فردوسی کیست ؟

در منابع مختلف اسم فردوسی به صورت حسن بن منصور و حسن بن علی وحسن بن اسحاق آمده است.علت معلوم نبودن اسم پدرفردوسی برای ما روشن کننده بعضی حقایق میباشد.اکثر کسانی که اسم پدر فردوسی را با نامهای مختلف نوشته اند از شهر توس و شهرهای نزدیک توس بوده اند و به نحوی اسم او را از نزدیکان و آشنایان فردوسی سوال کرده اند .بدین ترتیب معلوم میشود که در شهر توس بر سر پدریت فردوسی متفق القول نبوده اند و در اصل این مساله قابل تامل است.

در همه منابع تاریخی بر فقیر و بیچیز بودن فردوسی تاکید شده است.با توجه به اینکه سرودن شاهنامه را در ۴۰ سالگی شروع کرده است میتوان نتیجه گرفت که این فرد تا ۴۰ سالگی شغل و پیشه نداشته و جوانی بی بخار و بیکار بوده است.هیچ جا در مورد کشاورزی و چوپانی و تجارت فردوسی کلمه ای نوشته نشده است.بدین جهت فردوسی شغلی را برگزید که همیشه دست به سینه جلوی اربابان وحاکمان باشد تا با مدح و ستایش آنها و با چاپلوسی نان شب خود را بدست بیاورد.

ریش سفیدان شهر توس به دفعات فردوسی را از شهر بیرون رانده بودند ،به خاطرمعلوم نبودن پدرش و بی بخاری و بیکاریش و چاپلوس بودنش حتی به هنگام مرگ نیز جنازه او را به قبرستان شهر راه ندادند و نعش گندیده اش در نهایت در باغ حیاط دخترش مدفون شد.

شاهنامه چیست ?

کتابی که از لحاظ اجتماعی وانسانی بی محتوا است و از نظر علمی و تاریخی نیز بدون منبع است و سندیت ندارد.از نظر اجتماعی فقط صد بیت شعر از فردوسی موجود است که آن هم شکایت شاعر از مردم و پادشاه است که به وی آب و غذا نمیدادند.

اکثر شاعران هم عصر فردوسی دروغ گو و یاوه گوئې او را نوشته اند.از آن جمله شاعر معروف همان دوره فرخی سیستانی ،مصراع زیر را گفته است : گفتا که شاهنامه دروغ است سربسر.

فرید الدین عطار نیشابوری در کتاب اسرارنامه نوشته است : چون فردوسی فقط در مدح حاکمان عمر سپری کرده است ،خواندن شاهنامه برای هر فرد عاقلی بدعت و ضلالت است.

معزی نیشابوری میگوید :

من عجب دارم زفردوسی که تا چندان دروغ از کجا آورد و بیهوده چرا گفت این سمر

شاعر انوری ،در ابیاتی ناقص العقل بودن فردوسی و پست بودن شاهنامه را چنان بر زبان آورده است:

در کمال بوعلی نقصان فردوسی نگر هر کجا آمد شفا شهنامه گو هرگز مباش

از محققان معاصر نیز احمد شاملو بر شاهنامه ایراد گرفته است.

دکتر حسین فیض اللهی ،شاهنامه را غیر علمی ،دروغ و اشاعه دهنده مفاسد اخلاقی و خوانوادگی بیان کرده است

سلطان محمود غزنوی خطاب به فردوسی گفته است : شاهنامه تو چیزی نیست که ،یک قاطرچی در ارتش من از صد رستم دستان تو پهلوانتر است.

از بیتهای مشهور شاهنامه :

اگر سر بسر تن به کشتن دهیم از آن به که کشور به دشمن دهیم.

حرف فردوسی یا شاهنامه نیست و این جملات را مردم توران به پادشاه خودشان افراسیاب گفته اند .در شاهنامه بخش کامل این بیت چنین است :

چنین گفت لشکر به افراسیاب که چندین سر از جنگ رستم متاب

نه کیخسرو آباد ماند نه گنج نداریم از این جنگ کردن به رنج

اگر سر بسر تن به کشتن دهیم از آن به که کشور به دشمن دهیم

خانواده در شاهنامه :

در شاهنامه هر کجا سخن از خانواده است به وفور میبینیم که پدر با دختر خود یا پسر با خواهر خود ازدواج میکند.و یا اینکه هر وقت از زن صحبت میشود ،کاملا خائن به شوهرش نشان داده میشود.برای نمونه ابیات زیر را میخوانیم :

زنان مهتران و نامداران بزرگان جهان و کامداران

اگر چه شوی نامبردار دارند نهانی دیگری را یار دارند

در جاهای دیگر شاهنامه تاکید میشود که ،اگر در فارسستان خوانواده ای دو بچه داشته باشد،هر کدام از یک پدر است .درابیات زیر فردی به نام شهرو ۳۲ بچه دارد ولی پدر همه آنها فرق میکند :

بچه بودست شهرو را سی و اند نزادست او از یک شوهر دو فرزند

یکایک را زناشایست زاده به دایه دایگانی شیر داده

در داستان دیگرشاهنامه ،بهمن پادشاه فارسستان به دختر خودش به نام هما عاشق میشود و هما از بهمن پسری به دنیا می آورد که نامش را دارا میگذارند و بعد نیز پادشاه میشود.در این رابطه ابیات زیر را میخوانیم :

یکی دخترش بود نامش همای هنرمند وبا دانش و پاکرای

همی خواندی وراچهرزاد زگیتی پدیددار او بود شاد

همای دل افروز تابنده ماه چنان بود و آبستن آمد زشاه

تحقیقات نشان میدهد، ۳۲ مورد روابط زنان و مردان در شاهنامه اشاره شده است که ۹ مورد آن با عرف معمولی بوده است و۱۱ مورد آن تصاحب زنان و دختران دهقانان و کارگوان بوده است.۶ مورد ازدواج پدر با دختر ،پسر با خواهر یا مادرش بوده است.۶مورد دیگر آن نیز خیانت زن به شوهرش بوده است.با توجه به آمار فوق نتیجه میگیریم که در فارسیان قدیم ۸۲% مساله ازدواج غیر اخلاقی و توام با وحشیت بوده است.

مرگ فردوسی :

در سن ۸۲ سالگی مرده است.مردم شهر توس به خاطر معلوم نبودن پدرش و بیبخار و چاپلوس بودنش ،جنازه فردوسی را به قبرستان شهر راه ندادند .چند روز جنازه در خانه ماند و گندید .نعش گندیده را در حیاط باغ دخترش چال کردند (دفن )

در زمان حکومت تیموریان ،امیر تیمور پایش را بر روی قبر فردوسی گذاشته و میگوید :تو که در مورد توران(ترکها) بد میگفتی ،الآن بلند شو و ببین که ترکها چکاره هستند و فارسها چکار میکنند.(منظورش امپراتوری ترکها از چین تا بالکان ) و (زیر دست بودن فارسان ).بعد نیز دستور داد تا قبر را خراب کرده و آب رودخانه را از روی آن رد کنند .

جای دقیق چال شدن فردوسی معلوم نیست.قبر فعلی در سال ۱۳۴۳ توسط تعدادی فارس صفت بنا گردید .محمد علی فروغی و حسن تقی زاده در راس آنها بودند.و در سال ۱۳۴۷ این بنا تعمیر و تجدید شد

فردوسی کیست ؟

مطالب مشابه :

شاهنامه ی فردوسی: دکتر محمدرضا بیگدلی

دکتر ولایتی: مولوی، حافظ، سعدی، جامی، فردوسی و نظامی شیعه بوده اند

بیوگرافی دکتر محمد کافی ریاست دانشگاه فردوسی

دانلود سخنرانی دکتر سیما فردوسی

موانع پیشرفت در ایران، نوشته دکتر علی فردوسی

گفتگو با دکتر سیما فردوسی

فردوسی کیست ؟

دکتر شریعتی

سخنرانی دکتر ندوشن درهمایش بزرگداشت فردوسی در تالار فردوسی دانشکده ادبیات دانش گاه تهران