تاندونیت(التهاب تاندون چهارسر)

پاتلا یا کشکک، استخوانی کوچک است که در جلوی زانو قرار گرفته است. هنگامی که شما زانوی خود را خم و راست می کنید، پاتلا در شیار استخوان ران به سمت بالا و پایین سر می خورد. تاندون، عضله را به استخوان متصل می کند. عضله چهار سر ران که در جلوی استخوان ران قرار گرفته، از طریق تاندون عضله چهار سر به بالای کشک متصل است. تاندون عضله چهار سر، پاتلا را می پوشاند و در حالی که به سمت پایین می آید به شکل طناب در آمده و تاندون پاتلا را تشکیل می دهد، به این ترتیب عضله بزرگ چهار سر ران به زانو متصل می شود.

تاندونیت چهار سر (تاندونیت یعنی التهاب تاندون که همراه با پارگی‌های میکروسکوپی است. ) تحت عنوان تاندونیت زانو نیز نامیده می شود. تاندونیت زانو، التهاب و تحریک تاندون چهار سر است و در میان ورزشکاران و افرادی که بسیار فعالند، شایع است. این وضعیت در کسانی ایجاد می شود که درگیر فعالیت هایی هستند که بر زانو ها و پاهایشان فشار مضاعف وارد می کند. استفاده بیش از حد از ساختارهای زانو، تاندون و عضله چهار سر ران را به سمت کشیدگی، تحریک و یا آسیب می برد. این باعث ایجاد درد، ضعف و تورم مفصل زانو می شود.

علت

تاندونیت چهار سر به دلیل وارد شدن استرس بر روی ساختارهای حمایت کننده ی زانو رخ می دهد. پریدن، دویدن و یا حرکات سریع اغلب به التهاب تاندون چهار سر منتهی می شود. استفاده بیش از حد از عضلات به خصوص در طی فعالیت های ورزشی شدید، می تواند در تاندون چهار سر ران ایجاد پارگی های ظریفی کند که منجر به التهاب و درد خواهد شد. در موارد شدید، تاندون عضله چهار سر ممکن است در نقطه ای به دلیل پارگی کامل دچار آسیب دیدگی شود.

عوامل مرتبط با استفاده بیش از حد از تاندون، به انواع درونی و بیرونی طبقه بندی می شوند. عوامل بیرونی که به طور بالقوه می تواند باعث این بیماری شود شامل: کفش نامناسب، اشتباهات تمرینی (تناوب، شدت، مدت) و سطح نا مناسب (سطح سخت، سیمانی) می باشد که در یک رشته ورزشی (مانند دویدن) دخیل است. عوامل درونی شامل: سن، انعطاف پذیری و سستی مفصل می باشد. تاندونیت مزمن عضله چهار سر اغلب به نام tendonosis موسوم است و زمانی است که تخریب و یا ا سکار تاندون وجود دارد. صدمات تاندونی مزمن، در ورزشکاران مسن تر (۳۰ تا ۵۰ ساله) شایع تر است.

علائم

شایع ترین علامت تاندونیت چهار سر، درد در زمانی ست که شما زانویتان را حرکت می دهید. درد معمولا خفیف است، اما با پیشترفت بیماری بدتر می شود. همچنین ممکن است تورمی را در اطراف محل تلاقی عضله ی چهار سر ران با زانو مشاهده کنید. به علاوه ممکن است یک احساس "گرما" و یا "سوزش" را در منطقه تجربه کنید. خشکی زانو (در طول و پس از ورزش) و حساسیت موضعی که با حرکت زانو بدتر می شود نیز ممکن است وجود داشته باشد. خشکی زانو هم هنگامی که شما صبح از خواب بر می خیزید (یا پس از یک استراحت یا عدم فعالیت طولانی) شایع است.

تشخیص

پزشکتان ممکن است شرح حال پزشکی کاملی را از مشکلات قبلی زانو از شما بگیرد و به دنبال آن معاینه دقیقی از زانوی شما بکند. معمولا در محل رسیدن تاندون به استخوان، با لمس بافت های ملتهب درد وجود دارد. مفصل زانو از لحاظ دامنه حرکت، قدرت، انعطاف پذیری و ثبات ارزیابی خواهد شد. پزشکتان همچنین به عوامل بیرونی و درونی که بر زانویتان تاثیر می گذارد، توجه خواهد کرد. مورد دیگری که بررسی خواهد شد، پارگی های ظریف و یا کامل تاندون چهار سر می باشد.

X-ray ممکن است برای نشان دادن هر گونه شکستگی و یا حضور رسوب کلسیم در عضله چهار سر ران مورد نیاز باشد. اشعه X در تشخیص آسیب بافت نرم کمک کننده نخواهد بود. در این موارد بررسی های دیگری از قبیل سونوگرافی و یا تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI ) ممکن است پیشنهاد گردد.پارگی تاندون ها توسط امواج اولتراسوند تشخیص داده می شوند در حالی که MRI ها مشکلات موجود در بافت های نرم بدن را تشخیص می دهند.

درمان

کاهش التهاب ناشی از این بیماری بسیار مهم است. احتمال دارد پزشک شما داروهای ضد درد غیر استروئیدی را به ویژه هنگامی که مشکل بدلیل استفاده بیش از حد باشد، تجویز نماید. اگر به هر دلیلی شما نتوانید از داروهای ضد التهابی استفاده کنید، ممکن است استامینوفن برای کنترل دردتان تجویز شود.

استراحت زانو نیز مهم است. وقتی که در حال استراحت درد وجود ندارد، افزایش تدریجی فعالیت تا زمانی که درد ندارید، مانعی ندارد.

فیزیوتراپی ممکن است در مراحل اولیه تاندونیت چهار سر به کاهش درد و التهاب کمک کند. ماساژ یخ، تحریک الکتریکی و اولتراسوند، انتخاب های دیگری هستند که درد و تورم مرتبط با این بیماری را کاهش می دهند. درمانگر شما ممکن است تمرینات کششی و تقویتی را به منظور تصحیح عدم تعادل عضلانی توصیه کند. استفاده از بریس و باند در اطراف محل آسیب هم مفید است. بریس و باند بر روی پاتلا می تواند به شما در انجام تمرینات و فعالیت هایتان با درد کمتر کمک کند.

اگر فعالیت های بدنی همراه با درد یا تورم باشد، بر روی منطقه باید یخ درمانی انجام شود. گذاشتن یخ نیاید بیش از ۲۰ دقیقه طول بکشد. در موارد تاندینوز مزمن، برای تحریک گردش خون و تسریع بهبود بافت ممکن است از گرما استفاده شود.

استفاده از کفش مناسب برای ورزش مورد نظر مهم است. درمانگر می تواند به شما در انتخاب یا طراحی کفشی ویژه ی خودتان، شما را یاری دهد. این کفش باید برای راستای زانو و عملکرد استخوان کشکک مناسب باشد.

حذف علل بیرونی و درونی تاندونیت چهار سر در مداخله ی درمانی مهم است.

عوارض

در صورتی که تاندونیت درمان نشود، می تواند منجر به آسیب بیشتر به تاندون شود. درد شدید می تواند منجر به از کار افتادگی قابل توجهی شود.عوارض به شدت آسیب اولیه و پروتکل توانبخشی بستگی دارد. استراحت طولانی مدت می تواند منجر به فیبروز بیشتر شود.عوارض معمولا با فیزیوتراپی دراز مدت کنترل می شود و جراحی، حداقل نقش را دارد.

پیش آگهی

اکثر افراد در طی چند هفته به فعالیت های عادی و روزمره ی خود بر می گردند.

پیشگیری

آموزش، کلید پیشگیری از صدمات بیشتر است. شما باید قبل از هر گونه فعالیت شدید، عضلات و تاندون هایتان را کشش دهید. برخی از کارشناسان به سرد کردن بدن توسط حرکات کششی بعد از ورزش نیز توصیه می کنند. شما باید به محدودیت های خود واقف باشید و هرگز بیش از آن ورزش نکنید.

به نقل از mediran.info

تاندونیت(التهاب تاندون چهارسر)

مطالب مشابه :

واریس

حرکات اصلاحی

صافی کف پا و حرکات اصلاحی

آسیب های ورزشی

آناتومی زانو و بررسی آسیب های آن

تاندونیت(التهاب تاندون چهارسر)

دررفتگی و شکستگی کشکک

علت درد ساق در ورزشکاران

ماساژ ورزشی