علاقه به خلق فرم نوین طراحی که بر تعامل معماری، هنر، طراحی صنعتی، طراحی گرافیک، طراحی داخلی و تایپوگرافی مقوم گردیده بود، والتر گروپیوس را به تاسیس موسسه ای رهنمون ساخت در دسائو؛ باوهاوس، مدرسه ای که معماری را برای همیشه متاثر ساخت.
مدرسه در گام اول در وایمار مستقر بود،
تزاید فشارهای سیاسی موجب شد تا به دسائو نقل مکان کند، گروپیوس این نقل
مکان را به مثابه فرصتی دید که بر قرار ان می توانست نسبت به ساخت مدرسه ای
اقدام کند که بازتابی بود از امیدهایش به گونه اموزش ایده ال اش. بنا هم
تذکره های فوتوریستی گروپیوس را اشکار می سازد و هم فاصله گرفتن ولی از نئوکلاسیک و گرویدنش در سبک بین الملل را.
عمده ریزفضاهای باوهاوس شامل فضاهایی برای
تحصیل، خانه هایی برای اعضای هیات علمی و دانشجویان، سالن اجتماعات و بخش
اداری بودند، که تماما در یک پیکره بندی به هم پیوسته در هم امیخته بودند.
از بالا مجموعه فرم هواپیمایی ملخ دار را تحریر می کرد که در دسائو به علت
تعدد کارخانه های ساخت هواپیما برای ساکنان روحی اشنا بود.
ساختمان از سه جبهه یا بال متفاوت الزاویه
تشکیل شده بود که تمامی شان به وسیله یک پل به هم متصل می شدند. مدرسه و
کارگاه به وسیله یک پل دو طبقه به هم وصل شده بودند که سقف بخش مدیریتی
متمرکز در سطح زیرین پل را نیز ایجاد می کرد. واحدهای خوابگاهی و ساختمان
مدرسه در قامت بال های حجم کلی به ساختمان تزریق شده بودند تا دسترسی به
سالن اجتماعات و غذاخوری تسهیل شود. بخش اموزشی بنا شامل بخش مدیریت، کلاس
های درس، اتاق های کارمندان، کتابخانه، ازمایشگاه فیزیک، اتاق های مدل سازی
تمام زیرزمین، طبقه همکف و دو طبقه فوقانی را در بر می گرفت.
والتر گروپیوس به عنوان یک معمار کاراموخته
که به پیشرفت های تکنولوژیکی و سازه ای علاقه داشت، این بنای در ان زمان
انقلابی را برای دانشجویان طراحی و معماری طراحی کرد. برخی پیشرفت های
همچون پنجره های لعاب دار، سازه ای از بتن مسلح، سقف قارچ مانند و طبقه
پایین تر و سقف هایی پوشیده از کاشی هایی که امکان پیاده روی بر ان ها را
فراهم می اورد همگی از نواوری های او در طراحی این مجموعه بودند.
با هدف تقویت مشارکت دانشجویان، دکوراسیون
داخلی مجموعه تماما به نقاشی های دیواری تخصیص یافته بود و نورپردازی کلی
مجموعه با کارگاه ریخته گری هماهنگ بود، گروپیوس با باوهاوس ایده اش در
مورد یک ساختمان کامل برامده از معماری ترکیبی را تمام و کمال به منصه ظهور
رساند.
نمای متخلخل پر پنجره ساختمان کارگاه ها
تبدیل به بخش لاینفک و تماتیک طراحی ساختمان گردید، با هدف خلق شفافیت،
پوسته بنا عملا تاکیدی است بر ماهیت مکانیکی و از نظر فضایی باز معماری نو.
این پنجره های وسیع جدا از انکه نور را در تمام طول روز برای ساختمان
تامین می کنند، پاسخی به نور تابستان های دسائو نیز بودند. در راستای حفظ
دیوار غشایی همچون یک دیوار به هم پیوسته بسط یابنده در کل مجموعه، ستون
های باربر از کناره های دیواره بیرونی پس نشسته اند.
ساختمان باوهاوس همچون نقاشی های دِ استایل، ترکیبی است از عناصر به هم پیوسته کارکردی که نهایتا به تولید یک کلِ منسجمِ از دورنْ مرتبطِ نامتقارن می انجامد.
در اینجا می توانید ایده ئـُـلژی گروپیوس در طراحی باوهاوس را مشاهده فرمایید
در اینجا نیز می توانید نگاهی تاریخ نگارانه به روایت های جاری بر مدرسه باوهاوس را از نظر گذارانید
در اینجا نیز می توانید نسبت میان باوهاس و صنعتی شدن را ببنید در مقاله ای به قلم علیرضا بوستانی
در اینجا نیز روایتی خواهید یافت از انچه بر زنان باوهاوس رفت
اشنایی با لازلی موهولی ناگی را نیز می توانید اینجا پی گیری فرمایید
|