روز پزشک مبارک

مرحوم پرفسور محمد قریب

مرحوم دکتر محمد قريب در سال 1288 در يک خانواده مذهبي در تهران متولد شد. وي در سال 1306 شمسي در زمره اولين گروه دانشجويان ايراني بودند که بري ادامه تحصيل در رشته پزشکي به فرانسه رفتند. وي در پايان سال اول در شهر رن فرانسه موفق به دريافت جايزه لابراتور تشريح دانشکده پزشکي شد. وي در سال 1314 نخستين ايراني بود که توانست در کنکور انترني بيمارستان پاريس موفق شود. وي در سال 1315 ازدواج نموده ودر سال 1317 به ايران بازگشت نمود. پس از طي نمودن دوره سربازي در سال 1319 به عنوان دانشيار طب اطفال در دانشگاه به فعاليت علمي مشغول گرديد. وي ابتدا در بيمارستان رازي به اداره بخش اطفال مشغول شد و بعد از آن به بيمارستان هزار تختخوابي آمد و در آن بخش اطفال داير نمود. وي در سال 1319 کتاب بيماريهاي کودکان را به چاپ رساند و در سال 1335 با همکاري آقاي دکتر اهري آن را با اطلاحات جديد تجديد چاپ نمود. دکتر قريب در سال 1321 به دريافت نشان عالي دولت فرانسه شد و در سال 1350 به عضويت هيئت مديره انجمن بين المللي بيماريهاي کودکان در آمد. همچنين در آخرين سالهاي عمر وي موفق به نشان درجه اول فرهنگ از وزارت آموزش و پرورش شد.
وي در طول سالهاي فعاليت علمي خود در کنگره هاي مختلف بين المللي در کشورهاي مختلف از جمله فرانسه، آمريکا، کانادا، ژاپن، ترکيه و اتريش شد و عضويت چندين مجمع علمي بين المللي را برعهده داشت. ايشان اولين تعويض خون را در ايران انجام دادند و از بنيانگذاران انتقال خون در ايران بودند.
از مهمترين اقدامات ايشان بنيانگذاري و تأسيس اولين بيمارستان تخصصي کودکان يعني بيمارستان مرکز طبي کودکان به همراه دکتر اهري بود که ايشان اين اقدام را در زمان بازنشستگي خود انجام دادند
مرحوم دکتر قريب در حين فعاليت علمي فعاليت سياسي و اجتماعي نيز داشت به گونه ايکه بارها در کلاس درس به اقدامات رژيم انتقاد نموده و پس از واقعه 28 مرداد 32 نيز بدنبال امضاء يک بيانيه به همراه 10 تن ديگر از اعضاء هيئت علمي دانشگاه مانند مهندس بازرگان، دکتر سحابي و دکتر نعمت الهي به دستور شاه از دانشگاه اخراج شدند که اين موضوع باعث افزايش محبوبيت ايشان در بين دانشجويان و جامعه دانشگاهي شد.
مرحوم دکتر قريب در سال 1351 به هماچوري (دفع خون از دستگاه ادراري) مبتلا شدند که بعدها تشخيص کانسر مثانه داده شود و اقدامات درماني انجام شده درايران و آمريکا تأثير چنداني بر بيماري ايشان نداشته و سرانجام در روز سه شنبه اول بهمن ماه 1353 در بيمارستان مرکز طبي کودکان محل خدمت خود دار فاني را وداع کردند و طبق وصيت خودشان در قبرستان شيخان قم به خاک سپرده شدند.

روحش شاد

مرحوم دکتر منوچهر اقبال

منوچهر اقبال فرزند حاج مقبل‌السلطنه خراساني معروف به اقبال‌التوليه سال 1288ش در مشهد متولد شد. اقبال تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در مشهد و تهران به پايان برد و براي تكميل تحصيلات به فرانسه رفت و در رشته پزشكي دكترا گرفته و به ايران بازگشت.
     دكتر اقبال پس از بازگشت به ايران 1312 تا 1320 عهده‌ دار مشاغل پزشكي از جمله رياست اداره بهداري شهرداري مشهد، رياست بخش بيماريهاي عفوني بيمارستان رازي، دانشياري و استادي دانشكده پزشكي دانشگاه تهران بود.

      دكتر اقبال كار سياسي خود را با معاونت وزارت بهداري در دولت اول قوام (1321) آغاز كرد و سپس در دولتهاي قوام، هژير، سالار و منصور به وزارت فرهنگ، راه، بهداري و كشور رسيد. با روي كار آمدن سپهبد رزم‌آرا به استانداري آذربايجان رسيد همچنين رياست دانشگاه تبريز را عهده دار شد.
       دكتر اقبال 1331 عازم اروپا شد و پس از كودتاي 28 مرداد 1332 به ايران بازگشت و سناتور انتصابي تهران شد و سپس به وزارت دربار رسيد. در 1336 به نخست‌وزيري منصوب و تا شهريور 1339 اين سمت را عهده دار بود. در دوران نخست‌وزيري او دو حزب مليّون به رهبري دكتر اقبال و حزب مردم به رهبري اميراسدالله علم تشكيل شد و همچنين انتخابات دوره بيستم مجلس شوراي ملي انجام گرفت ولي به علت دخالت دولت و تقلب در آراء، حزب مردم و منفردين اعتراض كرده و درگيري ايجاد شد و همگي خواهان ابطال آراء بودند. شاه نيز در يك مصاحبه مطبوعاتي انتخابات را مردود اعلام كرد و دكتر منوچهر اقبال از سمت خود استعفا داد.
     پس از نخست‌وزيري دكتر اقبال كه رياست دانشگاه تهران را عهده دار و نماينده دوره بيستم مجلس شورا از مشهد بود مورد تعرض دانشجويان قرار گرفت و اتومبيلش به آتش كشيده شد. پس از اين ماجرا اقبال از ايران خارج شد و در 1342 كه به ايران بازگشت به مديرعاملي شركت نفت ايران منصوب شد. و تا پايان حيات خود در اين سمت باقي ماند. او در 1356 درگذشت.
      دكتر منوچهر اقبال در دوران حيات سياسي خود در احزاب گوناگون چون حزب اراده ملي، حزب دموكرات و... مشاركت داشت و خود نيز حزب مليّون و جمعيتي به نام « جمعيت ياران» را تشكيل داد. او فراماسونر و از مؤسسين لژ خورشيد تابان بود.

روحش شاد

مرحوم دکتر سیداحمد سیادتی

دکتر سید احمد سیادتی در سال 1313 در خانواده ای متدین در شهر سبزوار متولدشد و دوران تحصیلات ابتدایی را در سبزوار و دبیرستان را در مشهد بپایان رساند در سال 1332 در کنکور دانشگاه تهران نفر پنجم شدو به تحصیل علم طب پرداخت و پس از 6 سال با رتبه اول موفق به اخذ درجه دکترا گردید.
دکتر سیادتی که از دانشجویان استاد فقید محمد قریب بود شیفته اخلاق و تقوا و شخصیت دکتر قریب شد و همین مسئله اورا به رشته اطفال علاقه مند کرد و در نتیجه به این رشته روی آورد.او از محضر استاد هم علم و هم اخلاق پزشکی را آموخت و در سال 1341 متخصص اطفال شد. وی که نمی خواست استاد را ترک کند ابتدا در بیمارستان هزار تختخواب و سپس از سال 1347 در مرکز طبی کودکان در بخش عفونی مشغول به کار شد و دانشجویان از درسهای ایشان بهره مند میشدند. از سال 1360 به ریاست بخش عفونی مرکز طبی کودکان منصوب گردید. در سال 1365 به آمریکا رفت و در دانشگاه تگزاس در محضر پرفسورPhilip Brunell که sponsoring editor ،Red book هستند به تحقیقات ویروس شناسی درمورد سرخک و آبله مرغان پرداخت و به یادگیری تکنیک های آزمایشگاهی مختلف همت گمارد . وی روش جدیدی برای بررسی سریع و بامقدار بسیار کم reagent برای تشخیص انتی بادی ویروس واریسلازوستر بدست آورد .
در نامه ای که پرفسور برونل در وصف وی نوشته ذکر کرده است که دکتر سیادتی تا دیر وقت عصر و روزهای تعطیل هم مشغول کار در آزمایشگاه بوده و سخت کوشی و علاقه دکتر سیادتی مورد تحسین وی قرار گرفته و مینویسد:
Dr.Siadati has outstanding personal qualities. He is one of the most hard working individuals i have ever known.
و این سخت کوشی و علاقه از هیچکس پنهان نیست .
در سال 1367 دکتر احمد سیادتی به دریافت درجه استادی دانشگاه تهران نائل گردید.
در سال 1365 با کمک جناب آقای دکتر مرندی وزیر وقت به پایه گذاری 9 رشته فوق تخصصی در رشته بیماریهای کودکان همت گماشت . در سال 1375 در انتخابات نظام پزشکی حد اکثر آراء را به خود اختصاص داده نفر اول شد. از آن زمان تا کنون بعنوان عضو هیئت مدیره، عضو شورایعالی هیئت بدوی نظام پزشکی تهران بزرگ منشا خدمات زیادی به پزشکان و افراد جامعه بوده است . از سال 1360 تا کنون عضو دبیر هیئت ممتحنه و ارزشیابی ویا به عبارتی بورد رشته تخصصی کودکان و همچنین رشته فوق تخصصی عفونی کودکان بوده است و در سامان دهی امتحانات تخصصی نقش موثری ایفا کرده است.
وی در سالهای اول بعد از انقلاب در مجتمع آموزشی پژوهشی وزارت بهداری مدیر گروه 5 بیمارستان اطفال تهران بود و نگذاشت روند علمی وآموزشی این بیمارستان ها که با رفتن اساتید به خارج از کشور دچار کمبود شده بود لطمه ببیند .
کلاسهای درس استاد سیادتی همیشه مورد توجه دانشجویان بوده و از محضر استادلذت
برده اند. وی علاوه بر تدریس 31 تحقیق در رشته عفونی اطفال انجام داده، به نوشتن و راهنمائی 65 مقاله و رساله پزشکی همت گماشته است. 18 کتاب پزشکی راتهیه و یا تالیف کرده است . در85 کنگره داخلی و خارجی بعنوان سخنران حضور داشته و در امور پیشگیری و بهداشت کشور نیز کوشش های دامنه داری انجام داده است که ازآن جمله میتوان پیشگیری تب رماتیسمی با تشخیص و درمان گلودرد استرپتوکوکی درسراسر کشور با کمک معاونت پژوهشی وزارت بهداشت ، بیمار یابی سل و واکسیناسیون در منطقه ورامین ، برنامه ریشه کنی فلج اطفال و عضویت در کمیته های مبارزه با بیماریهای تنفسی حاد، سل، بیماریهای واگیر را نام برد. وی عضو آکادمی اطفال آمریکا به مدت 14 سال و دبیر و عضو هیئت مدیره انجمن پزشکان کودکان ایران، عضو کمیته امتحانات پزشکان خارجی، کمیته 5 نفری بررسی علمی فارغ التحصیلان پزشکی خارج از کشور، شورایعالی پزشکی برای اعزام به خارج از کشور ، گروه پزشکی شورایعالی برنامه ریزی ، عضو گروه آموزشی بازآموزی متخصصین کودکان و بسیاری از کمیته های دیگر بوده و می باشد و امور اجرائی بسیاری را هدایت کرده است.
وی با همت وصف ناپذیری در خدمت به مردم این کشور چه از جنبه طبابت و درمان بیماران و چه در امر آموزش پزشکی ، خدمات پژوهشی و بهداشت و پیشگیری کوشا بوده و همگان اذعان دارند که نمی توان حتی ذره ای از این همه خدمات را پاس گفت

روحش شاد

پرفسور مجید سمیعی

مجید سمیعی (زاده ۲۹ خرداد ۱۳۱۶ در رشت) پزشک و جراح مغز و اعصاب سرشناس ایرانی است. او در حال حاضر ریاست فدراسیون جهانی انجمن جراحان اعصاب و ریاست بیمارستان علوم عصبی هانوفر در آلمان را بر عهده دارد.

وی در زمینهٔ تورم مغز و ترمیم و بازسازی جراحی دستگاه عصبی محیطی مطالعات مهمی انجام داده‌است. ايشان بيشترين اعمال جراحي روي تومورهاي موسوم به "نورينوم آكوستيك" انجام داده است و در اين زمينه بيشترين گزارش ها متعلق به ايشان مي باشد. ايشان در دهه 1990 اقدام به تاسيس يك مركز بين المللي علوم اعصاب(Internashnal Neuroscience Institute)كه به اختصار INI شناخته مي شود،نمود. بناي اين مركز برگزفته از شكل مغز مي باشد. اين مركز در شهر هانوفر آلمان واقع است و رياست آن را پروفسور بر عهده دارد. پروفسور سميعي شاگردان زيادي تربيت كرده است كه در كشور هاي مختلف جهان به فعاليت در زمينه جراحي مغز و اعصاب مشغول هستند و هر ساله كنفرانسي را به افتخار ايشان در يكي از كشور ها برگزار مي كنند. ايشان در حال حاضر نيز بسيار فعال بوده، عمل هاي جراحي سنگين در قاعده مغز را با مهارتي بي نظيري انجام مي دهد و در اغلب كنگره هاي مهم جراحي مغز و اعصاب جهان بعنوان سخنران مدعو شركت مي كند. پروفسور سميعي به كشور خود ايران عشق مي ورزد و تلاش زيادي براي ارتقاي جراحي مغز و اعصاب ايران انجام مي دهد.

تحصیلات

تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر (رشت) به پایان رسانید و سپس عازم آلمان گردید. رشته‌های زیست‌شناسی و پزشکی را در دانشگاه ماینتس به پایان رسانید و سپس دورهٔ تخصص جراحی مغز و اعصاب را زیر نظر پروفسور کورت شورمن شروع کرد و در سال ۱۳۴۹ به اخذ درجهٔ تخصص در این رشته نایل آمد.

وی کار علمی را با سمت استادیاری و معاونت بیمارستان جراحی مغز و اعصاب آغاز کرد. پس از چندی سرپرستی بخش جراحی مغز و اعصاب اطفال را به عهده گرفت. در سال ۱۳۵۱ به اخذ درجهٔ پروفسوری جراحی مغز و اعصاب از دانشگاه ماینتس نایل گردید.

در سال ۱۳۵۰ اولین دوره از دوران آموزشی جراحی میکروسکوپی را آغاز کرد و در سال ۱۳۵۶ نخستین آزمایشگاه تمرین جراحی میکروسکوپی آلمان را با کمک بنیاد فولکس واگن تأسیس نمود.

در سال ۱۳۵۶، ریاست بیمارستان جراحی مغز و اعصاب را در شهر هانوفر به عهده گرفت در همین سال، کرسی جراحی مغز و اعصاب در دانشگاه لیدن هلند به وی اعطا شد و در سال ۱۳۶۶ دانشگاه ماینتس تصدی کرسی جراحی مغز و اعصاب را به وی پیشنهاد کرد. در سال ۱۳۶۷ با قبول تصدی کرسی جراحی مغز و اعصاب در دانشگاه هانوفر به کار پرداخت. از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۱ ریاست انجمن بین المللی قاعدهٔ جمجمه را به عهده داشت و در سال ۱۳۷۱ به ریاست فدراسیون جهانی انجمنهای قاعدهٔ جمجمه انتخاب شد.

افتخارها

برای تجلیل از مقام علمی و تجربیات ارزنده وی و همچنین گامهای بلندی که در پیشرفت جراحی مغز و اعصاب برداشته‌است، رییس جمهوری آلمان غربی در سال۱۳۶۷ نشان خدمت درجه ۱ دولت آلمان را به او اهدا کرد. در همین سال جایزهٔ علمی ایالت نیدرزاکسن آلمان، به پاس فعالیتهای پر ارزش وی در راه پیشرفت جراحی مغز و اعصاب به نامبرده اهدا شد.

فهرست آثار پروفسور سمیعی

مقالات: بیش از ۲۰۰ مقالهٔ علمی در خصوص دستگاه عصبی مرکزی و محیطی. کتابها: برش نگاری پنوموآنسفال ـ جنبه‌های نوین اعصاب محیطی ـ اعصاب جمجمه‌ای ـ ضربه‌های وارد بر قاعدهٔ جمجمه ـ جراحی در ساقه مغز و بطن سوم و اطراف آن دو ـ جراحی قاعدهٔ مغز ـ ضایعات اعصاب محیطی ـ جراحی منطقهٔ زین ترکی و سینوسهای پیرامون بینی جراحی مننژیم قاعدهٔ مغز ـ جراحی کلیوس ـ روشهای نوین بازسازی استخوان ـ دوخت عروق و اعصاب و نیز پیوند در جراحی پلاستیک و جراحی ترمیمی ـ جراحی قاعدهٔ مغز ـ اطلس جراحی قاعدهٔ جمجمه.

و آخرين اثر(2008-2009): Samiis's Essentials in Neurosurgery كه توسط انتشارات اسپرينگر منتشر شده است.

دکتر محمدحسین ماندگار

دکتر محمد حسین ماندگار فوق تخصص جراحی قلب و عروق ، متولد 1954 میلادی در تهران می باشد.وی تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در تهران به پایان برده و در سال 1972 م در رشته پزشکی در دانشگاه تهران ادامه تحصیل داده است.سپس تحصیلات تخصصی جراحی را مابین سالهای 1979 تا 1984 م در دانشگاه تهران تکمیل کرده است و فوق تخصص جراحی قلب و عروق خود را نیز در سال 1987م از همین دانشگاه دریافت نموده است.نامبرده در سال 1988 م به تیم جراحی دکتر دورال در دانشگاه لندن (بیمارستان گایز) و دکتر یاکوب (هرفیلد) پیوست، تا تحصیلات تکمیلی خود را در رشته جراحی قلب و عروق در این مراکز معتبر جهانی بگذراند. در سال 1990م وی طی یک دوره آموزشی در بهترین مراکز جراحی قلب دنیا از جمله موسسه قلب تگزاس امریکا و بیمارستان سنت لوک و دانشگاه هوستون تگزاس در کنار اساتیدی همچون دانتن کولی به کسب تجربه پرداخت .در اوایل 1991م وی به ایران بازگشت و بخش جراحی قلب بیمارستان دکتر شریعتی تهران را پایه گذاری نمود ، که بعدها این مرکز دانشگاهی به یکی از پرکارترین و مشهورترین بیمارستانهای دانشگاهی تهران در رشته جراحی قلب تبدیل گردید.

دکتر ماندگار در حال حاضر دانشیار جراحی قلب دانشگاه تهران می باشد و در طی این مدت علاوه بر درمان بیماران صعب العلاج به تربیت دانشجویان و دستیاران جراحی فوق تخصص قلب، همت گمارده است ، که در این راستا بیش از 27 جراح قلب تربیت کرده است.استاد محمد حسین ماندگار بر نگارش بیش از 45 پایان نامه دانشجویی در مقاطع دکترای پزشکی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب نظارت داشته است.وی همچنین اهتمام خاصی به پیشگیری قبل از درمان دارد و در این راستا کتابهای متعددی به رشته تحریر درآورده است. در مجموع بر نگارش ، تالیف ، ترجمه و گردآوری بیش از هفت مجله در زمینه های تخصصی ،عمومی و افزایش آگاهیهای مردمی پرداخته است که بعضی از این کتب بیش از شش بار تاکنون تجدید چاپ گردیده است و هم اکنون دو عنوان کتاب جدید نیز دردست تالیف و چاپ دارد.

ماندگار همچنین مقالات متعددی نیز در زمینه جراحی قلب ارائه نموده است که این مقالات در کنگره های متعدد داخلی و خارجی مورد استقبال قرار گرفته است و تعدادی از آنها در نشریات معتبر پزشکی همچون نشریه سالیانه جراحی قفسه سینه و نشریه اکوکاردیوگرافی به چاپ رسده است.عناوین کتب و مقالات به چاپ رسیده همراه با موضوع پایان نامه های رهبری شده توسط وی در بخش های کتب و مقالات علمی و پایان نامه ها قرار دارد.

دکتر ماندگار از ابتدای تاسیس بخش جراحی قلب بیمارستان دکتر شریعتی به عنوان رئیس بخش به خدمت بیماران پرداخته است و همچنین از سال 2000م مشاور فرهنگستان علوم پزشکی و از سال 1990م مشاور سازمان پزشکی قانونی و سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران می باشد.دکتر محمد حسین ماندگار از سال 2002م عضو ثابت و رسمی جراحان قفسه سینه امریکا و از سال 2001م عضو رسمی و ثابت جامعه جراحان قلب و قفسه سینه اروپا و از سال 2000م عضو دائمی انجمن جراحان قلب و قفسه سینه حوزه مدیترانه می باشد.

وی از اعضای موسس و هیات مدیره جامعه جراحان قلب ایران بوده و همچنین از اعضای جامعه جراحان و انجمن آترواسکلروز ایران می باشد.

دکتر ماندگار دوره جراحی پیوند قلب خود را در سال 1988م در بیمارستان C.HUV در لوزون ، در سال 1990م در پاریس ، در سال 1991م در لندن و در نهایت در سال 1992م در وین گذراند و ماحصل تمامی تجربیات خود را در طی این سالها در تاسیس موسسه پیوند قلب و ریه بیمارستان دکتر شریعتی بکار برد و نهایتا" در تابستان 1993م اولین پیوند موفقیت آمیز قلب در ایران را برروی پسری روستایی به نام مجید بالغ تیل به نام خود به ثبت رسانید از آن تاریخ تاکنون متجاوز از 75 مورد پیوند قلب درایران توسط تیم جراحی پیوند قلب ایشان انجام شده است.شایان ذکر است که اجرای پیوند قلب در ایران قبل از اولین تجربه موفق آن توسط اساتیدی همچون دکتر عباسعلی دانشور از دانشگاه پزشکی تبریز و دکتر سنجریان از دانشگاه شیراز مورد تجربه قرار گرفته بود.افتخار اولین پیوند قلب موفقیت آمیز در بیمارستان دکتر شریعتی یادآور زحمات آقای دکتر مهران خویی(متخصص بیهوشی فعال و اندیشمند) و همچنین آقای دکتر شهریار عالی نژادبه عنوان هماهنگ کننده علمی در جراحی پیوند قلب می باشد.

به غیر از افتخار اجرای اولین پیوند قلب موفق در ایران ، نامبرده در زمینه های اجرای اولین جراحی ROSS موفق در ایران در سال 1993م ، انجام اولین پیوند قلب هتروتوپیک در سال 1994م ، به کارگیری سیستم بطن چپ مصنوعی در سال 2005م و اولین پیوند قلب و ریه در سال 1996م و اجرای موفق سیستم حمایتی دو بطنی در سال 2006م نیز از جمله امتیازات وی محسوب می گردد.

در حال حاضر دکتر ماندگار توجه ویژه ای در زمینه اجرای تحقیقات برروی سلولهای بنیادی و کاربرد آن در جراحی قلب دارد و در این رابطه با همکاری آقای دکتر محمد رضا محمد حسنی (فوق تخصص بیماریهای قلب و عروق) در بیمارستان شریعتی به تزریق انواع مختلف سلولهای بنیادی برای بیماران نیازمند اقدام نموده است که نتایج حاصله تحت بررسی است.

استاد در برپایی کنگره ها و همایش های قلب و جراحی آن در ایران تلاش چشمگیری از خود نشان داده است و در هفتمین کنگره جراحی قلب و نهمین همایش تازه های قلب به عنوان دبیر جراحی قلب کنگره خدمت کرده استدر حال حاضر وی علاوه بر بیمارستان دانشگاهی دکتر شریعتی تهران ، در بیمارستان های خصوصی دی، کسری،لاله،پارسیان و عرفان به جراحی بیماران می پردازد و در روزهای زوج پذیرای بیماران در مطب می باشد.

دکتر فخرالدین قوامی

استاد دكتر فخرالدين قوامي در تاريخ 22 خرداد 1309 در منطقه شميران تهران در خانواده اي متدين و فرهنگي به دنيا آمد. تحصيلات ابتدائي خود را در مدرسه خيريه دزاشيب و تحصيلات متوسطه را در دبيرستان شاپور و البرز گذارند. وي در سال 1327 وارد دانشكده پزشكي دانشگاه تهران شد و بعد از فراغت از تحصيل به مدت 3 سال از سال 1333 به عنوان دستيار افتخاري دكتر قريب در بيمارستان امام خميني (ره) فعلي مشغول به كار شد و همچنين در سال 1336 دوران دستياري رسمي خود را در بيمارستان امام خميني (ره) و بهرامي آغاز نمود.
همچنين در اين گزارش آمده دكتر قوامي در سال 1340 به عنوان رئيس درمانگاه بيمارستانم بهرامي كه آن زمان زير نظر مرحوم دكتر مختارزاده اداره مي شد، مشغول به كار شد.
اين گزارش مي افزايد: استاد در سال 1346 به افتخار دانشياري نايل شد. وي در تمام دوران خدمت با پشتكار فراوان نظم و انضباط قابل تحسين پيگير امور مربوط به دانشجويان و مداراي بيماران خردسال و محروم منطقه شرق تهران بود.
دكتر قوامي در طول ايام انقلاب همواره حضور فعال و در صحنه در بيمارستان بهرامي داشت. و همچنين در سال 1367 مسئوليت رياست بيمارستان بهرامي را به عهده گرفت و در سال 1380 به افتخار بازنشستگي نايل شد و از آن به بعد كماكان به صورت افتخاري در بخش عفوني بيمارستان بهرامي به امر درمان بيمارن و آموزش دانشجويان ادامه داد.
همچنين ايشان تجربيات گرانبهاي خود را در زمينه بيماريهاي كودكان همواره در اختيار شاگردان خود قرارداده و همواره به عنوان اسوه اخلاق، صداقت، تواضع و فروتني نام برده مي شود.
براي آن استاد محترم از درگاه خداوند بزرگ سلامت و طول عمر همچنان پر عزت و توفيق خدمت به بيماران محروم اين مرزو بوم و براي جامعه دانشگاه توفيق هرچه بيشتر از تجربيان گرانبهاي آن استاد بزرگوار را آرزومنديم.

دکتر مصطفی معین

دكتر مصطفی معین در یازدهم فروردین ماه 1330 در خانواده‏ای مذهبی در نجف‏آباد به دنیا آمد. فضای مساعد خانواده و مدرسه و ارتباط با رهبران دینی و انقلابی شهر باعث آشنایی وی با مسایل فرهنگی اجتماعی و مبارزاتی و شركت در اعتراضات مردمی نسبت به دستگیری امام خمینی گردید. او آموزش ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود و دوره متوسطه را در دبیرستان سعدی اصفهان گذراند. و در زمره دانشجویان ممتاز در سال 1348 به دانشگاه شیراز راه یافت.

دكتر مصطفی معین تحصیلات عالی را با برخورداری از بورس دانشگاه در دوره پزشكی عمومی و سپس با كارورزی مستقیم و به عنوان دستیار ارشد در دوره تخصصی بیماریهای كودكان ادامه داد. او در دوران دانشجویی و در مراحل مختلف شكل‏گیری و گسترش مبارزات ضد استبدادی و پیروزی انقلاب اسلامی حضوری فعال داشت كه در مواردی به بازداشت و تعقیب او منجر شد.

او در عرصه‏های اجتماعی مانند آموزش و كمك به دانش‏آموزان یتیم و خانواده‏های محروم و انجام خدمات بهداشتی و فرهنگی در حلبی‏آباد حاشیه شیراز فعالیت می‏كرد.

با پیروزی انقلاب و اتمام دوره تخصصی كودكان (1358)، سمینار طب ملی و مردمی در خرداد ماه 1358 با هدف تحقق عدالت در بهداشت و درمان كشور از سوی ایشان طراحی و برگزار گردید، و پس از آن سرپرستی طرح طب روستایی را با همكاری دانشگاه اصفهان، جهاد سازندگی و وزارت بهداری آن زمان در جهت محرومیت زدایی فرهنگی، آموزشی، پژوهشی و بهداشتی درمانی در مناطق محروم استان اصفهان به عهده گرفت. او در سال 1360 با تشكیل شورای برنامه‏ریزی بهداشت و درمان استان فارس، مسئولیت آن را عهده‏دار گردید و سپس بإ؛ مشاركتی فعال و مستمر، مسئولیت‏های مختلفی را در بخش‏های علمی و دانشگاهی، فرهنگی و اجتماعی، سیاستگذاری و مدیریت اجرایی طی سالهای بعد پذیرا شد كه از آن میان به موارد زیر اشاره می‏شود:

* رییس دانشگاه شیراز (1360-61)

* نماینده مردم شیراز در نخستین دوره مجلس (1361-63)

* دبیر شورای مركزی جهاد دانشگاهی (1361-64)

* سرپرست گروه برنامه‏ریزی پزشكی ستاد انقلاب فرهنگی (1361-63)

* عضویت در ستاد و شورای عالی انقلاب فرهنگی به نمایندگی از امام امت و رهبری (1382-1362)

* نماینده مردم تهران در سومین دوره مجلس (1368-67)

* وزیر فرهنگ و آموزش عالی در دولت اكبر هاشمی رفسنجانی (1372-68)

* بازگشت به فعالیت‏های علمی و دانشگاهی، مطالعه و تحقیق در دوره فوق تخصصی ایمونولوژی و آلرژی (1375-72)

*نماینده مردم اصفهان در پنجمین دوره مجلس (1376)

* وزیر فرهنگ و آموزش عالی در دولت محمد خاتمی(1379-76)

* وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در دولت محمد خاتمی (1382-79)

* مشاور رییس جمهور (1382 تاكنون)

تشكیل هیأتهای امنای دانشگاه‏ها و مراكز پژوهشی، تأسیس و توسعه دانشگاه‏ها در مناطق محروم كشور، ارتقای كیفیت آموزش و پژوهش، گسترش تحصیلات تكمیلی، طراحی و اجرای نظام آموزش‏های علمی و كاربردی (دانشگاه جامع)، برنامه‏ریزی و گسترش آموزش‏های نیمه حضوری و از راه دور (دانشگاه پیام نور)، تأسیس و گسترش مراكز رشد علم و فنّاوری و پاركها و شهرك‏های تحقیقاتی، توسعه و تقویت انجمن‏های علمی و تخصصی، تقویت مجلات و نشریات علمی و تخصصی، تنوع بخشی به خدمات و منابع درآمدی آموزش عالی،برنامه‏ریزی تقویت بنیه علمی ایثارگران و فرزندان شهیدان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، پیگیری و تأسیس فرهنگستان علوم و زبان و ادب فارسی، جذب و پرورش استعدادهای درخشان آموزش عالی، گسترش ارتباطات و همكاریهای علمی ملی و بین‏المللی، قانونمند و نهادینه كردن فعالیت‏های علمی و فرهنگی و اجتماعی دانشگاهی، پیگیری ایجاد تحول ساختاری در مدیریت علم و فنّاوری كشور و تأسیس وزارت علوم و تحقیقات و فنّاوری، تمركززدایی و تقویت آزادی علمی و استقلال سازمانی دانشگاه، تقویت همكاری‏های علمی و پژوهشی دانشگاه با صنعت، برنامه‏ریزی رشد پرشتاب و مستمر تولید علمی ایران طی 14 سال گذشته، دفاع همه جانبه از كیان دانشگاه و حقوق دانشگاهیان و دانشجویان، مطالعه و تدوین برنامه‏های ملی توسعه فنّاوری و توسعه زیست فنّاوری و توسعه علمی كشور از جمله دستاوردهای مدیریت دكتر معین در آموزش عالی ایران است.

دوره دوم و سوم وزارت دكتر معین با بحران‏های متعددی روبرو بود كه بالصراحه، دانشگاه و دانشجویان را به عنوان نهاد فكری و نیروی پیشاهنگ اصلاحات هدف قرار داده بود. نقطه اوج بحران با هجوم گروههای فشار و ورود غیر قانونی افراد مسلح در 18 و 20 تیرماه 1378 به كوی دانشگاه تهران و دانشگاه تبریز و ضرب و جرح دانشجویان شكل گرفت كه با اعتراض و استعفای وزیر در دفاع از حریم دانشگاه و مظلومیت دانشجویان مواجه شد. در خردادماه 1381 نیز هشدار دكتر معین نسبت به پیامدهای بلند مدت فكری، اجتماعی و فرهنگی حكم اعدام برای دكتر آقاجری استادیار دانشگاه تربیت مدرس، تظاهرات غیرقانونی و اشغال ساختمان وزارتخانه از سوی افراد تحریك شده و ارائه طرح استیضاح از سوی گروه اقلیت مجلس شورای اسلامی را در پی داشت كه استقبال و اعلام آمادگی وزیر برای پاسخگویی، موجب بازپس‏گیری طرح استیضاح گردید. در تابستان سال 1382 با توجه به بن‏بست رسیدن تصویب نهایی قانون جدید وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری در شورای نگهبان - كه بر پایه انسجام آموزش عالی و تحول در ساختار مدیریت علم و فنّاوری و بر اساس مطالعه و كارشناسی علمی چندین ساله تنظیم شده و به تصویب دولت و مجلس شورای اسلامی رسیده بود و اعتراض به دخالت نهادهای موازی در آموزش عالی و دانشگاهها و بی‏حرمتی نسبت به دانشگاه و دانشگاهیان را در متن خود داشت - دكتر معین استعفای دوم خود را تقدیم كرد كه سرانجام مورد پذیرش قرار گرفت.

دكتر معین هم‏اكنون ریاست انجمن آسم و آلرژی و مركز تحقیقات ایمونولوژی، آسم و آلرژی را بر عهده دارد. ایشان عضو هیأت‏های امنا، شوراهای علمی و پژوهشی، مجامع، آكادمی‏ها و انجمن‏های علمی، فرهنگی و دانشگاهی مختلف است و به عنوان استاد دانشگاه علوم پزشكی تهران به تدریس و تحقیق مشغول است. انتشار بیش از 140 مقاله علمی در نشریات و همایش‏های معتبر در سطوح ملی و بین‏المللی، انتشار 18 عنوان تألیف، ترجمه و یا ویرایش علمی و نیز ارائه صدها سخنرانی در دانشگاهها، مراكز پژوهشی و مجامع آموزشی و فرهنگی در ایران و سایر كشورها از جمله دستاوردهای علمی و فرهنگی او است.

دکتر سیدمحمدرضا خاتمی

محمدرضا خاتمی (متولد ۱۳۳۸ در اردکان) دبير كل سابق جبهه مشاركت مهمترین گروه اصلاح‌طلب ایرانی و عضو فعلی شورای مرکزی آن، نایب رئيس مجلس شورای اسلامی در دوره ششم است.

او فرزند آیت الله روح‌الله خاتمی یک فقیه مطرح و از دوستان نزدیک روح‌الله خمینی، برادر محمد خاتمی رئیس‌جمهور پیشین ایران و همسر زهرا اشراقی نوه خمینی و دختر شهاب‌الدین اشراقی است.

او فوق تخصص نفرولوژی دارد و پیش از قبول معاونت بهداشتی وزارت بهداشت ایران پس از انتخاب برادرش به ریاست جمهوری در سال ۱۳۷۶ تجربه کار پزشکی در ایران و انگلیس را داشت.

او بیشترین میزان رای یک نماینده مجلس شورای اسلامی را در طول تاریخ ایران بدست آورده است. محمدرضاخاتمی هشت سال قبل كه به جایگاه دبیركلی جبهه مشاركت رسید،از موقعیت فعلی درون این حزب برخوردار نبود. چنان كه خود می‌گوید: «آن زمان همه می‌گفتند به خاطر برادر رئیس جمهور بودن، دبیركل شده است.» اما امروز او از چنان موقعیت و محبوبیتی درون جبهه مشاركت برخوردار است كه خود می‌گوید: «همان ها نگران انشعاب در حزب پس از رفتن من هستند.» وی از متحصنین و سخنگوی نمایندگان مجلس ششم بوده است.

امیدوارم این مطلب نظرتونو جلب کرده باشه!

نظر یادتون نره

روز پزشک مبارک

مطالب مشابه :

محمد فرهادی، گزینه جدید وزارت علوم یک شاهرودی است + رزومه/

فایل صوتی متخصصین درموردبیماریهای مرتبت

روز پزشک مبارک

یک ارگ تمام عیار Korg Legacy Collection v1.1.9

کلیپ های جدید از صداهای سه بعدی

ایمیل محمود احمدی نژاد ریاست جمهوری ایران