مفهوم بدعت در لغت و اصطلاح

معنای لغوی بدعت:

صاحبان معاجم در تألیفات خود واژه بدعت را مانند واژه های دیگر معنا کرده اند که در ذیل به پاره ای از آنها اشاره می شود :

فراهیدی در رابطه با واژه بدعت می گوید : « اَلبدعُ اِحداثُ شِییءٍ لَم یَکُن لَهُ مِن خَلقٌ و لا ذِکرٌ و لا مَعرفةٌ» « بدع »، احداث چیزی است که قبلاً برای آن وجود و ذکر و شناختی نبوده است .

صاحب « معجم مقائیس اللغة» در تعریف آن آورده است : «اَلبدعُ لَهُ اَصلان، اَحدهُما اِبتِداء الشیی و صُنعُه عَن مِثالٍ و الآخَرُ الانقِطاعُ الکَلال»

« بدع » را دو ریشه است: یکی آغاز کردن یک شیء و ساختن آن بدون نظیر و مثال پیشین، و دیگری به آخر رسیدن ، بسنده کردن و بی اثر شدن .

« ابن منظور » درباره معنای بدعت می نویسد : « اَلبدعَةُ الحدثُ و ما إِبتدعُ فی الدین بَعد الاِکمال» بدعت ایجاد کردن و احداث کردن است یا آنچه بعد از اتمام و اکمال دین به وجود آمده است .

همانگونه که ازهری و زبیدی و فیروز آبادی نیز معنای مشابهی در این مورد مطرح کرده اند .

در تعریف دیگر بدعت آمده است : « انشاءُ الشیءِ لا عَلی مِثالِ سابِق .»

« کاری نو و عمل بی سابقه »

راغب نیز بدعت را « انشاء صَنعَةٍ بِلا احتذاءٍ ولا اِقتداءٍ »

«انشاء وآفریدن است بدون الگو برداری وپیروی از نمونه گذشته.»

طریحی درباره معنای « بدعت » بر آن است که « البِدعَة بالکسر فاسکون،، الحدثُ فی الدین، و مالیس لَه اصلٌ فی کتاب و لا سُنَة . »

بدعت عبارت است از امری که در دین حادث شد و هر آنچه که ریشه ای در کتاب و سنت نداشته باشد.

صاحب کتاب « التحقیق » در ذیل این کلمه می نویسد:« بدع، انشاء و آفریدن است به گونه ای که بدون نمونه قبلی انجام گیرد. هر گاه کلمه بدع در مورد خداوند به کار می رود به معنی ایجاد و آفرینش چیزی است بدون ماده و ابزار و بدون زمان و مکان، اینگونه آفرینش و ابداع خاص خداوند است .»

بنا به مطالب قید شده می توان گفت که معنی اصلی بدعت نوآوری و احداث امر، یا فعل یا بیان گفتاری است که قبلاً برای آن سابقه ای وجود نداشته است و نمونه و مثالی در مورد آن نبوده است. به همین جهت است که خداوند را « بدیع السموات و الارض » می نامیم . امام محمدباقر علیه السلام نیز در معنای آیه شریفه فرمود : « بی شک خداوند همه اشیاء را به گونه ای آفرید که مثل آن نبوده است و آسمان ها و زمین را آفرید در حالی که پیش از آن آسمان ها و زمین هایی وجود نداشتند . »

بنا براین بدعت به معنای نو در آوردن و نوآمدی است که هیچ الگو و نمونه پیشینی برای آن نباشد .

معنای اصطلاحی بدعت:

راغب درباره معنای « بدعت » بر آن است که : « البدعةُ فی المَذهَب ایرادُ قَولٍ لَم یَستَن قائلُها و فاعِلُها بِصاحب الشریعةِ وَأما ثِلها المُتَقدّمَة و اصولها المُتَقنةً . »

«بدعت در مذهب وارد کردن سخنی است که گوینده اش و عمل کننده اش بر روش و سیره و صاحب شریعت و کتاب سنت و همچنین بر اصول محکم و استوار و نمونه های با خیر و صلاح دین نباشد. »

در تعریف دیگر این چنین آمده است که : بدعت عبارت است از دینی نو یا قانونی نو آوردن که برای آن در کتاب و سنت اصلی نباشد و از این لحاظ است که در حدیثی آمده است : « من تَوضَّا ثَلاثاً فقد ابدع :

هر کس سه بار عضو وضویش را به نیت وضو بشوید بدعت نهاده است .»

علامه عسگری نیز چنین می گویدکه : « بدعت از بدع به معنای امر تازه و نوظهور است؛و بدعت در دین یعنی نسبت دادن قول و فعل اختراعی و ساختگی به صاحب شریعت . »

یکی از نویسندگان « بدعت » را در اصطلاح شرع ایجاد کاری یا اعتقادی یا قولی معرفی می کند که درموردآن اجازه ای ازصاحب شرع درکتاب و سنت یا اجماع یا قیاس نرسیده است وتحت یکی ازقواعدو اصول عام اسلام در نمی آید، یا بدعت ایجاد چیزی است که معارض و مخالف اسلام باشد.

نیز می توان گفت : « بدعت افزودن امری است بر دین یا کاستن چیزی است از آن ، بدین ترتیب که

رسم و آیین تازه ای را به دین بیفزاید و بدان نسبت دهند یا از آن سلب کنند.»

بنابراین بدعت آن است که انسان چیزی را که جزو دین نیست و اصل و پایه ای در شریعت ندارد، به آن نسبت دهد . و حکمی را وضع کند که برخلاف حکم خدا و صاحب شریعت است .

به عبارتی دیگر بدعت : « ادخال ما لیس مِنَ الدین فی الدین » است .

مفهوم بدعت در لغت و اصطلاح

مطالب مشابه :

دانلود بازي بن تن براي اندرويد

بازی

كد تقلب بازي GTA 5 براي PS2

بازي هاي آنلاين *

بازی جومونگ 2

عدد عجیب هفت

فیلم رجز تقدیم به همه دوستان با تشکر از مهدی شمشیری بابت ارسال*زیر پای راست سپاس سردار:D

مفهوم بدعت در لغت و اصطلاح

جنگ حضرت علي ع با جنيان 2