طرح عفاف در دانشگاه!

از اولین چیزهایی که هر روز صبح موقعی که میام دانشکده می بینم و اعصابم رو خرد می کنه، اون تابولهای نصب شده بر روی دیواره های مختلفه که قوانین حجاب و پوشش آقایان و خانومها رو بطور کامل و جامع شرح داده! چند وقتی است دوباره طرح حجاب و عفاف افتاد سر زبان‌ها. از آنجا که طرح‌های قبلی خیلی خوب جواب داده، قرار است برخورد با بی‌حجابی این بار در دانشگاه و با همت بیشتری دنبال شود! ۳۲سال گذشت و ما هنوز به مسائل اعتقادی، به مثابه قرص و کپسول و شربت ب‌کمپلکس نگاه می‌کنیم که باید با اشتیاق یا به زور، به خورد مردم و دانشجوها بدهیم.

حجاب فقط یک هنجار اجتماعی نیست، اعتقاد است. اعتقادی که در طول سی‌سال با کار نرم‌افزاری درونی نشده، چگونه در یک کار سخت‌افزاری و در عرض چند ماه نهادینه می‌شود؟ این که دخترها و پسرهای هم نسل ما از ترس گشت ارشاد و تذکر و کلانتری و کارت دانشجویی خواستن دم در دانشگاه و اجازه ورود ندادن و دردسرهای این‌چنینی، کمی تغییر ظاهر بدهند، آن هم برای مدتی کوتاه، اسمش موفقیت نیست که برای تکرارش با راهپیمایی‌های فرمایشی، تأییدیه و مجوز عرفی بگیریم و شعار «مرگ بر بی‌حجاب» سر بدهیم.

                              

قبل از پاک کردن صورت مسئله - آن هم نه با پاک‌کن، که به زور کندن و خراشیدن - باید برویم ریشه را پیدا کنیم، علت را جست‌وجو کنیم و فکری برای نسل بعد کنیم. قبل از اینکه توی خیابان‌ها بگردیم و اندازه‌ی پاچه شلوار و دور کمر مانتو و قد روسری‌ها را رصد کنیم، یک دوری در بازار پوشاک و لباس و تولیدی‌های داخل بزنیم، تا دست‌کم بدانیم این مانتوهای باربی‌دوز و شال‌های ده‌سانتی و شلوارهای فاق کوتاه از کجا آمده و رفته است تن مردم! یک وقتی هم برای رفع خستگی بد نیست سری به سینماها بزنیم و چند تا فیلم پرآوازه و منتخب فلان جشنواره‌ی داخلی و بهمان جشنواره‌ی خارجی را ببینیم و سعی کنیم ارتباطش را با هنجارهای جامعه پیدا کنیم. حتی لازم نیست درباره‌ی اثرات زور و اجبار و تحقیر، کتاب‌های قطور روانشناسی بخوانیم، مروری اگر به زندگی خودمان و کودکی و دور و برمان داشته باشیم، واکنش‌های لجوجانه و کینه‌ورزانه‌اش اظهر من الشمس است.

با اجباری کردن چادر و جا انداختن منطق «دانشجو نمره می‌خواهد، پس ناچار است رعایت کند»، اعتقاد به حجاب شکل نمی‌گیرد. کار فرهنگی می‌خواهد، اقناع و تبیین می‌خواهد، زمان می‌برد، ظرافت لازم دارد، همدلی و محبت می‌خواهد. احیاء نهاد امر به معروف هم خوب است و هم لازم؛ اما نیاز ما به امر به معروفی است که اصولی و دلسوزانه باشد. نهی از منکری که به جای زایش نفرت و کینه، تفکربرانگیز باشد. برای سر و سامان دادن به حجاب و عفاف در جامعه - که ریشه‌ی مشکلات و ناهنجاری‌های عمده‌ای است - نه تنها تقویت حیا در زنان ضروری است، که نیازمند احیای غیرت و وقار در مردان هم هستیم. اشتباه در روش اجرای طرح حجاب و عفاف و مبارزه با بی‌حجابی، می‌تواند آن را به طرح «مبارزه با حجاب» بدل کند!

علی پزشکی


مطالب مشابه :


اسب سواری بانوان ایرانی با حضور مردان = 31 شهریور 1391= در باغ ابرشم اصفهان

عواقب شوم بی حجابی پنج شنبه در باغ ابرایشم اصفهان در حالی برگزار شد که علی رغم منع




بی حجابی تا کجا، این عکس داخل اتوبوس واحد در سطح شهر تهران است

بی حجابی تا کجا، این عکس داخل اتوبوس واحد در سطح شهر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان




مبنای بی‌حجابی یا انتقام‌گیری در این حوداث بی‌اساس است

مبنای بیحجابی یا دنباله دار شدن پدیده اسیدپاشی در اصفهان در دراز مدت اقتصاد




بی حجابی

بی حجابی مسئولی صداش در دكتر منصور توکلی استادیار گروه انگليسي دانشگاه اصفهان.




رژه بازیگران زن ایرانی بر روی فرش قرمز بی حجابی در خارج از کشور+عکس

رژه بازیگران زن ایرانی بر روی فرش قرمز بی حجابی در در اصفهان مستقر و در سطح بين




غیرت

وبلاگ بچه های شرق اصفهان بد حجابی در جامعه چی باید جواب تمام بی حجابی های




طرح عفاف در دانشگاه!

پاتوق دانشجویان علوم تغذیۀ دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. بیحجابی این بار در بیحجابی




اسيدپاشي دراصفهان براي بدنام كردن نيروهاي انقلابي ومومن بسيج

زنان بدحجاب در اصفهان، فقط برای کسانی قابل باور است که سابقه موافقان بی حجابی زنان در حال




برچسب :