هوش عاطفی (هیجانی)

هوش عاطفی (هیجانی) چیست؟ Emotional Intelligenc e

برای سالهای متمادی تصور بر این بود که IQ (ضریب هوشی) نماینده ی میزان موفقیت افراد است .در مدارس معیار اهدای جوایز به دانش آموزان تست هوش بود،اما در دهه ی اخیر محققان دریافتند که ضریب هوشی تنها شاخص ارزیابی موفقیت یک فرد نیست در حال حاضر EQ(هوش عاطفی) دلیل عمده ای برای موفقیت های افراد به حساب می آید.

نگاهی کلی به شاخص های هوش هیجانی:

1-خود آگاهی (خود ارزیابی، اعتماد به نفس)

2-خود گردانی (خویشتن داری ،قابل اعتماد بودن، وجدان سازگاری)

3- آگاهی اجتماعی (همدلی ،آگاهی سازمانی، انگیزه خدمت)

4- مهارت اجتماعی (تاثیر گذاری ،رهبری ،مدیریت ارتباط )

پایه های هوش هیجانی عبارتند از :

-آگاهی ازاحساساتتان واستفاده از آنها برای تصمیم گیری های زندگی.

-توانایی یافتن برای مدیریت زندگی هیجانی خود وتسلیم نشدن در مقابل افسردگی ،نگرانی وخشم .

- تحمل ناملایمات واز دست ندادن انگیزه برای پیگیری اهداف .

- همدلی و درک هیجانها ی دیگران بدون نیاز به اینکه خود آنها به شما بگویند که چه احساسی دارند.

- کنترل ماهرانه ویکنواخت احساسات در روابط با دیگران .

- هوش هیجانی در حقیقت راهیست برای زیرک بودن .

پرورش هوش هیجانی کودکان

زمانی که شما به کودک خود کمک می کنید تا احساسات تند وتیز خود مانند عصبانیت ،نا امیدی یا آشفتگی ذهنی را درک کرده و آنها را مدیریت کند در واقع او را در بالا بردن هوش عاطفی اش کمک کرده اید.

کودک شما لحظه ای پادشاه جهان است وبا شادی این سو وآن سو می دود ،کمی بعد ممکن است خشمگین باشد واز روی نا امیدی مطلق گریه کند واسباب بازی هایش را پرتاب نماید.

متخصصان بر این باورند که این لحظات در اوایل دوران کودکی بهترین فرصت هستند که شما بتوانید از آنها استفاده کنید وبه کودک خود آموزش دهید که چگونه احساسات قدرتمند خود را مدیریت کرده وخود را آرام کند.

کودکی که بهره هوش هیجانی او بالاتر باشد قادراست ارتباط بهتری با احساسات خود برقرار کند.در هنگام اوج هیجانهای عاطفی خود را آرامتر کند.دیگران را بهتر درک کرده وبا انها بهتر ارتباط برقرار کند وایجاد رابطه دوستانه محکمتر برای او اسان تر است.

متخصصان بر اهمیت بهره هوش هیجانی ونقش آن در کمک به کودکان برای افزایش سطح اعتماد به نفس ومسئولیت پذیری ونهایتا تبدیل شدن به بزرگسالانی که بتوانند با مهارت با دیگر افراد جامعه ارتباط برقرار کنند تاکید می کنند.

تکنیک هایی وجود دارند که به آنها "هدایت عاطفی" می گویند که در واقع با بکار بستن آنها می توان به کودک آموزش داد که احساساتش را تجزیه و تحلیل کند که در برخورد با مشکلات چگونه انها را مدیریت نماید .

تکنیک اول

-با توجه ودقت وابراز احساسات به حرفهای کودک گوش دهید

هنگامی که کودک از احساسات خودش برای شما می گوید به حرفهای او مشتاقانه گوش بدهید سپس همه آنچه را با شما در میان گذاشته است را مجددا برایش بازگو کنید مثلا با ورود یک فرزند جدید به خانواده به واسطه آنکه شما وقت زیادی را برای مراقبت از نوزاد جدید اختصاص داده باشید وکودک بزرگتر شما احساس طرد شدن یا رها شدن از جانب شما را داشته باشد، همین مطلب را با او در میان بگذارید وبپرسید که آیا واقعا چنین احساسی داشته است؟ در صورتی که پاسخ او مثبت بود می توانید بگویید:"درسته.مامان باید وقت زیادی را برای مراقبت از کوچولو می گذاشت."

وسپس از خاطرات دوران کودکی خود بگویید که شما هم چنین احساسات مشابهی داشته اید.

تکنیک دوم

به کودک خود کمک کنید تا احساسات خود را نامگذاری کند

هنگامی که کودک شما نمی تواند پازل را کامل کند در نتیجه عصبانی می شود وکج خلقی می کند. به جای اینکه به او بگویید "دلیلی برای عصبانیت وجود ندارد" بهتر است تصدیق کنید که واکنش او کاملا طبیعی است بگویید"وقتی آدم نمیتونه پازل را کامل کنه واقعا حوصله اش سر میره مگه نه؟" اگر به او بگویید که واکنش هایش بی مورد یا بیش از حد هستند،او احساس می کند که گویی باید جلوی احساساتش را بگیرد.

تکنیک سوم

کج خلقی ها وبداخلاقی های اورا به یک ابزار آموزشی مفید تبدیل کنید

اگر کودک شما به طور مثال از دندانپزشکی ومعاینه ناراحت وآشفته می شود به او کمک کنید تا کنترل خود را بدست گیرد .

درباره اینکه چرا از معاینه توسط دندانپزشک می ترسد،اینکه انتظار دارد یا پیش بینی می کند که در زمان معاینه چه اتفاقاتی بیفتد واینکه چرا او باید توسط دندانپزشک معاینه شود با او صحبت کنید.

هنگامی که کودک شما با یک بچه دیگر مشکل پیدا می کند محدودیت های اورا به وضوح برایش توضیح دهید سپس اورا به سمت پیدا کردن راه حل مناسب راهنمایی کنید .مثلا می توانید بگویید"می دانم از اینکه خواهرت ساختمانی را که با آجرهای اسباب بازی ساخته بودی خراب کرد عصبانی هستی،اما نباید اورا بزنی. پس وقتی عصبانی هستی چه کار دیگری می توانی بکنی".

اگر کودک شما ایده ای در مورد راه حل مناسب ندارد چند گزینه در اختیار او قرار دهید.

متخصصین پیشنهاد می کنند در چنین شرایطی به کودک خود بگویید"اول شکم، آرواره ومچ دستهایش را چک کند ببیند که آیا آنها سالم هستند سپس یک نفس عمیق بکشد تا عصبانیت را از بدن خود بیرون کند و همچنین احساس بهتری از بدست آوردن مجدد کنترل خودش پیدا کند. آنگاه به کودک خود کمک کنید تا درباره عصبانیتش حرف بزند. او می تواند با یک جمله شبیه این حرفش را آغاز کند"وقتی داد میزنی من عصبانی می شوم" کودک باید بداند عصبانی شدن طبیعی است اما فقط تا جایی که به دیگران به این خاطر آزار وآسیب نرسانند.

تکنیک چهارم

با حفظ آرامش خودتان یک الگوی مناسب برای کودکتان باشید

بهترین تکنیک برای آموزش هوش هیجانی به کودک الگوی مناسب بودن برای فرزندانمان می باشد. اینکه در زمان عصبانیت جملات و حرفهای نامناسب،تند وزننده به کار نبرید.بهتر است به جای گفتن جملاتی از قبیل" تو من رو دیونه می کنی" بگویید وقتی این کار را میکنی من عصبانی می شوم . در این صورت کودک می فهمد که مشکل به رفتار او بر میگردد نه به خود او.

از انتقاد بیش از حد خودداری کنید زیرا موجب می شود که کودک اعتماد به نفسش را ازدست بدهد.

احساسات خودتان را همیشه در نظر بگیرید وآنها را پنهان نسازید تا کودک ابراز احساسات را آموخته و مثلا در صورتی که به کودک بگویید ناراحت هستید اما رفتار نا مناسبی از خود بروز ندهید به کودک نشان داده اید که می توان شدید ترین احساسات را نیز به خوبی کنترل ومدیریت کرد.

هوش عاطفی (هیجانی)

مطالب مشابه :

زمان ثبت نام مجدد برای کنکورپزشکی و غیرپزشکی دانشگاه آزاد سال91 و نیز چگونگی ویرایش ثبت نام دانشگاه

پرورش خلاقیت در دانش آموزان مقطع ابتدایی

اکسی توسین

ارتباط صحیح با کودکان

هوش عاطفی (هیجانی)