سوره ی طه(ادامه)

طه : خَالِدِينَ فِيهِ وَسَاءَ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِمْلاً ﴿ 101 ﴾ جزء 16

پیوسته در آن[ حال ]مى ماند، و چه بد بارى روز قیامت خواهند داشت.

Abiding under it an evil burden for them on the Day of Resurrection,

طه : يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقاً ﴿ 102 ﴾ جزء 16

[همان ]روزى که در صور دمیده مى شود، و در آن روز مجرمان را کبودچشم برمى انگیزیم.

The day when the Trumpet is blown. On that day we assemble the guilty white eyed (with terror),

طه : يَتَخَافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْراً ﴿ 103 ﴾ جزء 16

میان خود به طور پنهانى با یکدیگر مى گویند> :شما[ در دنیا ]جز ده[ روز ، بیش ]نمانده اید.

Murmuring among themselves: Ye have tarried but ten (days).

طه : نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا يَوْماً ﴿ 104 ﴾ جزء 16

ما داناتریم به آنچه مى گویند، آنگاه که نیک آیین ترین آنان مى گوید> :جز یک روز، بیش نمانده اید.

We are best aware of what they utter when their best in conduct say: Ye have tarried but a day.

طه : وَيَسْأَلُونَکَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسْفاً ﴿ 105 ﴾ جزء 16

و از تو در باره کوهها مى پرسند، بگو> :پروردگارم آنها را[ در قیامت ]ریز ریز خواهد ساخت ،

They will ask thee of the mountains (on that day). Say: My Lord will break them into scattered dust.

طه : فَيَذَرُهَا قَاعاً صَفْصَفاً ﴿ 106 ﴾ جزء 16

پس آنها را پهن و هموار خواهد کرد،

And leave it as an empty plain,

طه : لاَّ تَرَي‏ فِيهَا عِوَجاً وَلاَ أَمْتاً ﴿ 107 ﴾ جزء 16

نه در آن کژى مى بینى و نه ناهموارى.

Wherein thou seest neither curve nor ruggedness.

طه : يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لاَ عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمنِ فَلاَ تَسْمَعُ إِلَّا هَمْساً ﴿ 108 ﴾ جزء 16

در آن روز،[ همه مردم]، داعى[ حق ]را که هیچ انحرافى در او نیست پیروى مى کنند، و صداها در مقابل[ خداى ]رحمان خاشع مى گردد، و جز صدایى آهسته نمى شنوى.

On that day they follow the summoner who deceiveth not, and voices are hushed for the Beneficent, and thou hearest but a faint murmur.

طه : يَوْمَئِذٍ لاَّ تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلاً ﴿ 109 ﴾ جزء 16

در آن روز، شفاعت[ به کسى ]سود نبخشد، مگر کسى را که[ خداى ]رحمان اجازه دهد و سخنش او را پسند آید.

On that Day no intercession availeth save (that of) him unto whom the Beneficent hath given leave and whose He accepteth:

طه : يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِهِ عِلْماً ﴿ 110 ﴾ جزء 16

آنچه را که آنان در پیش دارند و آنچه را که پشت سر گذاشته اند مى داند، و حال آنکه ایشان بدان دانشى ندارند.

He knoweth (all) that is before them and (all) that is behind them, while they cannot compass it in knowledge.

طه : وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً ﴿ 111 ﴾ جزء 16

و چهره ها براى آن[ خداى ]زنده پاینده خضوع مى کنند، و آن کس که ظلمى بر دوش دارد نومید مى ماند.

And faces humble themselves before the Living, the Eternal. And he who beareth (a burden of) wrongdoing is indeed a failure (on that Day).

طه : وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلاَ يَخَافُ ظُلْماً وَلاَ هَضْماً ﴿ 112 ﴾ جزء 16

و هر کس کارهاى شایسته کند، در حالى که مومن باشد، نه از ستمى مى هراسد و نه از کاسته شدن[ حقش.]

And he who hath done some good works, being a believer, he feareth not injustice nor begrudging (of his wage).

طه : وَکَذلِکَ أَنزَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِيّاً وَصَرَّفْنَا فُيهِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِکْراً ﴿ 113 ﴾ جزء 16

و این گونه آن را[ به صورت ]قرآنى عربى نازل کردیم ، و در آن از انواع هشدارها سخن آوردیم ، شاید آنان راه تقوا در پیش گیرند، یا[ این کتاب ]پندى تازه براى آنان بیاورد.

Thus We have revealed it as a Lecture in Arabic, and have displayed therein certain threats, that peradventure they may keep from evil or that it may cause them to take heed.

طه : فَتَعَالَي اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ وَلاَ تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَن يُقْضَي‏ إِلَيْکَ وَحْيُهُ وَقُل رَبِّ زِدْنِي عِلْماً ﴿ 114 ﴾ جزء 16

پس بلندمرتبه است خدا، فرمانرواى بر حق ، و در[ خواندن ]قرآن ، پیش از آنکه وحى آن بر تو پایان یابد، شتاب مکن ، و بگو> :پروردگارا، بر دانشم بیفزاى.

Then exalted be Allah, the True King! And hasten not (O Muhammad) with the Quran ere its revelation hath been perfected unto thee, and say: My Lord! Increase me in knowledge.

طه : وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَي‏ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً ﴿ 115 ﴾ جزء 16

و به یقین پیش از این با آدم پیمان بستیم ، و[لى آن را ]فراموش کرد، و براى او عزمى[ استوار ]نیافتیم.

And verily We made a covenant of old with Adam, but he forgot, and We found no constancy in him.

طه : وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَي‏ ﴿ 116 ﴾ جزء 16

و[ یاد کن ]هنگامى را که به فرشتگان گفتیم> :براى آدم سجده کنید <.پس ، جز ابلیس که سر باز زد[ همه ]سجده کردند.

And when We said unto the angels: Fall prostrate before Adam, they fell prostrate (all) save Iblis; he refused.

طه : فَقُلْنَا يَاآدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَکَ وَلِزَوْجِکَ فَلاَ يُخْرِجَنَّکُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَي‏ ﴿ 117 ﴾ جزء 16

پس گفتیم> :اى آدم ، در حقیقت ، این[ ابلیس ]براى تو و همسرت دشمنى[ خطرناک ]است ، زنهار تا شما را از بهشت به در نکند تا تیره بخت گردى.

Therefor We said: O Adam! This is an enemy unto thee and unto thy wife, so let him not drive you both out of the Garden so that thou come to toil.

طه : إِنَّ لَکَ أَلاَّ تَجُوعَ فِيهَا وَلاَ تَعْرَي‏ ﴿ 118 ﴾ جزء 16

در حقیقت براى تو در آنجا این[ امتیاز ]است که نه گرسنه مى شوى و نه برهنه مى مانى.

It is (vouchsafed) unto thee that thou hungerest not therein nor art naked,

طه : وَأَنَّکَ لاَ تَظْمَؤُا فِيهَا وَلاَ تَضْحَي‏ ﴿ 119 ﴾ جزء 16

و[ هم ]اینکه در آنجا نه تشنه مى گردى و نه آفتاب زده.

And thou thirstest not therein nor art exposed to the sun's heat.

طه : فَوَسْوَسَ إِلَّيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَاآدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلَي‏ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْکٍ لَّا يَبْلَي‏ ﴿ 120 ﴾ جزء 16

پس شیطان او را وسوسه کرد، گفت> :اى آدم ، آیا تو را به درخت جاودانگى و ملکى که زایل نمى شود، راه نمایم ؟

But the Devil whispered to him, saying: O Adam! Shall I show thee the tree of immortality and power that wasteth not away?

طه : فَأَکَلاَ مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَعَصَي‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَي‏ ﴿ 121 ﴾ جزء 16

آنگاه از آن[ درخت ممنوع ]خوردند و برهنگى آنان برایشان نمایان شد و شروع کردند به چسبانیدن برگهاى بهشت بر خود .و[ این گونه ]آدم به پروردگار خود عصیان ورزید و بیراهه رفت.

Then they twain ate thereof, so that their shame became apparent unto them, and they began to hide by heaping on themselves some of the leaves of the Garden. And Adam disobeyed his Lord, so went astray.

طه : ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَي‏ ﴿ 122 ﴾ جزء 16

سپس پروردگارش او را برگزید و بر او ببخشود و[ وى را ]هدایت کرد.

Then his Lord chose him, and relented toward him, and guided him.

طه : قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعاً بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّکُم مِنِّي هُديً فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلاَ يَضِلُّ وَلاَ يَشْقَي‏ ﴿ 123 ﴾ جزء 16

فرمود> :همگى از آن[ مقام ]فرود آیید، در حالى که بعضى از شما دشمن بعضى دیگر است ، پس اگر براى شما از جانب من رهنمودى رسد، هر کس از هدایتم پیروى کند نه گمراه مى شود و نه تیره بخت.

He said: Go down hence, both of you, one of you a foe unto the other. But if there come unto you from Me a guidance, then whoso followeth My guidance, he will not go astray nor come to grief.

طه : وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنکاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَي‏ ﴿ 124 ﴾ جزء 16

و هر کس از یاد من دل بگرداند، در حقیقت ، زندگى تنگ[ و سختى ]خواهد داشت ، و روز رستاخیز او را نابینا محشور مى کنیم.

But he who turneth away from remembrance of Me, his will be a narrow life, and I shall bring him blind to the assembly on the Day of Resurrection.

طه : قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَي‏ وَقَدْ کُنتُ بَصِيراً ﴿ 125 ﴾ جزء 16

مى گوید> :پروردگارا، چرا مرا نابینا محشور کردى با آنکه بینا بودم ؟

He will say: My Lord! Wherefore hast Thou gathered me (hither) blind, when I was wont to see?

طه : قَالَ کَذلِکَ أَتَتْکَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَکَذلِکَ الْيَوْمَ تُنسَي‏ ﴿ 126 ﴾ جزء 16

مى فرماید> :همان طور که نشانه هاى ما بر تو آمد و آن را به فراموشى سپردى ، امروز همان گونه فراموش مى شوى.

He will say: So (it must be). Our revelations came unto thee but thou didst forget them. In like manner thou art forgotten this Day.

طه : وَکَذلِکَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُّ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَي‏ ﴿ 127 ﴾ جزء 16

و این گونه هر که را به افراط گراییده و به نشانه هاى پروردگارش نگرویده است سزا مى دهیم ، و قطعا شکنجه آخرت سخت تر و پایدارتر است.

Thus do We reward him who is prodigal and believeth not the revelations of his Lord; and verily the doom of the Hereafter will be sterner and more lasting.

طه : أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاکِنِهِمْ إِنَّ فِي ذلِکَ لَآيَاتٍ لَأُوْلِي النُّهَي‏ ﴿ 128 ﴾ جزء 16

آیا براى هدایتشان کافى نبود که[ ببینند ]چه نسلها را پیش از آنان نابود کردیم که[ اینک آنها ]در سراهاى ایشان راه مى روند؟ به راستى براى خردمندان در این[ امر ]نشانه هایى[ عبرت انگیز ]است.

Is it not a guidance for them (to know) how many a generation We destroyed before them, amid whose dwellings they walk? Lo! therein verily are signs for men of thought.

طه : وَلَوْلاَ کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ لَکَانَ لِزَاماً وَأَجَلٌ مُسَمّيً ﴿ 129 ﴾ جزء 16

و اگر سخنى از پروردگارت پیشى نگرفته و موعدى معین مقرر نشده بود، قطعا[ عذاب آنها ]لازم مى آمد.

And but for a decree that had already gone forth from thy Lord, and a term already fixed, the judgment would (have) been inevitable (in this world).

طه : فَاصْبِرْ عَلَي‏ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّکَ تَرْضَي‏ ﴿ 130 ﴾ جزء 16

پس بر آنچه مى گویند شکیبا باش ، و پیش از بر آمدن آفتاب و قبل از فرو شدن آن ، با ستایش پروردگارت[ او را ]تسبیح گوى ، و برخى از ساعات شب و حوالى روز را به نیایش پرداز، باشد که خشنود گردى.

Therefor (O Muhammad), bear with what they say, and celebrate the praises of thy Lord ere the rising of the sun and ere the going down thereof. And glorify Him some hours of the night and at the two ends of the day, that thou mayst find acceptance.

طه : وَلاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْکَ إِلَي‏ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَرِزْقُ رَبِّکَ خَيْرٌ وَأَبْقَي‏ ﴿ 131 ﴾ جزء 16

و زنهار به سوى آنچه اصنافى از ایشان را از آن برخوردار کردیم[ و فقط ]زیور زندگى دنیاست تا ایشان را در آن بیازماییم ، دیدگان خود مدوز، و[ بدان که ]روزى پروردگار تو بهتر و پایدارتر است.

And strain not thine eyes toward that which We cause some wedded pairs among them to enjoy, the flower of the life of the world, that We may try them thereby. The provision of thy Lord is better and more lasting.

طه : وَأْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاَةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لاَ نَسْأَلُکَ رِزْقاً نَّحْنُ نَرْزُقُکَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَي‏ ﴿ 132 ﴾ جزء 16

و کسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شکیبا باش .ما از تو جویاى روزى نیستیم ، ما به تو روزى مى دهیم ، و فرجام[ نیک ]براى پرهیزگارى است.

And enjoin upon thy people worship, and be constant therein. We ask not of thee a provision: We provide for thee. And the sequel is for righteousness.

طه : وَقَالُوا لَوْلاَ يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِن رَّبِّهِ أَوَ لَمْ تَأْتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَي‏ ﴿ 133 ﴾ جزء 16

و گفتند> :چرا از جانب پروردگارش معجزه اى براى ما نمى آورد؟ <آیا دلیل روشن آنچه در صحیفه هاى پیشین است براى آنان نیامده است ؟

And they say: If only he would bring us a miracle from his Lord! Hath there not come unto them the proof of what is in the former Scriptures?

طه : وَلَوْ أَنَّا أَهْلَکْنَاهُم بِعَذَابٍ مِن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلاَ أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ آيَاتِکَ مِن قَبْلِ أَن نَذِلَّ وَنَخْزَي‏ ﴿ 134 ﴾ جزء 16

و اگر ما آنان را قبل از[ آمدن قرآن ]به عذابى هلاک مى کردیم ، قطعا مى گفتند> :پروردگارا، چرا پیامبرى به سوى ما نفرستادى تا پیش از آنکه خوار و رسوا شویم از آیات تو پیروى کنیم ؟

And if We had destroyed them with some punishment before it, they would assuredly have said: Our Lord! If only Thou hadst sent unto us a messenger, so that we might have followed Thy revelations before we were (thus) humbled and disgraced!

طه : قُلْ کُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَي‏ ﴿ 135 ﴾ جزء 16

سوره ی طه(ادامه)

پیوسته در آن[ حال ]مى ماند، و چه بد بارى روز قیامت خواهند داشت.

Abiding under it an evil burden for them on the Day of Resurrection,

[همان ]روزى که در صور دمیده مى شود، و در آن روز مجرمان را کبودچشم برمى انگیزیم.

The day when the Trumpet is blown. On that day we assemble the guilty white eyed (with terror),

میان خود به طور پنهانى با یکدیگر مى گویند> :شما[ در دنیا ]جز ده[ روز ، بیش ]نمانده اید.

Murmuring among themselves: Ye have tarried but ten (days).

ما داناتریم به آنچه مى گویند، آنگاه که نیک آیین ترین آنان مى گوید> :جز یک روز، بیش نمانده اید.

We are best aware of what they utter when their best in conduct say: Ye have tarried but a day.

و از تو در باره کوهها مى پرسند، بگو> :پروردگارم آنها را[ در قیامت ]ریز ریز خواهد ساخت ،

They will ask thee of the mountains (on that day). Say: My Lord will break them into scattered dust.

پس آنها را پهن و هموار خواهد کرد،

And leave it as an empty plain,

نه در آن کژى مى بینى و نه ناهموارى.

Wherein thou seest neither curve nor ruggedness.

در آن روز،[ همه مردم]، داعى[ حق ]را که هیچ انحرافى در او نیست پیروى مى کنند، و صداها در مقابل[ خداى ]رحمان خاشع مى گردد، و جز صدایى آهسته نمى شنوى.

On that day they follow the summoner who deceiveth not, and voices are hushed for the Beneficent, and thou hearest but a faint murmur.

در آن روز، شفاعت[ به کسى ]سود نبخشد، مگر کسى را که[ خداى ]رحمان اجازه دهد و سخنش او را پسند آید.

On that Day no intercession availeth save (that of) him unto whom the Beneficent hath given leave and whose He accepteth:

آنچه را که آنان در پیش دارند و آنچه را که پشت سر گذاشته اند مى داند، و حال آنکه ایشان بدان دانشى ندارند.

He knoweth (all) that is before them and (all) that is behind them, while they cannot compass it in knowledge.

و چهره ها براى آن[ خداى ]زنده پاینده خضوع مى کنند، و آن کس که ظلمى بر دوش دارد نومید مى ماند.

And faces humble themselves before the Living, the Eternal. And he who beareth (a burden of) wrongdoing is indeed a failure (on that Day).

و هر کس کارهاى شایسته کند، در حالى که مومن باشد، نه از ستمى مى هراسد و نه از کاسته شدن[ حقش.]

And he who hath done some good works, being a believer, he feareth not injustice nor begrudging (of his wage).

و این گونه آن را[ به صورت ]قرآنى عربى نازل کردیم ، و در آن از انواع هشدارها سخن آوردیم ، شاید آنان راه تقوا در پیش گیرند، یا[ این کتاب ]پندى تازه براى آنان بیاورد.

Thus We have revealed it as a Lecture in Arabic, and have displayed therein certain threats, that peradventure they may keep from evil or that it may cause them to take heed.

پس بلندمرتبه است خدا، فرمانرواى بر حق ، و در[ خواندن ]قرآن ، پیش از آنکه وحى آن بر تو پایان یابد، شتاب مکن ، و بگو> :پروردگارا، بر دانشم بیفزاى.

Then exalted be Allah, the True King! And hasten not (O Muhammad) with the Quran ere its revelation hath been perfected unto thee, and say: My Lord! Increase me in knowledge.

و به یقین پیش از این با آدم پیمان بستیم ، و[لى آن را ]فراموش کرد، و براى او عزمى[ استوار ]نیافتیم.

And verily We made a covenant of old with Adam, but he forgot, and We found no constancy in him.

و[ یاد کن ]هنگامى را که به فرشتگان گفتیم> :براى آدم سجده کنید <.پس ، جز ابلیس که سر باز زد[ همه ]سجده کردند.

And when We said unto the angels: Fall prostrate before Adam, they fell prostrate (all) save Iblis; he refused.

پس گفتیم> :اى آدم ، در حقیقت ، این[ ابلیس ]براى تو و همسرت دشمنى[ خطرناک ]است ، زنهار تا شما را از بهشت به در نکند تا تیره بخت گردى.

Therefor We said: O Adam! This is an enemy unto thee and unto thy wife, so let him not drive you both out of the Garden so that thou come to toil.

در حقیقت براى تو در آنجا این[ امتیاز ]است که نه گرسنه مى شوى و نه برهنه مى مانى.

It is (vouchsafed) unto thee that thou hungerest not therein nor art naked,

و[ هم ]اینکه در آنجا نه تشنه مى گردى و نه آفتاب زده.

And thou thirstest not therein nor art exposed to the sun's heat.

پس شیطان او را وسوسه کرد، گفت> :اى آدم ، آیا تو را به درخت جاودانگى و ملکى که زایل نمى شود، راه نمایم ؟

But the Devil whispered to him, saying: O Adam! Shall I show thee the tree of immortality and power that wasteth not away?

آنگاه از آن[ درخت ممنوع ]خوردند و برهنگى آنان برایشان نمایان شد و شروع کردند به چسبانیدن برگهاى بهشت بر خود .و[ این گونه ]آدم به پروردگار خود عصیان ورزید و بیراهه رفت.

Then they twain ate thereof, so that their shame became apparent unto them, and they began to hide by heaping on themselves some of the leaves of the Garden. And Adam disobeyed his Lord, so went astray.

سپس پروردگارش او را برگزید و بر او ببخشود و[ وى را ]هدایت کرد.

Then his Lord chose him, and relented toward him, and guided him.

He said: Go down hence, both of you, one of you a foe unto the other. But if there come unto you from Me a guidance, then whoso followeth My guidance, he will not go astray nor come to grief.

و هر کس از یاد من دل بگرداند، در حقیقت ، زندگى تنگ[ و سختى ]خواهد داشت ، و روز رستاخیز او را نابینا محشور مى کنیم.

But he who turneth away from remembrance of Me, his will be a narrow life, and I shall bring him blind to the assembly on the Day of Resurrection.

مى گوید> :پروردگارا، چرا مرا نابینا محشور کردى با آنکه بینا بودم ؟

He will say: My Lord! Wherefore hast Thou gathered me (hither) blind, when I was wont to see?

مى فرماید> :همان طور که نشانه هاى ما بر تو آمد و آن را به فراموشى سپردى ، امروز همان گونه فراموش مى شوى.

He will say: So (it must be). Our revelations came unto thee but thou didst forget them. In like manner thou art forgotten this Day.

و این گونه هر که را به افراط گراییده و به نشانه هاى پروردگارش نگرویده است سزا مى دهیم ، و قطعا شکنجه آخرت سخت تر و پایدارتر است.

Thus do We reward him who is prodigal and believeth not the revelations of his Lord; and verily the doom of the Hereafter will be sterner and more lasting.

Is it not a guidance for them (to know) how many a generation We destroyed before them, amid whose dwellings they walk? Lo! therein verily are signs for men of thought.

و اگر سخنى از پروردگارت پیشى نگرفته و موعدى معین مقرر نشده بود، قطعا[ عذاب آنها ]لازم مى آمد.

And but for a decree that had already gone forth from thy Lord, and a term already fixed, the judgment would (have) been inevitable (in this world).

Therefor (O Muhammad), bear with what they say, and celebrate the praises of thy Lord ere the rising of the sun and ere the going down thereof. And glorify Him some hours of the night and at the two ends of the day, that thou mayst find acceptance.

And strain not thine eyes toward that which We cause some wedded pairs among them to enjoy, the flower of the life of the world, that We may try them thereby. The provision of thy Lord is better and more lasting.

و کسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شکیبا باش .ما از تو جویاى روزى نیستیم ، ما به تو روزى مى دهیم ، و فرجام[ نیک ]براى پرهیزگارى است.

And enjoin upon thy people worship, and be constant therein. We ask not of thee a provision: We provide for thee. And the sequel is for righteousness.

و گفتند> :چرا از جانب پروردگارش معجزه اى براى ما نمى آورد؟ <آیا دلیل روشن آنچه در صحیفه هاى پیشین است براى آنان نیامده است ؟

And they say: If only he would bring us a miracle from his Lord! Hath there not come unto them the proof of what is in the former Scriptures?

And if We had destroyed them with some punishment before it, they would assuredly have said: Our Lord! If only Thou hadst sent unto us a messenger, so that we might have followed Thy revelations before we were (thus) humbled and disgraced!

بگو> :همه در انتظارند .پس در انتظار باشید .زودا که بدانید یاران راه راست کیانند و چه کسى راه یافته است.

Say: Each is awaiting; so await ye! Ye will come to know who are the owners of the path of equity, and who is right.

مطالب مشابه :

آب و هوای شهرستان داراب

روز شمار هفته اول جنگ تحمیلی

فهرست روستاهای استان فارس

گاهی دلم برای خودم تنگ می شود!!!

سوره ی طه(ادامه)

واژگان پارسی در قرآن