آموزش ساخت هواپیمای مدل

همونطور که میدونید یک هواپیما از سه قسمت اصلی تشکیل میشه (موتور – بدنه – رادیو کنترل) که مهمترین قسمتش بدنه هواپیما است چون موتور و رادیو کنترل معمولا با تنوع زیادی در بازار به صورت آماده و برای هر سایز هواپیما موجود است و این بدنه هواپیما است که در اختیار ما است البته انتخاب درست موتور و رادیو هم خیلی مهمه ولی بعدا دربارش صحبت میکنیم.

هواپیماها از نظر جنس بدنه کلا به سه دسته اصلی تقسیم میشن که شامل بدنه چوبی – کامبوزیت و فوم میباش و حتی یک هواپیما میتونه دارای بدنه ای مرکب از همه این مواد باشه

بدنه چوبی: هواپیما های بدنه چوبی که قدمت و طرفداران بیشتری از قدیم دارن از چوبی به نام بالسا (که از ریشه درختی به نام بالسا) تهیه میشن، این چوب دارای خصوصیاتی میباشد که میتوان وزن بسیار پایین آن را نام برد و همچنین هیچ گاه نمیپوسد (حتی در آب) و قابلیت سمباده خوری بسیار عالی دارد و همچنین موقع برشکاری حتی به وسیله تیغ کاتر برش میخورد و قدرت آن در طول تارهای چوب بسیار فوق العاده است و با چسب چوب یا اپوکسی و یا قطره ای قابل اتصال میباشد. چوب های بالسا در ابعاد مختلف استاندارد بر اساس اینچ و میلیمتر موجود میباشد مثلا در واحد میلیمتر چوب بالسا در ابعاد 10سانت در 100سانت و قطر های مختلف (0.2 – 0.5- 1- 1.5- 2-2.5-3-3.5 الی........ 15-20) میلیمتر است و بنا به نوع و محل مصرف باید انتخاب شود.

بدنه فومی: فوم (یونولیت) هم در ساخت هواپیمای مدل کاربرد زیادی دارد که از خصوصیات این جنس سرعت ساخت بالاتر میباشد و توسط ابزار هایی به نام (فوم کاتر) که توسط جریان برق کار میکند برش میخورد و همچنین به وسیله سنباده های دانه درشت شکل گرفته میشود، البته یک هواپیمای فومی قدرت و استحکام هواپیمای چوبی رو نداره که درباره این موضوع هم صحبت میکنیم.

قبل از شروع کار باید با وسایل لازم آشنا بشیم

برای بریدن چوب شما نیاز به یک اره موئی و یک تیغ کاتر قوی و سنباده جهت شکل دادن دارید همچنین برای چشباندن چوب ها نیاز به چسب دارید که میتونید از چسب چوب یا اپوکسی استفاده کنید ضمنا پیشنهاد میکنم از چسب قطره ای Cyanoacrylate استفاده نکنید چون این چسب ها دارای عمر مشخصی میباشد (6ماه تا 1سال) و بعد از این زمان بطور کامل جدا میشود و اصلا مناسب این کار نیست مگر در موارد خاصی که بعدا صحبت میکنیم دربارش من پیشنهاد میکنم که از چسب اپوکسی استفاده کنید چون اپوکسی قویترین چسب های دنیا است و با زمان های گیرایی مختلف وجود داره که رنج ان (5 – 30 – 60 – 120 -....)دقیقه میباشد البته تنها مشکل این چسب ها قیمت بالاتر آن نسبت به چسب های دیگر است و شاید هم برای بعضی از افراد دو جزئی بودنش نا مطلوب باشه ولی من خودم هنگام استفاده از چسب چوب خیلی اذیت شدم و ترجیح میدم همیشه از اپوکسی استفاده کنم ضمنا اپوکسی ایرانی هم وجود داره که قیمتش در بعضی موارد 1:5 نمونه خارجیشه ولی حتی قدرتش بالاتره پس اگه خواستید اپوکسی تهیه کنید مشورت کنید با من.

وسایلی از قبیل کش – گیره در اندازه های مختلف (Binder Clips) – گیره رو میزی – قیچی - الکل – خطکش فلزی – ابزار علامت گذاری – سوهان – سنباده – مفتول – در کار مصرف میشه که البته هر کس بنا به سلیقه و خلاقیت خودش میتونه روش هایی برای رفع مشکلاتش ابدا کنه ولی ما هم سعی میکنیم تجربیات خودمونو بگیم تا شما راحت تر کار کنید.

قبل از شروع کار هم شما نیاز به یک نقشه دارید که اصل مطلبه

لازمه که بدونید هواپیمای آماده پرواز هم فروش میره و همچنین کسانی که میخوان هواپیما بسازن میتونن انتخاب کنن که کیت هواپیما بخرن و آن را طبق نقشه و دستورش بسازن که در این حالت کلیه مواد لازم در جعبه کیت موجود میباشد و روی چوبها محل برش مشخص میباشد و به راحتی اجزا و قطعات بدست می آید و همچنین میتونید نقشه را به تنهایی تهیه کرده و کلیه چوب ها و قطعات را با اندازه گیری خودتون ببرید که این کار مسلما کمی سخت تر از روش خرید کیت است (ولی نترسید) به جاش ارزش کارتون بالاتره و یک کاردستی قابل پرواز و رو اصول میسازید که نقطه به نقطش رو سر در میارید، حالا بعدا براتون میگم که خصوصیات این کار نسبت به روش خرید کیت چیه فعلا یکیش اینه که قیمت هواپیماتون ارزونتر در میاد و..........
عکسی که میبینید یک هواپیمای آماده پرواز و عکس بعدی هم ساختمان داخلی بدنه هواپیماس که این شکل تقریبا در همه هواپیما ها به همین نظم است که با این نوع اسکلت هواپیما مقاوم میشه

در این هواپیما و معمولا اکثر هواپیما ها از دو مدل چوب استفاده میشود

1- بالسا: که چوب بسیار سبک و نرم است که در بدنه های خارجی و ظاهری بیشتر استفاده میشود

2-تخته 3لا: که نسبتا قوی و مستحکم است و در همین ستون های عمودی و اسکلت اصلی هواپیما استفاده میشود (لبته از روی حساب) چون وزن هواپیما هم خیلی محم است

دز قسمتی هم که موتور هواپیما به آن وصل میشود وعمولا از یک ستون قوی (Fire Wall) استفاده میشود که معمولا از به هم چسباندن دو تخته 3لا به یکدیگر ساخته میشود و یک صفحه ضخیمتر را تشکیل میدهد که در میان آن با چسب اپوکسی پر شده و همین باعث قوی شدنش میشود

همچنین برای پایه موتور (Engine Stand) میتوان از چوب جنگلی استفاده کرد و آن را به شکل مورد نظر در آورد البته این پایه ها به صورت آماده با جنس های فلزی و پلاستیکی هم به فروش میرون که انتخاب آن بستگی به استاندارد بودن نقشه (که پایه آماده به بدنه وصل شود) و نوع اتصال چرخ جلو (به بدنه وصل شود یا پایه موتور) و سلیقه شما دارد

چرخ های هواپیما از نظر قطر بسته به سایز و وزن هواپیما انتخاب میشوند که دو نوع لاستیکی و ابری دارند:

چرخ لاستیکی: استحکام بالای دارد و به به این زودی ها از بین نمیرود و وزن آن نسبت به لاستیکی بیشتر بوده و قیمت بالایی دارد

چرخ ابری: بر اثر کارکرد ساییده میشود و استحلاک دارد ولی در عوض قیمت پایین تر و وزن کمتری دارد

بدنه کامبزیت: این بدنه هم از بدنه های بسیار محکم میباشد که البته مدت زیادی نیست که استفاده از این جنس در هواپیما رواج پیدا کرده است. برای ساخت این بدنه از چسب اپوکسی یا رزین پلی استر به همراه پارچه گلاس استفاده میشود که باز هم در بارش به صورت مفصل باید صحبت بشه ولی از معایب این بدنه قیمت تمام شده بالای آن است به علت استفاده از چسب اپوکسی و گران بودن این ماده ولی از خصوصیاتش به وجود آمدن یک بدنه یک پارچه و بسیار محکم میباشد و این که بعد از ساخته شدنش میتوانیم آن را رنگ کنیم.

در موارد قبلی برای رنگ آمیزی هواپیما از فیلم های Solar استفاده میشود

البته معمولا در یک هواپیمای فومی برای قدرت دادن به بدنه از یک لایه چوب بالسا با ضخامت کم استفاده میشود که توسط چسب روی فوم قرار میگیرد و قدرت بدنه را بسیار بالا میبرد

باز هم انتخاب جنس بدنه به سایز هواپیما و نوع پرواز آن بستگی دارد

بد نیست کمی هو درباره فرامین هوپیما بدونید

البته فرامین هواپیمای مدل با هواپیمای واقعی فرقی نمیکنه

فرامین اصلی هواپیما تشکیل شده است از: Rudde - Elevator - Aileron - Throttle که این فرامین نیاز به یک رادیو کنترل حداقل 4کانال دارند

Rudder: که به سکان عمودی بالک عقب هواپیما گفته میشود وضیفه چرخش هواپیما را دارد که معمولا در دور های سریع استفاده میشود و در سرعت پایین به خوبی عمل نمیکند همچنین در هنگام وزش باد های نسبتا شدید که روی پرواز هواپیما تاثیر میگذارد از طریق این کنترل باید هواپیما را کنترل کنیم چون در هنگام فرود در باد اگر هواپیما را به صورت عادب بر روی زمین بنشانیم به علت کج بودن هواپیما بلا فاصله پس از برخورد با زمین واژگون میشود به همین دلیل معمولا چرخش رادر را به چرخش افقی چرخ چلو وصل میکنند تا بر روی زمین بتوانند هواپیما را در سرعت پایین کنترل کنند و عمل همچنین برای تاکسی استفاده میشود

Elevator: همین طور که از اسمش پیداس جهت تغییر ارتفاع هواپیما یه کار میرود که بر روی بالک افقی عقب هواپیما وصل است و با چرخش به طرف بالا باد را به بالا میشکند و در نتیجه انتهای هواپیما به صرف پایین میاید و باعث اوج گرفتن میشود و برای پایین آمدن بر عکس همین حالت عمل میشود

Aileron: الران روی بال اصلی هواپیما قرار دارد که از دو تکه بر روی دو بال جلو تشکیل میشود که این دو سکان به صورت مخالف یکدیگر عمل میکنند و با شکاندن بال هواپیما را به چپ و راست هدایت میکنند.

Throttle: جهت کم و زیاد کردن گاز موتور ایتفاده میشود که با اتصال یک سروو به اهرم هوای موتور مقدار گاز موتور را کنترل میکنیم

هواپیما ها نسبت به نوع نقشه و طراحی ممکن است یک یا دو مورد از این فرامین را نداشته باشند مثلا در عکس بالا هواپیمایی که میبینید فاقد Aileron میباشد و در نتیجه زاویه بال های جلو بیشتر میشود

همچنین برخی از هواپیما ها کنترل گاز موتور را ندارند و پس از روشن شدن هواپیما در حال گاز خورد است در این صورت برای پروار یک نفر باید هواپیما را با دست روی باند صاف نگه دارد و با علامت خلبان ان را رها کند
وقتی کلیه وسایل برای ساخت هواپیما آماده شد نوبت میرسه به خواندن و درک کامل نقشه.

چیزی که خیلی محمه اینه که شما بتونید قبل از ساخت هواپیما نقشه ای که از روی آن الگو برمیدارید کاملا درک کنید و کلیه قطعات و قسمت ها برایتان شفاف شود و هر چیزی که متوجه نشدید حتما با مشورت با دیگران و قبل از شروع کار آن را درک کنید.

نقشه مورد نظر را روی میز کار طوری بچشبانید که لبه های کاغذ بلند نشود و مزاحمت در کار ایجاد نکند.

من پیشنهاد میکنم ابتدا برای ساخت بال اصلی هواپیما اقدام کنید و بعد از آن به سراغ دیگر اجزاء مثل بدنه و... بروید.

من این نقشه رو از اینترنت و از یکی از همین سایت هایی که دوستان معرفی کردن انتخاب کردم چون هم برای ساخت اول مناسبه و اگر هم دوستان خواستند میتونن فایلش رو دانلود کنن تا شروع به ساختن بکنن.

www.airplanemodel.persianblog.ir

اینم عکس همین نقشس

بعضی ها میگن بال هواپیما سخت ترین و حساس ترین قسمته و بیشتر از جاهای دیگه برای ساختن وقت میبره ولی به نظر من ساخت بال هواپیما فقط 25% کاره و وقتی که بال ساخته شد تازه 75% کار مونده چون اصل وقت گیری و حساسیت کار ریزه کاریاس که در نگاه اول به چشم نمیاد ولی واقعا وقت گیره و اتفاقا به نظر من بال بهترین قسمتیه که کمتر از قسمت های دیگه خسته کنندس فقط نیاز به کمی دقت داره و محاسبات درست قبل از شروع کار.

یک بال به طور کل به دو قسمت قرینه تقسیم میشه که به صورت جداگانه ساخته میشن و پس از کامل شدن به یکدیگر اتصال پیدا میکنند پس ما در کلا درباره نصف بال حرف میزنیم چون هر دو بال مثل هم هستند و در نقشه هم همیشه الگوی نصف بال را قرار میدهند.

یک بال از تعدادی "ریب" (Rib) تشکیل میشود که به صورت عمودی در یک راستا در کنار یکدیگر با فاصله های مشخص قرار میگیرند و جهت اتصال ریب ها از چوب های طولی با ابعاد مقطعی (مثلا 10 * 5میلیمتر) استفاده میشود (در نقشه این نوع چوب ها با نامهای SPAR در چوب های محکم و نام Square در چوب هایی که باید از جنس بالسا بریده شود مشخص میشود). به طور معمول در یک بال معمولی از 4شاخه استفاده میشود که دو شاخه آن در وسط هر ریب (یکی در زیر و یکی در روی ریب) قرار میگیرد که هنگام برش ریب ها باید جای تیر در آن به همان اندازه و مقداری فضا جهت قرار گرفتن چسب در میان آنها خالی باشد و معمولا برای تیر های میانه ریب ها از جنس اسپار استفاده میشود که باید قوی باشد، دو تیر دیگر هم یکی در جلوی ریب و دیگری در انتهای ریب قرار میگیرد که از جنس بالسا یا سکوار میباشد و باشد.

این چوب ها معمولا با اندازه های مشخص و مختلف بنا بر استفاده های مختلفی که مشود به فروش میرسد و میتوانید به صورت آماده خریداری کنید و به اندازه طول مورد نظر آن را برش دهید (ابعاد تیر ها هم در نقشه مشخص میباشد.

ممکن است در ابتدا که به نقشه نگاه میکنید نقشه کمی به نظرتان گنگ باشد و تعجب کنید که چرا کلیه اندازه ها وجود ندارد ولی نگران نباشد، یکی از دلایلی که گفتم نقشه رو روی میز بچسبانید همینه. شما باید قطعات بال را بعد از بریدن روی نقشه سرهم کنید نمیدونم در تعمیرات خودروهای تصادفی چیزی به نام سلت شنیدید یا نه ولی این عمل هم چیزی شبیه به همینه چون در خودروهایی که میخواهند به طور خیلی دقیق قطعات را تعمیر کنند بدنه ماشین رو روی دستگاهی میبندند که سلت نام دارد و توسط الگو هایی که رو آن تعبیه شدن هر قطعه فقط در حالتی بسته میشود که در جای خودش باشد و سالم باشد، در این حالت هم شما میتوانشد با قرار دادن قطعات بر روی عکس خودش آنها را با فاصله ها و اندازه های مشخص و دقیق خودش اسمبل کنید.

نکته ای که هست در مورد برش ریب های بال است و همچنین خیلی از قسمت های دیگر هواپیما که باید به همین شکل بریده شود. قطعاتی مثل ریب که ممکن است شکل نامنظمی داشته باشد و ابعاد دقیقی ندارد که بتوانید نقش آن را روی چوب در بیاورید باید به این روش آماده شود:

یک کاغذ کاهی یا هر کاغذی که بتوانید نقشه قطعه مورد نظر را روی آن کپی کنید آماده کنید و نقشه ریب را از روی نقشه اصلی روی کاغذ با قرار دادن آنها بر روی یکدیگر با مداد بکشید و نقشه ای که کشیدید با قیچی و تیغ کاتر به همان شکل برش دهید و حالا آن را روی چوب قرار دهید و با مداد خط مدل را روی چوب بکشید، حالا میتونید قطعه مورد نظر را روی چوب برید و از آن جدا کنید.

نکته دیگری هم هست و آن این است: در یک هواپیما ممکن است کلیه ریب هایی که در بال استفاده میشود دقیقا به یک اندازه باشد و این حالت، حالت ساده ای است که با یک نقشه کلیه آنها بریده میشود ولی در مدلهایی هم ریبها همگی به یک اندازه نیستند و اندازه هر ریب با دیگری متفاوت است و هر ریب برای خودش یک نقشه لازم دارد. در اینجور هواپیما ها ممکن است در نقشه فقط ابعاد ریب ابتدایی و ریب انتهایی مشخص شود در صورتی که ریب های میانی هم هر کدام ابعاد خاص خودشان را دارن که در این حالت شما باید با استفاده از ریب ابتدایی و انتهایی که ابعاد آن را دارید ریبهای میانی دیگر را به همان نسبت یکی یکی به دست آورید البته با محاسبه محل قرار گیری تیر ها که در نقشه مشخص است و همچنین اختلاف شیب زیر بال هواپیما.

من که خودم معمولا این کار را با کامپیوتر انجام میدم و به نظرم بهترین و دقیق ترین و ساده ترین کاره که میتونید به وسیله نرم افزارهایی مانند (Corel Draw – Free Hand – Auto Cad) انجام دهید (در صورتی که نیاز داشتید بیشتر درباره این کار توضیح میدم)

ریب های سر بال از چوب بالسا بریده میشود ولی ریبهای استدایی بال که محل اتصال دو بال است و همچنین ریب های دوم و سوم که شاسی مشترک دو بال از میان آن عبور میکند و همچنین در صورتی که چرخ ها روی بال نصب باشد ریب های زیر چرخ ها باید از پلی وود (تخته سه لا) از نوع مرغوب باشد.

توجه داشته باشید که در هیچ جایی از هواپیما از تخته سه لایی هایی که سوراخ در آنها وجود دارد یا گره چوب وجود دارد استفاده نکنید چون بسیار استحکام را کم میکند و قبل از برش زیر و روی تخته را به خوبی بررسی کنید تا بعد از برش زحمتتون به حدر نرفته باشه.
لازم به توضیح است که " ریب " در اسکلت بال هواپیما قرار داره و همون تیغه های بین بال است که در طول بال با فاصله های مشخص قرار داره و شکل اصلی بال رو تشکیل میده

بعد از آماده کردن ریب ها به روش هایی که گفتم و یا هر روشی که به نظر خودتون راحت تره نوبت میرسه به تیرکهای افقی بال که توسط آنها ریبها به یکدیگر متصل میشن و شبکه بال با مجموع این قطعات مسلح میشه، البته میتونید برای این تیر ها از چوب بالسا استفاده کنید (در هواپیما های سایز متوسط حدود40) و در هواپیما های کوچکتر باید از بالسا استفاده کنید.

برای برش تیر ها از چوب بالسا یا باید چوب را با ابعاد مورد نظرتون به صورتی طولی تهیه کنید و یا باید ورق بالسا با ضخامت مناسب تهیه کردن و با برش عرض آن را بدست آورید و پیشنهاد میکنم برای اینکه برش ها دقیق و گونیا بدست بیاد از یک نجار کمک بگیرید تا با دستگاه برش بتونه براتون به دقت برش بده البته با اره موئی هم میتونید با حوصله زیاد اینکار رو انجام بدید، یا میتونید به قول دوستمون آقا خسرو گل از دستگاه برش CNC استفاده کنید که بعید میدونم تو ایران بتونید پیدا کنید...

یک با معمولا 4تیرک داره که در طول بال قرار دارند و یکی در انتهای ریب ها و یکی در ابتدای ریبها و 2تیر دیگه در وسط ریب هستند و شیاری که تیرها در ریب قرار میگیرند قبلا روی تک تک ریبها تعبیع کردید.

تیرک ها رو با طول مشخص شده در نقشه ببرید و پس از قرار دادن ریبها روی تیرک ها بال رو به صورت موقت سر هم کنید و محل قرار گرفتن قطعات را روی هم که قرار است با چسب اتثال پیدا کنند با مداد علامت گذاری کنید تا بتونید موقع چسب زدن قطعات رو در جای دقیق خودشون قرار بدید.

یادتون باشه که قرار بود نقشه اصلی رو در حالی که یک سلفون جهت کثیف نشدن و سالم موند روی آن کشیدید روی میز کار چسبوندید و بال را روی نقشه و دقیقا قطعات را در جای خودشون قرار میدید.

در ساخت بال باید خیلی دقت کنید که همونطور که هر دو بال هواپیما رو دقیقا مثل نقشه در میارید، کوچکترین اشتباهی در هر یک از بالها باعث از بین رفتن قرینگی بالها میشه و تاپیر مستقیم در پرواز میذاره، پس دقت لازم رو داشته باشید و سعی کنید این کار رو با حوصله تمام انجام بدید چون اگه اشتباه بال رو بسازید بعد از ساخته شدن هواپیما هیچ راهی ندارید بجز ساختن دوباره بال.

نکاتی که در هنگام ساخت بال باید توجه کنید،

توجه با زاویه بین دو بال است که باید در هنگام ساخت هر یک از بال ها ریب اول رو با زاویه مناسب بچسبونید تا هنگام چسباندن دو بال به یکدیگر زاویه خود به خود ایجاد بشه و میدونید که اگه این زاویه هم بعد از چسباندن قرینه نباشه در پرواز مشکل ساز خواهد شد (پس باز هم دقت لازم رو باید داشته باشید). ضمنا ریب اول که با زاویه چسبیده میشه و همچنین ریبهای دوم و سوم نباید از چوب بالسا باشه (نباید از چوب بالسا باشه چون کل فشار بال رو همین چند قطعه اول میباشد)

برای قوی بودن بالها فقط به چسبیدن اولین ریبها به یکدیگر نباید کفایت کنید و تو نقشه اگر دقت کنید میبینید که قطعه ای با ضخامت مناسب و طول حدود یک سوم یک بال که از وسط دارای زاویه بال میباشد قرار دارد که جنسش از چوب سخت میباشد (چوب جنگلی) و شما باید این قطعه رو با تراشیدن توسط اره و سوهان و سنباده به شکل مورد نظر در بیارید و همچنین در ریب های ابتدایی بال (بسته به سایز هواپیما و طوا بال) در وسط ریب سوراخی طراحی شده که در هنگاه چسباندن دو بال به یکدیگر چوب سخت رو از سوراخها عبود میدید (به طوری که نصف چوب در این بال و نصف بعدی هم در بال دیگر قرار بگیره و محل ارتباط چوب را با هر یک از ریبها با چسب میچسبانید

این کار باعث میشه که فشار عمودی باد و وزن هواپیما روی بال تقسیم بشه به چند قسمت و کل فشار به ابتداری بال وارد نشه.

البته اگه به کار خودتون جهت ایجاد زاویه بین دو بال با همون ریب های اول اعتماد دارید و مطمئنید که این کار رو با محاسبات ریاضی میتونید دقیق انجام بدید، میتونید در هنگام تعبیع سوراخ مخصوص عبور چوب سخت بین بال طوری طراحی کنید که یک چوب صاف رو از آن عبود بدید ولی در این حالت اگه در محاسبات ریب اشتباه کردن باشید بالها با همون اشتباه به هم میچسبند...
حالا باید قطعات بال رو به هم بچسبونید، من پیشنهاد میکنم از چسب اپوکسی 2ساعته استفاده کنید تا فرصت کافی برای انجام کار داشته باشید، از چسب چوب هم میشه استفاده کرد که من خودم استفاده نمیکنم.

هنگامی که قطعات هر بال رو روی هم سوار کردید با علات گذاری و شماره گذاری تک تک قطعات میتونید کار خودتونو در هنگام چسباندن ساده کنید و جلوی اشتباه رو بگیرید.

وقتی قطعات را با چسب آغشته میکنید و روی هم میگذارید باید توسط کش یا گیره کاغذ آنها را تحت فشار قرار بدید تا از جای خودشون تکون نخورن، میتونید برای قویتر شدن بال در قسمت های کنج ریبها به تیر ها که سطح مقطع کوچکی داره از ماهیچه استفاده کنید و اینکار رو میتونید با تکه های بالسا و یا همون چسب استفاده کنید

برای اینکه بال را به صورت گونیا بچسبونید میتونید از لبه میز یا خط سرمیک کف اطاق استفاده کنید و آن را الگو قرار بدید.

بعد از اینکه بال چپ و راست رو چسبوندید حالا باید هر دو بال را به هم بچسبونید و در اینجا باید دقت لازم رو داشته باشید تا زاویه بین دو بال درست به وجود بیاد.

ضمنا توجه داشته باشید که هر چقدر که دلتون بخاد نمیتونید از چسب و هر چیز دیگه استفاده کنید و محدودیت وزن هواپیما رو هم در نظر بگیرید، پس سعی کنید از چسب زدن دز جاهایی که نیاز نیست خودداری کنید(مثل جاهایی که چسب شرره کرده و یا از لبه های قطعه بیرون زده) همه اینا رو همون موقع که چسب خشک نشده میتونید به راحتی پاک کنید.

قطعه ای از بالسا هم در نوک بال دارید که باید از بلوک استفاده کنید و با سنباده گردی مورد نظر رو که در نقشه مشخص شده به وجود بیارید .

در تیر انتهای ریب ها که سکان ها به آن وصل میشن و شما از جنس سخت استفاده کردید باید شیار مخصوص لولا های شهپر رو در بیارید، لولا ها رو هم میتونید به صورت آماده که مخصوص همین کار است خریداری کنید و هم میتونید از تکه های فیلم رادیو لوژی استفاده کنید و نیمی از آن را در سکان و نیمی دیگر را در بدنه قرار بدید، البته در هواپیمای کوچیک بهتره که از همون فیلم رادیولوژی استفاده کنید چون وزن کمتری داره ولی اگه هواپیمای بزرگ میسازید از لولا استفاده کنید (حداقل در هر سکان یکی از لولاها)

یک سکان با توجه به طولش تعدای لولا داره که مثلا اگر طول بال 1متر است سکانی با 3 یا 4 لولا باید داشته باشه و ور اینگونه موارد که تعداد لولا ها بیشتر از 2عدد میشه دقت شما هم در به وجود آوردن شیار لولا ها چند برابر باید بشه چون اگر در 3لولا که هر سه میخان در یک محور گشتاور داشته باشن یکیشون 1میلیمتر اختلاف داشته باشه سکان در هنگام چرخش به هر 3لولا فشار میاره و چرخش سکان با پرش انجام میشه که اصلا در مناسب نیست و پرواز را با مشکل مواجه میکنه و شما هیچ تسلطی نمیتونید در فرامین ظریف خودتون داشته باشید.

بعد از آماده شدن کامل بال و نصب سکان ها در حالی لینک های مربوط به سروو رادیو در جای خودش کشیده شده (سکان های بال اصلی هواپیما "الران" همیشه معکوس یکدیگر کار میکنن و لینک آنها به قطعه پلاستیکی گرد روی سروو "هر کدام به یک جهت قطعه" وصل میشن تا با چرخش سروو لینک ها معکوس یکدیگر حرکت کنند) یادتون باشه که در بال باید جای سروو هم باید در بیارید و سروو رو بعد از قرار دادن در محل خودش با پیچ ببندید، پس تکیه گاه زیر سروو باید استحکام کافی رو داشته باشه تا با بستن پیچ سروو چوب زیر آن ترک نخوره

چند تا کار کوچیک و ساده مونده که باید روی بال انجام بدید تا بال آماده بشه

اگر به عکس توجه کنید در فاصله بین ریب ها و بین دو تیر افقی وسر ریب ها فاصله بین دو تیر در بین تک تک ریب ها توسط قطعاتی از بالسا با ضخامت 2 یا 3میلیمتربه صورت عمودی پر شده، برای این کار باید ورق بالسا را به اندازه همین فواصل توسط تیغ کاتر ببرید و با چسب به لبه دو تیر وصل کنید. این عمل در عین سادگی باعث بالا رفتن مقاومت بال میشود.
در مرحله پایانی باید روکش چوبی بال را اماده کنید و طبق نقشه قسمت هایی که نیاز به روکش دارد بریده و بچسباندی، برای اینکار باید از ورق بالسای 1.5 میلیمتر (ضخامت مشخص شده در نقشه) استفاده کنید، در این حالت میتونید چوب را با قوص بال حالت داده و به همون حالت بچسبونید چون بالسای 1.5 میلیمتر آنقدر نرم است که به اندازه زیادی میتونید اون رو در یک جهت پیچ دهید. همچنین برای زیر و روی لبه بیرونی ریب ها هم باید با استفاده از بالسا به ضخامت روکش ها قطعات باریکی (طبق نقشه) ببرید و بچسبوند، این کار جهت بیشتر کردن سطح مقطع لبه ریب ها است تا کاور پلاستیکی که در آخرین مرحله رو بال میچسبد به خوبی روی بال بنشیند.

www.airplanemodel.persianblog.ir

آموزش ساخت هواپیمای مدل

مطالب مشابه :