توصیه هانی جون و ادبیات کلاسیک اسپانیا و ایتالیا

ادبیات ایتالیا
دیوارنگاره‌ای از دانته و شعر او درون گنبدی در کلیسای جامع فلورانس

ادبیات ایتالیا نخست مجموعه‌ای از غزل‌واره‌ها و اشعار عاشقانه و رزمی و بزمی بود که شاعران دوره گرد و نقالان برای مردم می‌خواندند یا همراه با چنگ و آواز آنها را می‌خواندند و مردم ایتالیا بسی راغب به شنیدن این گونه ترانه‌ها و اشعار بودند.

نغمه سازان و داستان پردازان ایتالیائی گاه از واژه‌های فرانسوی در عبارات موزون خویش سود می‌جستند و همان‌طور که می‌دانیم در حدود قرن دوازدهم و سیزدهم میلادی هر یک از شهرها و نواحی ایتالیا دارای حکمرانی مستقل بود ازاینرو وحدتی در این سرزمین وجود نداشت و لهجه‌ها غالباً با هم تفاوت داشت با اینحال در زمان فردریک دوم زبان ایتالیائی در سیسیل‏، توسکانی مورد استعمال بود و شاعران و خوانندگانی که به ایتالیائی شعر می‌سرودند با شعر را همراه با آواز می‌خواندند‏، قافیه پردازان سیسیل و توسکانی نامیده شده بودند.

ادبیات نوشته شده به زبان ایتالیایی همگی متعلق به قرن سیزدهم به بعد هستند. قبل از این زمان زبان ادبیات، لاتین بود که برای نوشتن آثار تاریخی ، افسانه های حماسی، اشعار مذهبی و تاریخی، زندگی قدیسین و آثار آموزشی و علمی بکار میرفت. علاوه بر نوشته های لاتین، تعدادی از شاعران ایتالیایی به زبان فرانسه شعر می سرودند که اغلب اشعار از منابع خارجی الگو گرفته بود.

لاتین در واقع زبانی بود که امپراتوری روم به مردم سرزمینهای تحت سلطه اش تحمیل کرده بود، اما مردم با سرباز زدن ازپذیرش آن موجبات رواج زبانی محاوره ای، ساده و کم قاعده را در ایالتهای مختلف فراهم کردند که پس از، از هم پاشیده شدن حکومت مرکزی روم، این زبان لاتین عامیه به صورتهای مختلف تغییر شکل داد که به دو گروه شرقی و غربی تقسیم میشود. زبانهای رومانیایی و ایتالیایی از جمله زبانهای شرقی و زبان فرانسوی نیز از گروه زبانهای غربی محسوب میشود.

در زمان حکومت فدریک دوم و پسرش مانفرد( خاندان آلمانی تبارهوهنستافن) ، نوشتن اشعار به زبان ایتالیایی در سیسیل رونق گرفت که سرآمد آنها اشعار جیاکومو پگلیس (1) بود. پس از فروپاشی این خاندان در سال 1254 مرکز شعر و شاعریبه به جودیتون آرتزو(2) در شهر آرتزو(3) و گوئیدو گنی چلی (4) در شهر بولوینا(5) منتقل شد. گنی چلی بجای سرون اشعار عاشقانه در وصف زنان به سرودن اشعار معنوی در وصف زیبایی الهی پرداخت. آثار دانته آلیگیری(6) شاعر و نویسنده نامدار ایتالیا تاثیر پذیری زیادی از این اشعار دارد. زندگی نو(7) و کمدی الهی(8) از مشهورترین آثار دانته میباشد که وی متاثر از یک عشق آسمانی به دختری به نام بئاتریس(9) آنها را تالیف کرده است. در کتاب لاتین او با نام گویش مشترک (10) برای اولین بار مفاهیم حکومت جهانی و سازمان ملل مطرح میشود.
گوئیدو کاوالنتی(11) و جینو پیستوایا(12) نیز از دیگر غزل سرایان معروف ایتالیایی بودند که مانند دانته، متاثر از سبک گنی چلی بودند.

شروع عصر رنسانس(13) در اواخر قرن چهاردهم، موجب توسعه اقتصادی، سیاسی و پیشرفت فرهنگی زیادی در ایتالیا شد و از این زمان بود که کتابهای صرف و نحو ایتالیایی تالیف شد و در کنار ترقی زبان ایتالیایی، از رونق زبان لاتین کاسته شد. فرانچسکو پترارکا(14) معروف به پترارک(15) یکی از مشهورترین شاعران و نویسندگان این دوره است که به زبان لاتین و ایتالیایی آثار مهمی تالیف کرده است. یکی از مشهورترین کارهای وی جمع آوری اشعار ایتالیایی بود که به نام کتاب شعر(16) منتشرشد و با نام غزلیات پتراک به انگلیسی ترجمه شده است.

استاد و پیشوای این گونه شعر ایتالیائی شخصی به نام گیدوگی نی چلی Guido Guinceli که در سال ۱۲۵۴ میلادی درگذشته بود‏. وی از مردم بولونیا بود‏، در سرودن غزلهای پرشور عاشقانه، مهارتی به سزا داشت نفوذ اشعارش این شاعر بزرگ در پرورش فکری و شکوفائی استعداد دانته الیگری شاعر و نویسنده معروف ایتالیائی مؤثر بوده‏، سبب سرودن و نوشتن داستان کوتاه زندگی نو، سپس کمدی الهی گشته‌است. دانته شاعر و نویسنده نام آور ایتالیائی (۱۳۲۱-۱۲۵۶) بود.

دانته

انگیزه سرودن و نوشتن زندگی نو و کمدی الهی از طرف دانته به علت یک عشق آسمانی بود که به دختری بنام بئاتریس پورتی ناری است و انی عشق از ده‌سالگی تا پایان عمر این شاعر را در برگرفت و تا پس از مرگ بئاتریس هرگز زن نگرفت.

دانته حتی پس از مرگ دخترک نیز خاطر بئاتریس را از یاد نبرد تا اینکه شی او را در خواب دید و تصمیم گرفت که به خاطر این خواب به نوشتن اثر پرارزش و جهانی خود کمدی الهی پردازد و در بسیاری از جاهای کتاب کمدی‌الهی بئاتریس همچون فروغی تابان و خورشیدی درخشان و مظهر تقوا و زیبائی و خیرمطلق است. کتاب کمدی‌الهی تصویر از قرون وسطی با اخلاق و رفتار و اختلافات و جنگها و چهره‌های نامی و تمدنهای قدیم است اما باید گفت در این کتاب عظیم صحنه‌های گویا از تاریخ ‏، پیش چشم مجسم است.

از کمدی الهی دانته نمایشنامه‌ها و اپراهای بسیار اقتباس و استفاده شده‌است.

دانته علاوه بر نوشتن دو کتاب زندگی نو و کمدی الهی به تألیف کتابهائی درباره فلسفه و سیاست پرداخته بود. دو عنوان برجسته‌تر از سایر موضوعات به چشم می‌خورد یکی ایجاد یک زبان ادبی ایتالیائی دیگری که در یک رساله به زبان لاتین نوشته عنوان حکومت جهانی را برای نخستین بار بیان کرده و با دلیل و برهان به اثبات رسانید، که برای حفظ صلح و آزادی یک سازمان جهانی بایستی از ملل عالم تشکیل شود و این سازمان دارای یک محکمه بین‌المللی باشد و آنقدر قدرت داشته باشد که بتواند تصمیمات ملل عضور را به مرحله عمل و اجرا درآورد.

پترارک (۱۳۷۴-۱۴۰۴) از شاعران و نویسندگان ایتالیائی بود که شور و عشقی فراوان به سرزمین ایتالیا و مردم آن داشت دو اثر مهم از وی بجا مانده‌است که در ادبیات ایتالیا مقامی بس ارجمند دارد

۱- پیروزی‌ها
۲- آفریقا

این شاعر نویسنده به زبان لاتین نیز آثاری پدید آورد.

دکامرون

جیوانی بوکاچیو (۱۳۱۳-۱۳۷۵) از شاعران و نویسندگان معروف ایتالیائی بود که به ادبیات قدیم یونان و روم عشق می‌ورزید و کتب متعددی به لاتین نوشت درباره تاریخ و شرح حال مردان و زنان مشهور و دباره کوه‌ها و جنگل ها و چشمه‌ها و دریاچه‌ها و رودها و غیره دو کتاب در باب افسانه‌های شبانی کتابی بنام آمتو Ameto و کتاب دکامرون (Decameron) مجموعه صد داستان است، نوشت.

در دکامرون زمینه داستان را گروهی مردان و زنان تشکیل می‌دهد که میخواهند از بلای طاعاون سال ۱۳۴۸، فلورانس بگریزند و پناه بخانه‌ای ییلاقی می‌برند در آن خانه بافسانه‌گوئی می‌پردازند و چون خلق و خوی داستان‌گویان متفاوت است داستان‌ها دارای گیرائی و تنوع بسیار است و از مجموع آنها اوصاف شاعرانه، عبرت آموز و غم‌انگیز اما لطیف و شاعرانه فراوان بچشم می‌خورد. چون نویسند واقف بروح بشری و اشخاص داستان بوده، همه قهرمانهای آن زنده و پر از شور زندگی هستند حتی جانوران داستان‌های دکامرون.

این کتاب بعدها در ادبیات پاره‌ای کشورها از جمله انگلستان مورد اقتباس و تقلید قرار گرفت. نفوذ وی را می‌توان در برخی از آثار چاسر انگلستان لانگفلو آمریکائی و کیتس شاعر انگلیسی دید.

نهضت رنسانس در ایتالیا سبب عظمت یافتن زبان ایتالیائی گشت از جمله کسانی که به پیروی از دانته برای زبان ایتالیائی و رسمی و عمومی شده آن در سراسر ایتالیا تلاش کرد پی‌یتروبمبو Pietero Bembo شاعر مشهور این زمان ایتالیا بود. از آن ببعد فرهنگها و کتاب‌های صرف و نحو ایتالیائی تهیه و منتشر و فرهنگستان دلا کروسکا Della crusca در سال ۱۴۸۵ در فلورانس تأسیس گردید و رفته رفته از رونق لاتین کاسته و بهمان نسبت بر ترقی و عظمت و وسعت زبان ایتالیائی افزوده می‌شد.

لودوویکو آریوستو

لودوویکو آریوستو Ludavico کتابی حاوی ماجراهای قهرمانی بنام رولاند دیوانه عرضه کرد که خیلی مورد توجه قرار گرفت.

تور کواتوتاسو Torquat tosso کتاب اورشلیم نجات یافته را سرود که شرح رهائی اورشلیم از چنگ مسلمانان (کفار) بسی مقبول طبع مردم ایتالیا قرار گرفت و با این منظومه و سایر کتب برغنای زبان ایتالیائی بیش از پیش افزوده شد.

کتاب‌ها و آثار ماکیاولی از قبیل شهریار عظیم در ایتالیا و سراسر جهان کسب کرده منتهی کتاب شهریار یک سرمشق گمراه کننده‌است که مورد توجه ستمگران و جباران روزگار قرار گرفته و لوئی شانزدهم، ناپلئون، هیلتر و جانورانی از این قبیل همواره نسخه‌ای از آن را با خود همراه داشتند و با خواندن آن سرمشق دوروئی و خیانت و جنایت نسبت به مردم را فرا گرفته و می‌گیرند.

کتاب درباری اثر کاستی لیونه در حقیقت راه و رسم آداب معاشرت را ذکر کرده و مدتها مورد استفاده کسانی که می‌خواهند آداب‌دان باشند قرار گرفته بود.

چون ایتالیا زیر نفوذ اسپانیا قرار گرفت، گوئی چشمه ادبیات و دانش ایتالیا خشکید زیرا محاکم تفتیش عقاید هر عالم و ادیبی را در مظان تهمت می‌بافت از دم شمشیر خونخوار و بی‌رحم خود می‌گذرانید و مدتها ایتالیا از داشتن شاعر و نویسنده دانشمند محروم بود تا اینکه رفته رفته دژخیمان آئین مسیح رو به ضعف نهادند و از نفوذ اسپانیا در ایتالیا کاسته شد.
یکی از جنایات ننگ‌آور طرفداران قشری آئین مسیح می‌توان به آتش سوزانیدن بروتو رادر فوریه ۱۶۰۰ میلادی ذکر کرد.

ایتالیا دوباره از قرن هجدهم جان تازه یافت و شاعران و نویسندگانی ظهور کردند که از جمله می‌توان ویتوریول آل‌فیری ۲ را که تراژدی منظم عالی سرود و در واقع مجموعه‌ای بزرگ از تراژدی‌های ایتالیا را تشکیل می‌دهد ذکر کرد.

در قرن نوزدهم و بیستم لئوپاردی و کاردوچی ظهور کردند و با خلق آثار پر ارزش ادبی خود شهرت و معروفیت فراوان در سراسر ایتالیا کسب کردند حتی کاردوجی به دریافت جایزه ادبی نوبلتوفیق یافت و برای اولین بار ایتالیا را صاحب این افتخار ساخت.

مانتسونی از نویسندگان قرن بیستم ایتالیاست که کتاب نامزد وی به اکثر زبانهای زنده دنیا ترجمه شده و سرمشق داستان نویسی تاریخی به شمار می‌رود.

گابریله دانونزیو از شاعران و نویسندگان مشهور ایتالیائی قرن بیستم است که در زمینه نمایشنامه نویسی و شاعری مرتبه‌ای بلند دارد و عیب بزرگ وی همکاری با فاشیست‌های ایتالیا بود. این اشعر نویسنده در سال ۱۹۳۸ درگذشت .

پیر آندلو

پیر آندلو از نویسندگان معتبر و معروف ایتالیا بود که آثار فراوانی پدید آورد و اغلب به زبانهای زنده دنیا ترجمه شده‌است و به دریافت جایزه نوبل نیز موفق شد.

برخی از آثارش

مجموعه داستان کوتاه،
نمایشنامه شش قهرمان در جستجوی یک نویسنده
آنطور که مرا می‌خواهی

پیرآندو بین سالهای (۱۹۳۶-۱۸۶۷) می‌زیست.

سالواتوره کاسینودو

سالواتوره کاسینودو از شاعران ایتالیائی است (۱۹۰۱-۱۹۶۸) که در سیسیل به دنیا آمد، بعد از تحصیل رشته مهندسی ساختمان به سمت معاونت سر دبیر تمپو Tempo در سالهای ۳۸ و ۴۰ خدمت کرد و از سال ۱۹۴۱ به عنوان استاد ادبیات ایتالیائی در یک هنرستان به تردیس پرداخت. بواسطه تمایلات و فعالیتهای ضد فاشستی بامر مأموران موسولینی زندانی گردید.
در سال ۱۹۵۹ همراه با دیلن تامس Dylan Thomas شاعر و نویسنده معروف انگلیسی به دریافت جایزه ادبی نوبل توفیق یافت.

این شاعر توانا در زمینه نقد و ترجمه کارهای ادبی جالبی کرده بود از جمله برخی از آثار شکسپیر و ای.ایکامینگز شاعر آمریکائی را به زبان ایتالیائی ترجمه کرد.

یوجنیو مونتاله Eugenio Montale

یوجنیو مونتاله (به ایتالیایی: Eugenio Montale) (زاده ۱۲ اکتبر ۱۸۹۶) شاعر و مترجم برجسته متولد کشور ایتالیا و برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۷۵است.

مونتاله پس از انتخاب مشاغل گوناگون در سال ۱۹۲۶ به فلورانس رفت تا در یک مؤسسه انتشاراتی مشغول کار شود از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۸ گرداننده «کابینه علمی- ادبی» بود و چون عضویت حزب فاشیستها را نداشت از آن سمت مجبور به استعفا گشت. مدتی ادیتور مجله دو هفتگی II odo بود ۴ دفتر شعر از این نویسنده شاعر منتشر گشته‌است، از سال ۱۹۴۷ منتقد موسیقی و ادبی شد و با یک روزنامه ملی همکاری می‌کند.

نوشته‌های پراکنده‌اش در چند جلد منتشر نموده‏، همچنین از ملویل، شکسپیر، کورنی و غیره آثاری به زبان ایتالیائی ترجمه کرده‌است.

یوجنیو مونتاله در سن ۸۴ سالگی در ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۱ در میلان ایتالیا چشم از جهان فروبست.

زبان ایتالیا در نواحی مختلف، با گویشهای مختلفی ادا میشد، دانته، پترارک و بوکاچیو اولین نویسنگانی بودند که در آثار خود از گویش توسکانی که در شهرهای شمالی ایتالیا تلفظ میشد، استفاده کردند و در تثبیت این نوع گویش به عنوان گویش برتر و مبنای زبان امروزی ایتالیا تاثیر زیادی داشتند.

آنجلو پولیزیانو(19) معروف به پولیشن (20) یکی از شاعران به نام توسکان در قرن پانزدهم است که نمایشنامه نظم او با نام ارفه (21) یکی از اولین کارهای مهم درام ایتالیا محسوب میشود. پولیشن همچنین به جهت تالیف مقاله های تحقیقی و ترجمه متون یونانی، معروف است.

از ادیبان مهم قرن شانزده ایتالیا می توان به افراد زیر اشاره کرد:

- لودویکو آریستو (22) با کتاب اورلاندو دیوانه (23)

- مورخ و فیلسوف معروف نیکولو ماکیاولی (24) با کتاب شهریار (25) که سرمشق ستمگران زیادی از جمله هیتلر و ناپلئون قرار گرفت.

- دوست نزدیک ماکیاولی فرانچسکو گوئیکیاردنی (26) با کتاب تاریخ ایتالیا (27)

- متئو باندلو (28) با سری چهار جلدی داستانهای کوتاهی به نام افسانه (29) که الگوی آثار نویسندگان بسیاری از جمله رمئو و ژولیت شکسپیر گردید.

- تورکواتو تاسو(30) با کتاب اورشلیم نجات یافته (31) که شرح رهایی بیت المقدس از دست مسلمین است.

- جوردانو برونو (32) که نوشته های او علیه اشرافیت و استبداد از طرف کلیسا ممنوع شد. ودر سال 1600 به جرم ارتداد در آتش سوزانده شد.

در قرن هفدهم ایتالیا تحت نفوذ اسپانیا قرار میگیرد و به علت کنترل شدید و تفتیش عقاید، فرصتی برای ظهور عالم وادیب جدیدی بوجود نمیآید تا اینکه در قرن هجدهم دوباره نویسندگان بزرگی از جمله ویتوریو آل‌فیری (33) با نمایشنامه معروف آنتیگون (34) پدیدار می شوند.

- جیاکومو لئوپاردی (35) بزرگترین شاعر قرن نوزدهم ایتالیا محسوب میشود و کتاب فلسفی اپرای اخلاقی (36) از مهمترین آثارش می باشد.

- از جوزه کاردوچی (37) به عنوان اولین کسی که مدال ادبی نوبل را در سال 1906 نصیب ایتالیا نمود،میتوان یاد کرد.

- کتاب ماجراهای پینوکیو(38) اثر معرف کارلو کلودی (39) برای کودکان از دیگر آثار بسیار مشهور این دوره است.

آثار ادبی ایتالیا در قرن بیستم بسیار تاثیر گرفته از سالهای تحت نفوذ فاشیسم به رهبری بنیتو موسولینی (40) میباشد. در این مورد میتوان به گابریله دانون زیو(41) اشاره نمود. نویسنده، شاعر و نمایشنامه نویس که قابلیتهای وی در ترجمه احساسات به زبان معمولی انکار ناپذیر است.

از دیگر نویسندگان مطرح عصر معاصر ایتالیا میتوان به افراد زیر اشاره کرد:

- اتور اشمیتز(42) خالق آثاری چون پیری (43) و اعترافات زنو (44) بر اساس تحلیلهای زیگموند فروید.

- گرازیا دلدا (45) با کتاب معروف مادر (46)

- بندتو کروچ (47) متفکر معروف قرن بیستم ایتالیا با کتاب معروف چهار جلدیش به نام فلسفه ارواح (48)

- ترانکولی دوم با کتب مشهوری چون فونتامارا(50) و نان و شراب(51)

- جوزفه اونگارتی (52) با کتابهایی همچون شادی طرد شده (53) و احساس زمان (54)

- سالواتوره کاسیمودو (55) شاعر معاصر ایتالیای است که در سال 1959 جایزه ادبی نوبل را دریافت کرده است.

- کارلو لوی (56) با اثر پرفروشی همچون مسیح در ابولی متوقف شد (57)

- آلبرتو موراویا (58) و خالق آثاری چون دو زن (59) که سوفیا لورن هنرپیشه معروف ایتالیای با بازی در برگردان فیلم آن موفق به دریافت اولین جایزه اسکار برای هنرپیشه خارجی زبان میگردد.

- داریو فو(60) معروفترین نمایشنامه نویس ایتالیایی است که جایزه ادبیات نوبل در سال 1997 را نصیب خود کرده است.اسرار کمدی (61) و مرگ ناگهانی یک آنارشیست (62) از جمله معروفترین آثار وی میباشد.

- امبرتو اکو (63) که با اولین رمانش با نام به نام رز (64) به شهرت رسید.

توصیه هانی جون و ادبیات کلاسیک اسپانیا و ایتالیا

مطالب مشابه :

شرح احوال و اشعار شاعران بی دیوان (در قرن های 3 و 4 و 5)

مختصری از زندگی نامه شیرکو بی که س

شاعران معاصر ایتالیا

آشنایی با پل الوار-شاعر سورئالیست فرانسوی

گزیده شعر دریاچه از آلفونس دولامارتین شاعر بزرگ فرانسه

غزل، شعر فارسی است - مصاحبه ی اختصاصی با مرتضی کاخی

توصیه هانی جون و ادبیات کلاسیک اسپانیا و ایتالیا

طهران

3 شاعر فرانسوی در کتاب‌فروشی‌های ایران

دانستنیها