تاسوعای حسینی

تاسوعا

روز تاسوعا یا روز نهم ماه محرم آخرين روزى است كه امام حسين و يارانش شبانگاه آن را درك كرده اند و اين روز به شب عاشورا پيوند خورده است. این روز در نزد مسلمانان و شیعیان از اهميت بالايی برخوردار است. مسلمانان اين روز را منتسب به ابوالفضل العباس نیز ميدانند، و این روز را بسان روز عاشورا گرامى داشته و در آن به سوگوارى مى پردازند.

رویداها در روز تاسوعا

ورود شمر به کربلا

شمر با حرارت ويژه اى برای جنگ با حسین در واقعه كربلا حاضر شد و نامه شديد اللحن عبيدالله زیاد را در روز نهم ماه محرم به دست عمر بن سعد رسانيد و او را از منظور عبيدالله باخبر گردانيد. پسر سعد كه نسبت به صلح با حسین بن علی خوشبين بود و در اين راه تلاش زيادى به عمل آورده بود، در برابر این نامه گريزى براى خود نيافت. پذيرفتن جنگ با حسین بن علی براى عمر سعد دشوار بود، ولى به خاطر رياست حكومت رى که به او وعده داده شده بود، تصميم گرفت كه فرمان عبيدالله را اجرا كند و با امام حسين به نبرد بپردازد. به همين جهت سپاهيانش را آرايش داد و آنان را آماده حمله نمود.

امان نامه عمر سعد

شمر، که از عناصر كليدى واقعه كربلا بود، در عصر روز تاسوعا، امان نامه اى از عمر بن سعد براى چهار فرزند ام البنين يعنى عباس بن علی ، عبدالله ، جعفر و عثمان از برادران پدرى امام حسين آورد تا آنان را از امام حسين جدا سازد. عباس پسر علی كه بزرگترين آنان بود، از شهرت به سزايى برخوردار بود. ام البنين از قبيله بنى كلاب بود كه شمر بن ذى الجوشن نيز به همين تبار انتساب پيدا مى كرد. بدين جهت شمر در عصر تاسوعا به نزديكى خيمه گاه امام حسين آمد و عباس و برادرانش را صدا زد. عباس پسر علی به همراه سه برادر، در نزد شمر حاضر شدند. شمر گفت آنان از این ساعت در امان هستيد، مشروط بر اين كه دست از يارى برادرشان حسين دست بردارند و سپاهيانش را ترك كنند.عباس شمر را رد کرد. شمر نیز خشمناك شد و به خيمه گاه خويش برگشت.

فرمان حمله سپاه عمر سعد

عمر بن سعد، پس از دريافت نامه عبيدالله بن زياد، احساس كرده بود که اگر در مبارزه با امام حسين تعلل بورزد، موقعيت خويش را از دست خواهد داد و شمر به جاى او به فرماندهى سپاه خواهد رسيد. بدين جهت در عصر تاسوعا بدون هيچ گونه اخطار قبلى فرمان حمله عمومى به سوى خيمه هاى امام حسين را صادر كرد. سپاه عمر بن سعد، يك پارچه به حركت درآمده و به سوى خيمه هاى امام حسين هجوم آوردند.

امام حسين بلادرنگ برادرش عباس را طلبيد و وى را به همراه بيست تن دیگر که زهير بن قين و حبيب بن مظاهر در میان آنها بودند، به سوى سپاه عمر بن سعد فرستاد. عباس علت این کار لشکریان را جویا شد. آنان از طرف عبيدالله بن زياد فرمان بيعت با وی آوردند عباس گزارش کار را به حسین رساند. حسین از عباس خواست تا یک شب از آنان مهلت بگیرد تا به نماز و عبادت بپردازد. عباس مجددا پيام امام حسين را به دشمن رسانيد. عمر بن سعد كه مظنون به مسامحه كارى شده بود و شمر را رقيب خود مى ديد، از درخواست امام حسين عليه السلام سرباز زد اما برخى از فرماندهان سپاه ، از جمله قيس بن اشعث و عمر بن حجاج بر او اعتراض كردند و او را ملامت کردند. عمر بن سعد، ناگزير درخواست امام حسين را پذيرفت. در اين هنگام ، آرامش نسبى حاكم گرديد و هر دو سپاه به خيمه گاه خويش برگشته و منتظر فرا رسيدن روز بعد یعنی روز عاشورا شدند.

تاسوعای حسینی

امان نامه عمر سعد

فرمان حمله سپاه عمر سعد

مطالب مشابه :

انتخاب واحد در دانشگاه مقدس اردبیلی

تاسوعای حسینی

امتحانات پایان ترم 3کاردانی حسابداری دانشگاه مقدس اردبیلی

سیستم حقوق ودستمزد و صورت مغایرت بانکی

هفته دفاع مقدس گرامی باد

اهانت به مقدس اردبیلی (ره) در"خنده بازار"

برنامه ترم جاری

بیانیه بسیج دانشجویی.......

نصب تندیس محقق اردبیلی در محوطه دانشگاه / نصب آبنمای موزیکال در بالیقلی چای