شعر بازنشسته سرودۀ حمیدرضا طهماسبی

یار کهنسال من گرچه به تقویم عمر

فصل خزانش رسید، اوست چو فصل بهار

برف زمستان عمر قامت سروش خمید

زلف سیاهش سپید از گذر روزگار

حملۀ طوفان شکست شاخۀ بسیار ازو

هجمۀ باران و باد کرد به دردش دچار

لیک به هنگام درد، مرد سراپا غرور

بود چو دریا صبور، ماند چو کوه استوار

اوست که دلواپس خانه و همسایه است

با دل پر رافت و خاطر امّیدوار

گرچه به اجبار حکم بازنشسته ز سعی

عشق به کارش کشد تازه به آغاز کار

میهن اسلامی از خاطرۀ سبزشان

دفتر زرّین گشود، هر ورقش افتخار

سعی فراوانشان در گذر سال ها

گنج گرانمایه ای است مانده به ما یادگار

آنچه که دی کاشتند خرمن امروز ماست

خیر فزاینده باد حاصل این کشتزار

لطف دعاهایشان بدرقۀ راه ما

هردو جهان وام ماست بر سر این اعتبار

سایۀ پر مهرت ای یار کهنسال من

با دل و جان خواهم از درگه پروردگار

حرف های من - شعر- فصل بازنشستگی( از منظومه ی زندگی) - سروده ها و نوشته ها

گل و بلبل - شعر بازنشسته سرودۀ حمیدرضا طهماسبی - اشعار حمیدرضا طهماسبی

یکی بود یکی نبود - بازنشستگی - وبلاگ شخصی محسن مردانی خلاصه‌ی کتاب و برگزیده‌ی شعر

بازنشستگان آئينه تمام نماي شاغلين است - شعر پند پیران - موضوعات مربوط به بازنشستگان و

وب گردی و وب نویسی - بازنشستگی برچسب‌ها: پاییز و درخت, بازنشستگی و سفر, شعر,

حکم حقوق بازنشستگی. رادیو و از همه بدتر، سرودن شعر طنز گذشته است و به همین خاطر، فعلا

شعر هم آن گونه کالا بعضی ها طوری به طور رسمی از شاعری اعلام بازنشستگی می کنند که آدم

داستانک - حقوق بازنشستگی - بـــزرگترین آرشیـــو داستـــــــــــان ♥ شعر های عاشقانه

شعر و ادبیات و اطلاعات شعر بازنشستگی. زندگی شطرنج دنیا و دل

برچسب :
شعر بازنشستگی