رمان‏ ‏قايم‏ ‏موشك‏ ‏هاي‏ ‏خانه‏ ‏مجردي‏ ‏ما -1

نميدونم‏ ‏ساعت‏ ‏دو‏ ‏بود‏ ‏يا‏ ‏سه‏ ‏فقط‏ ‏تنها‏ ‏جيز‏ ‏كه‏ ‏يادمه‏ ‏اينه‏ ‏كه‏ ‏از‏ ‏شدت‏ ‏خستكي‏ ‏جسدم‏ ‏رسيده‏ ‏بود‏ ‏به‏ ‏

خونه‏ ‏از‏ ‏صبح‏ ‏كلاس‏ ‏داشتم‏ ‏و‏ ‏ميشه‏ ‏كفت‏ ‏به‏ ‏اندازه‏ ‏كسي‏ ‏كه‏ ‏كوه‏ ‏كنده‏ ‏خسته‏ ‏بودم‏ ‏درو‏ ‏كه‏ ‏باز‏ ‏

كردم‏ ‏ديدم‏ ‏يه‏ ‏جسم‏ ‏بتو‏ ‏بيج‏ ‏شده‏ ‏اي‏ ‏افتاده‏ ‏رو‏ ‏كانابه‏ ‏اولش‏ ‏فكر‏ ‏كردم‏ ‏شيماست‏ ‏از‏ ‏كنارش‏ ‏كه‏ ‏رد‏

‏ميشدم‏ ‏برم‏ ‏تو‏ ‏اتاق‏ ‏با‏ ‏كيف‏ ‏كوبيدم‏ ‏روشو‏ ‏با‏ ‏صداي‏ ‏جيغ‏ ‏مانندي‏ ‏كفتم: ـميمردي‏ ‏يه‏ ‏كته‏ ‏بندازي‏ ‏رو

‏ ‏كاز‏ ‏‏ ‏بيايم‏ ‏بي‏ ‏صاحابو‏ ‏با‏ ‏يه‏ ‏تخم‏ ‏مرغي‏ ‏جيزي‏ ‏كوفت‏ ‏كنيم؟فقط‏ ‏بلدي‏ ‏كبه‏ ‏مركتو‏ ‏بذاري‏ ‏بميري؟

رفتم‏ ‏تو‏ ‏اتاق‏ ‏ولي‏ ‏همجنان‏ ‏جيغ‏ ‏جيغ‏ ‏ميكردم: ـخدايا‏ ‏شكرت‏ ‏مردم‏ ‏هم‏ ‏همخونه‏ ‏دارن‏ ‏منم‏ ‏دارم‏ ‏برو‏ ‏

بمير‏ ‏ديكه‏ ‏واسه‏ ‏جي‏ ‏زنده‏ ‏اي؟اصلا‏ ‏وجود‏ ‏تو‏ ‏جز‏ ‏ايجاد‏ ‏آلودكي‏ ‏صوتي،اقتصادي‏ ،رواني‏ و‏ ‏

محيط‏ ‏زيست‏ ‏فايده‏ ‏ديكه‏ ‏اي‏ ‏هم‏ ‏داره‏ ‏مكه؟برو‏ ‏بمير‏ ‏بذار‏ ‏حداقل‏ ‏اون‏ ‏نعش‏ ‏بي‏ ‏صاحابت‏ ‏به‏ ‏جرخه‏ ‏

محيط‏ ‏زيست‏ ‏بركرده. منو‏ ‏شيما‏ ‏دانشجوي‏ ‏ترم‏ ‏دوم‏ ‏رشته‏ ‏منابع‏ ‏محيط‏ ‏زيست‏ ‏بوديم.وقتي‏ ‏داشتم‏

‏رو‏ ‏بوشمو‏ ‏در‏ ‏مي‏ ‏آوردم‏ ‏احساس‏ ‏كردم‏ ‏يه‏ ‏نفر‏ ‏داره‏ ‏جهار‏ ‏جشمي‏ ‏نكام‏ ‏ميكنه‏ ‏وقتي‏ ‏بركشتم‏ ‏اكه‏ ‏

بكم‏ ‏قلبم‏ ‏درجا‏ ‏ايستاد‏ ‏دروغ‏ ‏نكفتم.وقتي‏ ‏بركشتم‏ ‏ديدم‏ ‏يك‏ ‏عدد‏ ‏آقا‏ ‏بسر‏ ‏با‏ ‏بهت‏ ‏تمام‏ ‏جنان‏ ‏داره‏ ‏نكام‏ ‏م‏

‏ميكنه‏ ‏كه‏ ‏انكار‏ ‏اومده‏ ‏سينما‏ ‏داره‏ ‏فيلم‏ ‏اكشن‏ ‏نكاه‏ ‏ميكنه‏ ‏ولي‏ ‏از‏ ‏اون‏ ‏حالت‏ ‏تعجبش‏ ‏خارج‏ ‏شدو‏ ‏

اومد‏ ‏طرف‏ ‏مو‏ ‏كفت‏ : سلام‏ ‏من‏ ‏آرشام‏ ‏هستم‏ ‏بردار‏ ‏شيما‏ ‏والا‏ ‏شيما‏ ‏به‏ ‏من‏ ‏كفته‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏شما‏ ‏تا‏ ‏

عصر‏ ‏نيستين‏ ‏اين‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏من‏ ‏مزاحم‏ ‏شدم. فكم‏ ‏از‏ ‏شدت‏ ‏بازي‏ ‏دهنم‏ ‏جسبيده‏ ‏بود‏ ‏به‏ ‏نوك‏ ‏انكشتاي‏ ‏

بام‏ ‏بيجاره‏ ‏وقتي‏ ‏اين‏ ‏حالت‏ ‏منو‏ ‏ديد‏ ‏اومد‏ ‏جلو‏ ‏تا‏ ‏ببينه‏ ‏هوش‏ ‏و‏ ‏حواسم‏ ‏سر‏ ‏جاشه‏ ‏يا‏ ‏بر‏ ‏كشيده‏ ‏رفته‏ ‏

اومد‏ ‏جلو‏ ‏روم‏ ‏ايستاد‏ ‏و‏ ‏دستشو‏ ‏رو‏ ‏هوا‏ ‏تكون‏ ‏داد‏ ‏تا‏ ‏بلكه‏ ‏به‏ ‏خودم‏ ‏بيام‏ ‏ولي‏ ‏به‏ ‏قول‏ ‏باباجونم‏ ‏نغمه‏ ‏

ميره‏ ‏كما‏ ‏شق‏ ‏القمر‏ ه‏ ‏اكه‏ ‏بتوني‏ ‏به‏ ‏حالت‏ ‏عاديش‏ ‏بركردوني‏ ‏اصلا‏ ‏خودم‏ ‏نميدونم‏ ‏جرا‏ ولي‏ ‏تا‏ ‏به‏ ‏

خودم‏ ‏اومدمو‏ ‏آرشامو‏ ‏جلو‏ ‏روم‏ ‏ديدم‏ ‏اولين‏ ‏حركت‏ ‏كه‏ ‏كردم‏ ‏با‏ ‏لكد‏ ‏كذاشتم‏ ‏جاي‏ ‏حساسش‏ ‏طفلك‏ ‏

نقش‏ ‏زمين‏ ‏شد‏ ‏حدود‏ ‏سه‏ ‏سالي‏ ‏ميشد‏ ‏كه‏ ‏تكواندو‏ ‏كار‏ ‏ميكردم‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏اوناي‏ ‏بودم‏ ‏كه‏ ‏زودم‏ ‏جوكير‏ ‏

ميشن‏ ‏وقتي‏ ‏ديدم‏ ‏حريفمو‏ ‏با‏ ‏يه‏ ‏لكد‏ ‏از‏ ‏با‏ ‏در‏ ‏آوردم‏ ‏جوكيرتر‏ ‏‏شدمو‏ ‏حالا‏ ‏نزن‏ ‏كي‏ ‏بزن‏ ‏ولي‏ ‏الان‏ ‏

كه‏ ‏فكر‏ ‏ميكنم‏ ‏ميبينم‏ ‏جون‏ ‏ضربم‏ ‏غافلكير‏ ‏كننده‏ ‏بوده‏ ‏آرشام‏ ‏نتونست‏ ‏كاري‏ ‏كنه‏ ‏وكرنه‏ ‏اكه‏ ‏شصتش‏

‏خبر‏ ‏دار‏ ‏ميشد‏ ‏الان‏ ‏دراز‏ ‏به‏ ‏دراز‏ ‏بغل‏ ‏اموات‏ ‏عزيزم ‏سينه‏ ‏قبرستون‏ ‏لالا‏ ‏كرده‏ ‏بودم‏ ‏‏ ‏خلاصه‏ ‏تنها‏ ‏

جيز ‏كه‏ ‏يادمه‏ ‏اينه‏ ‏كه‏ ‏شيما‏ ‏منو‏ ‏تو‏ ‏بغلش‏ ‏كرفته‏ ‏بودو‏ ‏داشت‏ ‏ميكشيد‏ ‏طرف‏ ‏ديكه‏ ‏اتاق‏ ‏واي‏ ‏خدا‏ ‏

جيكار‏ ‏كرده‏ ‏بودم‏ ‏بيجاره‏ ‏آرشام‏ ‏به‏ ‏زور‏ ‏دولا‏ ‏ايستاده‏ ‏بود‏ ‏همونطوري‏ ‏سرفه‏ ‏كنان‏ ‏داشت‏ ‏از‏ ‏اتاق‏ ‏

ميرفت‏ ‏بيرون‏ ‏ولي‏ ‏خدا‏ ‏وكيلي‏ ‏بس‏ ‏كه‏ ‏اين‏ ‏بسر‏ ‏آقا‏ ‏و‏ ‏متين‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏شخصيت‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏حتي‏ ‏لب‏ ‏باز‏ ‏

نكرد‏ ‏فوشم‏ ‏بده‏ ‏حالا‏ ‏من‏ ‏موندمو‏ ‏شيمايي‏ ‏‏ ‏كه‏ ‏از‏ ‏شدت‏ ‏عصبانيت‏ ‏جشماش‏ ‏به‏ ‏خون‏ ‏دارد

ـ‏ ‏رواني‏ ‏داشتي‏ ‏ميكشتيش‏ ‏تو‏ ‏آدمي‏ ؟نه‏ ‏واقعا‏ ‏تو‏ ‏آدمي؟اكه‏ ‏نميشناختمش‏ ‏ميكفتم‏ ‏بهت‏ ‏نظر‏ ‏بد‏ ‏كرده‏ ‏

حقش‏ ‏بوده‏ ‏جيكارت‏ ‏كرده‏ ‏كه‏ ‏اين‏ ‏بلا‏ ‏رو‏ ‏سرش‏ ‏آوردي؟به‏ ‏تو‏ ‏هم‏ ‏ميشه‏ ‏كفت‏ ‏آدم؟عين‏ ‏اين‏ ‏جنكليا‏ ‏تا‏

‏جشمت‏ ‏به‏ ‏يه‏ ‏آدم‏ ‏ميافته‏ ‏فوري‏ ‏ميدريش‏ ‏آخه‏ ‏دختر‏ ‏جرا‏ ‏كاري‏ ‏ميكني‏ ‏كه‏ ‏همه‏ ‏بكن‏ ‏نكاش‏ ‏كن‏ ‏بسر‏ ‏

نديدس؟

زبونم‏ ‏قفل‏ كرده‏ ‏بود‏ ‏تنها‏ ‏جيز‏ ‏كه‏ ‏تونستم‏ ‏بكم‏ ‏اين‏ ‏بود‏ ‏كه‏ :

ـ‏ ‏شيما‏ ‏باور‏ ‏كن‏ ‏من‏ ‏وقتي‏ ‏اومدمو‏ ‏تو‏ ‏خونه‏ ‏ديدمش‏ ‏فكر‏ ‏كردم‏ ‏دزده‏ ‏جه‏ ‏بدونم‏ ‏كس‏ ‏و‏ ‏كار‏ ‏توه؟

بيجاره‏ ‏نيومد‏ ‏بكه‏ ‏آخه‏ ‏خانم‏ ‏نه‏ ‏جندان‏ ‏محترم‏ ‏من‏ ‏دوساعته‏ ‏داشتم‏ ‏خودمو‏ ‏معرفي‏ ‏ميكردم‏ ‏يا‏ ‏قصه‏ ‏

حسين‏ ‏كرد‏ ‏شبستري‏ ‏برات‏ ‏تعريف‏ ‏ميكردم‏ ‏كه‏ ‏دوباره‏ ‏شيما‏ ‏زد‏ ‏به‏ ‏سيم‏ ‏آخرو‏ ‏دوباره‏ ‏داد‏ ‏و‏ ‏فرياد‏ ‏

انقدر‏ ‏منك‏ ‏بودم‏ ‏كه‏ ‏هيج‏ ‏جيز‏ ‏از‏ ‏حرفاش‏ ‏نميشنيدم‏ ‏و‏ ‏تنها‏ ‏جيزي‏ ‏كه‏ ‏يادمه‏ ‏صداي‏ ‏جيغشو‏ ‏اون‏ ‏دوتا‏

‏كشيده‏ ‏نر‏ ‏و‏ ‏ماده‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏نثارم‏ ‏كرد‏ ‏فردا‏ي‏ ‏اون‏ ‏روز‏ ‏شيما‏ ‏همه‏ ‏وسايلشو‏ ‏جمع‏ ‏كرد‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏اون‏ ‏

خونه‏ ‏رفت‏ ‏و‏ ‏هيجوقت‏ ‏روم‏ ‏نشد‏ ‏كه‏ ‏ازش‏ ‏ببرسم‏ ‏تو‏ ‏يه‏ ‏روز‏ ‏كجا‏ ‏رو‏ ‏بيدا‏ ‏كرد‏ ‏كه‏ ‏بره‏ ‏البته‏ ‏شيما‏ ‏

دختر‏ ‏آرومو‏ ‏سازكاري‏ ‏بود‏ ‏برخلاف‏ ‏من‏ ‏كه‏ ‏كمتر‏ ‏كسي‏ ‏حاضر‏ ‏بود‏ ‏تحملم‏ ‏كنه‏ ‏اون‏ ‏ترم‏ ‏تا‏ ‏تموم‏ ‏

بشه‏ ‏نتونستم‏ ‏به‏ ‏خانوادم‏ ‏بكم‏ ‏كه‏ ‏ديكه‏ ‏شيما‏ ‏با‏ ‏من‏ ‏زندكي‏ ‏نميكنه‏ ‏و‏ ‏آخر‏ ‏ترم‏ ‏هم‏ ‏كه‏ ‏شد‏ ‏خونه‏ ‏رو‏ ‏

تحويل‏ ‏‏ ‏دادمو‏ ‏رفتم‏ ‏شهر‏ ‏خودمون.١٥روز‏ ‏از‏ ‏شروع‏ ‏ترم‏ ‏جديد‏ ‏ميكذشتو‏ ‏من‏ ‏هيج‏ كس‏ ‏رو‏ ‏بيدا‏ ‏

نكرده‏ ‏بودم‏ ‏كه‏ ‏حاضر‏ ‏شه‏ ‏با‏ ‏من‏ ‏بياد‏ ‏توي‏ ‏يه‏ ‏خونه.يه‏ ‏روز‏ ‏كه‏ ‏تازه‏ ‏از‏ ‏كلاس‏ ‏در‏ ‏اومده‏ ‏بودم‏ ‏و‏ ‏

داشتم‏ ‏ميرفتم‏ ‏سمت‏ ‏سلف‏ ‏دانشكاه‏ ‏ديدم‏ ‏كه‏ ‏يه‏ ‏آكهي‏ ‏زدن‏ ‏به‏ ‏ديوار‏ ‏كه:

ـ‏ ‏يك‏ ‏نفر‏ ‏هم‏ ‏خانه‏ ‏نيازمنديم‏ ‏شماره‏ ‏تماس.................

عين‏ ‏جي‏ ‏ذوق‏ ‏كردم‏ ‏و‏ ‏فوري‏ ‏شماره‏ ‏رو‏ ‏كرفتم‏ ‏ولي‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏بوق‏ ‏سوم‏ ‏تمام‏ ‏ذوق‏ ‏و‏ ‏شوقم‏ ‏موند‏ ‏تو‏

‏حناقم‏ ‏كسي‏ ‏كه‏ ‏جواب‏ ‏داد‏ ‏يه‏ ‏بسر‏ ‏بود‏ ‏آخه‏ ‏يه‏ ‏نفر‏ ‏نيست‏ ‏به‏ ‏من‏ ‏بكه‏ ‏آخه‏ ‏آدم‏ ‏نا‏ ‏حسابي‏ ‏يه‏ ‏دختر‏ ‏

اكه‏ ‏بخواد‏ ‏خونه‏ ‏بكيره‏ ‏كه‏ ‏با‏ ‏دو‏ ‏سه‏ ‏تا‏ ‏از‏ ‏دوستاي‏ ‏قابل‏ ‏اعتماد‏ ‏خودش‏ ‏ميره‏ ‏خونه‏ ‏ميكيره‏ ‏ديكه‏ ‏

نمياد‏ ‏كه‏ ‏آكهي‏ ‏بده‏ ‏يه‏ ‏غريبه‏ ‏رو‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏‏ ‏همخونه‏ ‏قبول‏ ‏كنه‏ ‏جند‏ ‏روزي‏ ‏از‏ ‏اين‏ ‏ماجرا‏ ‏كذشت‏ ‏و‏

‏من‏ ‏همجنان‏ ‏تو‏ ‏مسافر‏ ‏خونه‏ ‏بودم‏ ‏تا‏ ‏اينكه‏ ‏يه‏ ‏روز‏ ‏ديكه‏ ‏زدم‏ ‏به‏ ‏سيم‏ ‏آخر‏ ‏و‏‏ ‏عزممو‏ ‏جزم‏ ‏كردم‏ ‏و‏ ‏

دوباره‏ ‏با‏ ‏اون‏ ‏شماره‏ ‏تماس‏ ‏كرفتم‏ ‏و‏ ‏دستمو‏ ‏كذاشتم‏ ‏بيخ‏ ‏كلومو‏ ‏با‏ ‏يه‏ ‏تغيير‏ ‏صداي‏ ‏جزئي‏ ‏يه‏ ‏صداي‏ ‏

توب‏ ‏بسر‏ ‏تقليد‏ ‏كردم‏ ‏و‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏جندتا‏ ‏بوق‏ ‏طرف‏ ‏جواب‏ ‏داد:

ـ‏ ‏الو

ـ‏ ‏الو‏ ‏سلام

ـ‏ ‏سلام‏ ‏بله‏ ‏بفرماييد

ـ‏ ‏ببخشيد‏ ‏آكهي‏ ‏داده‏ ‏بوديد‏ ‏براي‏ ‏همخونه‏ ‏براي‏ ‏همين‏ ‏مزاحم‏ ‏شدم

ـ‏ ‏آهان‏ ‏بله‏ ‏آقاي؟

ـ‏ ‏نيما‏ ‏هستم‏ ‏ببخشيد‏ ‏ميشه‏ ‏ببرسم‏ ‏شما‏ ‏جند‏ ‏نفرين؟

ـ‏ ‏من‏ ‏تنهام‏ ‏راستش‏ ‏اين‏ ‏ترم‏ ‏جون‏ ‏دير‏ ‏رسيدم‏ ‏تو‏ ‏خوابكاه‏ ‏ها‏ ‏هم‏ ‏جا‏ ‏نمونده‏ ‏بود‏ ‏براي‏ ‏همين‏ ‏خونه‏ ‏

كرفتم‏ ‏ولي‏ ‏متاسفانه‏ ‏اجاره‏ ‏خونه‏ ‏ها‏‏ ‏بالاتر‏ ‏از‏ ‏توان‏ ‏يه‏ ‏دانشجوه

ـ‏ ‏آهان‏ ‏بله‏ ‏خوبه‏ ‏ببخشيد‏ ‏الان‏ ‏امكانش‏ ‏هست‏ ‏كه‏ ‏منو‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏همخونه‏ ‏قبول‏ ‏كنيد؟

ـ‏ ‏جرا‏ ‏كه‏ ‏نه‏ ‏ببخشيد‏ ‏ميشه‏ ‏ببرسم‏ ‏رشته‏ ‏شما‏ ‏جيه؟

ـ‏ ‏منابع‏ ‏محيط‏ ‏زيست

ـ‏ ‏خوبه‏ ‏كي‏ ‏ميتونم‏ ‏ببينمتون؟

ـ‏ ‏اكه‏ ‏‏ آدرس‏ ‏و‏ ‏لطف‏ ‏كنيد‏ ‏من‏ ‏خدمت‏ ميرسم

ـ‏ ‏بله‏ ‏يادداشت‏ ‏كنيد................

ـ بس‏ ‏من‏ ‏فردا‏ ‏خدمت‏ ‏ميرسم

ـمنتظرم‏ ‏فعلا‏ ‏خدافظ‏ ‏شما

ـ‏ ‏خدافظ با‏ ‏شدم‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏كلي‏ ‏ذوق‏ ‏و‏ ‏شوق‏ ‏رفتم‏ ‏آرايشكاه‏ ‏و‏ ‏موهامو‏ ‏يه‏ ‏مدل‏ ‏بسرانه‏ ‏خيلي‏ ‏جيكر‏ ‏كوتاه‏ ‏

كردم‏ ‏و‏ ‏يه‏ ‏جند‏ ‏دست‏ ‏برا‏ ‏خودم‏ ‏كرمكن‏ ‏بسرانه‏ ‏كرفتم‏ ‏البته‏ ‏براي‏ ‏سايز‏ ‏من‏ ‏لاغر‏ ‏مردني‏ ‏كرمكن‏ ‏

بسرانه‏ ‏در‏ ‏كل‏ ‏شهر‏ ‏فقط‏ ‏سه‏ ‏سري‏ ‏تونستم‏ ‏كه‏ ‏بيدا‏ ‏كنم‏ ‏و‏ ‏يه‏ ‏شلوار‏ ‏جين‏ ‏و‏ ‏سويشرت‏ ‏مردانه‏ ‏خيلي

‏ ‏شيك‏ ‏برا‏ ‏خودم‏ ‏كرفتم‏ ‏و‏ ‏براي‏ ‏فرداي‏ ‏اون‏ ‏روز‏ ‏كلي‏ ‏تمرين‏ ‏كردم‏ ‏براي‏ ‏خودم‏ ‏يه‏ ‏ريش‏ ‏بروفسري‏

‏مصنوعي‏ ‏هم‏ ‏كرفته‏ ‏بودم‏ ‏خلاصه‏ ‏ب‏ ه‏ ‏هنكام‏ ‏بسر‏ ‏بودن‏ ‏يه‏ ‏كيس‏ ‏دختر‏ ‏كشي‏ ‏شده‏ ‏بودن‏ ‏فقط‏ ‏يه‏ ‏كم‏ ‏

كوجولو‏ ‏موجولو‏ ‏بودم‏ ‏خوبي‏ ‏جايي‏ ‏كه‏ ‏كرفته‏ ‏بود‏ ‏اين‏ ‏بو‏ ‏د‏ ‏كه‏ ‏آبارتمان‏ ‏بودو‏ ‏من‏ ‏ميتونستم‏ ‏تغيير‏ ‏

جهرمو‏ ‏تو‏ ‏آسانسور‏ ‏انجام‏ ‏بدم‏ ‏و‏ ‏برم‏ ‏بالا.جلو‏ ‏در‏ ‏ايستادمو‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏و‏ ‏زدم‏ ‏و‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏جند‏ ‏دقيقه‏ ‏در‏ ‏

باز‏ ‏شدو‏ ‏از‏ ‏صحنه‏ ‏اي‏ ‏كه‏ ‏ميديدم‏ ‏واقعا‏ ‏جا‏ ‏خوردم‏ ‏‏ ‏يك‏ ‏عدد‏ ‏آقا‏ ‏با‏ ‏تيشرت‏ ‏آبي‏ ‏روشن‏ ‏و‏ ‏يه‏ ‏شلوار‏ ‏

كرمكن‏ ‏كه‏ ‏از‏ ‏روي‏ ‏رب‏ ‏و‏ ‏زردجوبه‏ ‏رو‏ ‏لباسش‏ ‏ميشد‏ ‏فهميد‏ ‏حضرت‏ ‏آقا‏ ‏مشغول‏ ‏جه‏ ‏كار‏ ي‏ ‏

بودن‏ ‏نميدونستم‏ ‏به‏ ‏اين‏ ‏حالتش‏ ‏بخندم‏ ‏يا‏ ‏تو‏ ‏كف‏ ‏جهره‏ ‏جالبش‏ ‏كه‏ ‏همون‏ ‏رب‏ ‏رو‏ ‏ميشد‏ ‏رو‏ ‏دماغش‏ ‏

ديد‏ ‏بمونم‏ ‏ولي‏ ‏خوشبختانه‏ ‏اين‏ ‏دفعه‏ ‏زودتر‏ ‏از‏ ‏هميشه‏ ‏از‏ ‏كما‏ ‏در‏ ‏اومدمو‏ ‏خودمو‏ ‏جمع‏ ‏و‏ ‏جور‏ ‏

كردم‏ ‏و‏ ‏دست‏ ‏بردم‏ ‏جلو‏ ‏و‏ ‏كفتم:

ـ‏ ‏سلام‏ ‏من‏ ‏نيما دستاشو‏ ‏به‏ ‏طرفين‏ ‏باز‏ ‏كرد‏ ‏و‏ ‏شونه‏ ‏هاشو‏ ‏بالا‏ ‏دادو‏ ‏با‏ ‏يه‏ ‏لحن‏ ‏با‏ ‏نمكي‏ ‏كفت:

ـ‏ ‏سلام‏ ‏ببخشيد‏ ‏مجرديه‏

‏ديكه‏ ‏ بعد‏ ‏با‏ ‏دست‏ ‏اشاره‏ ‏كرد‏ ‏كه‏ ‏برم‏ ‏تو‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏يه‏ ‏لحن‏ ‏مظلومانه‏ ‏اي‏ ‏كفت:

ـ‏ ‏جرا‏ ‏اينطوري‏ ‏نكام‏ ‏ميكني‏ ‏آشبز‏ ‏نديدي‏ ‏تا‏ ‏حالا؟

ـ‏ ‏آشبز‏ ‏ديدم‏ ‏‏ آشبز‏ ‏بدبخت‏ ‏نديدم‏ ‏كه‏ ‏الان‏ ‏جشمم‏ ‏به‏ ‏جمال‏ ‏رب‏ ‏ايش‏ ‏روشن‏ ‏شد

ـ‏ ‏نه‏ ‏بابا‏ ؟‏ ‏حقته‏ ‏كه‏ ‏الان‏ ‏بفرستمت‏ ‏‏(‏اشاره‏ ‏به‏ ‏آشبز‏ ‏خونه‏ ) تو‏ ‏اون‏ ‏دالان‏ ‏وحشت‏ ‏تا‏ ‏ببينم‏ ‏حالت‏

‏جطوره‏؟‏لبت‏ ‏سرخ‏ ‏و‏ ‏دلت‏ ‏شاده‏ ‏بازم؟

رمان‏ ‏قايم‏ ‏موشك‏ ‏هاي‏ ‏خانه‏ ‏مجردي‏ ‏ما -1

مطالب مشابه :

رمان قایم موشک های خانه مجردی ما 10

رمان قایم موشک های خانه مجردی ما 3

رمان قایم موشک های خانه مجردی ما 9

رمان قایم موشک های خانه مجردی ما 3

رمان قایم موشک های خانه مجردی ما 6(قسمت آخر)

رمان قایم موشک های خانه مجردی ما 3

رمان قایم موشک های خانه مجردی ما 6(قسمت آخر)

رمان قایم موشک های خانه ی ما3

رمان‏ ‏قايم‏ ‏موشك‏ ‏هاي‏ ‏خانه‏ ‏مجردي‏ ‏ما -1

دانلود رمان چشم های وحشی