روش های ارزیابی کاربری اراضی شهری

روش های ارزیابی کاربری اراضی شهری
ارزیابی کاربری های مختلف اساسا به منظور اطمینان خاطر از استقرار منطقی آنها و رعایت تناسبات لازم به دو صورت کمی و کیفی صورت می گیرد.
الف) ارزیابی کمی : این ارزیابی بر اساس مقایسه سرانه های موجود کاربری ها با استاندارد مربوط یا از طریق بررسی نیاز های فعلی و آتی مربوط یا از طریق بررسی نیاز های فعلی و آتی منطقه مورد مطالعه به فضا صورت می گیرد.
ب )ارزیابی کیفی: در این مرحله ویژگی های کیفی معین شده و نسبت آنها به یکدیگر بر اساس چهار ماتریس ذیل بررسی می شود:
1) ماتریس سازگاری 2) ماتریس مطلوبیت 3) ماتریس ظرفیت و 4) ماتریس وابستگی

1. ماتریس سازگاری:
کاربری هایی که در یک منطقه استقرار می یابند نباید موجب مزاحمت و مانع اجرای فعالیت های دیگر گردند. بر این اساس کاربریها از نظر سازگاری ممکن است حالتهای ذیل را داشته باشند:
الف) کاملا با یکدیگر سازگارند: یعنی هر دو خصوصیات مشترکی دارند و فعالیت های آنها نیز بر یکدیگر منطبق باشد، مانند دو مسکونی کم تراکم.
ب) نسبتا ناسازگار: با این ترتیب هر دو کاربری از یک نوع بوده اما در جزئیات اختلاف داشته مانند مسکونی کم تراکم با مسکونی تراکم متوسط.
ج) نسبتا ناسازگار باشند: یعنی اینکه میزان ناسازگاری بین این دو کاربری از سازگاری آنها بیشتر باشند.
د) کاملا ناسازگار باشند : یعنی مشخصات دو کاربری هیچ گونه هم خوانی بت یکدیگر نداشته و در تقابل با یکدیگر باشند مانند کاربری مسکونی با کاربری صنعتی.
ه ) بی تفاوت باشند : یعنی دو نوع کاربری از جهت سازگاری نسبت به هم بی تفاوت باشند.

منبع : پور محمدی ، محمد رضا ، برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ، سازمان چاپ و انتشارات ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ چهارم ،1387

روش های ارزیابی کاربری اراضی شهری

مطالب مشابه :

پایان نامه ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهری

ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهری

روش های ارزیابی کاربری اراضی شهری

روشهای ارزیابی کاربری های شهری

کاربری اراضی شهری

ارزیابی کیفی کاربری های خدمات شهری در مقیاس محله

برنامه‌ریزی کاربری اراضی شهری

روش های ارزیابی کاربری اراضی شهری

برنامه‌ریزی کاربری اراضی شهری