نقش زنان ايثارگر در فرهنگ سازي امر به معروف و نهي از منكر

نویسنده : دكتر فريبا شايگان
قبل از پرداختن به بحث اصلي ، لازم است تعاريفي از فرهنگ و تهاجم فرهنگي ارائه گردد ؛ تعاريف متعددي از فرهنگ ارائه شده ، كه به عنوان نمونه تعريفي از يونسكو آورده مي شود :

فرهنگ (Culture) : فرهنگ به مجموعه ي پيچيده اي از خصوصيات احساسي ، فكري ، مادي و غيرمادي اطلاق مي شود كه به عنوان شاخص يك جامعه يا گروه اجتماعي مطرح مي شود ، كه اين نه فقط شامل هنرها و آثار ادبي است ، بلكه شامل شكل هاي مختلف زندگي ، حقوقي بنيادين انسان ها ، نظام هاي ارزشي و اعتقادات هم مي باشد.(1) پس زماني كه در اين مقاله سخن از فرهنگ سازي به ميان مي آيد ، هم شامل بعد معنوي آن – يعني ايجاد باور ، اعتقاد ، اخلاق و منش اسلامي – مي شود و ابعاد مادي آن يعني پوشش ظاهري و كالاها و لوازم مورد استفاده ي افراد را فرا مي گيرد. از آنجا كه فرهنگ ، آموختني و از روش هاي مختلفي چون مثل ها ، قصه ها و افسانه ها ، اسطوره ها ، هنر ، آموزش هاي خانواده و مدرسه ، تعاليم ديني و امروز به ميزان زيادي از طريق رسانه هاي جمعي آموخته مي شود ، پس مي توان در آموزش فرهنگ مطلوب با استفاده از شيوه هاي درست ، موفق بود.

تهاجم فرهنگي (Cultueal Invasion) :تهاجم فرهنگي عبارت است از : رابطه ي يكسويه بين فرهنگ ها به گونه ايي كه يك فرهنگ ، عناصر خود را به فرهنگ ديگر تزريق كرده ، موجب اختلال درون فرهنگي مي شود. مقام معظم رهبري ، تهاجم فرهنگي را عبارت مي دانند از ؛اين كه يك مجموعه ي سياسي يا اقتصادي براي مقاصد سياسي خودشان و براي اسير كردن يك ملت ، به بنيان هاي فرهنگي آن ملت هجوم ببرند. آنها چيزهاي تازه اي را به زور و به قصد جايگزين كردن آن ها با فرهنگ و باورهاي ملي ، وارد اين كشور مي كنند. اسم اين ، تهاجم فرهنگي است.(2)
دكتر پناهي ، تهاجم فرهنگي را در شديدترين و وسيع ترين شكل خود عبارت مي داند از : فعاليت برنامه ريزي شده ي حاملان و حاميان يك فرهنگ در جهت از هم پاشيدن نظام فرهنگي جامعه ايي ديگر و مستقر كردن نظام فرهنگي مورد علاقه يا مورد قبول مهاجم است. البته حالت خفيف تر چنين عمل مي تواند شامل از هم پاشيدن يك مجموعه يا عناصر فرهنگي خاص در نظام فرهنگي مورد هجوم باشد. (3) چنان كه در تعاريف هم آمد ، تهاجم فرهنگي در واقع يك نوع هجوم بسيار زيركانه ، ظريف و تقريباً غيرملموس است و مانند حمله ي نظامي نيست كه همه از آن مطلع شوند و احساس خطر كنند. اين حمله ي آگاهانه به مسائل فرهنگي را فرهيختگان و در واقع خواص جامعه موظفند كه عوام را آگاه و آماده ي مقابله كنند. زنان ايثارگر نيز از جمله ي اين خواص هستند كه هم وظيفه ي مقابله و هم مسئوليت بيدار كردن ديگران را دارند. مباني نظري اگر زنان ايثارگر را كنشگراني بدانيم كه با هدف فرهنگ سازي و مقابله با شبيخون فرهنگي ، رسالت و وظيفه ي ديني و ملي دارند ، مي توانيم از نظر كنش اجتماعي «پارسونز» استفاده كنيم. كنش اجتماعي نزد «پارسونز» همه ي رفتار انساني است كه انگيزه و راهنماي آن معاني است كه كنشگر آن ها ، در دنياي خارج كشف مي كند ، توجه اش را جلب مي كند و به آنها پاسخ مي دهد. ويژگي اصلي كنش اجتماعي در حساسيت كنشگر به معاني چيزها و موجوداتي است كه در محيط هستند و آگاهي يافتن به اين معاني و واكنش به پيام هايي كه آن ها مي فرستند. (4)
كنش اجتماعي «پارسونز» هم با ذهنيت كنشگر تفسير مي شود (بر مبناي ادراك او از محيط ، احساسات او ، افكاري كه در سر دارد ، انگيزه ايي كه او را به عمل وا ميدارد و واكنش هايي كه در برابر كنش هاي خود دارد) و هم با عينيت ، يعني كنش اجتماعي را بر مبناي دوگانگي كنشگر / وضعيت مي توان تحليل كرد ، زيرا كنشگر «پارسونز» موجودي است در وضعيت. پس در ساده ترين تعريف ، نظام كنش عبارت است از «سازمان روابط كنش متقابل ميان كنشگر و وضعيتش (محيطش)»(5)
كنشگر «پارسونز» همان گونه كه گفته شد ، موجودي است در وضعيت و كنش او نظامي از پويش هاست كه به ناظر به هدف است. او براي رسيدن به هدفش وسايلي لازم دارد ،ولي در اين حركت به سمت هدف ، مشروط به شرايطي مي شود يعني شرايطي بر او ، هدف و وسيله اش تأثير مي گذارد كه اين شرايط همان محيطي است كه او را در برگرفته و به دو بخش فيزيكي و محيط نمادي يا فرهنگي تقسيم مي شود. محيط فيزيكي (با شرايط طبيعي) كه در آن كنش از قوه به فعل در مي آيد و شامل اشياي مادي ، شرايط اقليمي ، جغرافيايي ، ابزارها و فنون ، سازوارهاي زيستي فرد ، خصوصيات موروثي و ژنتيكي او ، كه كنشگر به هر حال يا بايد روي آن ها اثر بگذارد ، يا خود را با آنها سازگار نمايد. محيط نمادي يا فرهنگي (شرايط هنجاري) كه هدف هاي نايل شدني را تعيين مي كند ، وسايل رسيدن به هدف ها را نشان مي دهد ، حدود كنش ها مجاز را مشخص مي كند ، اولويت ها را تعيين نموده و انتخاب ها را توصيه مي كند ، كه كنشگر از آنها براي ايجاد ارتباط با كنشگران ديگر استفاده مي كند ، يا براي جهت دادن به كنش اش در برابر محيط فيزيكي يا كنشگران اجتماعي ديگر ، به آنها به عنوان راهنما و سرمشق مراجعه مي نمايد. در اين ديدگاه ، كنش اجتماعي از چهار عنصر تشكيل شده است ؛
1- كنشگر : كه مي تواند فرد ،گروه ، سازمان ، جامعه ،يا حتي يك تمدن باشد.
2- وضعيت : كه شامل اشياي فيزيكي و اجتماعي است ، كه كنشگر با آن ها ارتباط برقرار مي كند.
3- نمادها : كه با واسطه ي آنها كنشگر با عناصر متفاوت وضعيت ارتباط پيدا مي كند و براي هر يك معنايي قائل مي شود.
4- قواعد ، هنجارها و ارزش ها ، كه جهت يابي كنش را هدايت مي كند.
كنشگر «پارسونز» در كنش خود نه كاملاً آزاد است و نه كاملاًمحدود ، در واقع آزادي فردي در حدودي است كه مي تواند خود را با معيارها و موازين اجتماعي انطباق داده و طبق آن ها رفتار كند. فرد ، نقش اجتماعي خود را ايفا مي كند و ارزشها و هنجارهاي اجتماعي هم به نوبه ي خود ،جهت تصميم گيري او را تعيين مي كند. در كنش اجتما عي فرد بايد بين مدل هاي مختلف يا حتي متضاد ، انتخاب به عمل آورد و اين گزينش ، متضمن انتخاب بين ارزشهاست و كنشي كه راهنمايش ارزش ها هستند ناگزير در آن واحد يك انتخاب و يك امتناع است ، يك بله است و يك نه. خلاصه ي كلام ، دوگانگي و تناقض ، جزئي از ماهيت ارزشهاست. انتخاب افراد به طور محسوس و منسجم نشان مي دهد كه وابستگي كم و بيش آگاهانه اي به نظام ارزشي معيني وجود دارد. اغلب ممكن است مدل هاي متعددي با در نظر گرفتن همه ي موارد مناسب باشد ولي به هر حال بعضي مدل هايش از ديگر مدل ها با جهان بيني و آرمان زندگي كنشگر و تصويري كه از انسان و طبيعي دارد ،تناسب بيش تري دارند و به هر حال فرد بايد انتخاب كند. هم چنين در ديدگاه «پارسونز» ، كنش هاي اجتماعي تحت تأثير چهار خرده نظام عمل مي كنند ؛
الف) نهاد ديني كه مسئوليت ثبات اخلاقي جامعه را بر عهده دارد و از ارزشهاي فرهنگي عمومي مراقبت مي كند.
ب) نهاد حقوقي كه هنجارها و قوانين اجتماعي را تنظيم مي كند.
ج) نهاد اقتصادي كه شرايط انطباق با محيط طبيعي را فراهم و حيات اقتصادي جامعه را تأمين مي كند.
د) و سرانجام نهادهاي سياسي كه از هدف هاي عمومي جامعه مراقبت مي كنند.(6)
به علاوه «رونالدبرت» (Ronald Burt) هم نظري شبيه «پارسونز» در اين زمينه دارد. او مي گويد :« يك كنشگر با توجه به شرايط شخصي و نيز با در نظر گرفتن شرايط ديگران ، سودمندي انواع كنش هاي ممكن را ارزيابي مي كند.» «برت» مي افزايد :« كنشگران خود را در يك ساختار اجتماعي مي يابند. اين ساختار اجتماعي همانندي هاي اجتماعي شان را مشخص مي كند و اين همانندي ها نيز به نوبه ي خود الگوي برداشت آنها را از مزايايي كه ممكن است از اتخاذ هر يك از راه هاي گوناگون كنش به دست آورند ، معين مي سازند. در ضمن ساختار اجتماعي توانايي انجام دادن كنش هايي كه در نهايت انجام مي گيرند ، كاركرد مشترك كنشگراني كه در حد توانايي شان منافع شان را دنبال مي كنند ، ضمن آن كه هم منافع و هم توانايي هاي كنشگران به وسيله ي ساختار اجتماعي انجام مي گيرند مي توانند خود ساختار اجتماعي را تعديل كنند و اين تعديل ها نيز امكان بالقوه را دارند كه الزام هاي نوپديدي را ايجاد كنند كه كنشگران در چارچوب ساختار اجتماعي بايد با آنها روبه رو شوند. (7)
بر اساس نظر «پارسونز» اگر هدف فرهنگ سازي و مقابله با شبيخون فرهنگي دشمن باشد ، نمي توان از هر روشي و به هر وسيله ايي به اين هدف رسيد ، زيرا ما محصور در يك سري ويژگي هاي طبيعي ، جنسي و توانمندي هاي خاص هستيم كه از انجام برخي كنش ها باز مي مانيم. هم چنين طبق اين الگو ، شرايط محيطي ، ابزارها و امكانات در دسترس ، هزينه هاي لازم و ... همه محدود كننده ي كنش هاي ما ، در قالب هاي خاص هستند. نبايد انتظاري كه از مردان مي رود ، از زنان نيز در اين زمينه برود ، يا نمي توان در هر محيطي به يك شيوه عمل كرد. مثلاً نحوه ي عمل در دانشگاه متفاوت با يك مكان تفريحي است. به علاوه شرايط فرهنگي يعني هنجارها و ارزشهاي موجود در جامعه و افراد بر كنش فرد ، نحوه ي عمل او و حتي وسيله و هدفي كه دارد تأثير مي گذارد. در شرايط و موقعيتي كه ازرشها و هنجارهاي افراد مطابق ديدگاههاي كنشگر است ، راحت تر مي تواند با مخاطبان ، متفاوت از آن چيزي است كه كنشگر دارد ، بايد هزينه و وقت بيشتري صرف كند و روش هاي متفاوت و ظريف تري به كار ببرد تا بتواند به هدفش برسد.
از طرفي چنان كه «پارسونز» مي گويد كنش ما تحت تأثير چهار خرده نظام ديني ، حقوقي ، اقتصادي و سياسي است. اگر نهاد ديني يك سري وظايف و تكاليف بر عهده ي ما گذاشته ،نهاد حقوقي هم كه متعلق به نظام اسلامي است ، ما را با محدوديت هايي موجه مي سازد ، يا امكانات مادي مورد نياز ممكن است ما را محدود نمايد. به هر حال در انجام وظيفه ي فرهنگسازي و امر به معروف و نهي از منكر (كه يكي از روشهاي اجرايي فرهنگ سازي است) بايد با همه ي اين محدوديت ها و هنجارها و قوانين و مقررات ،آشنايي داشته و در قالب آن ها حركت كنيم.
نظرات «رابرات برت» هم شبيه «پارسونز» است ، با اين تفاوت كه او كل ساختار اجتماعي را به عنوان زمينه ي كنش و تأثيرگذار بر كنش و منافع او در نظر مي گيرد. طبق اين الگو ،زنان ايثارگر به عنوان كنشگر ، منافعي از فرهنگ سازي دارند كه بخش اعظم آن بر مي گردد به احساس وظيفه و تكليف شرعي و در قبال انجام آن ، پاداش خود را از خداوند طلب مي نمايند و بخش ديگر بر مي گردد به سلامت جامعه و نفعي كه همه از محيط سالم مي برند و مي توانند فرزندان خود را به خوبي تربيت كنند و از انحراف آن ها توسط محيط آلوده نگران نباشند. البته چنان كه ذكر شد هدف زنان ايثارگر قطعاً منافع مادي نيست ، بلكه بيشتر احساس تكليفي است كه در قبال اسلام و انقلاب و خون شهيدان دارند. به طور كلي بر اساس نظريات پيش گفته : زنان ايثارگر ، احساس مسئوليت كرده و وظيفه ي خود را در اين و وظيفه ي خود را در اين زمان تمام شده نمي دانند و در اين جبهه ي مبارزه شركت مي كنند ، ولي چنان كه ذكر شد ، بايد اهداف و وسايل متناسب با شرايط فيزيكي و فرهنگي جامعه را انتخاب كنند. ابزار و وسايلي كه براي رسيدن به اين هدف انتخاب مي شوند نيز از نوع فرهنگي است. يعني ابتدا بايد آگاهي ، بصيرت و اطلاعات لازم را داشته باشند. هم چنين علاوه بر بصيرت و بينش ديني و اسلامي ،بايد مجهز به علم روز بوده و با زبان روز صحبت كنند.
يكي از ويژگي هايي كه موجب مي شود فرد به آساني پيام خود را منتقل كند و ميزان پذيرش پيام بالا برود ، اين است كه اعتبار پيام رسان بالا بوده و مقبوليت داشته باشد. يكي از عوامل مقبوليت در اين عصر ، مجهز بودن به علم و دانش است. در مقابله ي فرهنگي و فرهنگ سازي ، يكي از ابزارها قلم است. مقام معظم رهبري مي فرمايند :« هجوم فرهنگي را با تفنگ نمي توان جواب داد. تفنگ او قلم است. اين را هم مي گويم تا مسئولان فرهنگي كشور احساس كنند كه امروز سربازان اين قضيه شماييد و بدانيد كه چگونه دفاع خواهيد كرد. چشم ها را بايد باز كرد. صحنه را شناخت ، مثل جنگ نظامي كه بدون شناسايي و بدون ديده بان و بدون داشتن وضعيت دشمن ، چشمش را ببندد و سرش را بيندازد پايين ، برود جلو ، شكست خواهد خورد. در جنگ فرهنگي هم همينطور است.»(8)
راهكارهاي علمي در راه رسيدن به هدف كه در اين مقاله ، فرهنگ سازي است ، آن چنان كه حضرت امام (ره) مي فرمايند ؛ ابتدا بايد باور و اعتقاد به هدف داشت و سپس عزم و اراده براي رسيدن به آن هدف. مرحله ي بعد ، زمان اجراست كه بهترين روش ، عمل صالح و عامل بودن به گفته ها و اعتقادات است. در آيات و روايات متعدد آمده است كه :« ديگران را با عمل خود جذب كنيد.» به طور مثال خداوند در آيه ي دوم سوره ي صف مي فرمايند :« يا ايها الذين آمنوا لم تقولون ما لا تفعلون» ؛ اي كساني كه ايمان آورده ايد ، چرا سخناني مي گوييد كه به كارشان نمي بنديد؟
همچنين از قول معصوم است كه فرمود : «كونوا دعاه الناس بغير السنتكم» ؛مردم را با غير از زبان هايتان (به كارهاي نيك) بخوانيد. مخاطبان ، آن قدر كه از عمل صالح پيام رسانان الگو مي گيرند ، از گفتار و نصايح آن ها تأثير نمي پذيرند كه «دو صد گفته چون نيم كردار نيست».
از آن جا كه مقصود اين مقاله ،فرهنگ سازي براي جوانان است آن هم توسط زنان ايثارگر تحصيل كرده ،كه نوعاً با جوانان دانشگاهي يا در محيط هاي كاري با همكاران تعامل دارند ، لذا به چند راهكار علمي در اين خصوص اشاره مي شود ؛

1- آراستگي ظاهري :
ظاهر فرد ، نخستين چيزي است كه توجه مخاطب را به خود جلب مي كند. نظرات روان شناسان اجتماعي بيانگر اين نكته است كه براي تأثير گذاري بر ديگران ، اول بايد توجه آنها را جلب كرد. اگر مخاطب توجه نكند نمي توان به او پيام رساند. سپس بايد پيام به نحوي باشد كه مخاطب ، آن را درك كند و بفهمد و در مرحله سوم است كه مخاطب تصميم مي گيرد پيام را بپذيرد يا نه ، كه اين بستگي به تقويت هاي عرضه شده دارد. (9)
به هر حال كنشگران بايد افزون بر شناخت مخاطبان خود و درك موقعيت مكاني و زماني ، پوشش مناسب و ظاهر آراسته داشته باشند.
زماني كه حضرت علي (علیه السّلام) مي فرمايند :« فرزند زمان خويشتن باشيد» يا اين كه پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) مي فرمايند :« مردم به زمان خويش شبيه ترند تا به پدرانشان» مي تواند تأكيد بر اين امر باشد كه مبلغ بايد متناسب با شرايط زمان و مكان و با روشي مناسب به تبليغ و ترويج دين بپردازد و فضاي فرهنگي و اخلاقي محيط و شرايط رشد و زمينه هاي تأثير اجتماعي و جامعه پذيري را ملحوظ بدارد ، تا از كاروان زمان ، عقب مانده ، در امر الگوسازي موفق باشد. (10)
هم چنين مي توان مرز بين محرم و نامحرم را به دختران آموزش داد . به طور مثال در شرايطي كه مخاطبان فقط دختران و زنان هستند و بيم ورود نامحرم نيست بهتر است پوشش مناسب آن مكان را داشت ، البته با حفظ سادگي و وقار خاصي كه با پوشش مناسب نشان داده مي شود.

2- اخلاق و رفتار و منش شايسته داشتن
با عمل به دستورهاي اسلامي در خصوص اخلاق و رفتار مناسب با ديگران ؛ مانند پيشگامي در سلام كردن ، احوالپرسي ، افراد را به نام شناختن و صدا كردن ، احترام به آنان ، با تبسم و مهرباني برخورد كردن ، استفاده از كلمات و الفاظ خوشايند و امثال آن مي توان ديگران را ابتدا جذب نمود و سپس بر آنان تأثير مثبت گذاشت.

3- تواضع و فروتني :
عدم توقع از ديگران ، به رخ نكشيدن امتيازهاي خود و اجر خود را از خداوند خواستن.

4- صبر و بردباري :
اصولاً كارهاي فرهنگي نياز به صبر و تأمل زياد دارد و نتيجه ي آن زمانبر است ؛ ولي اگر در اثر بخشي موفق شود و بتواند ارزش ها را نهادينه و دروني افراد كند ، تأثيرش بلند مدت خواهد بود.

5- ملاك انتخاب افراد و تأثيرگذاري بر آنان نبايد خيلي ريز و جزئي باشد.
هر چه ملاك ، كلي تر باشد ، افراد بيشتري در آن حيطه قرار گرفته ، مخاطبان بيشتر مي شوند و طبعاً دامنه ي تأثيرگذاري هم گسترده تر.

6- به روز بودن دانش و اطلاعات در زمينه ي تخصص مورد ادعا
در اين ارتباط بايد بيشترين و جديدترين اطلاعات را داشته باشيم. بايد ثابت كنيم كه تعهد و تخصص به خوبي با هم قابل جمع هستند.

7- نظم داشتن
يكي از ويژگي هايي است كه موجب توفيق فرد در هر كاري و در اين جا فرهنگ سازي است. كسي كه بر اساس اصول خاصي به طور منظم كار مي كند و براي وقت خود و ديگران ارزش قائل است ، هم به اهدافش بهتر مي رسد و هم به ديگران الگوي عملي از سفارش اسلام به رعايت نظم را ارئه مي دهد.

8- رسيدگي به همسر و فرزندان
علاوه بر آنچه ذكر شد ، زنان ايثارگر مسئوليت مهم زندگي و رسيدگي به همسر و فرزندان را نيز بر عهده دارند. فرهنگ سازي ابتدا بايد از درون و از نزديك ترين افراد شروع شود ، يعني ايجاد فرهنگ ايثار و تلاش و دفاع از ارزش هاي اسلامي در فرزندان ، و اين مهم تحقق نمي يابد مگر با انجام صحيح وظايفي كه در قبال آن داريم.
متأسفانه شرايط به نحوي تغيير كرده كه كسي كه توان كار بيرون از منزل دارد و قابليت هاي خاصي كسب كرده ، مي پندارد آن چنان در قبال جامعه و ديگران مسئول است كه از صبح تا پاسي از شب بايد بيرون از منزل و در خدمت ديگران باشد و گاهي نمي تواند به وظيفه مادري يا همسري خود كه يكي از اصلي ترين وظايف زنان است و جايگزين هم ندارد ، عمل كند. وظيفه ي محبت به همسر و فرزندان ، با آنان بودن ، گوش دادن به سخنان و درد دل هاي آنان را نمي توان به كسي سپرد و ضربه ايي كه از كمبود محبت به فرزندان وارد مي شود ، غير قابل جبران است. پس بايد ابتدا اين فرهنگ را در فرزندان مان پديد آوريم ، آن هم به صورت عملي و با ارضاي نيازهاي روحي و عاطفي آن ها. مقام معظم رهبري در همين زمينه ي نقش زن مسلمان در مقابله با تهاجم فرهنگي مي فرمايند :
- زن مسلمان بايد در راه فرزانگي و علم و در راه خودسازي معنوي و اخلاقي تلاش كند.
- در ميدان جهاد و مبارزه پيشقدم باشد. - نسبت به زخارف دنيا و تجملات ، بي اعتنا باشد.
- عفت و عصمت و ظاهرش در حدي باشد كه چشم و نظر هرزه و بيگانه را به خودي خود قطع كند.
- در محيط خانه ، دلارام شوهر و فرزندانش باشد.
- مايه ي آرامش زندگي و آسايش محيط خانواده باشد.
- در دامن پرمهر و عطوفت و با سخنان پرنكته و مهرآميزش ، فرزندان سالمي را از لحاظ رواني تربيت كند.
- انسان هاي بي عقده ، خوش روحيه و سالم از لحاظ روحي و اعصاب در دامان او پرورش پيدا كنند.
- مردان و زنان و شخصيت هاي جامعه را به وجود بياورد. جمع بندي به عنوان جمع بندي بحث بايد گفت كه در حال حاضر ما ، در وضعيت تهاجم فرهنگي قرار داريم و بايد هر كس مطابق وظيفه و توان خود ، در اين ميدان ، مبارزه تلاش و كوشش كند. سلاح اين مبارزه از نوع نرم افزاري است يعني فكر و انديشه و قلم و بيان خوش و اخلاق نيكو و مانند آن. رزمندگان اين جبهه هم انسان هاي مسئول و متعهد و دلسوز و فداكار اعم از زن و مرد هستند. در اين مبارزه كه هدف آن مقابله با تهاجم فرهنگي و فرهنگ سازي است ، وسيله و روش را بايد از طرفي متناسب با وضعيت فيزيكي و جسمي و مادي و از طرف ديگر وضعيت فرهنگي ، ارزش ها و هنجارهاي جامعه و شرايط عيني موجود انتخاب كرد ، تا بتوان به نتيجه رسيد.
زنان ايثارگر به عنوان پيروان حضرت زينب (سلام الله علیها) كه رسالت ابلاغ پيام شهدا را دارند ، بايد در صحنه مثل هميشه پرچمدار و پيشتاز باشند و چنان كه مقام معظم رهبري مي فرمايند ؛ هم در منزل مايه ي آرامش و آسايش همسر و فرزندان باشند و شخصيت هاي سالم و شايسته يي تحويل جامعه دهند و هم در ميدان هاي علم و دانش و مبارزه و جهاد ، پيشگام باشند. ان شاء الله.

پی نوشت ها:
1) پناهي ، 1375 ، 94
2) مقام معظم رهبري ، 1375 ، 13
3) پناهي ، 13547 ، 16
4) گي روشه ، 1376 ، 56
5) همان ، 62
6) توسلي : 1371 ، 241
7) ريترز : 1374 ، 620
8) روزنامه ي رسالت ، 13/3/69
9) كريمي ، 1379 ، 242
10) رهبر ، 1377، 472

فهرست منابع :
1- قرآن كريم.
2- آيت الله خامنه يي ، سيد علي (1375) :«تهاجم فرهنگي» نامه ي پژوهش ، سال اول ، شماره ي 3 و 2 ، تهران ، مركز پژوهش هاي بنيادين وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي.
3- پناهي ، محمد حسين (1375) :«نظام فرهنگي ، كاركردها و دگرگوني آن در ارتباط با بحث تهاجم فرهنگي»نامه ي پژوهش ، سال اول شماره 3 و 2 ، تهران ، مركز پژوهش هاي بنيادين وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي.
4- توسلي ، غلام حسين (1371) : نظريه ي جامعه شناسي ، چاپ سوم ، تهران ، زوار.
5- در جست و جوي راه از كلام امام ، دفتر سوم.
6- ريشه گي (1376) : جامعه شناسي تالكوت پارسونز ، ت : نيك گهر ، تهران ، تبيان.
7- روزنامه ي رسالت ، 13/3/69.
8- رهبر ، محمد تقي (1377) : پژوهشي در تبليغات ، قم ، سازمان تبليغات اسلامي.
9- ريترز ، جورج (1374) : نظريه هاي جامعه شناسي در دوران معاصر ، ت : ثلاثي ، تهران ، علمي.
10- صحيفه ي نور ،جلد 16

منبع : http://www.navideshahed.com

نقش زنان ايثارگر در فرهنگ سازي امر به معروف و نهي از منكر

مطالب مشابه :

ايثارگران و قانون

قوانين و مقررات مربوط به ايثارگران:جهت یاداوری

اطلاعيه آزمون كارآموزي وكالت كانون وكلاي دادگستري ايران درمورد سهميه ايثارگران

رهنمون اداري قوانين و مقررات مربوط به ايثارگران!!!! جالبه مرور کنید !!

آيين نامه تسهيلات آموزشي دانشجويان شاهد و ايثارگر

نقش زنان ايثارگر در فرهنگ سازي امر به معروف و نهي از منكر

ويژگيهای فرهنگ و مديريت جهادی و آفات آن

بايد تعريف امام از دفاع مقدس جاري گردد

جانبازان تحت پوشش بیمه بدون سقف هزینه درمانی قرارمی گیرند

ايثارگران و قانون