چرا بعضی از قشقایی ها تمایلی به حرف زدن ترکی با فرزندانشان ندارند؟

اما موضوع بحث اینکه چرا بعضی از قشقایی ها تمایلی به حرف زدن ترکی با فرزندانشان ندارند و چه راهکارهایی برای تشویق این قبیل افراد به ترکی حرف زدن با فرزندانشان می توانیم ارائه دهیم؟

ابتدا وضعیت کلی جامعه حل حاضر قشقایی با جامعه بیست الی سی سال قبل را مقایسه می کنیم و در انتها هم چندین راهکار را که به نظر می تواند مثمر ثمر باشد ارائه می دهیم …

در سی سال قبل ارتباطات رسانه ای و مخابراتی همانند حال حاضر نبود. کل وسایل ارتباط جمعی خلاصه می شد در یک رادیو ضبط که اعتقاد بر این بود ضبطش بیش از رادیوی آن باطری مصرف می کند و چون باطری کمیاب بود اولویت با رادیو و آن هم گوش دادن به اخبار هواشناسی مخصوصا در زمستان هایی که باران تاخیر داشت، بود. خلاصه با کلی بدبختی و جوشاندن چندین باره باطری ها حداکثر تا یک ماه می شد از یک سری باطری استفاده کرد. از فیلم و سریال و کتاب داستان هم خبری نبود. کل سرگرمی شبانه بچه ها گوش دادن به متلهایی بود که توسط بزرگترها روایت می شد و اتفاقا همه این متل ها به زبان ترکی بودند. اسباب بازی ها هم همه محلی بودند. پسرها با تیر و کمان، فلاخن (ساپان) و یا چوب دستی و دخترها با بافتن قالی های مینیاتوری، عروسک های خودساخته (گلین بازی)، تیکه پارچه ها و ... مشغول می شدند که همه این وسایل نمایانگر زندگی قشقایی ها بود و هیچ نماد خارجی در بین آن ها یافت نمی شد.

ارتباطات با دنیای مدرن تر از دنیای قشقایی ها هم خیلی کم بود و از همه مهمتر، وضعیت نسبی اقتصادی قشقایی ها خیلی بهتر از شهرنشینان بود و این را می توان از خاطرات حال حاضر پدران ما که گاهی اوقات بیان می کنند، متوجه شد. به عنوان مثال: "تورپاخ کلمه الدو نه! فلان ایل نچه دهنه دکان شیراز دا قرخ گچینن عوض ادلرده ولی من گچه مه ورمدم تورپاغا". و اقتصاد در کنار شکوه و عظمت ایل یکی از بزرگترین عوامل اعتماد به نفس بالای افراد ایل در آن زمان به حساب می آمده است. لذا دلیلی برای فارس نشان دادن خود نمی دیدند.

اما متاسفانه امروزه وضعیت بد اقتصادی ایل در کنار انواع جک های ساخته شده برای اقوام در کشور ما، مسائل فرهنگی، اجتماعی و مسائل دیگر اعتماد به نفس کلی را از قشقایی های مقیم شهر ها گرفته است. از طرفی ارتباطات رسانه ای افراد به شکل حیرت آوری پیشرفت نموده است. انواع سریال ها، کارتون ها، فیلم های نمایش خانگی، اسباب بازی های سخن گو، کتاب کودک و .... به وفور در دسترس کودکان ایل دیده می شود. لذا یک کودک ایلی بیش از آن که با زبان مادری خود در ارتباط باشد با زبان فارسی در ارتباط است و خود به خود در مواجهه با یک شی، حیوان و یا هر پدیده دیگر قبل از اصطلاح ترکی آن اصطلاح فارسی آن در ذهن کودک متبادر می شود. با اعتماد به نفس بسیار پایین پدران و مادران، آن حداقل گفتگوهای به زبان مادری که اتفاقا از حقوق اولیه یک کودک است، نیز از کودک گرفته می شود و آینده ای برای کودک قشقایی رقم می خورد که شاید اگر انتخاب با خودش بود همان زبان مادری را انتخاب می کرد. متاسفانه زمانی هم که به ذهن یک فرد قشقایی که در چنین شرایطی رشد یافته خطور می کند که کاش زبان مادری خود را هم بلد بود، با عکس العمل بسیار تند من و دوستان من مواجه می شود و عطای یادگیری زبان ترکی را به لقای آن می بخشد.

اما چند راهکار…

صحبت کردن به زبان مادری افراد موفق ایل و مد روز نمودن صحبت به زبان ترکی، تفاخر به زبان ترکی، بیان شکوه و عظمت گذشته و افتخارات ایل، صحبت از بزرگی ها، رشادت ها، قهرمانی ها و ... بزرگان، قهرمانان و پهلوانان ایل در گذشته و حال، در جهت بالا رفتن اعتماد به نفس عموم مردم ایل

تلاش در جهت چاپ کتاب های کودک و داستان های ترکی قشقایی. این کار توسط شاعر عزیز ایلمان آقای ارسلان میرزایی و همچنین خانم کاظمی کرانی و دیگر همکاران شروع شده و مطمئنا در آینده بیشتر از آن ها خواهیم شنید.

تولید و پخش اسباب بازی هایی که نماد ایل هستند. عروسک های غریب و صنم، کورواغلو، زنان و مردان ایل، عروس و داماد ایلی، اسباب موسیقی ایل، اسب های نژاد قشقایی، وسایل قالیبافی، دستگاههای سخن گو به زبان ترکی و ....

برگزاری کنسرت ها، جلسات هم اندیشی، گردهمایی خانوادگی ایلی، پیاده روی قشقایی و ....

میانه روی در بیان عقاید و تلاش در جهت جذب افرادی که از فرهنگ ایلی فاصله گرفته اند

احترام به بزرگان ایلمان و تعصب در برابر قهرمان کشی ها و اهانت ها به هر فردی از ایل قشقایی حتی اگر رویه آنان را بر خلاف میل خود می دانیم

اتحاد و یکپارچگی در همه جا و همه زمان از جمله در انتخابات، رویدادهای اجتماعی و...

ایجاد سازمان های غیر دولتی (ان جی اُ) مبتنی بر فرهنگ قشقایی

تلاش در جهت نوشتن به زبان ترکی اما ترکی قشقایی

چرا بعضی از قشقایی ها تمایلی به حرف زدن ترکی با فرزندانشان ندارند؟

مطالب مشابه :

بازی آنلاین...

تاریخچه Monkey Island شاهکار لوکاس آرتز

تاریخچه اسباب بازی در ایران -بازخوانی از سایت تابناک

چرا بعضی از قشقایی ها تمایلی به حرف زدن ترکی با فرزندانشان ندارند؟

پارک ملت تنها مامن شهرنشینان تکاب در حال نابودی+ تصاوير