اردک های غواص 1

خانواده مرغابی

اردک های غواص

Diving Ducks

اين گروه شامل اردك‌هاي دريائي و اردك‌هاي غواص آب شيرين مي باشد كه بيشتر در آبهاي وسيع مانند درياچه‌هاي بزرگ ، خليج‌ها ، خورها و درياها فعاليت دارند . پاهاي آنها در قسمت عقبي سطح شكم قرار دارد و غواصان ماهري هستند . هنگام برخاستن از سطح آب در حال بال‌زدن تا مسافتي روي آب پا مي زنند . غذاي عمده آنها نرم‌تنان و گياهان آبزي است . اردك‌هاي دريائي بيش از اردك‌هاي آب شيرين به عمق آب فرو مي روند . نر و ماده آنها همشكل نيست و روي زمين يا در سوراخ‌ها آشيانه مي سازند .

اردک تاجدار

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

انگليسي : Red-crested Pochard

فرانسوي : Nette Rousse

لاتين : Netta rufina

مشخصات :

55 سانتي‌متر ؛ اردك تاجدار اردكي است غواص ، با سري بزرگ و بدني فربه كه هنگام نشستن برروي آب بدنش زياد در آب فرو نمي رود . اردك تاجدار نــر ، منقار قرمز ، سر بلوطي سير با كاكلي روشن‌تر ، سطح پشتي قهوه‌اي پررنگ ، گردن و سينه و زير دم سياه ، پهلوهاي سفيد و دم خاكستري رنگ دارد ، در پرواز يك نوار پهن سفيد در سراسر بالش ديده مي شود . اردك تاجدار در دوران تولك شبيه به پرنده ماده است ؛ جز كاكل و منقار قرمز كه آن را از پرنده ماده و اردك سر حنايي مشخص مي سازد . اردك تاجدار ماده به رنگ قهوه‌اي مات است با گونه‌هاي قهوه‌اي خاكستري كمرنگ كه در برابر تارك قهوه‌اي پررنگش تضاد خاصي نشان مي دهد . نوار بالي آن سفيد چرك است . تنها اردك ديگري كه قهوه‌اي رنگ است و گونه‌هاي كمرنگ دارد ، ماده اسكوتـر سياه مي باشد كه منقارش كلفت‌تر و فاقد سفيدي بال است .

زيستگاه :

در نيزارهاي اطراف بركه‌ها و درياچه‌هاي آب شيرين و مرداب‌هاي نيمه‌شور زادوولد مي كند . زمستان در پهنه درياچه‌ها و گاهي در طول سواحل ديده مي شود .

پراكندگي :

اردک تاجدار از جمله پرندگانی‌ست که در گذشته نچندان دور ، زمستان‌ها از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار بوده ، امكان داشته روزگاري در شمال شرقي ايران زادوولد مي كرده ولی در حال حاضر اطلاع دقیق و مستندی از وضعیت تعداد ، پراکندگی و زادآوری آن در دسترس نیست .

اردک سر حنایی

انگليسي : Pochard

فرانسوي : Fulligule milouin

لاتين : Aythya ferina

مشخصات :

45 سانتي‌متر ؛ اردكي است با تارك بلند و نيم‌رخ مثلث شكل . سر حنايي نــر با سرو گردن بلوطي پررنگ و يكدست ، سينه سياه و بدن خاكستري كمرنگ مشخص مي شود . منقار آبي كمرنگ با قاعده و نوك سياه ، نوار بالي خاكستري و فقدان سفيدي روي بال ، پرنده نــر را از اردك تاجدار كه منقار قرمز و نوار بالي سفيد رنگ دارد ، متمايز مي سازد . در دوران تولك شبيه ماده ولي در سطح پشتي خاكستري رنگ‌تر است . سر حنايي ماده سر و سينه‌اش قهوه‌اي است و تفاوت آن با ماده اردك سرسياه و اردك سياه كاكل در اين است كه دور منقار و چانه آن كمرنگ است ، منقار آبي رنگ و نوار بالي خاكستري دارد ( نه سفيد ) . اردك سر حنايي كمتر به خشكي مي آيد ، روزها روي آب استراحت مي كند و هنگام غروب و سپيده‌دم به تغذيه مي پردازد ، به آساني غوطه مي زند ( رجوع شود به گيلار )

زيستگاه :

اردك سر حنايي به ندرت در دريا و بيشتر در درياچه‌ها و ماندابهائي كه حاشيه پرگياه دارند به‌سر مي برد . در نيزارهاي انبوه زادوولد مي كند ، زمستان‌ها در ماندابهائي كه ساحل بدون گياه دارند ديده مي شود

پراكندگي :

اردک سر حنایی پرنده ای‌ست که زمستان‌ها از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است و گاهي در جنوب شرقي ايران تا بلوچستان ديده مي شود . در گذشته به تعداد كم در ايران زادوولد مي كرده است ولی در حال حاضر اطلاع دقیق و مستندی از وضعیت زادآوری آن در این مناطق در دسترس نیست .

اردک بلوطی

انگليسي : Ferruginous Duck

فرانسوي : Fuligule Nyroca

لاتين : Aythya nyroca

مشخصات :

40 سانتي‌متر ؛ از اردك سياه كاكل كوچك‌تر و خوش تركيب‌تر است . از نزديك هر دو جنس با پرو بال بلوطي سير و سطح پشتي قهوه‌اي پررنگ مشخص مي شوند ، شكم و نوار بالي سفيد آنها در حال استراحت معمولا ناپيدا است . اردك بلوطي از دور ( به ويژه ماده ) با ماده سياه كاكل اشتباه مي شود ولي معمولا به وسيله سفيدي مشخص پوشپرهاي زير دم و در پرواز با توجه به نوار بالي سفيد و انحنادار تشخيص داده مي شود . قاعده و منقارش هرگز سفيدي ندارد ، چشم‌هاي نــر سفيد و چشم‌هاي ماده قهوه‌اي رنگ است .رنگ ماده اردك بلوطي به طور كلي تيره‌تر از رنگ نــر مي باشد . پرنده نابالغ شبيه ماده ولي در سطح شكمي لكه‌لكه است و از ماده اردك سر حنائي كه تا اندازه‌اي شبيه آن است با ظاهر پررنگ‌تر و بلوطي‌تر ، پهلوهاي قهوه‌اي و نوار بالي سفيد مشخص مي شود . اين پرنده از نظر رفتار فعال‌تر از اردك سر حنائي و زيستگاهش همانند آن است .

پراكندگي :

به طور کلی در گذشته اردك بلوطي در شمال غربي ايران فراوان بوده است اما در حال حاضر اين گونه به شدت در خطر انقراض نسل قرار دارد ، گهگاهي در سواحل درياي خزر به صورت مهاجر عبوري ديده مي‌شود . سابقا معدودي از آنها زمستان را در ايران مي ماندند .

اردک سیاه کاکل

انگليسي : Tufted

فرانسوي : Fuligule morillon

لاتين : Aythya fuligula

مشخصات :

43 سانتي‌متر ؛ سياه كاكل نــر، كه سياه و سفيد است ، امكان دارد با اردك سر سياه كه كمي بزرگ‌تر از آن است اشتباه گرفته شود ، ولي به وسيله سطح پشتي سياه يكدست و كاكل باريك آويزان مشخص مي شود . در دوران تولك شبيه ماده ولي پررنگ‌تر است . ماده سياه كاكل ، قهوه‌اي‌تر است با كاكلي كوتاه‌تر و گاهي حاشيه سفيدي در قاعده منقار . ماده اردك سر سياه نيز به همين شكل است ولي سفيدي صورتش بيشتر ، سطح پشتي آن كمرنگ‌تر و منقارش بزرگ‌تر است . در پرواز ، "سياه كاكل " و " سر سياه " بالغ هر دو نوار بالي سفيد مشخصي دارند كه تقريبا سراسر طول بال را مي پوشاند ( رجوع شود به اردك سر سياه )

زيستگاه :

اغلب در درياچه ها و سواحل دريا ديده مي شد . اردك سياه كاكل در گذشته در درياچه‌ها و آبگيرهاي ايران زادوولد مي كرده است .

پراكندگي :

اردک سیاه کاکل از جمله پرندگانی ست که زمستان‌ها از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار بوده است ، در گذشته امكان آن مي رفته كه در شمال غربي ايران زادوولد کند ولی در حال حاضر اطلاع دقیق و مستندی از وضعیت زادآوری این پرنده در این مناطق در دست نیست .

اردک سر سیاه

انگليسي : Scaup

فرانسوي : Fuligule milouinan

لاتين : Aythya marila

مشخصات :

47 سانتي‌متر ؛ اردك سرسياه نــر ، از دور با سر و دم سياه و بدن سفيد مشخص مي شود . سر ، گردن و سينه بال ، پشت خاكستري كمرنگ ، پهلوها و سطح شكمي سفيد و منقار سفيد خاكستري مايل به آبي دارد . از نــر سياه‌كاكل ( كه اندكي كوچكتر از آن است ) به‌وسيله پشت خاكستري ، نداشتن كاكل و بدن پهن‌تر مشخص مي شود . در دوران تولك شبيه ماده ولي پشتش خاكستري است و روي صورت خيلي كم و يا هيچ سفيدي ندارد ، پرنده ماده از ماده سياه‌كاكل به‌وسيله بخش سفيد و مشخص قاعده منقار و بدن پهن‌تر تشخيص داده مي شود . ( ماده و نابالغ اردك سياه‌كاكل نيز غالبا لكه كمرنگي در قاعده منقار دارند ولي هرگز به اين بزرگي و وضوح نيست ) تشخيص ماده‌هاي نابالغ دو گونه مزبور از هم خيلي دشوار است . نــر بالغ اردك سر سياه به كمك پشت خاكستري رنگش شناخته مي شود . نوار بالي سفيد هر دو جنس اين پرنده هنگام پرواز به خوبي ديده مي شود . به صورت گله‌ها و صف‌هاي فشرده و نامنظم پرواز مي كنند . اردك سر سياه ، غواصي ماهر است و غالبا در درياهاي متلاطم ديده مي شود .

زيستگاه :

دريا‌زي است و معمولا در خليج‌ها و خورها به‌سر مي برد .

پراكندگي :

اردک سر سیاه از جمله پرندگانی‌ست که زمستان‌ها به تعداد كم در سواحل درياي خزر ديده شده .

<<این مطلب دارای دو صفحه میباشد>>

2 1

اردک های غواص 1

مطالب مشابه :

بزرگترین کبوتر جهان

خانواده کبوتر 1

خانواده كبوتر دریایی

طوطي کواکر

نيوكاسل

طوطي الکاتوس یا اصیل

خانواده مرغابی

اردک های غواص 1