وزیران پیش‌مرگ
وزیران پیش‌مرگ
8 صبح : غنی و عبدالله، با دشواری از بن‌بست اعلام نام‌های نامزدوزیران حکومت وحدت ملی عبور کردند. تمام جناح‌ها و چهره‌های تشکیل‌دهنده دسته‌های سیاسی تحول و اصلاحات، خواستار سهم در دستگاه حکومت بودند. هر دو بزرگوار هم نمی‌توانستند خواست‌های تمامی این جناح‌ها را نادیده بگیرند. برگ برنده عبدالله و غنی، در مقابله با زیاده‌خواهی‌های متحدان سیاسی‌شان، بحث شایسته‌سالاری بود. چهره‌های سیاسی متحد غنی و عبدالله هر کدام فهرست‌های بلندبالایی از افراد موردنظر خود را به رییس‌جمهور و رییس اجرایی سپرده بودند. اصرار این چهره‌ها هم این بود که افراد مورد نظرشان حتما در فهرست نام‌های نامزدوزرا، جا داشته باشند.
این چهره‌های مشهور سیاسی با اشخاصی که به‌عنوان نامزدوزیر به رییس‌جمهور و رییس اجرایی معرفی می‌کنند، چه قول و قراری دارند روشن نیست، اما برخی از چهره‌های سیاسی، افراد و اشخاص ناتوان و کم‌سواد را به‌عنوان نامزدوزیر معرفی کرده بودند. منابع موثق به ۸صبح گفته‌اند که آقای عبدرب الرسول سیاف و آقای محمد اسماعیل‌خان، نام‌های اشخاص مورد نظرشان را به رییس اجرایی حکومت وحدت ملی داده بودند، تا در فهرست نامزدوزیران درج شود، اما به‌گفته منبع هیچ‌کدام این نام‌ها، شایستگی لازم را نداشتند.
اشخاص مورد نظر یا تحصیلات عالی نداشتند و یا ناتوانی مدیریتی‌شان مشهود بود. به همین دلیل گویا رییس اجرایی نتوانسته است، این اشخاص و افراد را به فهرست نامزدوزیران جا دهد. معرفی آقای نورالحق علومی به سمت وزارت داخله از سوی رییس اجرایی تا حال یک راز است. ظاهرا، هیچ یک از چهره‌های اصلی تشکیل‌دهنده دسته سیاسی داکتر عبدالله، حتا آنانی که مصرف کارزارهای انتخاباتی او را پرداخته بودند، طرف مشوره رییس اجرایی در گزینش آقای علومی نبودند. برای جریان جمعیت حضور در راس یکی از وزارت‌خانه‌های نیروهای مسلح، خط قرمز بود. اما روشن نیست که به چه دلیل داکتر عبدالله از خط عبور کرده است. یک نظر این است که آقای علومی از جمله وزیران پیش‌مرگ است. به این معنا که علومی نامزدوزیر اصلی رییس اجرایی برای وزارت داخله نیست. گویا رییس اجرایی می‌خواهد، او را در بازی رای اعتماد قربانی کند و بعد نامزدوزیر اصلی‌اش را برای کسب رای اعتماد به پارلمان بفرستد.
یک تحلیل دیگر این است که علومی چهره مورد توافق همه است. گفته می‌شود که رییس‌جمهور، رییس اجرایی و جنرال دوستم، در مورد او به توافق رسیده‌اند. پیش از این گفته می‌شد که دوستم خواستار سهم برابر با رییس‌جمهور و رییس اجرایی در وزارت‌خانه‌های نظامی و امنیتی بود، اما با حضور آقای علومی در راس وزارت داخله از خیر این سهم‌خواهی گذشته است. عده‌ای را باور بر این است که برادر داکتر عبدالله در گزینش علومی به‌عنوان نامزدوزیر وزارت امور داخله نقش داشته است. اطرافیان داکتر عبدالله اما در این مورد چیزی نمی‌گویند.
اشرف‌غنی هم، خواست‌های برخی از متحدان سیاسی خود را در کابینه حکومت وحدت ملی در نظر نگرفته است. ظاهرا در این فهرست گیلانی‌ها و مجددی‌ها نماینده‌ای ندارند. هم‌چنان ظاهر قدیر و عمویش حاجی دین‌محمد سهمی در فهرست نامزدوزیران ندارند. در این فهرست نامزدوزیران رییس‌جمهور، صرف آقای شینواری مربوط به ولایت ننگرهار است. آقای شینواری هیچ پیوندی با حاجی دین‌محمد ندارد و از نزدیکان جلیل شینواری، وزیر وزارت مخوف امر بالمعروف و نهی از منکر امارت طالبان است. جلیل شینواری در سال اول حاکمیت طالبان، مسوولیت این اداره مخوف را به دوش داشت. تا حال حضرت مجددی و پیر گیلانی، در مورد فهرست نامزدوزیران واکنش جدی نشان نداده‌اند، اما این سکوت به هیچ‌وجه به معنای رضایت نیست. آنان از غنی خواستار سهم بیشتراند.
قاضی امین وقاد، وحیدالله سباوون، قطب‌الدین هلال و دیگر چهره‌های انشعابی تنظیم حکمتیار هم که از غنی حمایت می‌کردند، در فهرست نامزدوزیران او جای ندارند. به گزارش بی‌بی‌سی، رییس‌جمهور غنی زیاد تلاش کرد تا آقایان مولوی وکیل احمد متوکل و مولوی عبدالسلام ضعیف مقام‌های پیشین طالبان را وزیر بسازد، اما این دو مولوی درخواست آقای غنی را رد کردند. غیرت بهیر داماد حکمتیار هم در فهرست نامزدوزیران دیده نمی‌شود. بی‌بی‌سی خبر داده بود که رییس‌جمهور غنی، از بهیر خواسته است عضویت در کابینه حکومت وحدت ملی را بپذیرد.
احتمال آن وجود دارد که در فهرست نامزدوزیران آقای غنی هم پیش‌مرگان وجود داشته باشند. شاید آقای غنی پشت پرده تلاش برای قانع‌سازی مولوی متوکل، مولوی ضعیف و غیرت بهیر را برای احراز سمت در کابینه ادامه دهد و برخی از نامزدوزیران کنونی را قربانی بازی رای اعتماد سازد. دلیل معرفی جیلانی پوپل به وزارت مالیه هم، زیاد روشن نیست. آقای پوپل تجربه و تحصیل در رشته مدیریت کلان اقتصادی و مالی ندارد. در دنیا معمول است که بهترین‌های دانش مدیریت مالی و اقتصاد کلان، در راس وزارت‌های مالیه قرار می‌گیرند. در زندگی‌نامه رسمی آقای پوپل آمده است که ایشان، لیسانس حقوق دارند، در این زندگی‌نامه چیزی از تجربه مدیریت کلان مالی و اقتصادی دیده نمی‌شود، اما انورالحق احدی، وزیر مالیه پیشین و هم‌حزبی سابق جیلانی پوپل، به شدت از فهرست نامزدوزیران آقای غنی ناراض است و فکر می‌کند که حزب افغان ملت در آن نماینده‌ای ندارد.
روشن نیست که چه تعداد از نامزدوزیران رییس‌جمهور و رییس اجرایی، پیش‌مرگ هستند، اما یک چیز روشن است و آن این‌که دندان‌های برخی از نمایندگان پارلمان، اره و تیشه است. برخی از این نمایندگان که تصور می‌کردند در فهرست نامزدوزیران هستند و حالا خودشان را بیرون از این فهرست می‌بینند، سخت بر غنی و عبدالله خشمگین‌اند. این نمایندگان می‌خواهند با دادن رای عدم اعتماد به نامزدوزیران، از رییس‌جمهور و رییس اجرایی، انتقام بگیرند. برخی از نمایندگان پارلمان هم، جلسه رای اعتماد را فرصتی برای زراندوزی و باج‌گیری از نامزدوزیران می‌دانند.
این نمایندگان ظاهرا می‌خواهند پول مصرف کارزارهای انتخابات پارلمانی را از ناحیه باج‌گیری از نامزدوزیران به‌دست بیاورند. به نفع این نمایندگان است تا بازی رای اعتماد طولانی شود تا آنانی بتوانند، نامزدوزیران بیشتری را بچاپند. اعتراض‌های نمایندگان پارلمان بر فهرست نامزدوزیران ریشه در همین امر دارد. البته نمایندگانی هم هستند که معیارشان قانون، شایستگی و تعهد نامزدوزیران است.
مطالب مشابه :
وزیران برکنارشده دولت احمدی نژاد توسط احمدی نژادچندنفرند؟
و ادغام وزارت‌خانه‌ها با تصویب هیئت وزیران را از وزارت
ادغام وزارت علوم و آموزش و پرورش؛ حل مشکل یا مشکل روی مشکل؟
در سایر وزارت‌خانه‌ها ها، وزیران دو می‌دهم با وزارت نفت آن را
کدخدایی: مجلس اختیار تعویق ادغام‌ها را دارد
ادغام وزارت خانه‌ها ها که با 200 برنامه ، تعداد وزارتخانه ها را از
رئیس جمهور با 110 مشاور
بزرگی را که در ارتباط با دولت تعداد وزیران مشاور را 9 تن بودجه وزارت خانه های
وزیران پیش‌مرگ
هر دو بزرگوار هم نمی‌توانستند خواست‌های تمامی این جناح‌ها را وزارتخانه تعداد از
ضرب الاجل وزارت کار ایران به دفاتر غیرقانونی مهاجرتی
اقدامات خود را با آئین نیروی کار فقط با داشتن مجوز از وزارت کار و خانه ها هزینه های
هزاره ها: قتل عام ها ومهاجرت
طالبان خواستند که انها را با خود خانه ها، قریه ها را وزارت خانه هایی که
برچسب :
تعداد وزارت خانه ها را با وزیران