اضطراب رفتن به مدرسه و راهکارهایی برای کاهش آن

اضطراب رفتن به مدرسه و راهکارهایی برای کاهش آن
با شروع ماه مهر و بازگشایی مدارس، یکی از عمده مشکلاتی که عده زیادی از والدین با آن مواجهند بهانه‌گیری کودکان در مورد رفتن به مدرسه است. بسیاری از آنان از همان روزهای نخست با رفتن مدرسه مشکل دارند و برخی دیگر پس از گذشت چند روز از بازگشایی مدارس دچار این مشکل می‌شوند، که باید در شناخت و رفع این مشکلات کوشید. ورود به محیط جدید برای هرکسی می‌تواند اضطراب‌آور باشد، اضطراب در کودکانی که تازه به مدرسه می‌روند و سابقه رفتن به مهد کودک یا پیش دبستانی را ندارند بیشتر دیده می‌شود که رفع آن نیازمند همکاری والدین و معلمان است.
اضطراب یکی از عمده‌ترین دلایل مشکل کودکان هنگام رفتن به مدرسه است. دلایل متعددی وجود دارد که چرا کودکان 5، 6 ساله از رفتن به مدرسه می‌گریزند، معمول‌ترین نارضایتی آنها تمایل زیادشان برای (فقط در خانه ماندن) است. بعضی کودکان در این سن نیاز به زمان بیشتری برای سازگار کردن خود با قوانین و محیط‌های جدید دارند.
عده‌ای از بچه‌هایی که برای سال اول به مدرسه می‌روند اضطراب جدایی داشته و از رفتن به مدرسسه امتناع می‌کنند و موقع جدایی گریه کرده و حتی در موارد شدیدتر مریض می‌شوند. در این موارد کودک می‌پندارد اگر از والدین خود جدا شود ممکن است برای همیشه آنها را از دست بدهد، به همین دلیل اغلب اصرار می‌کند که والدین بعد از مدرسه به دنبالش بیایند و یا در طول مدتی که در مدرسه است منتظرش بمانند. اضطراب کودکان ممکن است به دلیل ترس جدا شدن از پدر و مادر خود باشد و اگر این ترس شدید باشد می‌تواند منجر به اختلال در تحصیل و حتی منجر به ترک تحصیل شود.

برخی کودکان مدرسه را مکانی پر اضطراب و ترسناک می‌یابند. کودکانی که ناتوانایی‌هایی دارند ممکن است به خوبی در نیابند که چه توقعی از آنها می‌رود و در نتیجه دچار انزوای ناخوشایند اجتماعی شوند و حتی ممکن است درس خواندن را مسأله‌ای دشوار و پرتنش بیابند. شاید والدین خیال کنند که به عنوان نگهبان کودکشان باید آماده حل مشکلات باشند. ولی غالباً گوش شنوا، کلمات محبت آمیز و ابراز مهربانی می‌تواند بسیار مفید واقع شود. این وظیفه دشواری است و تا هنگامی که کودک شما نیاز داشته باشد باید زمان صرف آن کنید.
پذیرفتن مشکل
مهم‌ترین کار آن است که شما اضطراب کودکتان از مدرسه را به عنوان نگرانی واقعی او بپذیرید و حداقل کمک شما این خواهد بود که او مطمئن می‌شود که می‌تواند بدون ترس راجع به مشکلاتش با شما صحبت کند. از کودک بپرسید مشکلات اساسی او چیست؟ سوال دقیق باعث می‌شود که کودک در بین مسائل خود جست وجو کند و نگرانی‌ها را به ترتیب اهمیت بیان کند. اگر کودک نمی‌تواند نگرانی‌هایش را به ترتیب اولویت بیان کند از او بخواهید چند تا از آنها را بدون ترتیب نام ببرد و یا لااقل نگرانی‌های اخیرش را به شما بگوید.
به یاد داشته باشید که تمام کودکان نوعی اضطراب را در مورد مدرسه تجربه می‌کنند. حتی آنها که بی خیال و موفق به نظر می‌رسند. گرچه دانستن این نکته به کودک شما کمکی نمی‌کند، ولی برای خود شما مفید است.
بکوشید که رشته ارتباط همواره برقرار بماند. به کودکتان نشان دهید که می‌تواند صرف نظر از موضوع همواره با شما درد دل کند. لازم نیست همواره راه حلی برای مشکلاتش ارائه دهید. گاهی تنها صحبت با والدین می‌تواند احساس تهدید را در کودک کاهش دهد. اگر شرایط دشوارتر از حد تحمل کودک شما شود قاعدتاً باید اولین نفری باشید که از این موضوع با خبر می‌شوید.
قدر اشک‌‌ها را بدانید
گریستن تنش را به شدت کاهش می‌دهد و احساسات نامطلوب را برطرف می‌کند. گرچه مشاهده گریستن کودک ناراحت کننده است و اولین واکنش کوشش برای آرام ساختن اوست، ولی اگر فرصت دهید که کودکتان به اندازه کافی گریه کند ممکن است خلقی بسیار خوش و پذیرا پیدا کند و با شما به گفت وگو و درد دل بپردازد. ظاهر آرامش بخش با حس همدردی نشان دهید، ولی اجازه دهید گریه روند خود را طی کند.
ترس یا امتناع از رفتن به مدرسه
ترس بیش از آنکه علت شخصیتی و عاطفی داشته باشد، ناشی از یادگیری است. مادر یا پدری که در ارتباط خود با کودکان از مفاهیم و نکته‌های منفی از محرک‌ها و مکان‌هایی مثل مدرسه یا درس خواندن استفاده می‌کنند و تجربه‌های منفی توأم با وحشت و ترس و اضطراب خود را از دوران تحصیل و مدرسه، تنبیه و توبیخ‌ها به بچه‌ها انتقال می‌دهند و از آنها می‌خواهند که مواظب رفتارهایشان باشند، خواه ناخواه بذر امتناع و ترس از مدرسه را در افکار آنها می‌کارند. در سنین ابتدایی از ترساندن بچه‌ها، ایجاد رعب و ترس از معلم، تشبیهات (اگر بچه خوبی نباشی می‌گم معلم تو را در کلاس حبس کند) خودداری کنید. خاطرات، یادواره‌ها و تجارب مثبت، شاد و جالب خود با معلم‌های دوره ابتدایی را با بچه‌ها در میان بگذارید، از معلم‌ها با القاب خوب (با لبخند) یاد کنید. با تعریف خاطرات دوران مدرسه خود برای بچه‌هایتان می‌توانید از این طریق آنها را با مدرسه آشنا کرده و اضطراب آنها را کاهش دهید.
از دیگر راهکارها
بهتر است پیش از آغاز مدرسه آنها را با مسئولین، معلم‌ها و محیط مدرسه آشنا کنید. در هنگام مشاهده واکنش‌های اضطرابی باید آرامش خود را حفظ کنید و اگر کودکانتان خیلی به شما وابسته‌اند با آشنا کردن آنها با محیط مدرسه و بازی کردن نقش معلم و شاگرد، آنها را با مدرسه آشنا سازید.
با خونسردی و با خواندن کتاب‌هایی در مورد ورود به مدرسه نیز می‌توانید به کاهش اضطراب کودکان خود کمک کنید. پدر و مادرها همچنین می‌توانند به کودکان خود القا کنند که با ورود به مدرسه مطالب جدید یاد گرفته و کامل‌تر می‌شوند.
به هیچ وجه به خاطر ضعف در فهم یا انجام تکالیف، آنها را تحقیر یا تنبیه بدنی نکنید.
از مقایسه کودک خود با دیگر بچه‌ها بپرهیزید. سعی نمایید تا قبل از شروع مدرسه به تدریج وابستگی کودک را به خودتان به حداقل برسانید. با کودکتان درباره آنچه که در روزهای مدرسه انجام می‌داده صحبت کنید و روی نکات مثبت و جالب تأکید بیشتری داشته باشید. چنانچه از مدرسه ترس دارد علت ترس او را جویا شوید و برای رفع آن اقدام کنید.
کودک را به خاطر ترس‌هایش سرزنش نکنید و سعی کنید زود قضاوت نکنید.
نقش معلمان
نقش معلمان هم در کاهش اضطراب کودکان مؤثر است. معلم‌ها برای کمک به کاهش اضطراب کودکان نباید از ابتدا شروع به تدریس کنند بلکه با روحیه شاداب و چهره‌ای خندان به تفریح و بازی با کودکان پرداخته و از این طریق به آنها آرامش دهند. معلم‌ها می‌توانند چند روز اول با تعریف کردن خاطرات خود ترس و نگرانی بچه‌ها را کمتر کرده و نسبت به بچه‌ها شناخت پیدا کنند و در صورت پی بردن به مشکل بچه‌ها آن را ریشه یابی و حل کنند.
برای هرچه بیشتر کاهش ترس از مدرسه در کودکان باید سعی شود در هر مقطع از وجود کارشناسان روان‌شناسی و مشاوره به طور دائم در مدرسه ابتدایی و راهنمایی استفاده شود. مشاور با ایجاد روابط عاطفی پایدار می‌تواند کودکان را جهت ورود به مقاطع مختلف آماده کند و شیوه برخورد با مسائل و مشکلات عاطفی و آموزشی را به آنها بیاموزد و در آخر این که ایجاد یک محیط آموزشی سالم و شاد نیز از دیگر عوامل ایجاد اشتیاق به مدرسه رفتن در کودکان است.

اضطراب رفتن به مدرسه و راهکارهایی برای کاهش آن

مطالب مشابه :

راهکارهایی برای رفع مشکلات رفتاری دانش آموزان

راهكارهاي اجرائي مناسب در جهت بهبود كيفيت آموزشي در مدرسه راهنمایی شریعتی دو

راهکارهای نوین برای مدرسه ای بهتر

راهکار های پیشنهادی برای مدیریت مدرسه

راهكارهاي اجرايي كيفيت بخشي آموزشي وپرورشي درمدارس

راهکارهایی جهت شاداب سازی دانش آموزان

اضطراب رفتن به مدرسه و راهکارهایی برای کاهش آن

دلایل مخالفت آموزگاران با ارزشیابی توصیفی

راهكارهايي براي تقويت املا

روانشناسی دیکته نویسی با تاکید بر درمان مشکلات (دیکته نویسی) دانش آموزان مقطع ابتدایی