فوريت ها و عوارض مهم دوران بارداري

1- فشار خون در دوران بارداري<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

مسموميت حاملگي از جمله عوارض مهم دوران حاملگي است كه 18% مرگ و مير مادران باردار را شامل مي شود.هيپرتانسيون وقتي تشخيص داده مي شود كه فشار خون بالاي 9/14 ميلي متر جيوه باشد. سابقا افزايش فشار سيستولي به ميزان 30 و دياستولي 15 ميليمتر جيوه ( كمتر از 9/14)يك معيار تشخيصي به شمار مي رفت ولي در حال حاضر فقط به تحت نظر گرفتن دقيق اين موارد اكتفا مي شود و جزو فشار خون بارداري طبق بندي نمي شود.ادم نيز از معيار هاي تشخيصي حذف شده است. علل مستعد كننده شامل : زنان نولي پار ،زنان در دو انتهاي سن باروري ( سنين پايين و بالا )، استعداد ژنتيكي ، رفاه اجتماعي پايين ،چند قلويي ، سابقه هيپرتانسيون مزمن و چاقي ( با افزايش وزن احتمال آن افزايش مي يابد)مي باشد. مصرف سيگار و جفت سر راهي با علت نامعلوم شيوع آن را كم ميكند. 5 نوع بيماري افزايش فشار خون در دوران بارداري قابل شناسايي است كه شامل :

1- هيپرتانسيون بارداري : نوع گذرا ، بدون عارضه و بدون پروتئينوري مي باشد.دراين حالت فشار خون معمولا تا 12 هفته پس از زايمان به حالت طبيعي بر مي گردد .با وجود اين افزايش شديد فشار خون به خصوص در نيمه دوم بارداري بسيار خطرناك بوده و نشان داده شده است كه 10 % تشنجهاي اكلامپسي بدون بروز پروتئينوري واضح روي مي دهد.

2- پره اكلامپسي : عارضه اختصاصي بارداري است.پروتئينوري علامت ثابت آن است. پروتئينوري شامل دفع ادراري 300 ميلي گرم پروتئين يا بيشتر در عرض 24 ساعت يا دفع پروتئين به ميزان 30 ميلي گرم ( 1+ نوار ادراري) در يك نمونه راندوم ادرار مي باشد.افزايش قطعيت پره اكلامپسي با فشار خون بيش از 9/16 ، پروتئينوري بيش از 2 گرم در 24 ساعت، كراتينين بالاي 2/1 جديد ، پلاكت كمتر از 100000 ، LDH بالا ( هموليز ميكرو آنژيو پاتيك ، سردرد پايدار يا اختلال بينايي و درد مداوم اپي گاستر مشخص مي شود.

3- اكلامپسي : بروز تشنج در زن مبتلا به پره اكلامپسي مي باشد.ممكن است ، قبل ، حين و حتي 10 روز پس از زايمان نيز روي دهد.

4- پره اكلامپسي اضافه شده به هيپر تانسيون مزمن :شامل علائم پره اكلامپسي همراه با سابقه قبلي فشار خون مي باشد.

5- هيپرتانسون مزمن : در اين موارد سابقه فشار خون بالاي 9/14 پيش از بارداري يا پيش از هفته ي 20 حاملگي وجود دارد.فشار خوني كه پس از 20 هفته بارداري تشخيص داده شود ولي پس از 12 هفته بعد زايمان باقي بماند نيز ،جزو اين دسته است.

درمان : بهتر است كليه موارد مبتلا به فشار خون بارداري تحت نظر متخصص زنان قرار گيرند . در صورت تشخيص پره اكلامپسي مورد بايد در بيمارستان بستري و ختم حاملگي تحت نظر پزشك انجام شود.

2- خونريزي ها

شايعترين علل خونريزي در سه ماهه اول سقط و در سه ماهه آخر اشكلات ناشي از جفت مي باشد.به هر حال خونريزي در دوران بارداري مي تواند بسيار خطر ناك و تهديد كننده ي سلامت مادر و كودك باشد. لذا لازم است در صورت بروز هر مقدار خونريزي و لكه بيني زن باردار سريعا به بيمارستان ارجاع شود. در مدت مراقبت هاي بارداري هم بايد حتما اين نكته به كليه زنان باردار تاكيد گردد. به طور مختصر هر يك از علل خونريزي را در دوران بارداري شرح مي دهيم :

· سقط

تعريف: خاتمه ي بارداري قبل از هفته ي بيستم حاملگي( از زمان اولين روز آخرين قاعدگي محاسبه مي شود) و يا وزن جنين قبل از رسيدن به پانصد گرم را سقط جنين مي گويند. سقط انواع مختلفي دارد. تقريباً مهم ترين و بارزترين علامت سقط ها خونريزي مي‌باشد. بيش از 80% سقط ها در 12 هفته ي اول بارداري روي مي دهند و اختلالات كروموزومي مسئول نيمي از اين سقط هاي اوليه هستند.با افزايش سن بارداري ميزان سقط ها نيز كاهش پيدا مي كند.با اين وجود شايعترين علت سقط در جهان سقط هاي القايي مي باشد .سن بالاي پدر و مادر ، اختلالات هورموني ، مصرف سيگار و الكل ، بيماري هاي مادر شامل ديابت و نقائص رحمي ( چسبندگي داخل رحمي ، نارسايي دهانه رحم ) و حاملگي 3 ماه پس از وضع حمل ترم ،از علل مستعد كننده ي سقط مي باشند. نارسايي دهانه رحم علت شايع سقط در سه ماهه دوم بارداري مي باشند.تخمك گذاري 2 هفته پس از سقط ممكن است آغاز شود. بيشترين مرگ و مير مادران در اثر سقط هاي غير بهداشتي (عفوني) ديده مي‌شود.

انواع مختلف سقط شامل:

1- تهديد به سقط:به ترشح خوني يا خونريزي واژن در نيمه اول بارداري گفته مي شود.نيمي از اين موارد در انتها منجر به سقط خواهند شد.اين رويداد در بارداري شايع است و در يك پنجم موارد بارداري ها اتفاق مي افتد. تزريق پروژسترون دراين موارد ( بعضا توسط بعضي افراد به عنوان درمان خونريزي در دوران بارداري تجويز مي شود)، تنها منجر به يك سقط فراموش شده مي شود.در صورت تداوم خونريزي براي مشخص نمودن احتمال بقاي جنين لازم است از سونوگرافي واژينال و اندازه گيري سريال سطح گنادو تروپين كوريوني و مقادير پروژسترون استفاده نمود. اگر ساك جنيني( در روز 35-33 )ديده شود و پروژسترون زير 5 نانو گرم درميلي ليتر و سطح گنادوتروپين كمتر از mLU/mL 1000باشد قطعا جنين زنده نيست.در صورت مرگ جنين رحم بايد تخليه شود.

2- سقط اجتناب ناپذير: در صورتي كه پارگي پرده هاي جنين يا اتساع دهانه رحم ،در نيمه ي اول بارداري اتفاق بيافتد،سقط اجتناب ناپذير است. ولي اگر در نيمه اول بارداري دفع مايع روي دهد كه بدون خونريزي و درد يا تب باشد، بايد زن باردار در بيمارستان به مدت 48 ساعت تحت نظر قرار گيرد. در صورتي كه آبريزش ادامه پيدا نكند و در ضمن تب و درد و خونريزي اتفاق نيافتد ،زن باردارمي تواند فعاليت هاي معمول را دوباره شروع كند ( به جز اين كه از ورود هر شي به داخل واژن بايد اجتناب شود ).در غير اين صورت با تشخيص سقط اجتناب ناپذير بايد اقدام به ختم حاملگي شود.

3- سقط ناقص:در سقط هاي قبل از هفته ي دهم بارداري جفت و جنين با هم دفع مي شوند. پس سقط كامل است. اما بعد از آن جداگانه دفع مي شوند كه سقط ناقص گفته مي شود. در صورتي كه سقط ناقص قبل از هفته ده اتفاق بيافتد، احتمال دستكاري به منظور القاء سقط، مطرح مي باشد.در صورت وجود خونريزي شديد يا پيشرفته بودن حاملگي ،زن باردار بايد بستري و رحم وي فورا تخليه شود.ولي اغلب بافت در كانال سرويكس احتباس يافته است و فقط لازم است آن را با فورسپس خارج نمود.

4- سقط فراموش شده: به احتباس فراورده هاي مرده ي لقاح به مدت چندين هفته گفته مي شود . اغلب موارد سقط فراموش شده خود به خود دفع مي شود. در صورت تداوم اين وضعيت مي تواند منجر به اختلالات انعقادي در زن باردار شود. مصرف تركيبات پروژستروني در موارد تهديد به سقط از علل مهم اين وضعيت مي باشد.در اين وضعيت نيز بايد به فوريت تخليه ي رحم انجام شود.

5- سقط مكرر:وقوع سه يا بيشتر سقط پشت سر هم را سقط مكرر مي گويند. علل مهم آن اختلالات كروموزومي ، اندوكرين يا تغيير در سيستم ايمني مي باشد.

6- سقط القايي:به خاتمه ي بارداري به روش طبي يا جراحي پيش از رسيدن جنين به مرحله ي قابل حيات گفته مي شود. در حال حاضر در صورتي كه ادامه بارداري تهديد كننده ي زندگي مادر باشد اجازه ختم حاملگي داده مي شود. در صورتي كه در جنين قبل از تولد، تشخيص بيماري هايي مانند تالاسمي ،مونگوليسم و بيماري هاي ژنتيكي ( نقص شديد در نوزاد پس از تولد) داده شود ، امكان كسب اجازه ي سقط قانوني وجود دارد( به شرطي كه قبل از ماه 4 بارداري باشد).تشخيص اين موارد با بيوپسي جفت در هفته ي 9-8 داده مي شود. در شرايطي كه زن باردار از طرق غير قانوني اقدام به سقط نمايد، به‌علت آنكه اين سقط ها معمولاً در شرايط غير بهداشتي و توسط ا فراد بدون صلاحيت انجام مي شود، خطرمرگ مادر به علت عفونت ، پارگي رحم و .... بشدت افزايش مي‌يابد. پس بهتر است در صورتي كه احتمال اقدام به چنين سقط هايي را در خانواده اي مي دهيد، حتما نسبت به عواقب آن به خانواده اطلاعات و هشدار هاي لازم را بدهيد. در صورت بروز علائم تب ، خروج ترشحات بد بو ، درد شكم ،علائم شوك ( كاهش فشار خون وضعيتي ، تنفس تند ، نبض ضعيف ، سرگيجه ، بي قراري رنگ پريدگي و عرق سرد) در زن باردار، بايد به اين مورد شك كنيد و به صورت اورژانس جهت اقدامات فوري به بيمارستان ارجاع نماييد .

· حاملگي خارج رحمي

به جايگزيني تخمك در هر جايي خارج از رحم اطلاق مي شود. بارداري نابجا مسئول 10% از تمام مرگ هاي مرتبط با حاملگي و شايعترين علت مرگ در سه ماهه اول بارداري مي باشد .شايعترين محل آن در لوله هاي رحمي (95%) است و خطرناكترين نوع آن انترستشيل يا كورنوال مي باشد. شايعترين علائم به ترتيب: درد شكم 95% ، آمنوره با يا بدون لكه بيني و خونريزي واژينال 80-60% ،نشانه هاي گوارشي 80% ، سرگيجه 58% مي باشد .تشخيص بر اساس علائم باليني ، كلدوسنتز، سونوگرافي ، كنترل سريالBHCG و پروژسترون ممكن است داده شود. درمان بر اساس زمان تشخيص ممكن است دارويي يا جراحي باشد. بسياري از موارد نيز ممكن است، خود به خود دفع و كنترل شوند.در صورت هر گونه شك به اين مورد فورا زن باردار را براي ارزيابي به بيمارستان ارجاع دهيد.

· بچه خوره يا مول هيداتيفرم

در اين بيماري ويلوس هاي كوريوني به وزيكول هاي شفاف و خوشه هايي كه از پايه ي نازكي آويزان هستند ، تبديل مي شود.اغلب تركيب كروموزومي آنXX 46 و با منشاء پدري مي باشد. اين بيماري در اوايل و اواخر دوران باروري يك زن بيشتر بوده و بيشترين موارد پس از سن 45 سال ديده مي شود.شايعترين علائم به ترتيب خونريزي تقريبا در 100 % موارد ،بزرگي رحم نسبت به سن حاملگي 50% مي باشد . بروز فشار خون حاملگي قبل از 24 هفتگي اين تشخيص را به شدت مطرح مي كند. بروز تهوع و استفراغ هاي شديد ، تيروتوكسيكوز 2% ، آمبوليزه شدن در دو سوم موارد مشاهده شده است.تشخيص بر اساس علائم باليني شامل :ترشح خوني مداوم يا متناوب( كه حدود 12 هفتگي بارز شده و شديد نيست و اغلب به قهوه اي مي زند تا قرمز) ، بزرگي رحم ، عدم لمس اعضاي جنين با وجود بزرگي رحم، تهوع شديد و يافته هاي پاراكلينيك مانند: سونوگرافي ، سطح بالاي گنادوتروپين كوريوني نسبت به سن بارداري ، بروز فشار خون بارداري قبل از 24 هفتگي، مسجل مي شود.درمان آن ختم حاملگي مي باشد. لازم است اين زنان تحت پيگيري هاي بعدي تحت نظر متخصص زنان قرار گيرند.

· جدا شدن جفت و جفت سرراهي

خونريزي هاي سه ماهه سوم به علت اين كه مي تواند سريعا منجر به مرگ مادر و نوزاد شود از اهميت بسياري برخوردار است. شايعترين علل خونريزي در سه ماهه آخر بارداري جدا شدن جفت قبل از تولد نوزاد و جفت سرراهي است.در بعضي موارد جدا شدن جفت مي تواند بدون خونريزي واضح به بيرون باشد و لذا به علت تاخير در تشخيص بسيار خطر ناك است. شايعترين علامت در جدا شدن جفت شامل : درد رحم و سفت شدن رحم مانند چوب و در جفت سر راهي خونريزي روشن بدون درد مي باشد. در هر حال در صورت برخورد به موارد خونريزي سه ماهه سوم بدون اقدام به هيچ گونه معاينه اي فورا فرد را به بيمارستان ارجاع دهيد. انجام هر معاينه اي مي تواند منجر به خونريزي شديد شده و جان مادر و كودك را تهديد كند.

3- ناسازگاري هاي خوني

يكي از آزمايشات مهم دوران بارداري بررسي RH خون مادر است . عامل ارهاش يك مادة پروتئيني است كه بر سطح گلبولهاي قرمز بيشتر انسانها يافت مي‌شود. كساني كه در سطح گلبول قرمز خونشان فاكتور ارهاش (RH) دارند، ارهاش (RH) مثبت و آنهايي كه اين فاكتور را ندارند، ارهاش (RH) منفي ناميده مي‌شوند.در صورت منفي بودن RH خون مادر ، گروه خون وRHپدر نيز لازم است آزمايش مي شود. در صورتي كه RH پدر نيز منفي بود اقدام خاصي لازم نيست ولي در صورت مثبت بودن، زن باردار بايد تحت نظر پزشك قرار گيرد.

در دوران بارداري به ندرت عامل ارهاش مسئول بوجود آمدن وقايع ناگوار در جنين مي باشد، زيرا براي ابتلاي جنين، مادر بايد ارهاش منفي ، پدر بايد ارهاش مثبت باشد و جنين نيز بايد ارهاش مثبت باشد. در ضمن عامل ارهاش بايد وارد گردش خون مادر شده و درنتيجه ماده ضد ارهاش در خون مادر ساخته شود. سپس پادتن موجود در خون مادر از جفت عبور كرده و پس از ورود به داخل گردش خون جنين، گلبول‌هاي قرمز آنرا متلاشي ‌نمايد. با توجه به آنكه ساختن پادتن طول مي‌كشد معمولاً اين اتفاق براي جنين در بارداري اول مادر اتفاق نمي افتد. (مگر آنكه قبلاً به دلايلي مانند سابقه ي سقط ، خونريزي وتزريق خون و .....خون مادر با خون ارهاش مثبت تماس پيدا كرده باشد)

امروزه با تزريق آمپول حاوي ماده ضد ارهاش روگام Rhogam از ساخته شدن پادتن بوسيلة مادر جلوگيري بعمل مي‌آيد. اين آمپول معمولاً در دو نوبت يكي هفته 28 بارداري و ديگري حداكثر 72 ساعت پس از زايمان بايد تزريق گردد. پس از زايمان مادر ارهاش منفي لازم است ارهاش نوزاد بررسي شود. در صورتي‌كه ارهاش نوزاد منفي بود، نيازي به تزريق نوبت پس از زايمان نيست. اين تزريقات بايد در هر بارداري تكرار گردد.آمپول روگام در كليه ي موارد سقط ، هر گونه خونريزي دوران بارداري نيز بايد تزريق شود. در صورتي كه در زوجين با شرايط فوق سابقه ي حاملگي قبلي ( سقط ، خونريزي ، زايمان طبيعي و....)وجود داشته ولي تحت تزريق آمپول روگام قرار نگرفته باشد، لازم است آزمايش كومبس جهت تشخيص وجود پادتن در خون مادر انجام شود. در صورتي كه كومبس مادر مثبت باشد ،نشان دهنده ي تشكيل پادتن در بدن مادر بوده و تزريق آمپول روگام بي اثر مي باشد . اين موارد لازم است جهت اقدامات تخصصي و تشخيص قبل از تولد عوارض در جنين به متخصص زنان ارجاع شوند. نوع ديگري از ناسازگاري خوني وجود دارد كه مربوط به گروههاي اصلي خوني بوده و شدت بيماري ايجاد شده توسط آن بسيار كمتر از ارهاش مي‌باشد و برخلاف ارهاش معمولاً در بارداري اول هم ديده مي‌شود.

4- اختلال رشد جنين

ساليانه يك پنجم نوزادان در دو طيف پايين و يا بالاي رشد جنين متولد مي شوند.وزن تولد كم زير 2500 گرم و وزن بالا بيش از 4 كيلوگرم در نظر گرفته ميشود.علل رشد كم شامل : كوچكي سرشتي مادر ، ناكافي بودن افزايش وزن و تغذيه مادر در دوران بارداري ، محروميت هاي اجتماعي ،عفونت هاي جنيني ، ناهنجاري هاي مادر زادي ، تراتوژن هاي شيميايي، بيماري هاي عروقي مادر ( اختلالات فشار خون در بارداري، كليوي ، كم خوني مادر ) اختلالات بند ناف و جفت ( مانند دكولمان ) سندروم انتي بادي ضد آنتي فسفوليپيد مي باشد. علل وزن بالاي جنين شامل : ديابت مادر ، جثه بزرگ والدين به ويژه چاقي مادر ، چند زايي ، طولاني شدن بارداري ، جنين مذكر ، سن مادر ، نژاد

تشخيص اختلال رشد پايين : توجه به ميزان افزايش وزن مادر و اندازه گيري دقيق ارتفاع رحم در سراسر دوران بارداري به شناسايي بسياري از موارد رشد غير طبيعي جنين كمك مي كند.در صورت شك باليني سونوگرافي مي تواند كمك كننده باشد

در شرايطي كه سن حاملگي از روي شكم با سن حاملگي تقويمي مطابقت نداشته و سن حاملگي از روي شكم كمتر از سن حاملگي تقويمي باشد ،لازم است زن باردار توسط متخصص زنان بررسي شود.

5-عفونت هاي ادراري :

اگر تب زياد بيش از 24 ساعت ادامه يابد احتمال زايمان زودرس و تولد نوزاد نارس خيلي زياد است،

اين عفونت هاي شايعترين عفونت باكتريال در دوران بارداري مي باشند.باكتريوري بدون علامت از همه شايعتر است.عفونت علامت دار در درگيري بخش تحتاني به صورت سيستيت و در درگيري بخش فوقاني مجاري ادراري به صورت پيلونفريت تظاهر مي كند.

· باكتري يوري بدون علامت : شيوع آن 6-5 % مي باشد.وجود بيش از 100000 از يك نوع باكتري پاتوژن نشانه ي عفونت مي باشد و نياز به درمان دارد.در صورت عدم درمان 25% منجر به عفونت علامت دار در طي بارداري خواهند شد. درمان با نيتروفورانتوئين به مقدار 100 ميلي گرم روزانه به مدت 10 روز اغلب موثر است.ميزان شكست پس از درمان 30 % است. پس لازم است زنان دچار باكتري اوري بدون علامت در طي زمان هاي مختلف تحت پيگيري قرار گيرند.

· اورتريت و سيستيت : سوزش ادرار ، تكرر ادرار ، احساس دفع فوري ادرار مشخص مي شود.40 % مبتليان باردار دچار پيلونفريت اين علائم را داشته اند.درمان با آمپي سيلين به مدت 10 روز كافي به نظر مي رسد ولي نياز به پيگيري وجود دارد.وجود علائم سيستيت با كشت ادرار استريل ( بدون باكتري ) ناشي از كلاميديا تراكوماتيس مي باشد و با اريترو مايسين درمان مي شود.

· پيلونفريت حاد : شايعترين عارضه جدي دوران بارداري است كه در 2 % زنان اتفاق مي افتد .شايعترين علت شوك سپتيك در بارداري مي باشد. شروع معمولا ناگهاني با تب و لرز تكان دهنده ،درد يك يا دوطرفه ناحيه پهلوها مي باشد.اين بيماران براي درمان حتما بايد به متخصص زنان ارجاع شده و درمان بايد با بستري در بيمارستان انجام شود.

5- توقف حركت جنين در داخل رحم

حركت جنين در داخل رحم از هفتة 16 حاملگي توسط مادر باردار چندزا و در مادران شكم اول از هفته بيست حاملگي به بعد احساس مي‌ شود.

مادر خود مي‌تواند تعداد حركات جنين را تعريف كند. براي اين منظور به او ياد دهيد كه بعد از تناول يك وعده غذا در وضعيتي راحت به يك طرف دراز بكشد و سپس تعداد حركات جنين را در طي يك دوره 10 دقيقه اي بشمارد. تعداد لگدها و يا حركات جنين طي 10 دقيقه در جنين هاي سالم از 5 تا 20 عدد متغير است. معمولاً قبل از وقوع مرگ داخل رحمي، تعداد حركات جنين طي يك يا دو روز به سرعت كم مي‌شود. در شرايطي كه مادر ذكر كند كه در ميزان حركات جنين اختلال به وجود آمده است ( افزايش غير عادي و يا كاهش حركات ) لازم است به صورت اورژانس به يك بيمارستان ارجاع شود.

6- بيماريهاي مهم مادر

وجود برخي از بيماريها در دوران بارداري براي مادر و جنين خطرناك است، كه به طو خلاصه به شرح آنها مي پردازيم:

الف- بيماري قلب

اين بيماري ها 1% بارداري هاي را عارضه دار مي كنند.تغييرات همو ديناميك وسيع در دوران بارداري منجر به تاثير شديد بر بيماري هاي قلبي زمينه اي مي شود. اين تغييرات در طي بارداري طبيعي بوده و شامل افزايش برون ده قلب (43% ) ضربان قلب ( 17% )كاهش مقاومت عروق محيطي و ريوي مي باشند. اين تغييرات در نيمه اول بارداري بارزتر است لذا در صورت بيماري قلبي شديد اوليه قبل از نيمه بارداري اين علائم تشديد مي شوند . در افرادي كه بيماري هاي خفيف تري دارند در هفته 28 بارداري كه هيپوولمي مادر به حداكثر مي رسد علائم بروز مي كند و در اغلب موارد نارسايي قلبي در حول و حوش زايمان خود را نشان مي دهد.علائم باليني بيماري هاي قلبي عروقي طي بارداري شامل : تنگي نفس به خصوص در حالت دراز كش ،سرفه شبانه ،خلط خوني ( تشخيص افتراقي با بيماري سل )، سنكوپ ، درد قفسه سينه ، سيانوز ، كلابينگ ( نوك انگشتان چماقي ) ، اتساع وريد هاي گردني مي باشد . يافته هاي پزشكي شامل : سوفل سيستولي قلبي6/3 يا بيشتر ، سوفل دياستولي ( با هر درجه ) ، بزرگي قلب ، آريتمي ( ضربان قلبي نامنظم ) مي باشد. در هر حال در صورت شك به بيماري قلبي مشاوره متخصص قلب و متخصص زنان ضروري مي باشد.زايمان مناسب در اين موارد زايمان طبيعي مي باشد مگر انديكاسيون مامايي وجود داشته باشد.

ب- كم خوني :طبق دستوالعمل هاي موجود هموگلوبين كمتر از 11 در زن باردار نياز به درمان كم خوني دارد ( در كتاب ويليامز اين مقدار 10 در نظر گرفته شده است )شايعترين نوع كم خوني در زن باردار كم خوني فقر آهن است.كم خوني مي تواند با افزايش تولد پره ترم همراه باشد.ميانگين نياز به آهن در بارداري تك قلو1000 ميلي گرم مي باشد ( 800 ميلي گرم جنين و جفت و 200 ميلي گرم دفع روده اي مي باشد ).افزايش حجم خون در سه ماهه سوم منجر به سقوط قابل ملاحظه هموگلوبين در اين زمان مي شود. براي درمان لازم است روزانه 200 ميليگرم آهن عنصري از تركيبات سولفات فرو زن باردار دريافت نمايد.اين درمان لازم است حدود 3 ماه پس از اصلاح كم خوني ادامه يابد. تجويز روتين يك قرص آهن پس از ماه 4 بارداري از بروز موارد كم خوني در زن باردار مي تواند پيشگيري كند.

ج- ديابت بارداري

اين لفظ نشان مي دهد كه بيماري در اثر بارداري به وجود مي آيد .ديابت شايعترين عارضه پزشكي بارداري است .بيماريان را به دو گروه مي توان تقسيم كرد 1- افرادي كه اين بيماري را قبل از بارداري داشتند 2- افرادي كه به دنبال بارداري دچار ديابت شده اند .

تست استاندارد تشخيص ديابت بارداري شامل تست تحمل 75 تا 100گرم گلوكز خوراكي 2 ساعته مي باشد. در صورتي كه زني گلوكز پلاسما ي طبيعي داشته باشد به طور معمول لزومي به انجام تست تحمل گلوكز نيست .در صورتي كه سابقه ديابت در خانواده وجود داشته باشد، زنان چاق ،سابقه ديابت بارداري قبلي لازم است تست تحمل گلوكز نيز انجام شود.نيمي از ناني كه دچار ديابت بارداري هستند در 20 سال آينده دچار ديابت آشكار مي شوند.

طبقه بندي ديابت بارداري به شرح زير مي باشد:

فوريت ها و عوارض مهم دوران بارداري

· سقط

· بچه خوره يا مول هيداتيفرم

5- توقف حركت جنين در داخل رحم

مطالب مشابه :

سازمان انتقال خون

آزمایش خون و تشخیص سرطان

Pre-Eclampsia - استفاده از آسپرين با دوز پايين در حاملگی

آزمايش خونتان را تفسير کنيد

جزوه مراقبت های حین زایمان

آزمایش های دوران بارداری

فوريت ها و عوارض مهم دوران بارداري

خريد و فروش خون نداريم

غلظت خون

پره اکلامپسی و فشارخون دوران حاملگی