میانگذر شهید کلانتری ارومیه

پل میانگذر ارومیه به عنوان یکی از جاده های ارتباطی ارومیه-تبریز می باشد.

تاریخچه :

ایده ی عبور از دریاچه ی ارومیه برای اولین بار در سال 1326 بیان شد. ابتدا در سال 1346 پروژه در مجلس تصویب و در سال 1358 احداث آن شروع شد. برای شروع کار تصمیم گرفته شد که کوه زنبیل به عنوان خاکریز در دریاچه ارومیه ریخته شود.

در فاصله ی 10 سال حدود 14 میلیون متر مکعب سنگ در دریاچه ی ارومیه ریخته شد. طول این خاکریز از سمت ارومیه 11 کیلومتر و از سمت تبریز 3.5 کیلومتر بود. در ابتدا سرعت پیشروی خاکریز خوب بوده اما با نزدیک شدن به وسط های دریاچه به دلیل افزایش عمق و سرعت آب هرچه خاک می ریختند آب با خود می برده و عملا ادامه ی خاکریز غیر ممکن بوده است. البته این مشکل در اجرای خکریز سراسری را می توان به فال نیک گرفت زیرا که در صورت ممکن بودن اجرای خاکریز سراسری ، از آنجایی که تمام آب های ورودی به دریاچه از سمت جنوب می باشد، ارتباط بین آب های شمال و جنوب دریاچه قطع و سمت شمالی دریاچه کم کم خشک می شد و تبدیل به شوره زارمی گردید و باعث می شد که این نمک ها به وسیله ی باد به زمین های کشاورزی اطراف منتقل شده و برای کشاورزی در آن ها مشکل پیش آید.

تا اینکه در سال 1368 بدون مطالعه با احداث یک سری آبرو و شناور این مسیر باز شد اما پس از مدتی با وقوع یک طوفان کلا پل (پلی که بدون مطالعات اساسی احداث شده بود) خراب شد و در حدود 30 کشته قربانی داد ، سرانجام در زمان آقای خاتمی دستور اجرای پل با مطالعات زیاد صادر شد.

اجرا:

در ابتدا برای مطالعات خاک و فونداسیون ها شرکت ماندروی ایتالیا وارد کار شد. متخصصان این شرکت با ایجاد سه گمانه از خاک دریاچه ارومیه، لایه های مختلفی از خاک آن را برداشتند تا مشخص شود که آیا می توان فونداسیونی در زیر دریا زده شود یا که نه. پس از بررسی نتایج بدست آمده معلوم شد که دریاچه، بستری کاملا سست دارد (تا یک عمق لجن و زیر آن رس قرار دارد)، و این یعنی اینکه نمی توان عملا هیچ فونداسیونی روی این خاک احداث کرد.

اجرای پروژه به شرکت صدرا به صورت E.P.C واگذار شد. طراحی پروژه به شرکت نروژی یاکوبسن و مشاوره ی پی سازی و ژئوتکنیکی به شرکت NGA نروژ واگذار شد.

پس از انجام مطالعات گسترده نتیجه گرفته شد که به دلیل بستر نا مساعد دریاچه از شمع های اصطکاکی که به وسیله ی رابط هایی به پل وصل خواهد، استفاده شود.

طراحی به این صورت بود که ابتدا یک سازه به نام کیسون ساخته شود و سپس شمعکوبی به داخل آن انجام شود. وزن این کیسون ها 350 و 450 تن بود. برای قرار دادن کیسون ها روی آب ابتدا 4 شمع در اطراف کیسون توسط strain jackها با تلورانس واحد زده می شود تا کیسون fix شود(moorin). داخل کیسون از بتن پر می شود و روی کیسون ها ستون ایجاد می شود. تعداد کل کیسون ها 18 عدد است که 2 عدد آنها در روی خاکریز و بقیه در دریاچه هستند. تعداد شمع هایی که در هر کیسون وجود دارد 20 عدد بوده که 4 عدد آنها به صورت قائم و بقیه با زاویه ی 84 درجه نسبت به افق کوبیده می شوند. شمع ها فولادی بوده و طول هرکدام از شمع ها 83 متر وبا قطر 32 اینچ است.

پس از جایگذاری کیسون ها و کوبیدن شمع ها واجرای ستون ها روی کیسون، یک عرشه ی فلزی روی آن سوار می شود. فولادهای استفاده شده برای عرشه ی پل فولاد است که قابلیت جوشکاری بالایی دارد. ورق هایی که در ساخت عرشه ی پل به کار رفته بود از کشور آلمان وارد شده بود.

قسمت Arc سازه توسط شرکت تراکتور سازی ارومیه ساخته شده است که 1300 تن وزن دارد که توسط بارچ ها حمل شده است. برای استقرار عرشه ی فلزی روی ستون ها از روش پیشرانی با سیستم launching استفاده شده است. سخت ترین قسمت کار حمل و نصب سازه ی Arc (که در 16 متری از سطح دریا قرار دارد) بوده است.

ممکن است طی عملیات شمعکوبی آب به داخل کیسون ها وارد شود که برای جلوگیری از آن در داخل sleave ها یک سری سازه به نام سنتر لایزر (center laisser) قرار داده شده بود، یعنی یک قسمت روی sleave ها قرار داده می شد و درون آن یک تیوپ (Paker) قرار می دادند، به محض اینکه شمعکوبی شروع می شد، این Paker ها به وسیله کمپرسور پر هوا می شدند و پس از شمعکوبی به وسیله ی بتن منبسط شونده (گروت) محل اجرای بتن به خوبی آب بندی می شد.

سازه ی کیسون در دو مرحله ی کف و دیوار ساخته شده است، یعنی ابتدا کف کیسون ساخته می شود، سپس دیواره ی آن ساخته می شود. برای آببند کردن مرز بین کف و دیواره از یک سری شلنگ با نام شلنگ اینجکتوفلکس(Injecto flex)استفاده می شود.

این شلنگ در قسمت مرز بین کف و دیواره قرار داده می شود و به وسیله ی کمپرسور و دستگاه Injection ، ماده ای به نام فوکو داخل آن تزریق می شود که این ماده و فشار کمپرسور باعث پر شدن خلل و فرج مرز کف و دیواره می شد.

برای بتن ریزی دیواره های کیسون از دریچه هایی استفاده شده است، زیرا مطابق آیین نامه آبا بتن باید از ارتفاع حداکثر 1 متر ریخته شود در غیر این صورت دانه بندی بتن به هم می خورد (بتن مورد استفاده از دو نوع بتن C55 و C35 است).

برای کنترل خورندگی بتن و فولاد بر خلاف انتظار حساسیت زیادی به کار گرفته نشده است و این هم به این خاطر است که آب دریاچه ی ارومیه به دلیل فوق اشباع بودن ، اکسیژن اجازه ی فعالیت نخواهد داشت و خورندگی مصالح نیز وجود نخواهد داشت.

برای عملیات lift کردن کیسون ها به این دلیل که کیسون ها سازه های صلبی نبودند از pad هایی که به آن متصل بودند استفاده شده است، پس از اتمام عملیات این pad ها بریده می شوند.

برای عملیات شمعکوبی از سه نوع شمعکوب دلمارک ، شمعکوب منک و چکش ویبره استفاده شده است. تحت اثر وزن خود شمع، شمع تا 10 متر فرو می رفت، برای جلوگیری از کمانش شمع ها ابتدا به وسیله ی چکش ویبره 40 متر از شمع به داخل فرو می رفت ، سپس از شمع های ضربه ای استفاده شده است.

برای ساخت ستون ها از آرماتورهای stainless steel استفاده شده است زیرا خورندگی ندارند.

در ساخت عرشه ی پل از دو تیپ عرشه استفاده شده است، قسمت بزرگراه (Highway) وقسمت قطاررو (Railway). قسمت بزرگراه به صورت ذوزنقه ای (برای افزایش سطح) و قسمت قطاررو به صورت مستطیلی است. وزن مدول های قسمت بزرگراه 50 تا 85 تن و قطاررو 35 تا 62 تن است، با طول 17.5 متر.

ارتفاع مدول ها برای بزرگراه 3.2 متر و برای قطاررو 4.1 متر است و این اختلاف به این دلیل است که تراز ستون های قطاررو پایین تر از تراز ستون های بزرگراه است .هر پنج مدول یک دهانه را تشکیل می دهند .

قسمت عرشه ی پل توسط launching structure که به قسمت جلو عرشه متصل است و با استفاده از launching jack روی سر ستون ها پیشرانی می شوند.

عرشه های فولادی بر روی Pinch هایی که روی سرستون ها نصب شده اند پیشرانی می شوند، که در ساخت این Pinch ها از 25 نوع آرماتور استفاده شده است. پیشرانی توسط دو جک 500 تنی انجام می گیرد. در روزهای اولیه حدود2 ماه طول کشید تا 10 متر پیشرانی انجام شود اما در حال حاضر با کسب تجربه، روزانه 50 متر پیشرانی می شود. کل فولاد مصرفی در پروژه در حدود 15800 تن می باشد، و نظارت بر مراحل ساخت قطعات توسط ناظر عالی شرکت Cowi دانمارک انجام گرفته است.

عرشه ی قسمت Approach bridge به صورت پس تنیده ساخته شده است، به این ترتیب که یک سری سیم بوکسل هایی از داخل سوراخ هایی که در سراسر عرشه ادامه دارد رد شده است که توسط کشیدن این سیم ها و قفل شدن آن ها سازه خیز معکوس(محدب) پیدا می کند. طول هر سگمنت 28.5 متر و وزن آن در حدود 320 تن می باشد.

برای اسهلاک نیروهای افقی (موازی و عمود بر پل) از یک سازه ای به نام Lud device استفاده شده است

میانگذر شهید کلانتری ارومیه

مطالب مشابه :

معرفی دانشگاه آزاد ارومیه

آغاز عملیات احداث مجتمع تجاری ، مسکونی موقوفه خسروبیگ در ارومیه

فهرست دانشگاه‌های ایران

لیست رتبه های قبولی کنکور ارشدعمران90 .................

ادرس هنرستانهاي موسيقي و هنري در سراسر كشور

ایجاد بانک ژنی تنها موجود زنده دریاچه ارومیه

آدرس و تلفن واحدها و مراکز دانشگاه آزاد اسلامی

آگهی استخدام مجتمع فنی تهران

میانگذر شهید کلانتری ارومیه

فهرست دانشگاه‌های ایران