فکر مهاجرت

راستش از اون موقعی که یادم میاد و خودمو یه جورایی شناختم شدیداً تو کف مهاجرت بودم و دوست داشتم به قول معروف خارجه رو ببینم. حتی وقتی هنوز بچه مدرسه ای بودم ( کلاس چهارم ابتدایی ) به همراه یکی از دوستان خیلی خوبم که همسایه هم بودیم رفتیم و با بدبختی و پول جمع کردن تونستیم یک کتاب درباره مهاجرت به کانادا خریدیم.

خیلی از اینکه تونسته بودیم اون کتاب رو تهیه کنیم خوشحال بودیم و انگار اصلاً مهاجرت کرده بودیم و هر روز مینشستیم و عکسای توی کتاب که مربوط به بعضی شهرهای کانادا بود رو نگاه میکردیم.

هیچ وقت فکرشم نمیکردم که بعد از گذشت بیشتر از 20 سال دوباره برم سر خونه اول و فکر مهاجرت به کانادا.

البته داستان مهاجرت من خیلی طولانی و یه جورایی تو مخی هستش که فکر میکنم اگر بخوام براتون همشو تعریف کنم فحشو و دری وریه که بارم میکنید. ولی بزارید یکمشو براتون تعریف کنم تا شاید به خودتون امیدوار بشید و ببینید که بجزء خودتون افراد دیگه ای هم هستن که خودشون رو برای مهاجرت به درو دیوار میزنن.

نزدیک های اواخر درسم توی دانشگاه بود که قضیه ادامه تحصیل برام خیلی جدی شده بود و دوست داشتم با یک پذیرش تحصیلی از ایران بکنم و برم ولی هنوز سربازی نرفته بودم و در نتیجه کاری از دستم بر نمیومد.

خلاصه شهریور 83 سربازیم شروع شد و تا اردیبهشت 85 ادامه داشت توی این دوران هم سعی میکردم زبان انگلیسیم رو تقویت کنم تا بعد از سربازیم دیگه مشکل زبان نداشته باشم . هرچند فکر کنم تا 50 سال دیگه هم اون طرز زبان خوندن رو ادامه بدم بازهم انگلیسیم کامل نمیشه ! خودتون میدونید که چی میگم!

بعد از سربازی و در اواخر سال 84 موفق شدم تا از دانشگاه منچستر انگلیس پذیرش تحصیلی بگیرم ولی ای دل غافل که همزمان پذیرش عاشقی هم صادرشد و تصمیم به ازدواج گرفتم . با توجه به اینکه خانمم اصلاً با مهاجرتو خارج رفتن موافق نبود من هم قید تحصیل در منچستر رو زدم ( البته بگم هزینه تحصیل در انگلستان هم بسیار بالابود و یه جورایی خودم راضی به انصراف شدم ) و چسبیدم به کارکردن در یک شرکتی که کارمندش بودم.

سال 84 نامزد شدیم ولی من همچنان دوست داشتم که یک گریزی به مهاجرت بزنم.

سال 85 خواهرم و شوهرش کارهای مهاجرتیشون به آمریکاجفت و جور شد و ازطریق ویزای کار رفتن آمریکا! باتوجه به اینکه من هم همیشه تو کف مهاجرت بودم بعداز گذشت چند ماه از رفتن خواهرم سعی کردم تا با کمک اون یک پذیرش از دانشگاه جورجیا بگیرم. ( رفتم و امتحان تافل ثبت نام کردم و چند ماهی درگیر امتحان شدم ) تا اینکه بالاخره تافل رو هم گرفتم و مدارکمو فرستادم برای خواهرم تا کارای پذیرشم رو برام انجام بده ولی بعد از چند وقت فهمیدم که ای بابا مدرک GRE هم برای پذیرش لازمه . من هم که نداشتم و متاسفانه به علت تاخیر در ارسال مدارک پرونده تحصیلی دانشگاه آمریکا هم بسته شد .

( البته اینجا هم نمیشه از نقش پر رنگ هزینه بسیار بالای تحصیل در دانشگاه های آمریکا هم به راحتی گذشت . طبق معمول بازهم بی خیال شدم )

سال 86 رسماً ازدواج کردیم و سختی های زندگی و کارکردن فکر من رو درگیر خودش کرده بود تا اینکه یک سفر کاری برای آلمان در اکتبر همون سال برام درست شد. وقتی پام به آلمان رسید باورم نمیشد که بالاخره من تونستم از مملکت خارج بشم و یه جورایی خارج رو ببینم.

دروغ نگم ، کلاس الکی هم نمیزارم واقعاً کف کرده بودم و هرچیزی رو که میدیدم حال میکردم در نتیجه تصمیم گرفتم وقتی برگشتم ایران با خانمم هر دو زبان آلمانی یاد بگیریم و برای دانشگاه های آلمان اقدام کنیم که از این طریق هم درس بخونیم و هم اقامت آلمان بگبریم.

از اونجایی که خانم من از آلمان خوشش میومد موافقت کرد و باهم کلاسهای زبان آلمانی رو در بخش فرهنگی سفارت اتریش شروع کردیم. یک سالی زبان آلمانی خوندیم و موفق شدیم سال 88 از دانشگاه Erlangen پذیرش بگیریم . خلاصه وقت سفارت آلمان گرفتیم و همه کارامون رو کردیم که بریم برای مصاحبه ! بازهم فکر این افتاد توی سرم که نکنه از پس هزینه های آلمان بر نیایم مخصوصاً اینکه یه وکیل به ماگفت که بعد از درستون حتماً باید از آلمان خارج بشید و بهتون اقامت نمیده . ما هم که دیدیم تازه کاره من توی ایران افتاده روی غلطک و مستقل هم شدم گفتیم آخه چه کاریه بریم آلمان همینجا هستیم دیگه ! کار میکنیم پول درمیاریم سالی یکی دوبار هم میریم ترکیه عشق و حال میکنیم. ( با عرض شرمندگی از آلمان هم بی خیال شدیم )

تا اینکه بعد از چند وقت دیگه واقعاً شرایط زندگی و کارکردن طوری شد که گفتم برای مهاجرت دائم اقدام کنیم حالا یا استرالیا یا کانادا . از اونجایی که نه استرالیا آشنا داشتیم نه کانادا تصمیم گرفتیم برای کشوری اقدام کنیم که رشتمون رو بخواد . کانادا یه حرفایی واسه گفتن داشت چون هم رشته میکروبیولوژی رو میخواست و هم رشته شیمی رو . به همین خاطر دسامبر 2010 مدارکمو برای مهاجرت به کبک کانادا ارسال کردیم.

گلاب به روتون ، زبان فرانسه دیگه چی میگه ؟؟؟؟؟؟؟

مجبور بودیم با توجه به اینکه مهاجرت به کبک نیازمند آشنایی به زبان فرانسه بود شروع کنیم به فرانسه خوندن. دوباره روز از نو روزی از نو ، بعد اززبان انگلیسی دست و پا شکسته و زبان آلمانی درب و داغون حالا نوبت زبان فرانسه بود. بازهم با همه سختی ها و طعنه و کنایه های فامیل و دوستان زبان فرانسه رو شروع کردیم . مارچ 2011فایل بود که فایل نامبر کبک رو از سفارت کانادا در دمشق سوریه دریافت کردیم و بعد از گدشت چند ماه در نوامبر 2011 به مصاحبه دعوت شدیم.

خداروشکر مصاحبه به خوبی برگزار شد و روسفید از مصاحبه اومدیم بیرون و قبول شدیم. خیلی خوشحال بودیم و من و خانمم کلی شادی کردیم. البته بگم وقتی خبر قبولیمون رو به پدر و مادرمون دادیم هم یه جورایی خوشحال شدن هم یه جورایی ناراحت ( که البته طبیعی هم هست )

خلاصه الان که 2 ماه از اون روز میگذره ما نامه مدیکال هم برامون اومده و منتظریم تاآزمایشات رو انجام بدیم تا منتظر پاس رکوئست بشم.

داستان مهاجرت ما به کشورهای مختلف خودش یه دیوان میشه !

هنوز هم هیچی معلوم نیست که چه زمانی کار مهاجرت ماانجام میشه ولی میخواستم براتون چکیده مهاجرتمون رو بنویسم که سرگذشت ما رو هم بدونید.

بازهم براتون مینویسم . الان ساعت 1:30 بامداد هستش و دیگه بایدبرم بخوابم وگرنه صبح نمیتونمبیدار بشم.

شب همگی بخیر

فکر مهاجرت

مطالب مشابه :

آگهی استخدام در خارج از کشور- آلمان

استخدام کاریابی بین المللی کارپیرا در آلمان،سوییس و اربیل عراق

وب سایت های کاریابی در کانادا

تجربه ‌ آلمان در بنگاههای کوچک و متوسط

مشاغل مورد نیاز در کشور آلمان

ثبت شرکت در آلمان

دوره‌های ورود به بازار کار برای دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها

نکاتی در مورد ویزای دانشجویی آلمان

اخذ پذیرش در دانشگاههای آلمان - قسمت دوم

تحصیل در رشته مهندسی صنایع در آلمان