نوع Ia 

در این نوع الماس ها اتم های نیتروژن به صورت فراوان وجود دارد. اتم های نیتروژن به صورت جفتی و یا خوشه ای قرار گرفته اند . حدود % ۹۸ از این الماس ها قابل تراش بوده و در جواهرات مورد استفاده قرار می گیرند. الماس های  بی رنگ تا زرد روشن در این گروه قرار می گیرند. (D – Z).

برش نقش بسزائی در ایجاد براقی (Brilliancy) و دیسپرژن (Dispersion) در الماس دارد. به عبارت دیگر یک برش استاندارد و مناسب زیبائی های الماس را نمایان می سازد. برش به دو مقوله متفاوت تقسیم می شود:

- Cutting Style

- Cutting Shape

 Cutting style (سبک برش) 

به شکل ، تعداد و نحوه قرار گرفتن صفحات یک سنگ ، نوع برش گفته می شود. یکی از معروفترین و رایج ترین آنها برش برلیان می باشد که در سال ۱۹۱۹ توسط یک شخص بلژیکی

به نام Marcel Tolkowsky با استفاده از محاسبات ریاضی ابداع شد.

سه برش اصلی برای الماس استفاده می شود که عبارتند از:

Brilliant Cut (ایجاد حداکثر براقی و دیسپرژن در الماس)

 Step Cut  (این سبک یک برش پله ای است که بیشتر در زمرد ها دیده می شود)

Mixed Cut (این سبک ترکیبی از برش پله ای و برلیان می باشد)

توجه داشته باشید به غیر این سه برش، برش های دیگر را برش های فانتزی (Fancy Cut) می نامند.

اَشکال برش (Cutting shape)

شکل یک برش با نوع برش با هم تفاوت دارند. به طور کلی شکل یک برش (Cutting shape) شکل هندسی آن بوده و از روی شکل محیط سنگ مشخص می شود. معمولاً شکل خارجی یک سنگ برش خورده مربعی، دایره ای، بیضی، اشکی قلبی، قایقی و مستطیلی می باشد. هر یک از این اشکال می تواند همراه با انواع گوناگونی از نوع برش (Cutting style) باشد.

توجه داشته باشید که به سایر برش ها به جز اشکال گرد، اشکال فانتزی (Fancy Shape) نامیده می شوند.

 ۱ Carat = 0.20 Gram = 100 Points

قیمت یک سنگ از روی وزن و کیفیت آن مشخص می شود. اگر سنگی دارای پاکی خوب و وزن بیشتر باشد در نتیجه کمیاب تر وگرانبها تر خواهد بود.

وزن تخمینی با برش گرد = (میانگین قطر) به توان ۲ × عمق × ۰٫۰۰۶۱

پاکی (Clarity) اشاره به وجود ناخالصی ها در الماس دارد. هر چه میزان ناخالصی ها در الماس کمتر بوده و به عبارت دیگر الماس پاک تر باشد قیمت آن افزایش می یابد. پاکی الماس بر اساس تعداد، رنگ، اندازه، موقعیت و ماهیت ناخالصی ها به درجات مختلفی تقسیم می شود. باید توجه داشت که معیار درجه بندی پاکی، با بزرگنمایی ۱۰ برابر می باشد. (X 10)

درجات پاکی عبارتند از:

FL- IF- VVS1- VVS2- VS1- VS2- SI1- SI2- I1- I2- I3

FL : به معنی Flawless  بوده و الماسهای متعلق به این گروه فاقد ناخالصی های سطحی و درونی هستند.(در زیر میکروسکوپ و یا لوپ با بزرگنمائی ۱۰ برابر)

 VVS1- VVS2(Very very slightly included): الماسهای متعلق به این گروه دارای ناخالصی های بسیار بسیار ریز و به تعداد کم هستند. (ناخالصی های Minute).

 VS1- VS2(very slightly included): الماسهای متعلق به این گروه دارای ناخالصی های بسیار ریز هستند. (ناخالصی های Minor)

SI1- SI2 (Slightly included): الماسهای متعلق به این گروه دارای ناخالصی های قابل مشاهده هستند. (ناخالصی های Noticable)

I1- I2- I3 (Included): الماسهای متعلق به این گروه دارای ناخالصی های آشکار هستند. (ناخالصی های Obvious)

بهینه و یا فرآیند سازی الماس: در طی هزاران سال انسان ها سنگ الماس را یک سنگ طبیعی می دانستند. ولی یک طلا ساز ایتالیایی به نام Benvenutc Cellin اولین کسی بود که تحقیقاتی درباره بهینه سازی الماس آغاز کرد و بیشترین تحقیق او در مورد حرارت دادن به سنگ ها خصوصاً Sapphire،Topaz و Amethyst بود.

  بهسازی رنگ (Color Treatment) در حال حاضر بیشتر سنگ ها از لحاظ رنگی بهسازی می شوند. همانطور که می دانیم رنگ ها در الماس از وجود ناخالصی ها و یا نقایصی در ساختمان اتمی سنگ به وجود می آیند مثل وجود عناصر نیتروژن که باعث زرد شدن رنگ الماس شده و رنگ سبز در الماس که به دلیل ناهنجاری پیوند اتمی در شبکه اتمی کریستالی توسط پرتورافکنی در الماس ها صورت می پذیرد و رنگ صورتی و قهوه ای خود را از بافت درونی الماس بدست می آورد. محققان با تحقیقات کامل خود درباره به وجود آمدن رنگ در الماس در اعماق زمین توانستند که همان شرایط را به صورت مصنوعی در آزمایشگاه ایجاد کنند.

 پرتو افکنی: پرتوافکنی الماس ها به صورت طبیعی در اعماق زمین رنگ الماس را به سبز تغییر می دهد. در اوایل ۱۹۰۰ آقای William Crooks سعی کرد که سنگ هایی را به رنگ سبز در آزمایشگاه به وجود آورد. می توان گفت که او اولین کسی بود که در مورد فرآیند سازی سنگ الماس دست به آزمایشاتی زد. او متوجه شد که اگر سنگ را به مدت یکسال درون رادیوم قرار دهد آنها به رنگ سبز تبدیل می شوند. ولی متأسفانه این سنگ ها خاصیت رادیواکتیوی قوی پیدا می کردند و قابل استفاده نبودند.

بهینه سازی الماس : یکی از روش های فرآیند سازی الماس ها پر کردن ترک های به سطح رسیده است که از سال ۱۹۸۰ شروع شد و بعد از آن بسیاری از تولیدکنندگان اقدام به انجام این کار کردند. آنها توانستند که شیشه ذوب شده را تحت فشار اتمسفری درون ترک ها وارد کنند. وقتی یک سنگ الماس که دارای شکستگی هایی باشد که به سطح رسیده است به دلیل اختلاف ضریب شکست های متفاوت هوا با الماس باعث بهتر دیده شدن ترک ها می شود و چون شیشه دارای ضریب شکست نزدیکتری به الماس نسبت به هوا دارد هنگامی که وارد ترک ها می شود تقریباً باعث محو شدن ترک ها می شود. از آنجایی که الماس های ریز و کوچک (Melee) ارزش زیادی نداشته و هزینه زیادی هم صرف بهسازی آنان می شود، این عمل بر روی آنها انجام نشده و معمولاً سنگ هایی که بیش از یک قیراط وزن دارند این نوع بهسازی بر روی آنها توجیه اقتصادی دارد.

بزرگترین و مشهور ترین الماس ها
تعداد از الماس های مشهور وجود دارند که در جدول زیر مشاهده می کنید که بزرگترین الماس های جهان همراه با نام آنها و توضیحات جانبی آنها وجود دارد. بعضی از این سنگ ها برای مدتی طولانی دیده نشده و برای همین توضیحات دقیقی برای آنها موجود نمی باشد. در طی قرن ها تعداد از آنها به سرقت رفتند یا در جنگ ها مفقود شدند.