وجه تسمیه عبارت « دری وری» توسط خانم فرحناز کرد

واژه ی دری و وری از کی باب شد؟

به طور کلی جملات نامفهوم و بی معنی و خارج از موضوع را دری وری می گویند. این عبارت که در میان عوام بیشتر مصطلح است تا چندی گمان می رفت ریشه تاریخی داشته باشد ولی خوشبختانه ضمن مطالعه کتب ادبی و تاریخی ریشه و علت تسمیه آن به دست امده است که ذیلاً شرح داده می شود.

مطالعه در تاریخچه زبان فارسی نشان می دهد که نژاد ایرانی در عصر و زمانی که با هندی ها می زیست به زبان سنسکریت یا مشابه به آن سخن می گفتت. پس از جدا شدن از هندی ها کهن ترین زبانی که از ایرانیان باستان در دست داریم زبان اوستا است که کتاب اوستا به آن نوشته شده است.

زبان فارسی باستان یا فرس قدیم زبان سکنه سرزمین پارس بود که در زمان هخامنشیان بدان تکلم می کردند و زبان

رسمی پادشاهان این سلسله بوده است.

حمله اسکندر و تسلط یونانیان و مقدونیان بر ایران موجب گردید که زبان پارسی باستان از میان برود و زبان یونانی تا سیصد سال در ایران اوج پیدا کند.

در زمان اشکانیان زبان پهلوی اشکانی ودر زمان ساسانیان زبان پهلوی ساسانی در ایران رواج یافت و به شهادت تاریخ تا قرن پنجم هجری در مدارس اصفهان اطفال نو آموز را به زبان پهلوی درس می دادند. اکنون نیز از نیشابور به مغرب و شمال غربی و جنوب در هر روستای بزرگ و کوچک ، زبان های محلی با لهجه های مخصوص وجود دارد که همه این زبان ها ی روستایی لهجه های گوناگون زبان پهلوی است وحتی اهل تحقیق معتقدند که معروف ترین اشعار زبان پهلوی گفته های بندار رازی و باباطاهر عریان است که لهجه های پهلوی ساسانی در آن کاملاً نمایان است،ضمناً این نکته ناگفته نماند که واژه پهلوی صفتی نسبی و منسوب به پهلوی می باشد.

پهلو که تلفظ دیگر آن پرتو و پارت سات نام قوم شاهنشاهان اشکانی است و حتی واژه پارس نیز صورت دیگری از همان نام می باشد. در منطقه خراسان و ماوراءالنهر به زبان محلی خودشان دری که شاخه ای از زبان پهلوی بوده است سخن می راندند و زبان دری یکی از سه زبانی بود که در دربار ساسانی رواج داشته است

باید دانست که اشتقاق زبان دری از واژه ی در است که به عربی باب گویند یعنی زبانی که در درگاه و دربار پادشاهان بدان سخن می گویند.

زبان دری از نظر تاریخی ادامه زبان پهلوی ساسانی یعنی فارسی میانه است که آن نیز ادامه فارسی باستانی یعنی زبان رایج روزگار هخانمنشیان می باشد.

دانشمند محترم اقای دکتر جواد مشکور راجع به تاریخچه زبان که چگونه از بین النهرین و پایتخت اشکانیان و ساسانیان کوچ کرده سر از خراسان ماوراءالنهر در آورده است شرحی مفید و مستوفی دارد ، که نقل آن خالی از فایده نیست:

زبان دری یا درباری که زبان لفظ و قلم دربار ساسانیان بود پس از آنکه یزدگرد ، پسر شهریار «فرجامین» پادشاه ساسانی ناچار شد بعد از حملۀ عرب پایتخت خود تیسفون را ترک گوید و به سوی مشرق برود ، همۀ درباریانی که شمار ایشان به چندین هزار تن بالغ می شدند همراه او سفر کردند.

مورخان می نویسند: هزار نفر از رامشگران و هزار تن از آشپزان آشپزخانه و نخجیریان همراه او بودند. از این بیان می توان حدس زد که دیگر درباریان که در رکاب شاه بودند چه گروه کثیری را تشکیل می دادند. یزدگرد با چنین دستگاهی به مرو رسید و مرو مرکز زبان دری شد.

این زبان در خراسان رواج یافت و جای لهجه ها و زبان های محلی مانند« خوارزمی و سغدی و هروی» را گرفت و حتی از آنها متأثر گردید.

قرون متمادی طول کشید تا این زبان به سایر نقاط ایران سرایت کرده مانند امروز زبان رسمی و مصطلح همه ایرانیان گردد.

عقیده بر این است که چون ایرانیان در خلال پانصد سال _از قرن سوم تا هشتم هجری_ زبان دری را به خوبی نمی فهمیدند و غالباً به زبان محلی مکالمه می کردند و واژه محمل وری را به زبان اضافه کرده ، می گفتند :« دری وری می گوید» یعنی به زبانی صحبت می کند که مهجور و نامفهوم است.

گرد آورنده : خانم فرحناز کرد ناحیه 2 اهواز

وجه تسمیه عبارت « دری وری» توسط خانم فرحناز کرد

مطالب مشابه :

برنامه های سالانه برتر مدارس مقطع راهنمایی آموزش وپرورش ناحیه 2 اهواز معرفی شد

دبستان های ناحیه 2 اهواز

نمونه فرم ارزیابی همکاران 91 - 92

وجه تسمیه عبارت « دری وری» توسط خانم فرحناز کرد

اداره آموزش و پرورش ناحیه 2 اهواز مدیر پرور است

اولین نشت اعضای باشگاه دانش آموزان نخبه آموزش و پرورش ناحیه 2