کوره های کوپل

کوره های کوپل متداولترین وسیله ذوب چدنهاست.کوره کوپل را می توان کوره نیمه مداوم به حساب آورد،بطوریکه از بالا مواد شارژ وارد کوره شده و از پایین(دهانه بارگیری) مذاب چدن خارج می گردد.

بدنه کوره تشکیل شده از استوانه فولادی که درون آن بوسیله یک جداره نسوز پوشانده شده است. اندازه قطر داخلی موثر آن 45 تا 215 سانتی متر است که بر حسب ظرفیت و سرعت ذوب آن تغییر می کند سرعت ذوب در این کوره ها بین 1 تا 30 تن بر ساعت متغیر است.

کوره های کوپل از آن دسته از کوره هایی است که در آن سوخت به طور مستقیم با شارژ در تماس است. بنابراین می تواند آنالیز مذاب را تغییر دهد.سوخت این نوع کوره ها بیشتر کک می باشد که امروزه به علت منابع سرشار گاز در ایران کوره های کوپل گازی گردیده اند.

بعد از کوره زمینی مرغوبترین چدن نسبت به کوره های دیگر از این کوره تهیه می شود .در بالای بوته ی کوره محفظه ای از هوای فشرده وجود دارد که تویرها به آن ختم می گردند. کوره های مختلف دارای تویرهای(زنبورکهای) مختلف از یک تا شش عدد میباشند. هر چه ظرفیت کوره بیشتر باشد مقدار هوای دمیده شده و در نتیجه تعداد تویرها بیشتر است.کوره مجهز به چشمی است که بوسیله آن رنگ شعله و در نتیجه حدود حرارت کوره مشخص می شود. در پایین ترین قسمت ورودی دیواره کوره سوراخی جهت خروج بار تعبیه شده که مذاب آماده ریخته گری از آن خارج می شود.بالاتر از دیچه خروج بار ؛دریچه ی دیگری جهت خروج سرباره تعبیه گردیده است.

شارژ این نوع کوره ها عبارت است از:

1. شمش چدن

2. آهن و فولاد قراضه

3. قراضه چدن تجارتی

4. برگشتی های کارخانه

5. در صورت لزوم مواد آلیاژی مثل: فرومنگنز، فرو سیلیسیم و مواد کمک ذوب

مواد کمک ذوب:

انواع سیاله و روان ساز مثل: سنگ آهک،دولومیت،کربنات سدیم،فلورسپار و کاربید کلسیم.

مواد احتراقی: سوخت(کک یا گاز طبیعی و هوا)

محصولات کوره کوپل عبارتند از : چدن مذاب که محصول اصلی ذوب است و سرباره ک مجموعه ای از ترکیبات اکسیدی و سیلیکاتی و ... است و گازهای خروجی که عموماً گازهای منوکسید کربن و دی اکسید کربن و ازت و غیره می باشد. مجموعه عملیات ذوب را در دوقسمت بار دهی و بارگیری می توان خلاصه نمود.

نسوز کوره

جداره داخلی کوره خصوصاً در قسمت های پایین ( بوته9 بایستی از آجرهای نسوز با مقاومت حرارتی خوب پوشانده شود. انواع آجرهایی که برای این مقصود بکار می روند عبارتند از آجرهای دولومیتی و آجرهای سیلیسی که یک نمونه از این آجرها با ترکیبات زیر ساخته می شود:

سیلیس %62-%52

اکسید تیتانیم %2.2 - %1.5

اکسیدهای گداز آور %6 - %3

کف کوره را می توان با نسوزهای سیلیسی کوبید. طریقه کوبیدن باید طوری باشد که شیب تمام نقاط کف کوره به طرف دهانه بارریزی باشد. در این صورت خروج بار بهتر و آسانتر انجام می شود. پس از اینکه جداره کوره از آجر پوشانده شد،روی آجرهای نسوز دیواره و کف کوره بایستی بوسیله آستر نسوز پوشانده شود تا در جداره و کف کوره ترکهای موجود نباشد.زیرا اگر کوچکترین ترک در دیواره یا کف کوره بوجود آید ، مذاب در ان نفوذ کرده و در نتیجه کوره را خراب می کند.از آنجاییکه بیشترین راندمان اقتصادی را کوره هایی دارند که دیر تر احتیاج به تعمیر داشته باشنمد ،بنابراین بایستی در آجر و آستر کشی داخل کوره نهایت دقت را به خرج داد.،ضمناً پس از آستر کشی کوره بایستی به آهستگی خشک شود. برای اینکار ابتدا داخل آن را بهتر است بوسیله هیزم آتش کنند و پس از حدود نیم ساعت کک بستر ریخته آن را به آهستگی روشن و گرم نمایند،تا دیواره و کف کوره ترک برندارد. لازم به یاد آوری است هر گاه دیواره کوره ترک بردارد بلا فا صله باید آن قسمت از کوره تعمیر گشته و ترکها پر گردند.

راه اندازی و روشن کردن کوره

پس از اینکه داخل کوره آستر کشی و خشک گردید آماده بهره برداری است .قبل از شارژ کوره جهت بهره برداری بایستی کوره را سرخ کرده و سپس شارژ نمود.عمل سرخ کردن کوره در ابتدای کار توسط کک بهتر انجام می شود.

کک بستر Core Bed

پس از اینکه در ته کوره چوب قابل اشتعال قرار داده شد، روی آن کک بستر می ریزند( در عمل ریختن چوب و کک بایستی سعی شود که کف کوره صدمه نبیند) پس از اینکه چوب و کک اولیه مشتعل شد و بقدر کافی سوخت کک بستر را تا ارتفاعی مشخص پر کنند ،این ارتفاع از کف کوره تا بالای زنبورکها محاسبه می گردد. کک اولیه برای گرم نمودن کوره بایستی دقیق محایبه گردد،زیرا در غیر این صورت چه سوخت زیاده از حد باشد و چه کم،ازنظر اقتصادی و بهره برداری عمل ذوب، راندمان بالا نبوده و در بعضی مواقع عیب کلی در کوره بوجود می آورد. پس از اینکه کوره کاملاً سرخ شد وبه حرارت لازم رسید شارژ شروع می شود. بطوریکه ابتدا مواد فلزی که قبلاً ترکیبات آنها را ذکر نمودیم ، سپس کک و به همین ترتیب ادامه پیدا می کندتا شارژ تمام شود .

در هر بار افزایش سوخت بایستی طوری محاسبه گردد که جهت به فوق ذوب رساندن شارژ کافی باشد و در نهایت آهک به عنوان سیال سرباره می افزایندو فاصله بین شروع و پایان هر بار ذوب حدود 2 تا 2.5 ساعت می باشد.(البته مدت زمان دومین ذوب حدود 1.5 تا 2 ساعت است چون کوره در عملیات ذوب اول گرم شده است ). پس از کتمل شدن ذوب توپی دریچه بار گیری را برمی دارند تا بار درون پاتیل حمل مذاب بریزد. ناگفته نماند در هر بار ذوب پس از آنکه کوره از مذاب تخلیه شد، کف کوره بایستی زده شده – گل کشی(نسوز کشی)- شود.

بار گیری و سرباره گیری Tapping & Slagging

لزوم بار گیری متناوب اینست که سوراخ بارگیری برای مذاب گیری در فواصل معینی باز گردد. در هر بار ، پس از بار گیری بایستی با گل رس پلاستیکی مسدود شود. باز کردن سوراخ بار گیری با قلم و یا دیلم گوه ای شکل انجام می شود. با توجه به آنچه گفته شدفواصل مختلف بار گیری قابل پیش بینی است.اگر مذاب در بوته کوره بیش از حد جمع شده باشد،اضافه بار از سوراخ سرباره گیری خارج می گردد.لازم به تذکر است که بار گیری متناوب همراه با سرباره گیری متناوب ایت، بدین معنی که در هر بارگیری ابتدا سرباره بایستی گرفته شود.

پل زدن کوره کوپل

استفاده از فلاکس سیاله موجب جدا شدن ناخالصی های غیرمحلول از مذاب می گردد و در نتیجه شلاکه نامحلول روی مذاب باقی می ماند و اگر ارتفاع سرباره از مقدار معینی بیشتر باشد باعث جلوگیری مذاب از قسمت بالای سرباره به بوته جمع آوری مذاب می گردد که به آن عیب پل زدن می گویند.

منابع: 1. http://www.maybodceramic.com/persian/rotary.htm

2. http://persian.casting.ir/content/view/90/53

3 . http://edu.tebyan.net

4. http://www.ngdir.ir/GeoportalInfo

5. www.iromes.com

6 . http://metalurgyahvaz.blogfa.com

کوره های کوپل

مطالب مشابه :

تکالیف برنامه سازی1

بیومواد چیست؟

فرایند دایکاست Diecasting

فرم های کارشناسی ارشد

آشنایی با رشته مهندسی پزشکی در گرایش بیو متریال

شکل دادن فلزات در مهندسی مواد

معرفی کتاب

کوره های کوپل

کلیات جوشکاری ترمیمی