحدی مراغه‌ای
- مقبره آقالار (موزه سنگ‌نگاره‌ها)
- مقبره مادرهلاکوخان
- مساجد مراغه
- کاروانسراها و خانه‌های قدیمی مراغه
- موزه‌های مراغه
- قلعه و غار قیزقلعه‌سی
- گویجه قلعه
- حمام خواجه نصیر
- حمام صفوی
- تپه‌های باستانی مراغه
- یخچال مرادیان
- پل مردق
موزه‌ها
- موزه تخصصی ایلخانی
- موزه سنگ‌نگاره‌ها
- موزه تاریخ طبیعی و فسیل شناسی
- موزه صحرایی فسیل‌ها
- موزه تخصصی نجوم ایران
جاذبه‌های طبیعی
- غار کبوتر (هامپوئیل)
- دریاچه سد علویان
- منطقه فسیل مراغه
- کوه سهند
- چشمه‌های معدنی مراغه
- رودهای مراغه
- دهکده توریستی
- روستاها و چشم‌اندازهای طبیعی مراغه
- آب‌های معدنی اطراف مراغه : شور سو، گشایش، ایستی بلاغ، قره پالچیق و ساری سو
مراکز آموزش عالی و تحقیقاتی
سردر دانشگاه پیام نور مراغه
- دانشگاه مراغه
- مرکز تحقیقات نجوم و اختر فیزیک ایران
- مرکز تحقیقات فسیل شناسی ایران
- مرکز تحقیقات کشت دیم غرب آسیا
- دانشگاه آزاد اسلامی مراغه
- دانشگاه پیام نور مراغه
- دانشگاه جامع علمی کاربردی مراغه
- جهاد دانشگاهی مراغه
- دانشکده علوم پزشکی مراغه
- دانشکده علوم قرانی مراغه
- حوزه علمیه حضرت امیرالمومنین مراغه
- حوزه علمیه بانوان حضرت زهرا(س) مراغه
- آموزشکده فنی و کشاورزی
- مرکز آموزش عالی علمی- کاربردی صنایع غذائی مراغه
- مرکز آموزش عالی علمی- کاربردی بازرگانی مراغه
رسانه‌ها
- مرکز صدا و سیمای مراغه
- باشگاه خبرنگاران جوان مراغه
- دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی
- نشریه مراغه نامه (نشریه داخلی موسسه خیریه عمران مراغه)
- هفته‌نامه ساقی دفتر مراغه (نشریه مستقل شمالغرب کشور) هفته نامه ساقی
- هفته‌نامه سیمای مراغه
- هفته‌نامه رصد
سهند عروس كوه های ایران
راه آهن مراغه
کوه زریش روستای تازه کند سفلی مراغه
پلهای دیدنی راه آهن
مشخصات جغرافيايي
مراغه یکی از شهرستان های استان آذرباجان شرقی است که در ناحیه ی جنوب استان واقع شده است. مراغه در 46 درجه و 14 دقيقه درازای خاوری و 37 درجه و 23 دقيقه پهنای شمالی و در ارتفاع 1450 متری از سطح دريا قرار گرفته است. مراغه از شمال به شهرستان تبريز، از جنوب به شهرستان بناب، از خاور به شهرستان هشترود و از باختر به درياچه ی اروميه محدود می شود. مراغه در جنوب سهند و جنوب خاوری درياچه اروميه و در فاصله 760 كيلومتری تهران واقع شده است. مراغه بر سر راه خط آهن تهران – تبريز واقع شده است. مسير راه مراغه – بناب به درازای 13 كيلومتر و مسير راه مراغه – هشترود به درازای 103 كيلومتر از ديگر راه های اين شهرستان هستند. راه ديگری نيز به درازای 27 كيلومتر به سمت شمال باختری تا مركز عجب شير وجود دارد.
اطلاعات کلی
نام رسمی:مراغه
کشور:ایران
استان:آذربایجان شرقی
نام محلی:ماراغا
جمعیت:۲۳۵٬۷۰۲ نفر
رشد جمعیت:۱٫۳۵ درصد
تراکم جمعیت:۷٬۰۰۰ نفر بر کیلومتر مربع
زبان‌های گفتاری:ترکی آذربایجانی
مذهب:شیعه
مساحت:۵٫۲۱ کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا:۱۴۵۰ متر
روزهای یخبندان سالانه:۱۱۴
ره‌آورد:فرش، صابون مراغه
پیش‌شماره تلفنی:۰۴۲۱
---------------------------------------------
مَراغه یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان مراغه است. مراغه در کنار رودخانه صوفی چای و در مشرق دریاچه ارومیه و بر دامنه جنوبی کوه سهند
قرار گرفته‌است. این شهر با ۲۳۵٬۷۰۲ نفر جمعیت و ۲۵ کیلومتر مربع مساحت، بزرگترین و پرجمعیت‌ترین شهر استان آذربایجان شرقی پس از کلان‌شهر تبریز است. شهر مراغه در ۱۳۵ کیلومتری مرکز استان، واقع شده است.
پیشینه
اوج شهرت نام مراغه به عهد هلاکوخان می‌رسد. در دوره هلاکوخان و در زمانی که مراغه به عنوان پایتخت برگزیده شده بود با تقاضا و تشویق دانشمند بزرگ ایرانی خواجه نصیر الدین طوسی معتبرترین مرکز علمی جهان یعنی رصدخانه مراغه در یکی از تپه‌های شمال غربی مراغه احداث گردید که قبل از ویرانی یکی از بزرگترین مراکز پژوهشی و نجومی زمان خود در جهان بود.
پس از حملات عرب‌ها گروهی از مردم مراغه در حدود هزار سال پیش از آن شهر کوچیده و به منطقه رودبار الموت رفتند. این کوچندگان امروز نیز به نام مراغی‌ها نامیده می‌شوند و در ۷-۸ روستای رودبار الموت سکونت دارند و به زبان مراغی سخن می‌گویند. آن‌ها زبان اصلی مادی مراغه آذربایجان را حفظ کرده‌اند و امروز نیز به زبان ایرانی آذری سخن می‌گویند. حمدالله مستوفی، دین مراغی‌های الموت را آیین مزدکی نامیده‌است. وی زبان مردم خود شهر مراغه را «پهلوی متغیر» نامیده که منظور همان زبان آذری است.
نام
واژهٔ مراغه پس از فتح ایران توسط اعراب رایج شده و پیش از ورود اسلام
این شهر با نام‌هایی همچون «افرازه‌رود»، «افرازروح»، «افراه‌روز» و «افرازهارود» شناخته می‌شده که بعدها به «ماراوا»، «ماراغا» و «مراغه» تغییر یافته‌است. شهر مراغه در طول سده‌های گذشته، همواره به‌عنوان یکی از آبادترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای آذربایجان و ایران شناخته می‌شده و پادشاهان توجه ویژه‌ای نسبت به این شهر داشته‌اند. واژه‌ای که امروزه بر این شهر اطلاق می‌شود، تغییریافتهٔ واژهٔ ترکی «ماراآغا» به‌معنای جایگاه بزرگان است.
آب و هوا
آب و هوای مراغه متعدل متمایل به سرد و نسبتاً مرطوب است. بیشینهٔ دمای این شهر در تابستان‌ها حدود ۳۵ درجهٔ سانتی‌گراد بالای صفر و کمینهٔ آن در زمستان‌ها حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد زیر صفر است؛ همچنین میزان بارش سالانه در مراغه حدود ۳۳۰ میلی‌متر است. به‌جهت قرارگرفتن این شهر در دامنهٔ جنوبی سهند، رودخانه‌هایی نظیر صوفی‌چای و مردق‌چای که از این کوهستان سرچشمه می‌گیرند، از داخل مراغه عبور کرده و در رونق و آبادانی شهر تأثیر به‌سزایی داشته‌اند.
جای‌های دیدنی
از جملهٔ آثار تاریخی و جای‌های دیدنی مراغه می‌توان به آرامگاه اوحدی مراغه‌ای، برج مدور، پل خانقاه، پل قلعهٔ دختر، پل مردق، رصدخانهٔ مراغه، غار کبوتر، غارهای رصدخانه، کلیسای مراغه، گنبد سرخ، گنبد غفاریه، گنبد کبود، مسجد شجاع‌الدوله، مسجد شیخ بابا، مسجد شیخ تاج، مسجد ضریر، مسجد طاق، مسجد ملارستم، مسجد ملامعزالدین، معبد مهر، مقبرهٔ آقالار و موزهٔ ایلخانان اشاره کرد.[۴]
حمل و نقل
- فرودگاه سهند
- راه آهن مراغه
- راه های ترانزیتی
اندیشمندان وعرفا
عبدالقادر مراغه ای ، اوحدی مراغه ای ، زین العابدین مراغه ای و عبد القادر بن غیبی مراغی از مهم ترین ادبا و دانشمندان سالهای دور در این شهر بوده و در ایام معاصر نیز کریمی مراغه ای ، بولود قاراچورلو (سهند)
و نادر فرید فتحی متخلص به آیدین از شاعران بلندآوازه بوده و افتخارات زیادی برای این شهر به ارمغان آورده اند.از محققین و پژوشگران نام آور در سالهای اخیر می توان به دکتر قناد مراغه ای در رشته فناوری هسته ای و دکتر طهماسب حنفی نام برد که با همکاری پروفسور پیر ژرژ فرانسوی و فن تونن انگلیسی نظریه مکانهای مرکزی والتر کریستالر و مدل مرکز-پیرامون را برای شهر مراغه و روستای خرمازرد از توابع شهرستان مراغه پیاده کرده است.
بارندگی
بارش برف در این شهر معمولاً از دی ماه شروع و تا اواسط اسفند ماه ادامه دارد که در بعضی از سال‌ها بارش برف از آذرماه شروع و تا اواسط فروردین ماه مخصوصاً در قسمت‌های کوهستانی ادامه می‌یابد که خود بر عوامل آب هوایی منطقه موثر است.
بارش باران‌های بهاری که در اصطلاح محلی به «لیسان» مشهور است از اوایل فروردین ماه شروع شده و تا اواسط اردیبهشت ماه، ادامه می‌یابد. متوسط سالانه بارش در شهر مراغه، حدود ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌متر می‌باشد و ایام یخبندان آن، حدود ۱۱۴ روز در سال است. شما اگر از فراز بلندی به شهر مراغه نگاهی بیندازید. شهر را ساختمانی در قلب یک باغ خواهید دید. مراغه را بزرگترین باغ شهر ایران نیز لقب داده‌اند.
آثار باستانی
از آثار تاریخی شهر مراغه، می‌توان به‌موارد زیر اشاره کرد:
یک رصدخانه بر فراز تپه رصدخانه در مراغه. عکس، گرفته‌شده در جریان گذرش سیارهٔ ناهید در سال ۲۰۰۴م.
دورنمای گنبد سرخ
- رصدخانه مراغه
- گنبد سرخ
- گنبد کبود
- گنبد مدور
- گنبد غفاریه
- کلیسای هوانس
- معبد مهر
- مقبره اوحدی مراغه‌ای
- مقبره آقالار (موزه سنگ‌نگاره‌ها)
- مقبره مادرهلاکوخان
- مساجد مراغه
- کاروانسراها و خانه‌های قدیمی مراغه
- موزه‌های مراغه
- قلعه و غار قیزقلعه‌سی
- گویجه قلعه
- حمام خواجه نصیر
- حمام صفوی
- تپه‌های باستانی مراغه
- یخچال مرادیان
- پل مردق
موزه‌ها
- موزه تخصصی ایلخانی
- موزه سنگ‌نگاره‌ها
- موزه تاریخ طبیعی و فسیل شناسی
- موزه صحرایی فسیل‌ها
- موزه تخصصی نجوم ایران
جاذبه‌های طبیعی
- غار کبوتر (هامپوئیل)
- دریاچه سد علویان
- منطقه فسیل مراغه
- کوه سهند
- چشمه‌های معدنی مراغه
- رودهای مراغه
- دهکده توریستی
- روستاها و چشم‌اندازهای طبیعی مراغه
- آب‌های معدنی اطراف مراغه : شور سو، گشایش، ایستی بلاغ، قره پالچیق و ساری سو
مراکز آموزش عالی و تحقیقاتی
سردر دانشگاه پیام نور مراغه
- دانشگاه مراغه
- مرکز تحقیقات نجوم و اختر فیزیک ایران
- مرکز تحقیقات فسیل شناسی ایران
- مرکز تحقیقات کشت دیم غرب آسیا
- دانشگاه آزاد اسلامی مراغه
- دانشگاه پیام نور مراغه
- دانشگاه جامع علمی کاربردی مراغه
- جهاد دانشگاهی مراغه
- دانشکده علوم پزشکی مراغه
- دانشکده علوم قرانی مراغه
- حوزه علمیه حضرت امیرالمومنین مراغه
- حوزه علمیه بانوان حضرت زهرا(س) مراغه
- آموزشکده فنی و کشاورزی
- مرکز آموزش عالی علمی- کاربردی صنایع غذائی مراغه
- مرکز آموزش عالی علمی- کاربردی بازرگانی مراغه
رسانه‌ها
- مرکز صدا و سیمای مراغه
- باشگاه خبرنگاران جوان مراغه
- دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی
- نشریه مراغه نامه (نشریه داخلی موسسه خیریه عمران مراغه)
- هفته‌نامه ساقی دفتر مراغه (نشریه مستقل شمالغرب کشور) هفته نامه ساقی
- هفته‌نامه سیمای مراغه
- هفته‌نامه رصد
سهند عروس كوه های ایران
راه آهن مراغه
کوه زریش روستای تازه کند سفلی مراغه
پلهای دیدنی راه آهن
صابون مراغه
مراغه از مناطق كهن آذربايجان شرقی است که گفته می شود در دوره مادها ساخته شده است. مراغه يک منطقه ی كشاورزی است و تنوع محصولات و فرآورده های كشاورزی آن را به يكی از مناطق مهم آذربايجان شرقی تبدیل کرده است. گفته می شود در زمان داريوش، آذربايجان شرقی يكی از ساتراپ های ايران و پايتخت آن شهر شيز بوده كه در جنوب خاوری مراغه قرار داشته است. از نظر كشاورزی و باغ داری اين شهرستان وضع بسيار خوب و پر رونقی داشته و نوع كشت آن آبی و ديمی است. مراغه در زمينه ی صنايع وابسته به كشاورزی فعاليت دارد و بيش تر كارخانه های موجود در آن به كار تهيه خشكبار اشتغال دارند. جاذبه های طبيعی شهرستان مراغه؛ اين منطقه را به يکی از زيباترين مناطق آذربايجان شرقی تبديل کرده است. وجود کوهستان سهند و نزدیکی به ساحل درياچه اروميه همراه با دشت سبز مراغه، وجود غارهامپوييل که معروف ترين غار منطقه است، آثار تاريخی و باستانی فراوان از جمله مساجد قديمی مانند: مسجدجامع مراغه، مقبره های مشاهير، قلعه ها، برج ها، کليساهای زيبا، سدها و پل های قديمی و از همه مهم تر رصدخانه ی مراغه اين منطقه را به لحاظ طبيعی و تاريخی به يکی از مناطق ديدنی و غنی استان آذربايجان شرقی تبديل کرده است.
مکان های دیدنی و تاریخی
جاذبه های طبيعی شهرستان مراغه؛اين منطقه را به يکی از زيباترين مناطق آذربايجان شرقی تبديل کرده است. وجود کوهستان سهند و نزدیکی به ساحل درياچه اروميه همراه با دشت سبز مراغه، وجود غار هامپوييل که معروف ترين غارآذربايجان است، آثار تاريخی و باستانی فراوان از جمله مساجد قديمی مانند: مسجد جامع مراغه، مقبره های مشاهير، قلعه ها، برج ها، کليساهای زيبا، سدها و پل های قديمی و از همه مهم تر رصدخانه ی مراغه اين منطقه را به لحاظ طبيعی و تاريخی به يکی از مناطق ديدنی و غنی استان آذربايجان شرقی تبديل کرده است.
صنايع و معادن
مراغه در زمينه صنايع وابسته به كشاورزی فعاليت دارد و بيش تر كارخانه های موجود در آن به كار تهيه خشکار اشتغال دارند. صنايع ماشينی شهرستان مراغه شامل كارخانه های سبزی خشک كنی، كالباس سازی، پنير سازی، فرآورده های گوشتی، بسته بندی چای و خشكبار، توليد رب گوجه فرنگی، توليد ماكارونی، كمپوت سازی، بسته بندی عسل و موم، پارچه بافی، ريسندگی و بافندگی، آردسازی، توليد و بافت البسه كشباف، پتو بافی، درب های پيش ساخته، صابون سازی، پوست و چرم سازی، ظروف ملامين، موزاییک سازی، بلور سازی، ابزار و يراق، شيرينی سازی و … می شود. هم چنين يک معدن سنگ آهک با ميزان استخراج بالا درحوالی مراغه وجود دارد.
کشاورزی و دام داری
مراغه يک شهر كشاورزی است و تنوع محصولات و فرآورده های كشاورزی آن را تبديل به يكی از شهرهای مهم آذربايجان شرقی نموده است. از نظر كشاورزی و باغ داری اين شهرستان وضع بسيار خوب و پر رونقی داشته و نوع كشت آن آبی و ديمی است. فرآورده های كشاورزی در شهرستان مراغه عبارتنداز: گندم، جو، نباتات علوفه ای، ذرت، بنشن و تره بار كه علاوه بر رفع نيازمندی های داخلی مقادير زيادی نيز صادر می شود. فرآورده های باغی مراغه بسيار متنوع بوده و عبارتنداز: سيب، انگور، بادام، زردآلو، گردو، آلو، هلو، شليل، گلابی، به، گيلاس، توت، زالزالک، سنجد و فندق كه برخی به صورت خشک بار به كشورهای حوزه خليج فارس و كشورهای اروپايی در بسته بندی های استاندارد صادر می شود.
کلمه مراغه مختصر شده قريه المراغه به معنی چراگاه ها می باشد و گويند سابقاَ ايرانيان آن را افرازه رود می گفتند و اين معنا به وضوح اهميت دام داری را در اين منطقه روشن می كند. وجود مراتع حاصل خيز و فراوان در اين شهر مراغه را به لحاظ دام داری نيز در رديف شهرهای مهم آذربايجان شرقی قرار داده است. پرورش دام در اين شهرستان بيش تر شامل گاو، گوساله، گوسفند و بز است كه به شيوه های روستایی و صنعتی انجام می شود. هم چنين اين شهرستان در زمينه زنبورداری فعاليت چشم گيری دارد. زنبور داری نيز به شيوه سنتی و مدرن انجام می گيرد.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
كلمه مراغه مختصر شده قريه المراغه به معنی چراگاه ها است و گويند: در سابق ايرانيان آن را افرازه رود می گفتند. مراغه از شهرهای كهن آذربايجان است. بر اساس تحقيقاتی كه به عمل آمده؛ شهر مراغه در دوره مادها ساخته شده و گفته می شود؛ در زمان داريوش، آذربايجان يكی از ساتراپ های ايران و پايتخت آن شهر شيز بوده كه در جنوب خاوری مراغه قرار داشته است. در زمان ساسانيان به علت وجود آتشكده آذرگشسب در شهر شيز، نواحی اطراف آن از جمله مراغه نيز آباد بوده است. برخی از اسناد نيز بر تولد زرتشت در اين شهر گواهی می دهند. بطلميوس يونانی، درياچه اروميه را به مناسبت واقع شدن آن در كرانه غربی ناحيه مراغه، مارگيانه خوانده است.
هنگام خلافت هارون الرشيد، در آمد شهر مراغه به دختران خليفه اختصاص داشت. هم چنين در دوره جنگ های اعراب با بابك خرم دين در ارسباران، اين شهر پناه گاه قشون اعراب بود. در 280 هجری فرمان روايی مراغه به محمد بن افشين بن ديو داد رسيد. بعد از وی برادرش يوسف به جای او نشست و در سال 296 هجری به نام خود در مراغه سكه زد. در دوران فرمانروايی قره يوسف، مراغه بسيار آباد شد، وی در اين شهر يک دارالاماره، يک خزانه و چند ساختمان ديوانی بنا كرد. يوسف با بالا گرفتن قدرت و تأئيد خليفه، مركز حكومت خود را به اردبيل منتقل ساخت.
آخرين فرمان روای بنی ساج، يعنی ابوالمسافر الفتح در سال 317 هجری در مراغه به قتل رسيد. در سال 332هجری، مسافريان ديلمی به مراغه دست يافتند. از اين دوران سكه ای به نام محمد بن عبدالرزاق، سردار ركن الدوله ديلمی و سكه هايی به نام ابراهيم و جستان دو پسر مرزبان ديلمی در دست است كه در شهر مراغه ضرب شده اند.
در سال 420 هجری قمری قشون غز وارد مراغه شد و در سال 566 هجری جزو قلمرو سلجوقيان درآمد. در سال 622 هجری قمری جلال الدين خوارزمشاه بدون برخورد با مقاومت مهمی، مراغه را گشود و اندكی بعد در 628 هجری اين شهر به تصرف سپاهيان مغول در آمد.
در 565 هجری مراغه مركز فرمان روايی هلاكوخان مغول شد، خواجه نصيرالدين طوسی با همكاری چند دانشمند ستاره شناس، مامور تاسيس رصد خانه معروف مراغه شد. هلاكو خود آيين بودايی داشت اما زن و مادرش مسيحی بودند، لذا در اين دوره شهر مراغه و حوالی آن مركز مسيحيت شد. روميان، ارامنه و نسطوريان، به خصوص دانشمندان و صنعت كاران و هنرمندان مسيحی در مراغه گرد آمدند. در زمان غازان خان كه به اسلام روی آورده بود، كليساها به مساجد مبدل شد و دست مبلغين مسيحی از شهرهای بزرگ آذربايجان كوتاه شد. در سال 712 هجری، شمس الدين قره سنقر امير الامرای حلب و نايب السلطنه مصر به ايران فرار كرد و سلطان محمد خدابنده اولجايتو او راپناه داد و به فرمان روايی مراغه منصوب كرد. در 759 هجری مراغه به دست تيموريان ويران شد. در زمان شاه طهماسب صفوی بنای مدارس، مساجد و ساختمان های عام المنفعه آغاز شد و شهر مراغه، حتی آبادی های حوالی آن، مثل بناب از رفاه و آبادانی قابل توجهی برخوردار شدند.
در جنگ های پی در پی ايران و عثمانی عبدالعزيز پاشا، اندک مدتی بر مراغه فرمان راند، تا اين كه در سال 1142 هجری شهر مراغه و دهخوارقان به دست نادرشاه گشوده شد. از زمان عباس ميرزا نايب السلطنه تقريبا حكومت حوالی مراغه به احمد خان مقدم مراغی و خانواده وی اختصاص يافت. گرچه شيخ عبيدالله كرد در سال 1297 هجری خود را به حوالی مراغه رسانيد، ولی هجوم وی و همراهانش دفع شد و سكون و آرامش به مراغه بازگشت.
مشخصات جغرافيايي
مراغه یکی از شهرستان های استان آذرباجان شرقی است که در ناحیه ی جنوب استان واقع شده است. مراغه در 46 درجه و 14 دقيقه درازای خاوری و 37 درجه و 23 دقيقه پهنای شمالی و در ارتفاع 1450 متری از سطح دريا قرار گرفته است. مراغه از شمال به شهرستان تبريز، از جنوب به شهرستان بناب، از خاور به شهرستان هشترود و از باختر به درياچه ی اروميه محدود می شود. مراغه در جنوب سهند و جنوب خاوری درياچه اروميه و در فاصله 760 كيلومتری تهران واقع شده است. مراغه بر سر راه خط آهن تهران – تبريز واقع شده است. مسير راه مراغه – بناب به درازای 13 كيلومتر و مسير راه مراغه – هشترود به درازای 103 كيلومتر از ديگر راه های اين شهرستان هستند. راه ديگری نيز به درازای 27 كيلومتر به سمت شمال باختری تا مركز عجب شير وجود دارد.
ادامه مطلب
مطالب مشابه :
مراغه
دانشگاه مراغه مرکز آموزش عالی علمی- کاربردی بازرگانی مراغه ; رسانه
آسیب‌شناسی مدیریت منابع انسانی با هدف بهبود و توسعه
انجمن علمی مدیریت دانشگاه کاربردی سه شاخگی دانشگاه پیام نور مراغه
معرفی دانشگاه فنی و حرفه ای و دانشکده فنی کشاورزی مراغه
فنی کشاورزی مراغه ( دانشگاه فنی و دانشگاه علمی و کاربردی حسابداری بازرگانی و
سایت دانشگاه ها
دانشگاه مراغه. مرکز آموزش علمی و کاربردی بازرگانی مراغه. مرکز آموزش علمی و کاربردی
تمامی سرفصل های دروس دانشگاه جامع علمی کاربردی ترمی پودمانی
تمامی سرفصل های دروس دانشگاه جامع علمی کاربردی ترمی دروس دانشگاه جامع علمی
درمورد مراغه
دانشگاه مراغه مرکز آموزش علمی- کاربردی مراغه. مرکز آموزش عالی علمی- کاربردی بازرگانی
مدیریت بازرگانی
آزاد اسلامی ، جامع علمی کاربردی و سرای مراغه; بازرگانی دانشگاه
معرفی دوره آموزشی مدیریت بازرگانی
آزاد اسلامی ، جامع علمی کاربردی و مدیریت بازرگانی دانشگاه سرای مراغه;
مراغه
دانشگاه مراغه دانشگاه جامع علمی کاربردی مراغه مرکز آموزش عالی علمی- کاربردی بازرگانی
جزوه سمینار در مسائل بازاریابی
آزاد اسلامی ، جامع علمی کاربردی و مدیریت بازرگانی دانشگاه سرای مراغه;
برچسب :
دانشگاه علمی کاربردی بازرگانی مراغه