پارکهای جنگلی

پیشگفتار

آنچه که نظر انسانها را برای استفاده از فضای سبز جنگل جلب کرده و اندیشه پارکهای جنگلی را دیکته می کند امتیازاتی است که جنگل دارای آن می باشد. که با هیچگونه طراحی و سرمایه گذاری نمی توان در محیط خارج از جنگل پیاده نمود و انسان بسیاری از نیازهای خود را از محیط جنگل براورده کرده است.امروزه بشر پس از گذشت زمانی طولانی در ساختن شهرهای بزرگ و بدست آوردن تکنولوژی پیشرفته در استفاده از ماشین با تصور درست یابی به رفاه، آرامش روحی را از خود سلب کرده مردم شهر نشین با افزایش جمعیت و رشد صنعت دچار ترافیک و به سروصدای ناشی از آن شده اند و با مشکلاتی از قبیل ضعف اعصاب، بیماری های روانی، سکته های قلبی و مغزی و... نیاز انسان به استراحت و آرامش هر روز بیشتر محسوس می گردد. اندیشمندان راه چاره همه مشکلات را پناه بردن مجدد انسان به دامن طبیعت می دانند. امروزه در کشورهای مترقی به دنبال پیگیری این اندیشه، قسمت هایی از جنگل های طبیعی را انتخاب و پارکهای جنگلی را بوجود می آورند.

تهیه طرح پارکهای جنگلی:

به دلیل ویژیگی های طبیعت کار طراحان پارکهای جنگلی به مراتب آسان تر از کار طراحان پارک شهری است. بسیاری از برنامه ها در مورد زیبا سازی محیط پارک در پارک جنگلی حذف و برنامه های خاک برداری و خاک ریزی در جنگل طبیعی لزومی نخواهد داشت. از دریاچه و برکه می توان برای تهیه آبی استفاده نمود. ولی با وجود این پارکهای جنگلی را نمی توان بدون طراحی قبلی تاسیس نمود و برای طراحی آنها شناخت کامل روی علوم طبیعی، زیست شناسی گیاهان و جانوران، معماری ویژه، معماری با گونه های چوب، پاکسازی، زیباشناسی و ذوق و سلیقه و از همه مهمتر روانشناسی و رفتارشناسی و فرهنگ و جامعه لازم است.

هدف تاسیس پارکهای جنگلی:

1- بهره برداری صحیح و سالم از داده های رایگان طبیعت به جای سرمایه گذاری و صرف انرژی کار و هزینه در مناطق فاقد جنگل.

2- کشانیدن مردم خسته از زندگی شهری به درون طبیعت واقعی و آشناساختن آنها با فرهنگ منابع طبیعی و علاقه مند ساختن مردم به بهره برداری صحیح از نعمت های طبیعی و برگرداندن سلامت روحی به آنان.

3- در بازدید کنندگان از پارکهای جنگلی با الهام سیری از پدیده های طبیعی و با استفاده از لطف طبیعت نوعی همکاری و احساس محبت زنده می شود. و این قدم موثری برای رشد فرهنگ نسلهای جوان و آینده می باشد.

4- احداث محل های استراحت مناسب برای همه طبقات مردم بویژه محرومان.

5- بوجود آوردن امکانات بررسی تحول و تواتر طبیعت چه در این پارکها، جنگلها به حال خود وا گذاشته نمی شوند.

6- نکات ضروری در طراحی پارکهای جنگلی.

طراحی پارکهای جنگلی نکاتی که باید مورد توجه قرار گیرد:

1- آگاهی از شرایط اکولوژیکی محیط زیست جنگل

2- آب و آبیاری

3- مصالح ساختمانی

4- بررسی و آماده کردن طرح جامع

5- انتخاب محلی برای تاسیس پارک جنگلی

6- تهیه نقشه پارک

7- تهیه برنامه کار زمان بندی شده

8- تامین اعتبارات ایجاد پارک

9- پرسنل پارک

10- پیاده کردن طرح پارکهای جنگلی (اجرای برنامه)

الف: ایجاد در ورودی

ب: محوطه ورودی

ج: تابلوهای راهنما و اتیکت ها

د: نقشه راهنمایی و اطلاع

11- حصار پیرامون پارک

1۲- پارکینگ

13- خیابان های اصلی پارک جنگلی

14- خیابان فرعی پارک جنگلی

15- پیاده رو در پارک های جنگلی

16- دالها

17- ساختمان ها و تاسیسات:

الف: ساختمان های لازم برای مدیریت و نگهداری و کنترل پارک(دفتر اطلاعات، نگهبانی، دفتر بلیط فروشی، خانه سرایدار، انبار، خانه نگهبان، دفتر مدیریت پارک می توان به صورت پیش ساخته نصب نمود و دارای اشکال متنوع باشد)

ب: ساختمان های لازم برای خدمات عمومی مردم (فروشگاه، رستوران، کافه، دفتر پست و تلفن، درایوین سینما، میز و نیمکت، توالت های عمومی و ...)

پ: ساختمان های تزییناتی و تفننی (برجهای دیده بانی و تفریحی، نمایشگاهها، محل هایی برای نمایش لباس محلی، تاتر محلی، آلاچیق، مجسمه شخصیت ها)

ت: آب نماها (برکه ها، دریاچه ها، نهرها، رودخانه های طبیعی)

ث: تاسیسات و تجهیزات راهنمایی (تهیه پایه تابلوهای اخطار دهنده یا پیامهایی که از چوب تهیه می شود)

ج: شبکه آبیاری و فاضلاب

چ: ساختمان کارگاهها ( در یکی از نقاط دید مردم یک کارگاه درودگری بوجود آید تا نیازهای چوبی را برآورده سازد)

ح: ساختمان زباله دان ها و کوره های زباله سوزی

خ: ساخت زمین های ورزشی و محل استراحت بزرگسالان( می توان محل بازی والیبال، بدمینتون، هندبال، پیس بال، و... برای بازدیدگنندگان در نظر گرفت. در پارکهای جنگلی سکوهایی برای نشستن بزرگسالان ساخته نمی شود و افراد دور هم می نشینند)

د: پارک ویژه کودکان ( در وسعت و تنوع کمتری ساخته شود)

18- تزیینات گیاهی و ایجاد باغهای فصلی و تپه های سنگی و گلخانه

19- محل های پیکنیک و کیفیت در پارکهای جنگلی

20- ایجاد باغ وحش در پارکهای جنگلی

21- سمبل پارکهای جنگلی

1) طراح پارک جنگلی قبل از تهیه طرح پارک باید در مورد وضع جغرافیایی و شرایط آب و هوایی تغییرات درجه حرارت سالیانه، فصلی، ماهیانه و حداقل مطلق و حداقل مطلق و متوسط درجه حرارت، میزان رطوبت نسبی هوا (در سد)، میزان شکل بارندگی ها(باران، برف و تگرگ و ...) و شیوه پراکنش آنها در فصول مختلف سال، جهت سرعت بادهای غالب محلی ) شرایط مربوط به خاک ( شرایط فیزیکی، مکانیکی، شیمیایی خاک، عمق خاک و قابلیت شسته شدن خاک) شرایط بیولوژیکی (گونه های مهم درختها و درختچه ها و جامعه گیاهی موجود در منطقه و امکان وارد کردن گونه های درختی جدید به ویژه با دامنه بردباری اکولوژیک گونه های درختی جنگل و گونه های مهم جانوران گوشتخوار، شکاری، پرندگان بویژه پرندگان آوازخوان منطقه و پرندگان آبی) شرایط توپوگرافیک (ارتفاع از سطح دریا، میزان جهت شیب ها، وضعیت رویش سطح شیب ها در جهات مختلف و تطبیق رستنیها با میزان و جهت شیب ها) شرایط اقتصادی- اجتماعی و محلی و در سطح گسترده، شناخت کافی از اکثر بازدیدکنندگان داشته باشند.

2) در اکثر مناطق جنگلی مانند جنگل های شمال نیاز به آبیاری درختان و گیاهان در هیچ یک از فصول سال پیدا نمی شود ولی مسئله آب آشامیدنی مهم است که می توان به وسیله ساخت منبع آب یا پمپاژ از چشمه های قابل کنترل ویا لوله کشی و قرار دادن شیرهای آب فوری بهداشتی تامین نمود.

3) بیشتر مردم علاقه مند که پارکها دارای ساختمان های چوبی و حالت روستایی باشد. بدنه درونی ساختمان ها را می توان از مصالح ساختمانی مانند: سنگ، بلوک های سیمانی، آجر یا بتون تهیه کرد و رویه آنها با چوب های جنگلی پوشش نمود. چوب ها باید سالم باشد و آثار کرم خوردگی، حشره خورده گی، قارچ زدگی و سایر آفات و بیماری های چوب در آن وجود نداشته باشد تا دوام آن طولانی شود و کانونی برای انتشار آفات و بیماری ها نشود.

4) جنگل ها در واقع متعلق به عموم مردم بوده و دولت متولی آن می باشد. طراح باید قبلا همه مسائل را در نظر گرفته و بویژه مسائل اقتصادی و اجتماعی را به خوبی مطالعه نماید و اگر مسئله ای( مانند سکونت خانواده در عرصه جنگل، وجود گاوبند و گاوداری در جنگل و ... وجود داشته باشد)قبلا آن را حل کرده و یا راه حلی برای آن پیدا نماید و سپس از بلامعارض شدن عرصه جنگل از نظر سکونت، گاوداری، بهره برداری و غیره و با تصویب مقامات مسئول احترام به تهیه طرح نماید.

5) جنگل ها متعلق به دولت (ملی) بوده و مسئولان سازمان جنگل ها و مراتع می توانند درباره واگذاری محل برای ایجاد پارک جنگلی تصمیم بگیرند این مسئولان بهتر از هر کس دیگر می دانند جنگل های بلا معارض درکجا قرار دارند و چه مساحتی از آنها را می توان برای ایجاد پارک اختصاص داد لذا در این مورد برخلاف طراحان پارکهای شهری، فقط مهندسین طراح نیستند که برای انتخاب محل پارک نظر می دهند فقط محلی که برای ایجاد پارک جنگلی انتخاب می شود باید در جایی باشد که اکثر علاقه مندان به بازدید و استفاده از آنها به راحتی امکان دسترسی به پارک را از طریق جاده های اصلی و فرعی داشته باشند.

6) نقشه برداری در عوارضی پوشیده از جنگل مشکل است ولی بدون نقشه و آگاهی عوارض زمین مانند تپه ماهورها، دانه ها، شیب ها، جهت آنها و... کار تهیه طرح پارک جنگلی امکان پذیر نمی باشد. طراح معلومات فوق را با مقایسه های اجرائی 100/1 یا 50/1 بر روی کاغذ آورده و سپس از پیاده کردن تصمیمات لازم در مورد تاسیسات پارک بر روی نقشه طرح خود را در زمین اصل اجرا می کند. خطوط میزان با فاصله معین 2 تا 5 متر رسم شود.

7) پس از تهیه نقشه باید برنامه امکان کارها را به فازهای مختلف تقسیم نمود و هر یک را با مدتی که برای اجرای آن لازم است در جدول زمان بندی شده آورد تا از روی آن کیفیت پیشرفت کار مشخص شود بهتر است برنامه کار بصورت فازهای کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت تقسیم شود و با تشخیص اولویت برنامه منظمی برای پیاده کردن اندیشه ها در نظر گرفته شود.

8) در کشور ما برای در اختیار گرفتن عرصه جنگل تاسیس پارک جنگلی بودجه ای لازم نیست و می توان با موافقت مسئولین منابع کشور آن را به رایگان در اختیار گرفت. ولی برای تبدیل به پارک جنگلی برخی تاسیسات و تجهیزات از قبیل جاده سازی، درخت بری، حصار کش، تهیه محل بازی کودکان، ساختمان های اداری، مدیریت، نگهداری، اطلاعات و غیره ضرورت دارد که مستلزم سرمایه گذاری و هزینه های ثابت به مراتب بهتر است مهندس طراح پارک جنگلی پیشنهادات تاسیساتی خود را در چند فاز با مدت محدود ارائه کرده و برای پیاده کردن آنها و بودجه و هزینه تقریبی آن را پیش بینی نماید تا مقامات مسئول مالی بتواند برای اعتبار آن تصمیم بگیرد.

9) در پارک جنگلی معمولا نیازی به جنگلکاری ، گلکاری ، درختکاری ، آبیاری و کارهایی که در پارک شهری رواج دارد نیست ولی به تعدادی از مسئولین و کارکنان مانند نگهبان و مسئولین راهنمایی ، مسئولین نظافت جمع آوری زباله ، شبکه لوله کشی آب ،مسئولین مدیریت و برنامه ریزی جهت گسترش پارک نیاز هست که در هنگام تهیه طرح باید به آنها اشاره شود .

10) الف : در ورودی پارکهای جنگلی نیاز چندانی به طرحهای معماری پیچیده ندارد و از مواد اولیه ساختمانی مانند سیمان ، آجر و غیره استفاده نمی شود بلکه از خود چوب که در جنگل فراوان است تهیه می کنند . در ورودی بهتر است در کنار یکی از جاده های اصلی باشد تا پیدا کردن آدرس آن آسان باشد . پهنای در ورودی باید نسبتا زیاد ( در حدود 5/3 تا 4 متر ) و قابل عبور برای ماشینهای بزرگ باشد . در ورودی پارکهای جنگلی باید در جایی انتخاب شود که مانع عبور و مرور سبب کند شدن ترافیک عمومی جاده ها نگردد .

ب) در پارکهای جنگلی زیاد متداول نیست ولی بهتر است در پشت در ورودی محوطه نسبت وسیعی را از درختان جنگلی پارک کرده و در آنها نقشه ها و تابلو های راهنمایی را نصب نمایند تا بازدید کنندگان بتوانند به راحتی خود را توجیه نمود .

ج) چون وسعت پارک جنگلی بزرگ و انتخاب جاده های فرعی زیاد است نصب تابلوهای راهنما که بتواند محل تاسیسات وسایل مورد نیاز مردم را که معمولا دور از هم قرار می گیرد نشان دهنده ضروری است . اتیکت نام درختان نوعی آموزش بصری بشمار می رود.

عده زیادی از بازدیدکندگان از نوع خدماتی که در پارکهای جنگلی عرضه می شود و یا از وجود راهها و پدیده هایی که در پارکها وجود دارد آگاه نیستند لذا به جا خواهد بود که در نزدیکی در ورودی مثلا در محوطه ورودی پارک دفتری برای این کار بوجود آید تا مسئولین اطلاعات لازم را در اختیار مردم قرار دهند. این مرکز باید مجهز به تلفن، بی سیم، بلندگو، میکروفن و سایر وسایل پیام رسانی مانند دوچرخه، موتور سیکلت و غیره باشد از این مرکز می توان به عنوان Information یا Guidauce برای اطلاع دادن اشیاء گم شدن یا پیدا شده و پیامهای مردم نیز استفاده کرد.

11) در پارکهای جنگلی ایجاد حصار از مصالح ساختمانی مانند آجر، بتون، آهن و... متداول نیست بلکه از حصارهای چوبی کم که از چوبهای کم قطر جنگلی تهیه می شود، استفاده می شود.

12) به دلیل تعداد زیاد بازدیدکنندگان پارک جنگلی که در مساحت وسیعی پراکنده می شوند پارکینگ بزرگی در نزدیکی در ورودی یا خارج از پارک تهیه نمی شود بلکه در داخل پارک در محوطه های کوچکی که برای پیک نیک بازدیدکنندگان در نظر گرفته می شود محل کوچکی برای پارک اتومبیل در نظر می گیرند. محل پارکینگ باید در جایی انتخاب شود که به نهالهای جنگل و زاد آوری جنگل لطمه نزند.

13) از آنجایی که وسعت پارکهای جنگلی زیاد می باشد(ممکن است به چند صد هکتار برسد) ایجاد جاده های اصلی طوری که بازدید کنندگان بتوانند دید کاملی بر روی مناظر جنگل داشته باشند و از آنجائیکه این جاده ها مورد استفاده وسایل نقلیه قرار گرفته و طول نسبتا زیاد دارند بسیار مهم و ضروری است که سطح آنها به وسیله آسفالت پوشیده شود. پهنای خیابانهای اصلی بهتر است از 20 متر نباشد. کف پوش آن باید از نوعی باشد که بتواند در زیر بارندگیهای سالیانه دوام آورده و خراب نشود. خیابانهای اصلی را گاهی به صورت بلوار درست کرده و در کنار آنها فروشگاه، چای خانه و رستوران دفتر پست و تلگراف دفتر بانک و امثال آن تاسیس کنند تا بازدیدکنندگان در موقع لزوم از آن استفاده نمایند. لزومی ندارد که این خیابان ها کاملا مستقیم باشند. قراردادن نیمکت، شیر آب، زباله دانی و امثال آن در کنار خیابان های اصلی به سودمندی آن می افزاید.

14) برای راهع یافتن به قسمتهایی از درون جنگل و برای قدم زدن و تماشای مناظر و دسترسی به محل استقرار خانواده ها ضروری است. این خیابان ها بهتر است به یکدیگر و به خیابانهای اصلی راه داشته باشد. پهنای آنها 600-5 در نظر گرفته شود. و کف آن عاری از آسفالت است بهتر است در کنار آن در فواصل معین نیمکت، شیر آب و زباله دان نصبد شود.

15) برای دسترسی بازدیدکنندگان به عمق جنگل پیاده روئی به پهنای 1 تا 2 متر از لابه لای درختان به صورت پیچ و خم دار احداث می کنند که از خیابانهای فرعی پارک منشعب می شود. ماشین نمی تواند از آن عبور کند بهتر است شاخه های اطراف درختان پیاده رو را هرس کنند تا مزاحم عابرین نشود. همچنین باید گیاهان خاردار مزاحم را از بین برد.

16) آب موجود در سطح جنگل ها همیشه قابل شرب نیست بنابراین لازم است آبآشامیدنی تصفیه شود. در شبکه لوله کشی مناسب و شیرهای آب قابل کنترل در دسترسی بازیدکنندگان قرار گیرد. برای تکمیل شبکه آّبیاری می توان یک برج آب نیز تاسیس نمود در صورتی که چشمه های آبی در جنگل وجود داشته باشد می توان آن را به حالت طبیعی نگه داشت. فاضلاب پارکهای جنگلی باید به وسیله نهرهای سرپوشیده یا لوله از محوطه پارک خارج شود تا در دسترس مردم قرار نگیرد.

17) در پارکهای جنگلی به علت کثرت تعداد بازدیدکنندگان زباله زیادی بوجود می آید که به منظور تامین بهداشت عمومی بهتر است در اسرع وقت این زباله ها جمع آوری و سوزانده شود طراحان باید این تاسیسات را طوری پیش بینی کنند که هم سریعا زباله موجود در پارک سوزانده شود و هم خطر آتش سوزی برای جنگل در بر نداشته باشد.

18) چمن کاری، گلکاری و درختکاری در پارکهای جنگلی به عهده طبیعت بوده و توسط انسان متداول نیست. گل را فقط می توان به طور محدود در وسط بلوارها و میادین کاشته ولی در برخی از پارکهای جنگلی کشورهای پیشرفته جهان از جمله در آلمان، هلند، دانمارک، فرانسه، اتریش و غیره در زیر درختان جنگلی با فاصله زیاد از کاشت گلهای معین پیازی مانند لاله، سنبل، زعفرانهای خودرو، فریز یا و غیره در نقشه و مساحتهای بسیار وسیع و گسترده استفاده می کنند که در فصل بهار بی نهایت زیبا و جالب است. در جنگلهای طبیعی کشور هنوز این اقدام جامه عمل نپوشیده است.

19) محیط جنگل از نظر اکولوژی برای زیست بسیاری از جانوران مناسب می باشد. بنابراین در این مورد نیز شکل جدی وجود ندارد و با صرف هزینه اندک می توان طرح پارک وحش را تهیه و در محیط پارک جنگلی پیاده نمود تا علاقه مندان با جانوران محلی و بومی جنگلهای کشور خود آشنا شوند.

20) سمبل پارک را می توان از بین اسامی درختان مهم، جوامع گیاهی، انسانهای مهم منطقه، حیوانات، کوهها، دریاچه ها و دیگر پدیده های مهم طبیعی انتخاب نموده و پارک را به وسیله آن به بازدیدکنندگان معرفی نمود.

این سنبل دارای چند مزیت است:

1- توجه مردم را به مهم ترین پدیده های طبیعی موجود در آن پارک جلب نموده و به علاقه مندی آنها جهت استفاده از پارک می افزاید.

2- حس کنجکاوی بازدیدکنندگان را تقویت کرده و آنها را به مطالعه درباره ویژگیهای پارک و افزودن دانش خود تشویق می کند.

3- انسان را از حالت بی تفاوتی و از فرم یک رهگذر ساده در پارک خارج ساخته اهمیت اقدامات اجتماعی و خدمات مردمی را برای آنها نمایان تر می سازد.

4- به انسان می آموزد تا به هر چند به دیده احترام و با توجه بنگرد و او را اندیشمند بار می آورد.

ضرورت احداث و توسعه پارکهای جنگلی:

تغییر و تحولاتی که در چند دهه اخیر در اوضاع اجتماعی و اقتصادی کشورها بوجود آمده نتیجه رشد اقتصادی است. شکی نیست آنچه را که مربوط به تحولات یک جامعه است نمی توان خارج از مدار اقتصادی آن جستجو کرد. کشور ما نیز که گام نهادن در راه توسعه اقتصادی و اجتماعی را نیز یک ضرورت دیده است و مانند سایر کشورها که در آستانه صنعتی شدن می باشد با مشکلات زیادی روبرو است. پدیده هایی نظیر مهاجرت روستائیان به شهر ها و تهاجم شهر نشینی به پایتخت و مراکز صنعتی، پدیده انبوهی و تراکم جمعیت در مرکز صنعتی و آلودگی نظیر آلودگی هوا و صدا، مشکلاتی است که پدیده صنعتی شدن در سال های اخیر در کشور ما به دنبال داشته است که نتیجه آن ضایعات روحی و جسمی فراوان بر ساکنین این گونه شهرهاست. وجود منابع عظیم و با ارزش از جمله جنگل های در اکثر نقاط جهان مشتاقان در این کشورها را ترغیب نموده تا دولتها این میراث جالب توجه و عجیب را برای لذت عموم مردم حفظ نموده، امکان بقاء آن ها را برای استفاده نسل های بعد نیز فراهم سازند. جنگل ها بدلیل اینکه مناطق وسیعی از اراضی سرزمین را اشغال می کنند و عرضه کننده یک رشته از عوامل جالب توجه نظیر سکوت و خلوت، پناهگاه مقدار زیادی حیات وحش و گیاهان و دیگر عوامل طبیعی جالب توجه علاقمندان به تفریح هستند، زمینه بکارگیری بیش تر از آن به غیر از آنچه تحت عنوان پارکهای جنگل مورد استفاده قرار می گیرند، دارد. این سیستم که امکان بهره برداری های دیگر از فرآورده های جنگلی را ضمن بهره برداری تفریحی ممکن می سازد به سیستم جنگل یا پارکهای جنگلی معروف گردیده اند. اختصاص جنگل به منظور ایجاد پارکهای جنگلی مطلوب به انتخاب صحیح آن دارد و در صورتی که تحت مدیریت مناسبی قرار گیرد، موقعیت آن در جلب مکرر و مداوم توریست ها دور از انتظار نیست. اصولا بازدیدکنندگان ضمن بازدید از پارکها انتظار دارند مسائل متفاوتی را تجربه کرده و پدیده هایی را ببینند که در منطقه یا کشور خود نمی توانند به آن دست یابند، به همین دلیل باید کلیه امکانات و عوامل ویژه محلی بعنوان عوامل اصلی جذب توریسم به گونه ای با یکدیگر تلفیق یابند که محیط زیست ضمن حفظ کیفیت خود مستقرا فرصت های لازم را جهت استفاده گردشگران فراهم نمایند.

اقدامات ضروری برای حفظ صنعت توریسم

1- اختصاص بخش هایی از منابع طبیعی به پارکها

2- مدیریت اراضی و حفظ ارزش های ویژه آن ها

3- بهبود وضع روستاهای اطراف پارک

4- جلوگیری از تعارض های فیزیکی و فرهنگی

5- دادن آگاهی های لازم برای بازدید کنندگان

6- بهره جوئی از مصالح و مواد مناسب محلی

پارک های جنگلی

تاسیس پارک های جنگلی دارای ضوابط اختصاصی است که با پارک های ملی متفاوت می باشد و برای احداث آن نکات بسیاری را باید در نظر گرفت. معمولا پارک های جنگلی به دو دسته تقسیم و مورد بهره برداری قرار می گیرد.

1- پارک های جنگلی طبیعی:

- ایجاد امکانات حرکتی و تفریحی برای عموم در فضاهای جنگلی طبیعی.

- تا آن جا که میسر است شکل طبیعی مناطق جنگلی نبایستی مورد آسیب و زبان عوامل تغییر دهنده قرار گیرد.

- زیبائی های طبیعی به منظور خلق زیبائی های مصنوعی نبایستی دست خوش تغییرات واقع شود

۲-پارکهای جنگلی مصنوعی

- احداث جنگل های مصنوعی، به منظور ایجاد فضای سبز و تفرج گاه در اطراف شهرها.

- احداث جنگل های مصنوعی نبایستی کاملا در مجاورت مراکز صنعتی پدید آید.

- مناسب است احداث جنگل های مصنوعی به گونه ای پدید آید که به دشت منتهی شود.

- در احداث پارک جنگلی لازم است قبلا از لحاظ سطح وامکانات نگاهداری کاملا مورد بررسی قرار گیرد.

- بایستی کاملا توجه داشت که احداث پارک های جنگلی خواه به طور طبیعی یا مصنوعی، منحصرا به منظور وجود مکانی برای استراحت، سالم سازی و رعایت بهداشت محیط انسانی باشد. در یک پارک جنگلی لزوم تاسیساتی مانند پیاده رو، پارکینگ، احداث جاده اطاقک های چوبی یا مکان های سرپوشیده، زمین ورزشی، رستوران، نیمکت، ساختمان های بهداشتی، محل پیک نیک، محل بازی کودکان، ایجاد فضای گلکاری در نزدیکی جلگه به جنگل ارتباط می یابد ضروری است.

جنگل کاری

در پارک ها ایجاد محوطه ای به نام جنگل یا بیشه زار برای گردش در فصول مختلف سال ضروری است. ایجاد بیشه ها در پارک نه فقط از نظر زیبائی، بلکه به نحوی در آب و هوای شهر نیز موثر می باشد. در این بیشه ها خیابان ها به طور نا منظم و متنوع وبا عرض های مختلف احداث می کنند، در قسمت هائی از آن محوطه هائی را خالی و آزاد می گذارند تا بتوان از نیمکت های چوبی و سنگی برای استراحت و نشستن استفاده نمود. در پارک های بزرگ می توان جنگل یا بیشه ها را به صورت قطعات مجزا از یکدیگر احداث نمود. معمولا در کنار این جنگل ها مکان هائی جهت ایجاد آلاچیق، به منظور استفاده عموم در نظر می گیرند. آلاچیق ها یا سرپناه ها بیشتر در مواقع بارانی یا آفتابی شدید مورد استفاده می باشد. اصولا تعداد آن ها برحسب وسعت پارک می تواند متعدد باشد.

پارکهای جنگلی

مطالب مشابه :

درختان ایران Iranian trees

معرفی گونه‌های درختی و درختچه ای دارویی مهم در رویشگاه ارسباران

2_اسامی شخصیت های کارتونی متخلف اعلام شد!!

پارکهای جنگلی

تهدید و نابودی جنگل های سرسبز شمال (بازمانده جنگل های هیرکانی) با گسترش اماکن مسکونی

معرفی گونه های جنگلی مناطق گرمسیری

تشكيلات اوليه برای مديريت جنگل‌ها

روش تدریس درس محیط زیست