خاطرات سفر به دور اروپا (2012) –روز هشتم - ژنو – قسمت اول- اطراف دریاچه لمان

صبح زود برای رفتن به فرودگاه مادرید آماده شدیم و از اونجایکه پروازمون حدود 9صبح بود، می بایست سریعتر خودمونو به فرودگاه می رسوندیم. خوشبختانه فاصله ایستگاه مترو تا هتلمون در مادرید کمتر از 100 متر بود و این شد که با پرداخت 4.5 یورو ناقابل برای هرنفر بلیط مخصوص فرودگاه رو خریدیم. جالب آنکه برای سوارشدن می شد بلیط معمولی 1.5 یورویی مترو رو خرید، اما وقتی فرودگاه می رسیدی برای خروج می بایست دوباره از بلیطت استفاده می کردی و به این خاطر اونجا بود که ضایع می شدی و در نتیجه نمیشد کلک زد!

در فرودگاه بزرگ مادرید خیلی راحت کانتر ایزی جت رو پیدا کردیم. خوشبختانه ساکمون کاملا استاندارد بود و راحت در محفظه اون شرکت جا می گرفت. هرچند اونا نخواستن چک کنیم. ساک بزرگمونم که می تونست حداکثر 20 کیلو باشه به قسمت بار دادیم.(البته قبلا هزینه 15 یورویی اونو با بلیط پرداخت کرده بودیم). کل هزینه بلیط هواپیما از مادرید تا ژنو با احتساب مالیات، بار و غیره حدود 104 یورو برامون آب خورد یعنی حدود 52 یورو برای هر نفر. کلا پروازهای ایزی جت نسبت به رایان ایر یکم گرونترن اما به هر حال رایان ایر به سوئیس پرواز نداره و اگه با قطار هم می رفتیم کمتر از نفری 150 یورو در نمی اومد!

هنگام سوارشدن به هواپیما بود که دیدیم یکی از مسافرهای چشم بادومی آسیایی ساک نسبتا پهنی داشت که ظاهرش مطابق استاندارد نبود. برامون جالب بود که برخورد متصدی با اونا چجوریه؟ چیزی که ما دیدیم برخورد خوبی بود که فقط تذکر دادن و بعد اونا بخشی از محتویات ساک که کاپشن بود رو درآوردن و سایز ساک رو مطابق استاندارد کردن! واسه همین اخلاقشونه که ایزی جت یکم گرونتر می گیره دیگه!

از اینا که بگذریم پرواز با حدود 20 دقیقه تاخیر انجام شد و کمتر از 2 ساعت بعد وارد فرودگاه ژنو شدیم، فرودگاه نسبتا بزرگی که تا سالن تحویل بار باید کلی مسافت رو پیاده گز کنی. بعد از گرفتن ساک هنوز وقت نسبتا زیادی تا قبل از ساعت 12 داشتیم. هرچند هنوز در مورد پابرجا بودن رزرو هتلمون خیلی مطمئن نبودیم و یکم استرس داشتیم!

ماجرا از این قرار بود که در هنگام رزرو هتلمون از بوکینگ یه اشتباه بزرگ کرده بودیم و بجای انتخاب هتل های دارای فری کنسلیشن، که میشه پول رو نقدی داد، از سایت هتلی رو انتخاب کرده بودیم که به صورت پیش فروش تخفیف مناسبی ارائه کرده بود. اما فردای اون روز از طریق بوکینگ ایمیلی رو دریافت کردیم که می گفت کارت اعتباریتون مشکل داره و بقدر کافی توش پول نیست. چون هتل بلافاصله اقدام به برداشت پول از حسابمون کرده بود که البته خالی بود! نهایتا ما که مقصر بودیم و هتل می تونست ادعای خسارت کنه و حتی رزرومونم باطل کنه! با این حال سعی کردیم بطور مستقیم به هتل ایمیل بزنیم و عذرخواهی کنیم و بگیم که نقدی پول رو پرداخت می کنیم و البته حتی بلیط پروازمون به ژنو رو هم براشون فرستادیم، اما متاسفانه این ایمیل بی پاسخ موند و استرس ما بیشتر شد که نکنه تو ژنو که شهر گرونی هم هست آواره بشیم!

در فرودگاه ژنو هنگام خروج از فرودگاه با توجه به پرواز 3 روز دیگمون به بروکسل که 5:55 صبح بود، سعی کردیم مسیرهای رسیدن از قطار تا کانتر رو کاملا جهت یابی کنیم و حتی یکبار زمان گرفتیم و مسیر خروجی ترن قطار تا کانتر ایزی جت که متاسفانه دقیقا انتهای سالن بود رو با سرعت متوسط پیاده محاسبه کردیم تا خدای نکرده بعدا به مشکل برنخوریم و وقت کم نیاریم! اینم عوارض پروازهای اول صبحه دیگه اما چه کنیم که چاره ای نبود و بقیه پروازها قیمتشون چند برابر بود!

واحد پول سوئیس فرانکه که تقریبا معادل 1.05 دلاره. یکم فرانک از سفر قبلی به سوئیس داشتیم اما کافی نبود. با اینحال چون دستگاههای فروش بلیط یورو هم قبول می کرد، خیلی راحت با استفاده از یورو بلیط قطار تا شهر رو با پرداخت 3.5 فرانک برای هر نفر خریدیم ( البته واگن درجه 2 که اونا هم خیلی لوکس بودن) و این شد که سوار بر قطار به سمت شهر حرکت کردیم. در قطار های سوئیس احتیاج به رجیستر کردن ندارید و فقط باید بلیط رو تا آخر سفر نزد خودتون نگهدارید که اگه متصدی اومد پانچش کنه. این بلیط ها روزانه اند و در تاریخش برای یکبار سفر اعتبار دارن.

حدود 8 دقیقه بعد در ایستگاه مرکزی شهر پیاده شدیم و از اونجا که از سفر سال 2010 تاحدی ذهنیت از ایستگاه داشتم، به سرعت مسیر خروج رو پیدا کردیم و با عبور از دالانها و زیرگذرهایی که دو طرفش فروشگاههای داخل ایستگاه بود از اونجا خارج شدیم و اولین چیزی که جلب توجه کرد مجسمه مرد نشسته بود.

در اطراف ایستگاه در قدم اول دنبال صرافی گشتیم و خیلی زود یکیش رو پیدا کردیم که در مقایسه با صرافی داخل ایستگاه نرخ تبدیل یورو به فرانکش (1.18)کمی منصفانه تر بود. سپس با حدود 300 متر پیاده روی در خیابون روبرو ایستگاه که آلپ نام داشت و در یکی از کوچه ها هتل موردنظرمونو پیدا کردیم. هتل رو مخصوصا نزدیک به ایستگاه انتخاب کرده بودیم تا برای پرواز برگشت که صبح زود بود بتونیم خودمونو سریعتر به ایستگاه قطار برسونیم. البته تو شهرهای اروپایی برخلاف ایران ایستگاه مرکزی قطار قلب شهر محسوب میشه و معمولا منطقه تجاری و با کلاسی شمرده میشه!

با ورود به هتل همچنان استرس برخورد اونا و ادعای خسارت احتمالی آزارمون می داد. رسپشن که پسر جوونی احتمالا از مناطق شمالی یا عرب نشین آفریقا بود با خشرویی اسممونو چک کرد و بعد گفت که حدود 90 فرانک یعنی هزینه یکشب از کارتمون کم شده و مابقی رو می تونیم نقد بدیم!!! هنوز از خوشحالی این خبر خارج نشده بودیم که 2 تا کارت کوچیک کف دستمون گذاشت و گفت تا روز آخر اقامتمون با این کارت کل هزینه های حمل و نقل عمومی و حتی کشتی های کوچک دریاچه و قطار شهری نیز برامون رایگانه! و البته صبحانه هتل هم برامون حساب شده. حالا حسابشو بکنید ما از این سورپرایزهای عالی چه حالی شده بودیم!

با دیدن سبد سیب ها یاد هتل سال قبلمون در وین افتادیم و اینبار هم بعد از گرفتن اجازه با خوردن سیب های شیرین و آبدار خوشحالیمونو کامل کردیم! یه لحظه تصور کنید سبد پر سیب های خوشمزه اونم مجانی!

اتاق ما طبقه سوم این هتل کوچک بود و پنجره اش به کوچه باز می شد. اتاق بسیار تمیز و مرتب بود و حتی سیوباکس هم داخل کمدش داشت. جالبتر از اون دستگاه آبجوش ساز و چای و نسکافه هم بقدر کفایت رو میز برامون گذاشته بودن و البته سرعت اینترنتش هم عالی بود!

از اونجا که خیلی خسته بودیم با صرف نهار ترجیح دادیم یکم استراحت کنیم و عصر بود که برای آغاز اولین بخش از گردش شهری اتاق رو ترک کردیم. رو میز رسپشن انواع مختلف نقشه های شهری یافت می شد که 2 یا 3 تاش رو انتخاب کردیم و پس از اونکه سر رسپشن خلوت شد ازش خواستیم تا مسیرهای گردشگری رو برامون تشریح کنه. اونکه دختر جوونی بود اولش شماره اتاقمونو پرسید و بعد به یکباره به فارسی البته با لهجه ای خاص پرسید شما ایرانی هستید؟ ماکه جاخورده بودیم و هنوز فرصت پاسخ پیدا نکردیم جواب بدیم، خودش ادامه داد که پدرش افغانیه و درنتیجه فارسی بلده، بعد گفت که ایمیل ما رو از بارسلون اون خونده و بعدهم کلی درخصوص گردش شهری راهنمایمون کرد!

از سورپرایز قشنگ فارسی صحبت کردن با رسپشن حس بسیار خوبی داشتیم و با این حس بخش اول گشت شهری رو از ایستگاه مرکزی قطار شروع کردیم. کلیسای نوتردام اولین مکان توریستی است که دقیقا مجاور ایستگاه قطار قرار گرفته، نمای بیرونی به جهت تعمیرات تا حد زیادی پوشیده شده بود اما امکان بازدید از داخل به سادگی فراهم بود. هرچند باید سکوت رو مراعات می کردی و مزاحم مردم داخل کلیسا نمی شدی. داخل کلیسا مشابه بیشتر کلیساهای اروپا نسبتا تاریک بود و وجود پیانوهای بزرگ سقفی و نقش و نگارهای محراب مهمترین خصلت اون محسوب می شد.

با حرکت به سمت دریاچه از خیابون Chantepoulet که تقریبا روبروی کلیسا بود، مسیر تا پل مونت بلانک Mont Blanc رودخونه رو پیاده پیمودیم. دفتر آژانس ایران ایر تو همین خیابون قرار داشت که البته روی درش اعلامیه ای چسبونده بودن که حکایت از عدم فعالیت این دفتر و تعطیلی اون داشت!

خیابونهای ژنو از اون چیزی انتظار داشتیم خیلی کثیف تربودن، وجود اتباع خارجی به خصوص آفریقایی های سیاپوست و یا عرب تبار، یجورایی چهره شهر رو نسبت به گذشته خراب کرده و کلا ژنو از نظر تمیزی با سایر شهرهای سوئیس تفاوت فاحشی داره!

با گذر از پل روی دریاچه لمان و درحالیکه از هوای عالی و نسیم خنک اونجا به وجد اومده بودیم، در امتداد ساحل به سمت دریاچه پیش رفتیم. وجود چمن های زیبا و در کنارش دکه هایی که عمدتا سوغاتی های شهر رو که نوعا زنگوله گاو یا شاخ گاو و چیزایی از این دست بودن رو می فروختن و البته مسیر دوچرخه سوارها و توریست ها یا مردمیکه روی سبزها آفتاب گرقته بودن، حس خوبی رو به آدم القا می کرد.

اونطرف خیابون هم ساختمونهای نسبتا بلند اما با بافتی سنتی قرار داشتن که بالای سرشون تابلوهایی با عناوین برندهای بزرگ و معروف و البته اکثرشون برندهای مشهور ساعت سازی در جهان بود. آره ژنو مرکز ساعت سازی برندهای معروف جهانه.

ساعت گیاهی ژنو Flower Clock هم همون سمت دریاچه نزدیک پل مونت بلانک بود که حسابی جلب توجه می کرد!

چشم انداز زیبای دریاچه لمان با چشم انداز سبزی از دورنمای کوهها و البته مجسمه های کوچک و بزرگی که در طول مسیر قراردارن، عملا اجازه نمی ده که گذر زمان رو حس کنی. در بخش هایی از ساحل هم یجورایی به محلی برای شنا اختصاص داده شده بود و کمی اونطرفتر با وسایل مستهلکی چون لاستیک برای بچه ها وسایل بازی هیجان انگیزی ساخته بودن.

در طول مسیر هم چندین کانتینر که دستشویی های نسبتا تمیزی بود وجود داشت. البته چندتا بچه هم در کنار مادرشون مشغول غذا دادن به پرنده ها بودن.

درست روبروی ساحل و همونجایی که محل بازی بچه هاست، روبروش پارک زیبا و بزرگی با نام Grange قرار داره

و در ادامش هم بالای تپه گران ترین رستوران و هتل ژنو Eaux-Vives قرار داره که قبلا خونه یکی از پولدارای شهر بوده!

از اونجا که بلیطهای پس حمل و نقل اهدایی هتلمون امکان سوار شدن رایگان به قایق ها یا همان کشتی های کوچک زرد رنگ رو فراهم می کرد، به قصد رفتن به اونطرف دریاچه و کلا گشت زدن در دریاچه به یکی از ایستگاههای مربوطه مراجعه کردیم و جالب اونکه روی تابلو دقیقا ساعت هرکدوم رو مشاهده می کردی.

با اومدن قایق اول، سوار شدیم و در بخش روباز کشتی نشستیم. حرکت در عرض دریاچه ژنو و حس عالی اون به سادگی قابل وصف نیست، به خصوص هوای عالی و نسیم خنک اونجا.

این قایق ها دارای 5 ایستگاه در دوطرف دریاچه اند. اول فکر می کردیم که هر قایقی کل مسیر رو می ره اما بعد متوجه شدیم هر قایقی فقط مخصوص رسیدن از یک ایستگاه به ایستگاه طرف مقابل دریاچه است. در واقع هر قایق فقط مسیر تکراری ثابتی رو میره. جالبتر اونکه هرچندساعت یکبار ناخداها جاشون باهم عوض می کنن تا تکراری بودن مسیر حواس پرتشون نکنه! روی قایق آخری که سوار شده بودیم پیرمرد بسیار چاقی با یک سبد بزرگ در عرشه نشسته بود و به نظر برای تنهایی و تفرج بجای پارک اونجا رو انتخاب کرده بود. حدسمون درست بود چون دقایقی بعد سعی کرد خودشو با صحبت کردن با توریست عربی که با خانواده اش سوار شده بود مشغول کنه. ( کلا عربها یجورایی ژنو رو اشغال کردن. پولداراشون ویلاهای اطراف دریاچه رو و جیب برهاشون کف خیابون ها رو ... !)

بعد از چندبار قایق سواری و در حالیکه برخلاف انتظارمون خبری از فواره زیبای ژنو نبود – انگار غروب ها فواره رو خاموش می کنن!_ و از اونجا که ساعت حوالی 9 شب بود، پیاده شدیم و درطول ساحل و جاده زیبای اون حرکت کردیم. در بخش هایی از جاده کنار دریاچه از حوالی بخشی که ساختمونهای سازمان های بین الماللی قرار داره تابلوهایی از کاریکاتورهایی که بیشتر جنبه سیاسی در ارتباط با بهار عربی داشت رو مشاهده می کردی. بعدشم به مجسمه مرد و اسب می رسین.

در ادامه با کمک نقشه خط ترن اصلی شماره 15که به سمت ایستگاه مرکزی می رفت رو پیدا کردیم و راهی اونجا شدیم. خوشبختانه کارت های حمل و نقل مجانی هتل موجب می شد دیگه نیازی به خرید بلیط 2 فرانکی از دستگاه که اونا هم فقط یکساعت اعتبار داشته باشن نداشته باشیم! خلاصه چندتا ایستگاه بالاتر روهم با ترن تجربه کردیم تا یجورایی بیشتر با شهر و زیبایی های اون تا بخش حومه این شهر کوچیک که جمعیتش کمتر از 200 هزار نفره بیشتر آشنا بشیم.

غروب دیگه نای راه رفتن نداشتیم و این شد که به هتل برگشتیم تا روز اول گشتمون در ژنو همینجا به پایان برسه.

ادامه دارد ... .

خاطرات سفر به دور اروپا (2012) –روز هشتم - ژنو – قسمت اول- اطراف دریاچه لمان

مطالب مشابه :

ضوابط طراحی ایستگاه قطار

باید و نبایدهای طراحی ایستگاه های اتوبوس

پایان نامه و رساله ایستگاه مترو

پایان تست های سرد قطار شهری تبریز

TGV ایستگاه قطار TGV،لیون،فرانسه(1994-1989)

مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از روش تحلیل شبکه و و مدل A.H.P با استفاده از GIS

انتخاب موضوع پايان نامه براي رشته هاي معماری

راه‌آهن ایران

خاطرات سفر به دور اروپا (2012) –روز هشتم - ژنو – قسمت اول- اطراف دریاچه لمان

آشنایی کامل+عکسهای+ایستگاه+راه آهن+دورود