عینک

صد سال پيش از ميلاد نوشته شده ودر ان تاکيد دارد او بخاطر سن زيادشواينکه ديگر نمي تواند مطالعه کند وبراي اينکار بايد به برگانش متکي باشد استعفا ميدهد تائيد مي گردد مشهور است که تراژ دي نويس رومي Seneca که در سال چهارم پيش ازميلاد مي زيسته است کتابها را با نگاه کردن از طريق يک کره شيشه اي پر اب که باعثبزرگنمايي مي شده مطالعه مي کرده است Nero از يک زمرد که انرا نزديک چشمش نگه ميداشته است براي تماشاي جنگ گلادياتورها استفاده مي کرده است البته اين دليل کافيبراي اين نيستکه بگوييم رومي ها از خواص لنزها اطلاعي داشته اند زيرا اين احتمالوجود دارد که نرو از زمرد بخاطر رنگ سبز ان که باعث کاهش نور خورشيد مي شود استفادهمي کرده است.

Plomy اصول کلي بزرگنمايي را شرح دادهولي لنزهايي که در ان موقع وجود داشته است براي بزرگنمايي مناسب نبوده است قديميترين لنز شناخته شده در خرابه هاي Nineveh باستاني کشف شده که از کريستالهاي سنگيجلا داده شده ساخته شده است و قطر ان يک و نيم اينچ مي باشد.

اريستوفان در کتاب ابرها از يک شيشهنام مي برد که براي ايجاد سوراخهايي در پوست خشک حيوانات بکار برده مي شده است وهمچنين استفاده از شيشه هاي سوزان را براي پاک کردن نوشته از روي قرص موم ذکر ميکند طبق اظهار Pliny پزشکان انرا براي سوزاندن زخم ها استفاده مي کردهاند.

در حدود سال صدم بعد از ميلاد سنگمخصوص مطالعه يا انچه که ما انرا به عنوان شيشه بزرگنمايي کننده مي شناسيم پديدارشد اين وسيله در واقع قطعه اي از يک کره شيشه اي بود که در مقابل متن مورد مطالعهقرار داده مي شد تا حروف را بزرگ نمايد اين وسيله راهبان پير را قادر به مطالعه ميساخت و احتمالا اين نخستين وسيله کمک بينايي بوده است.

ونيزيها ياد گرفتند که شيشه را برايساختن اين وسيله توليد نمايند وبعدها نيز لنزهايي را که بجاي قرار گرفتن بر روي متنمورد مطالعه در يک فريم در مقابل چشم جاي مي گرفت.

بعضي وقتها گفته مي شود که چينيها عينکرا دو هزار سال قبل ساخته اند ولي ظاهرا آنها تنها از اين وسيله براي مراقبت از چشمها يشان در برابر نيروهاي شيطاني استفاده مي کرده اند در سال 1268 Roger Bacon فيلسوف انگليسي در کتاب Opus Majus نوشت.

. اگر کسي حروف يا اشياء ريز را ازطريق يک کريستال يا شيشه يا ماده شفاف ديگر نگاه کند و آن شئي شبيه قطعه تحتاني يککره باشد در حاليکه طرف محدب آن بطرف چشم باشد او خواهد توانست حروف را بهتر ببيندو حروف بزرگتر بنظر خواهند آمد.

بنابراين چنين وسيله اي ميتواند برايهمه مفيد باشد و آنهايي که چشمانشان ضعيف تر باشد خواهند توانست حروف را بهترببينند حتي اگر حروف خيلي کوچک باشند .

درسال 1289 در يک کتاب با عنوان Trait decon unit dela famille di popozo نوشته شده که من بقدري داثر کهولت ناتوان شده امکه بدون وسيله اي که به نام عينک معروف است نميتوانم بخوانم يا بنويسم . اين وسيلهاخيرا به افراد مسن که دچار ضعف بينايي هستند اختراع شده است واو اظهار ميدارد کهبيست سالي بيش نيست که هنر عينک سازي که از مفيدترين هنرهاي روي زمين است کشف شدهاست من خودم فردي را که آنرا براي نخستين بار ساخته ديده وبا او صحبت کرده ام نامنخستين ابداع کننده عينک نا شناس باقي مانده است .

نخستين تابلوي هنري شناخته که در آنعينک بکاررفته توسط Tomaso da modena در سال 1352 ترسيم شده است او دو برادررا نشانميدهد که در حال مطالعه هستنند ويکي از آنها يک شيشه بزرگ کننده را نگه داشتهوديگري عينکي بر روي بيني خود دارد اگرچه Tomaso در اين کار پيشقدم شد ولي سايرنقاشان عينک را بر روي بيني همه افراد قرار ميدادند که احتمالا نشانه اي از دانشوخرد واحترام بود .

از قرن چهاردهم به بعد نقاشان چهرههايي از St. lucy را رسم کرده اند که اغلب عينک مخصوص خودش را با خوددارد.

يکي از مهمترين پيشرفتهايي که در ساختعينک در قرن شانزدهم بوجود امد معرفي عدسيهاي مقعر براي اصلاح نزديک بيني بود Pop leox که خودش نزديک بين بود از عينکهاي مقعر در هنگام شکار استفاده نمد و ادعا نمودکه اين عينک او را قادر ساخته تا از همراهانش بهتر ببيند .

نخستين عدسيهاي عينک از جنس کوارتزبودند زيرا شيشه هنوز ابداع نشده بود عدسيها بر روي فريمهايي از جنس استخوان و فلزو حتي چرم سوار مي شدند.

استفاده از عينک از ايتاليابه کشورهايديگر مانند فرانسه .آلمان واسپانيا نيز گسترش يافت در انگلستان در سال 1629 يک شرکتعينک سازي تاسيس شد در آرم آن سه عدد عينک ديده مي شود وشعار اينست :امکاني جديدبراي افراد مسن .

از لحظه اي که عينک اختراع شد مشکليوجود داشت که تقريبا براي 350 سال حل نشده باقي ماند :"چگونگي قرار گرفتن عينک برروي صورت" باتمام پيشرفتهايي که در طي سالها صورت پذ يرفت فرم عينک يکي از بهتريننمونه هاي ضعف مهندسي طراحي بود.

مرکز ثقل ومرکز چرخش خيلي از هم دوربودند وبنابراين امکان نگهداري عدسيها در جايگاه دلخواه وجود نداشت فريمها تا حدزيادي به بيني اتکا داشتند که از نظر اندازه شکل و سفتي در بين افراد مختلف متغيربود وهمينطور به گوش که از نظر تقارن و شکل محافظ غضروفي آن ودر ميزان مويي که بينفريم و گوش وجود دارد متغير بود .

براي اين عينک لازم بود که صفحه عدسيهاعمود بر محور بينايي باشداگر جه که اين امر از نظر هندسي تنها براي يک جهت نگاهامکان پذ ير است( ودر ساير جهات نگاه تغييراتي در قدرت اسفروسيلند ر روي ميدهد)

همچنين لازم است تا مرکز اپتيکي هرعدسي دقيقا در مرکز هر مردمک قرار داده شود و ظاهرا اين امر غير ممکن است زيرا چشمها دائما حرکت مي کنند و انواع حرکات مختلف را نشان مي دهند.

عينک سازان اسپانيايي در قرن هفدهمنوارهاي حريري را امتحان کردند که مي شد انها را به فريم متصل نمود و سپس انرا بدورگوش حلقه زد ميسيونر هاي ايتاليايي واسپانيايي مدلهاي جديد عينک را به چين منتقلکردند چيني ها قطعاتي از سراميک يا فلز را به جاي نوارهايي که بدور گوش حلقه مي شدبکار بردند اين ابداع بلا فاصله در همه جا منتشر شد.

در سال 1752 Jamer Ayscough اخريناختراع خودش - عينکي با دسته هاي داراي لولاي دوگانه را تبليغ نمود اين عينک بسرعتدر همه جا انتشار يافت ودر نقاشي ها ،کتب و کاريکاتور هاي اين دوره بوفور يافت ميشود عدسيها از شيشه رنگي ويا شيشه ساده ساخته مي شدند.

Ayscough احساس نمود که شيشه سفيداثرات خوبي بر روي چشم ندارد وبه همين دليل شيشه هاي آبي و سبز را توصيهنمود.

مردن وزنان اروپايي بويژه فرانسويها درمورد استفاده از عينک خيلي خويشتن داري بخرج مي دادند اشراف پاريس تنها عينک را درپنهان استفاده مي کردند مردم امگلستان و فرانسه از عينک هاي که براحتي پنهان مي شداستفاده مي کردند اما در اسپانيا عينک در ميان همه اقشار رايج بود زيرا مردم فکر ميکردند که عينک باعث مي شود آنها مهمتر وبا وقار تر بنظر ايند.

آمريکاييها ي استعمار گر ي که مسن ويادور بين بودند عينک را از اروپا وارد نمودند عينک اساسا مخصوص استعمارگران باسواد وصاحب نفوذي بود که نياز به يک وسيله باارزش وگرانبها داشتنددر اوايل سده هجدهم قيمتعينک در حدود 200 دلار بود.

بنيامين فرانکلين در سال 1780عينک هايدو کانوني را ابداع نمود او بعدها نوشت : من دو عدد عينک قديمي داشتم که يکي رابراي مطالعه و ديگري را براي ديدن مناظر دور بکار مي بردم وقتي که در يافتم که اينتغيير عينک ها برايم مشکل افرين است من شيشه هاي هر دو عينک را نصف کردم ونيمي ازهر کدام را در يک فريم جاي دادم بدين ترتيب من هميشه از يک عينک استفاده مي کنموتنها کافيست که چشمانم را بالا يا پايين ببرم تا بتوانم هم دور وهم نزديک راببينم.

عدسيهاي عينک دو ديد در نيمه نخست قرننوزدهم پيشرفت کمي پيدا نمودند واژه دوکانوني و سه کانوني توسط Isaac Hawkins کهعينک هاي سه کانوني را در 1827 معرفي نمود ابداع شد.

بين سالهاي1781 و1789 عينکهاي نقرهايبا دسته هاي لغزنده در فرانسه ساخته شد ولي گسترش عمومي ان تا قرن نوزدهم طولکشيد.

Monocleکه در ابتدا eye ring ناميده ميشد در سال 1800 در انگلستان معرفي شد.

يک جوان اتريشي به نام Jf.Voigtlander که اپتيک را در لندن فرا گرفته بود ايده Monocle را با خود به آلمان برد او در سال 1814 شروع به ساخت Monocle در وين نمود وانرا منتشر نمود نخستين استفاده کنندگان ازمردان طبقات بالا جامعه بودند بعد از جنگ جهاني اول از اعتبار ان کاسته شد که البتهبي ارتباط با ارتش المان ن.بود

loregnete دو عد سي در يک فريم بود کهاستفاده کننده انرا با يک دسته طرفي نگه مي داشت يکي ديگر از ابداعات قرن هجدهم بود ( توسط يک انگليسي به نام Adams ) فريم ودسته اغلب بطرز هنر مندانه اي تزئين مي شدزيرا توسط خانمها مورد استفاده قرار مي گرفت و بيشتر به عنوان يک وسيله تزئيني مورداستفاده قرار مي گرفت تا يک وسيله کمک بينايي تا پايان قرن نوزدهم همچنان رايجبود.

عينک هاي پنسي يا Pince-nez در دهه 1840 پديدار گشتند ولي اين در نيمه دوم قرن نوزدهم بود که تحول عمده اي در رواج اينعينک ها در ميان مردان وزنان بوجود امد.

در قرن نوزدهم مسئوليت انتخاب لنز صحيحبرعهده مشتري بود حتي وقتي که از عينک ساز خواسته مي شد که لنز صحيح را براي انهاانتخاب نمايد او اين کار بصورت تصادفي واتفاقي انجام مي داد.

در شروع قرن بيستم دکتر Norburne Jenkins در ژورنال اپتيک نوشت : استفاده از عينک در خاج از خانه يک ضرورت است عينکبراي خانمها چندان جذاب نيست در واقع بيشتر مردم انرا تحمل مي کنند زيرا به انهاگفته مي شود که استفاده تمام وقت از ان تنها راه جلوگيري از بروز مشکلات جدي برايچشم است.

عليرغم اين نوع اظهار نظر ها انواعمتعددي از عينک ولوازم اپتيکي در دسترس بودند ودر محلهاي عمومي مورد استفاده قرارمي گرفتند عينک هاي داراي شيشه هاي گرد بزرگ و با فريم هايي از لاک لاکپشت در سال 1914 رايج گشتند.

اکنون زماني فرا رسيده بود که انسانبجاي اينکه از داشتن عينک خجالت زده باشد واقعا از داشتن ان احساس غرور کند عينکهاي بزرگ مد ور و عينک هاي پنسي در قرن بيستم نيز مورد استفاده قرار گرفتند در دههسي تاکيد زيادي برروي مدل عينک مي شد وانواع مختلفي از فريم هاي عينک در دسترسبودند.

در 1938 Rosenthal نوشت که عينک هايپنسي هنوز توسط پير زنان و پيرمردان مورد استفاده قرار مي گيرد و توسط عده کمي درايالات متحده بکار برده مي شود در دهه سي استفاده از عينک هاي افتابي بسيار فراگيرشد.

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

مواد و ابزار:

آن قسمت از عینک، که عدسیهای تجویز شدهویا تیغه‌های حفاظتی را در مقابل چشمان نگه می‌ دارد، قاب یا بدنهی عینک می‌ گویندو به فریم (Frame) نیز معروف است. فریم، توسط‌ دسته‌ هایی که به آن متصل می‌ شود،بر روی صورت تنظیم می‌ گردد. فریمهایی هم هستند که دسته ندارند و در عوض به وسیلهیفشارهای دو طرف بینی در محل خود قرار می گیرندمثل pince-nez یا oxford) ویا بر رویفریم دیگری سوار می شوندمثل)clip-ons) و یا در دست نگه داشته میشوندمثلlorgnettes).)

اجزای جلویی فریم (Frame Front)

آن بخش از قاب را که بین دو عدسی و برروی بینی قرار می‌ گیرد راپل(Bridge) گویند و لبه‌ ای که دور عدسیهـا را دربر گرفته، بهحدقه(Rim) یا (Eyewire) معروف است‌. به قسمتهای بیرونیجلوی قاب که درمنتها الیه سمت چپ و راست، در نقاطی که دسته ها به آنها متصل میشوند، Endpiece می گویند.

تعداد معدودی از فریمهای پلاستیکی،هنوز هم دارای یک پوشش فلزی در قسمت بیرونی Endpiece بوده که پرچهایی جهت نگهداریلولا به آنها متصل شده است.

لولاها، دسته ها را به قاب عینک متصلمی‌کنند و تعداد پایه هایشان فرد است. تعداد پایه ها، سه، پنج و یا هفت است. لولاها ممکن است که از نظر ساختمان با هم تفاوت داشته باشند.

اما، به منظور ساده نمودن، آنها رامعمولاً بر اساس تعداد پایه های لولای دسته ولولای قاب طبقه بندی
می کنند. نسبتپایه ها ما بین دسته و قاب متغیر می باشد. مثلاً، 2به1، 1به2، 3به2، 2به3، 4به3و3به4.(برای مثال، اگر دسته، دارای یک پایه باشد، آنگاه قاب عینک دو پایه دارد و برعکس اگر قاب عینک دارای دو پایه باشد، دسته می بایست یک پایه داشتهباشد.)

بعضی از فریمها دارای پد(Pad) میباشند. پد، قطعه ای پلاستیکی است که بر روی بینی قرار می گیرد، تا فریم را نگهدارد. پدها ممکن است که، بهطور مستقیم و یا با واسطهی یک قطعهی فلزی که به بازویمحافظ و یا بازوی پد موسوم است، به فریم متصل شوند.

دسته ها (Temples)

آن قسمت از دسته که نزدیکترین فاصله باقسمت اتصال با قاب را دارد، به butt end ویا butt portion معروف است. اولین نقطه ایاز دسته که بر روی گوش خم می شود bend نامیده می شود. بخشی از دسته را که مابین butt end و bend قرار گرفته shank و یا shaft می نامند. آن بخش از دسته که در زیر bendودر پشت گوش قرار دارد، به نامهای earpiece, bend-down portion, curl معروف میباشد. پایهی لولای دسته را گاهی هم dowel hole می نامند

. مواد بکار رفته در ساختمان فریم(Material)

اولین طبقه‌بندی یک فریم، بر اساس موادبکار گرفته شده در ساختمان آن می‌باشد که یا پلاستیک است و یا فلز. که انواعگوناگونی از هر دو نوع ماده را در ساخت فریم بهکار می‌برند. اما، نکتهی مورد توجهآنکه، مواد سازندهی آنها می بایست، خواص یک عینک مطلوب را داشته باشد که این خواصعبارتند از:

· قابلیت کشش و تغییر شکل پذیری، جهتساخت و نصب عدسی .

· در برابر خوردگی بر اثر عوامل فیزیکیو شیمیایی مقاومت کند و تغییر شکل، اندازه و رنگ ندهد.

· اشتعال ناپذیر و بی خطرباشد.

· سبک باشد.

· از نظر اقتصادی مقرون به صرفهباشد.

در ضمن، علاوه بر ویژگی های فوق، بهترآن است که عینکهای ساخته شده، دارای تنوع مدل باشند، تا بتوان رعایت فاکتورهایزیبایی را نمود.

عینک

مطالب مشابه :

انتخاب فریم عینک متناسب با فرم صورت و رنگ پوست

چگونه عینک آفتابی خوب بخریم؟

11 توصیه برای كاهش علائم CVS

Choosing the Right Frame انتخاب صحیح فرام عینک

برترین عینک آفتابی ها در سال 2012

برنامه حسابداری عینک فروشی و عینک سازی مبتکر (بنک داری عدسی و فریم)

عینک تصویری Video Eyewear

Structure of the Cornea ساختار قرنیه و کشف لایه جدید

عینک

چگونه عینک مناسب چهره خود را انتخاب کنیم