رمضان تمرین (نه گفتن)...

ماه مبارک رمضان فرصت خوبیست که بعضی چیزها بیشتر فکر کنیم .

از وقتی به خاطر دارم ذهنی بر از علامت سوال داشتم . پر از چرا - چگونه - کی و ....

***

روزه در شکل ظاهری آن عبارت است از محروم کردن خود از برخی از نیاز های ضروری زیستی - مانند خوردن و آشامیدن - در زمان مشخص .

چرا؟

در ساده ترین شکل پاسخ آن فرمان خداست و چون و چرا معنی ندارد.

قرآن كريم در اين باره مي فرمايد:

اي كساني كه ايمان آورده ايد ،روزه برشما مقرر شده است همان گونه كه بركساني كه پيش از شما [بودند] مقرر شده بود ،باشد كه پرهيزگاري كنيد .

از اين آيه چنين استنباط مي شود كه روزه در ملل واقوام گذشته نيزوجود داشته است وآنان خود را ملزم به اجراي آن مي دانسته اند.قبل از آنكه روزه را از نظر پزشكي مورد بررسي قرار دهيم، لازم است به يك نكته ی مهم اشاره كنيم وآن اينكه ،روزه در قرآن يك عبادت به حساب مي آيد وبايد به فرمان خداوند آنرا انجام دادونبايد صرفاً از ديدگاه يافته هاي علمي به آن نگريست؛ زيرا ميدان علم ودانش به هراندازه كه پيشرفت كرده باشد ، باز هم محدود است وگنجايش حكمتهاي خداوندرا ندارد. البته اين امر باعث نمي شود كه درباره ی دستاوردهاي علمي كه گوشه هاي از اين حكمت الهي را روشن مي سازد سخني گفته نشود.
همچنين بايد توجه داشت كه فايده ی انجام عبادت ،ابتدا به خود بنده باز مي گردد./منبع/

اما خدایی که اندیشه و تدبری گسترده برای انسان قرار داده حتما شرایط استفاده از آن و مجوز استفاده از آن را داده است - به جز در ذات خدا- چرا زمانی که ما می توانیم از خوردنی و نوشیدنی استفاده کنیم برای خود محدودیت بسازیم چرا روزه بگیریم؟

در روانشناسی موضوعی مطرح است به نام تمرین نه گفتن شاید به نظر ارتباطی با مسئله ی روزه نداشته باشد ولی شاید روزه به نوعی نه گفتن در مقابل بعد حیوانی (زیستی) انسان باشد انسانی که به قول منطقیان حیوان ناطق است یعنی تفاوت مهمش با حیوان در همین بعد خرد و اندیشه و سخن گفتن است وگر نه در سایر ابعاد از نظر زیستی و دستگاه های بدنی مانند است . حال انسان باید یک ماه در سال بعد انسانی خود را نیرومند سازد یعنی :

وقتی ارگانیسم (سیستم زیستی بدن) احساس گرسنگی و تشنگی را ایجاد می کند و به انسان دستور میدهد از این حس آزار دهنده رها شود جنبه انسانی همان روح و روان انسان در برابر آن ایستادگی میکند . این یعنی این که اسیر جنبه ی حیوانی نبودن یعنی آزادگی .

در مورد نه گفتن می توانید اینجا را بخوانید.

از دید دیگری هم می شود به روزه نگاه کرد در تصوف شیوه ای برای خودسازی داریم به نام ریاضت که فرد در آن با سختی دادن جسم سعی در نیرومند ساختن ویژگی های انسانی خود دارند هرچند صوفیان در این کار زیاده روی کردند که در اسلام مورد قبول نیست اما این اصلیه گونه ای دیگر مورد قبول اسلام است.

حکایت یک مویز و چهل قلندر حکایت صوفیان است که چهل نفر آنها با مویزی روز را به شب می رساندند اما اسلام این گونه نمی پذیرد و روزه را در شکل خاص واجب می کند .

در مورد ریاضت هم اینجا بیشتر بخوانید.

آن چه گذشت شاید بخشی از حکمت روزه باشد تا انسان را در مسیر کمال و وصال الهی یاری رساند.

وقت گفتن: "اللهم لك صمت و على رزقك افطرت و علیك توكلت" به یاد هم باشیم.

یا حق

رمضان تمرین (نه گفتن)...

مطالب مشابه :

خاطرات دوران تحصیل وزیر آموزش و پرورش

خاوران نامه ابن حسام خوسفی ( خاورنامه )

رباعی!

یک بغض فرو خورده

زندگی در ماخونیک را تجربه خواهم کرد...

حرف های نگفته ی یک نسل!

مسعود میشنوی؟

همه چیز از یک مصرع شروع شد...

رمضان تمرین (نه گفتن)...

عزیزم گفته بودم کور هستم!